Παραλίμνη Γιαννιτσών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°45′4″N 22°27′15″E / 40.75111°N 22.45417°E / 40.75111; 22.45417

Παραλίμνη
Παραλίμνη is located in Greece
Παραλίμνη
Παραλίμνη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΠέλλας
ΔήμοςΠέλλας, Δημοτική Κοινότητα Γιαννιτσών
Δημοτική ΕνότηταΓιαννιτσών
Γεωγραφία
Υψόμετρο10
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας581 00
Τηλ. κωδικός23820

Η Παραλίμνη είναι οικισμός της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας.[1][2][3]

Γενικά - ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Παραλίμνη βρίσκεται 7 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης των Γιαννιτσών σε υψόμετρο 10 μέτρα[1]. Ανήκει στον δήμο Πέλλας και παλιότερα υπαγόταν στον πρώην Δήμο Γιαννιτσών.[4]

Η Παραλίμνη είναι ένα χωριό που δημιουργήθηκε παρά τη λίμνη των Γιαννιτσών μετά την αποξήρανσή της (1926-1935) στην θέση που βρισκόταν ο σταθμός (πέρασμα) Τσέκρι. Η ονομασία Τσέκρι δηλώνει μια τοποθεσία που τα νερά είναι ρηχά. Γύρω από την λίμνη των Γιαννιτσών αναπτύσσονταν ελώδεις- βαλτώδεις περιοχές και μια από αυτές ήτανε το Τσέκρι. Υπήρχε σκάλα για τις βάρκες (μπλάβες) και καλύβα. Στην τοποθεσία χτίστηκε το 1870 εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Αθανάσιο (στην είσοδο του ναού υπάρχει επιγραφή που αναγράφει το έτος 1774). Η ύπαρξη της εκκλησία κρατούσε πάντα κοντά της λίγες οικογένειες.

Το 1886 η περιοχή αναγράφεται ως "Τσιφλίκι" με 4 σπίτια. Ο σταθμός Τσέκρι ήταν πέρασμα πληθυσμών επειδή βρισκόταν πάνω στον άξονα της Εγνατίας Οδού και ταυτόχρονα σημείο εισόδου στην λίμνη. Στους πληθυσμούς της εποχής που χρησιμοποιούσαν τον σταθμό για ανάπαυλα ανήκουνε και οι Σαρακατσάνοι. Περνούσαν από το Τσέκρι την άνοιξη όταν ανέβαιναν στα βουνά της δυτικής Μακεδονίας και το φθινόπωρο όταν οδηγούσαν τα κοπάδια τους στα χειμαδιά της Χαλκιδικής κυρίως. Το Φθινόπωρο του1944 εγκαταστάθηκαν στο Τσέκρι οι Παρδαλαίοι από το Πισοδέρι και στη συνέχεια οι Παλασκαίοι, οι Φλωραίοι, οι Μαλογιανναίοι, οι Γκολφαίοι, οι Γιδαραίοι, οι Τυχαλαίοι, οι Κατσουλαίοι που όλοι τους ήταν Χασσανδρινοί (Κασσανδρινοί) προέρχονταν δηλαδή από τα χειμαδιά της Χαλκιδικής. Οι Γεωργουλακαίοι, οι Συργκαναίοι, η φάρα του Καντή και του Τούμπα προέρχονταν από τα χειμαδιά του Βερμίου - Θεσσαλίας.[5] Το 1941 με την σύμφωνη γνώμη του νομάρχη μεταφέρονται από τα χωριά της Δράμας οικογένειες προσφύγων από την περιοχή της Δράμας. Μετά το τέλος του πολέμου το 1945 παραμένουν στο Τσέκρι περίπου 3 οικογένειες καθώς οι υπόλοιπες επέστρεψαν στη Δράμα. Παράλληλα έρχονται: 34 οικογένειες από το Ελεύθερο Γρεβενών οι Σαρουσαβιδαίοι, οι Χατζηπαρασιδαίοι, 20 από το Κολοκυθάκι Βεντζίου Γρεβενών: οι Θεοδωριδαίοι, οι Μαυριδαίοι από τη Κιβωτό Γρεβενών οι Πουρσαλιδαίοι μια οικογένεια και από τη Μερσίνα Γρεβενών λίγοι. Από τα χωριά της Κοζάνης (Ροδίτη και άλλα) η οικογένεια Φούντογλου. Από την περιοχή Βοΐου -Τσοτιλίου, Βροντή η οικογένεια Αθανασιάδη. Από το χωριό Όρμα Έδεσσας 15 οικογένειες και από τη Λεπτοκαρυά (Λιτοβόι) οι Μοσχιδαίοι, οι Κυργεριδαίοι και άλλοι.

Τα πρώτα σπίτια κατασκευάζονται με μόνωση από κανάβια του κάμπου (ίσως καλαμιές που τις έπλεκαν μεταξύ τους) και καλαμωτή για σκεπή. Το 1949 αρχίζουν να χτίζονται τα πρώτα πλίθινα σπίτια. Πλινθοποιεία υπήρχαν 2 στο χωριό. Το πρώτο στην ανατολική μεριά (κοντά στο σημερινό γήπεδο) και το δεύτερο στην δυτική πλευρά όπου εγκαταστάθηκαν οι οικογένειες από το Ελεύθερο. Τις ξυλοσκεπές τις έκαναν με ξύλα που έπαιρναν από τις λεύκες που αφθονούσαν στον βάλτο.

Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι:

Έτος Πληθυσμός
1951 815[6]
1961 824[7]
1971 691[8]
1981 879[9]
1991 918[10]
2001 816[11]
2011 860

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 48. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 157. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 27. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 93. 
  3. «Η Παραλίμνη - Δήμος Πέλλας». www.giannitsa.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2023. 
  4. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2021. 
  5. Πετρίδης, Γεώργιος. Τσέκρι-Παραλίμνη. Ιστορία ανθρώπινη και τοπική. Θεσσαλονίκη: Ίχνος. 
  6. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 153 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  7. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 148 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 146 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  9. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 156 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 190 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 191 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.