Μετάβαση στο περιεχόμενο

Fiat 128

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Fiat 128
Fiat 128 sedan 4-πορτο του 1969 - 1971
Fiat 128 sedan 2-πορτο του 1972
Fiat 128 sedan 4-πορτο του 1976 - 1983
Σύνοψη
Κατασκευαστής Fiat
Παραγωγή1969 — 1983 (Ιταλία)
ΣυναρμολόγησηΤορίνο, Ιταλία
Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Καζαμπλάνκα, Μαρόκο
Μπογκοτά, Κολομβία
Χομαγκάμα, Σρι Λάνκα
Χελουάν, Κάιρο, Αίγυπτος[1]
Ροσλίν, Πρετόρια, Νότια Αφρική
ΣχεδιαστήςDante Giacosa (Centro Stile Fiat)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα2-πορτο sedan
4-πορτο sedan
3-πορτο station wagon
5-πορτο station wagon (μόνο στην Αργεντινή)
3-πορτο coupé
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
Σχετική εξέλιξηFiat X1/9
Zastava Skala 101
Autobianchi A111
Zastava Skala 128
SEAT 128
Nasr 128 GLS 1300[2]
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.116 cm³ και 1.290 cm³
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης
Μετάδοση4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου50 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.445 χιλιοστά
Μήκος3.850 χιλιοστά
Πλάτος1.590 χιλιοστά
Ύψος1.340 χιλιοστά
Κενό Βάρος750 - 770 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFiat 1100 (ειδικότερα το Fiat 1100 R)
Επόμενο μοντέλο

Το Fiat 128 ήταν ένα μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας C, που κατασκευάστηκε από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat, από το 1969 έως το 1983 στην Ιταλία, από το 1971 έως το 1990 στην Αργεντινή και από το 1971 έως το 2008 στη Σερβία. Συνολικά κατασκευάστηκαν 4.428.674 αντίτυπα σειράς Fiat 128, από τα οποία τα 3.107.000 στην Ιταλία. Αντικατέστησε το Fiat 1100 και αντικαταστάθηκε το 1978 από τα Fiat Ritmo / Strada.

Το Fiat 128 σχεδιάστηκε από τον Dante Giacosa (Ντάντε Τζιακόσα), ο οποίος είχε σχεδιάσει και το θρυλικό Fiat 500 του 1957 - 1975, και μάλιστα το 128 ήταν μία από τις τελευταίες μεγάλες δημιουργίες του. Ο κινητήρας του 128 σχεδιάστηκε από τον διάσημο σχεδιαστή αγωνιστικών κινητήρων της Ferrari Aurelio Lampredi.

Παρουσίαση και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μοντέλο παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1969, ως ο διάδοχος του Fiat 1100. Το 128 κέρδισε τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς για το 1970,[3] καθώς γενικότερα απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό για το πλήθος νέων στοιχείων που συγκέντρωνε στους τομείς της πρακτικότητας, της σχεδίασης και των κινητήρων.

Καινοτομίες και ασφάλεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πίσω μέρος του Fiat 128 του 1969 - 1971 της πρώτης φωτογραφίας, δίπλα σε Σκαραβαίο (το μπλε πίσω).

Συγκεκριμένα, το 128 ήταν το πρώτο μοντέλο με τον νέο τότε κινητήρα της Fiat με κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο και ιδιαίτερα προηγμένο σχεδιασμό για την τότε εποχή. Επιπλέον, ο 4-κύλινδρος σε σειρά κινητήρας του, κυβισμού 1.116 cm³ και ισχύος 55 hp στις 6.000 στροφές το λεπτό, είχε τοποθετηθεί κατά τον εγκάρσιο άξονα και με κλίση προς τα εμπρός, για καλύτερη κατανομή βάρους στο αμάξωμα. Σημειωτέον ότι όλα τα σχετικά μηχανικά μέρη είχαν προέλθει από το ομόσταυλο Autobianchi Primula.

Το 128 ήταν μάλιστα και το πρώτο στην ιστορία μοντέλο της Fiat που είχε μετάδοση της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς, εισάγοντας έτσι τη διάταξη «όλα εμπρός» για την εταιρεία. Αυτό του προσέδιδε πολύ καλύτερη οδική συμπεριφορά, ειδικά σε σύγκριση με αντίπαλα μοντέλα με την κίνηση πίσω ή ακόμα και με τη διάταξη «όλα πίσω», όπως ήταν το «όλα πίσω» Volkswagen Beetle (Σκαραβαίος). Παράλληλα, το κυβοειδές σεντάν 3 όγκων αμάξωμα του Fiat 128 προσέφερε αξιοσημείωτους για μικρομεσαίο μοντέλο χώρους για επιβάτες και αποσκευές. Αν και το σαλόνι ήταν εμφανώς λιτό, ωστόσο είχε άριστη εκμετάλλευση χώρου, καθώς η εγκάρσια τοποθέτηση του κινητήρα και η απουσία κεντρικού τούνελ στο δάπεδο, λόγω της μετάδοσης της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς, είχαν ως αποτέλεσμα την απόδοση άνω του 80% του εσωτερικού όγκου στους επιβάτες.

Προτεραιότητα δόθηκε επίσης και στην ενεργητική ασφάλεια, με την υιοθέτηση ανεξάρτητης ανάρτησης και στους 4 τροχούς. Η μπροστινή έφερε γόνατα Μακ-Φέρσον με ψαλίδια βάσης, ενώ η πίσω ψαλίδια βάσης και τηλεσκοπικά αμορτισέρ. Επίσης, το 128 έφερε ένα πρώιμο σύστημα ABS στους πίσω τροχούς, με διπλό κύκλωμα και βαλβίδα αδρανείας, για να αποφεύγεται το μπλοκάρισμα των πίσω τροχών κατά τη διάρκεια τυχόν αιφνίδιου φρεναρίσματος.

Σχετική μέριμνα είχε δοθεί και στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, καθώς είχε τοποθετηθεί αρθρωτός άξονας τιμονιού που καταρρέει σε μετωπική πρόσκρουση και «χωνευτά» όργανα στο ταμπλό, για την προστασία του οδηγού, ενώ είχαν λάβει χώρα και ενισχύσεις στις πλαϊνές κολώνες του σασί, για τα ενδεχόμενα της πλευρικής πρόσκρουσης και της ανατροπής.

Το πίσω μέρος ενός Fiat 128 του 1976 - 1983.

Το 1970, εμφανίστηκε και η εκδοχή station wagon, υπό την ονομασία 128 Familiare. Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1971, προστέθηκε το 128 Rally, με 4-κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 1.290 cm³, ισχύος 67 hp, διαφορετική κλιμάκωση κιβωτίου και βελτιώσεις στα ηλεκτρικά συστήματα. Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο, μέσα στο ίδιο έτος, παρουσιάστηκε μια 2-πορτη κουπέ έκδοση με εντελώς διαφορετικό αμάξωμα, το 128 Sport, με δύο διαθέσιμους κινητήρες: τον βασικό 1.116 cm³, αλλά με ρύθμιση της ισχύος στους 64 hp, και τον ισχυρότερο 1.290 cm³, αλλά με ρύθμιση της ισχύος στους 75 hp. Το 1975 αντικαταστάθηκε από το 128 3P το οποίο είχε ελαφρώς διαφορετική σχεδίαση αλλά κυρίως μία μεγάλη 3η πόρτα (3P - 3 porte) πίσω αντί για καπό. Όλοι οι κινητήρες του 128 ήταν βενζίνης.

Τα έτη 1972 και 1974, έγιναν δύο διαδοχικά λίφτινγκ στο μπροστινό μέρος και αναβαθμίσεις στα μηχανικά μέρη, ενώ το 1976, έλαβε χώρα μια εντονότερη αισθητική ανανέωση, γνωστή ως 128 Νuova (Νέο), με πιο σύγχρονο μπροστινό μέρος, νέα και μεγαλύτερα πίσω φώτα και προφυλακτήρες από πλαστικό, σε συνδυασμό και με περαιτέρω βελτιώσεις στους κινητήρες και στα κιβώτια ταχυτήτων.

Αντικατάσταση του 128

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Fiat Super Europa 1.3 του 1988 στην Αργεντινή.

Αν και ο διάδοχός του, το Fiat Ritmo, κυκλοφόρησε το 1978, το 128 Nuova παρέμεινε στην ιταλική παραγωγή έως τα τέλη του 1983, ως μια φθηνότερη εναλλακτική πρόταση. Ειδικότερα στην Αργεντινή, μέσα στο 1983 έλαβε μια ακόμα πιο έντονη αισθητική ανανέωση στο μπροστινό και στο πίσω μέρος και μετονομάστηκε σε Fiat Super Europa, το οποίο και διατηρήθηκε στην τοπική παραγωγή έως το 1990.

  1. «Somaca Casablanca». Somaca.e-monsite.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2010. 
  2. «21.05.2009 EL NASR CLOSURE SPELLS END TO LONG RUNNING ASSEMBLY OF FIAT 128 AND 131 IN EGYPT». italiaspeed.com/2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2009. 
  3. Car of the year 1970 - Fiat 128
  • Mike Covello: Standard Catalog of Imported Cars 1946-2002. Krause Publications, Iola (USA) 2002, ISBN 0-87341-605-8, pp. 306-310.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]