Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παρόρειο Γρεβενών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°59′50.27″N 21°18′24.21″E / 39.9972972°N 21.3067250°E / 39.9972972; 21.3067250 Για συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Παρόρι

Παρόρειο
Παρόρειο is located in Greece
Παρόρειο
Παρόρειο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΓρεβενών
ΔήμοςΓρεβενών
Δημοτική ΕνότηταΘεόδωρου Ζιάκα
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΓρεβενών
Υψόμετρο810
Πληθυσμός
Μόνιμος7
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας511 00
Τηλ. κωδικός24620

Το Παρόρειο είναι ορεινό χωριό της περιφερειακής ενότητας Γρεβενών σε υψόμετρο 810 μέτρα[1].

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παρόρειο βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Όρλιακας, μέσα στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, ανάμεσα στα χωριά Σπήλαιο (Δ.), Σταυρός (Β.), Κοσμάτι (Α.) και Τρίκωμο (Ν.). Απέχει 18 χλμ. ΝΔ. από τα Γρεβενά. Η παλιά του ονομασία ήταν Ριάχοβο και πολιτισμικά συμπεριλαμβάνεται στα χωριά των γηγενών Γρεβενιωτών, τους οποίους οι Βλάχοι των Γρεβενών αποκαλούν Κοπατσαραίους[2]. Στον Κώδικα της Ζάβορδας αναφέρονται κάτοικοί του ως αφιερωτές της Ιεράς Μονής Αγίου Νικάνορος ή Ζάβορδας την περίοδο 1692 και μετά (Β΄Γραφή)[3]. Ως Ριάχοβο αναφέρεται επίσημα το 1919 στο ΦΕΚ 260Α - 31/12/1918 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Ζαλόβου (Τρίκωμου). Το 1927 με το ΦΕΚ 18Α - 01/02/1927 μετονομάζεται σε Παρόρειον[4]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Τρίκωμο αποτελούν την τοπική κοινότητα Τρικώμου που ανήκει στην δημοτική ενότητα Θεόδωρου Ζιάκα του Δήμου Γρεβενών και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 12 κατοίκους[5].

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 300, τομ.33. 
  2. «Οι Κουπατσαραίοι - Αστέριος Ι. Κουκούδης - Μελέτες για τους Βλάχους». www.vlachs.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2019. 
  3. Θεόδωρος Κ.Π. Σαράντης. «Τα Γρεβενά (Συμβολή στην ιστορία τους)». Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης - Μακεδονικά: σελ.17 του pdf. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6637/6371.pdf. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2019. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10551 (σελ. 77 του pdf)