Αλβανικά γένη
Τα αλβανικά γένη (αλβανικά: fiset shqiptare) αποτελούν έναν ιστορικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης (farefisní) στην Αλβανία και τα νοτιοδυτικά Βαλκάνια, που χαρακτηρίζεται από μία κοινή κουλτούρα, από πατρογονικούς συγγενικούς δεσμούς που ανατρέχουν σε έναν κοινό πρόγονο και από κοινωνικούς δεσμούς μεταξύ των μελών τους. Η fis (οριστική μορφή: fisi) βρίσκεται στο κέντρο της αλβανικής οργάνωσης που βασίζεται σε σχέσεις συγγένειας, έννοια που μπορεί να εντοπιστεί επίσης μεταξύ των νοτίων Αλβανών με τον όρο farë (οριστική μορφή: fara).
Κληρονομιά των αρχαίων ιλλυρικών κοινωνικών δομών, η αλβανική κοινωνία των φύλων αναδύθηκε στον πρώιμο Μεσαίωνα ως η κυρίαρχη μορφή κοινωνικής οργάνωσης μεταξύ των Αλβανών.[1][2] Η ανάπτυξη της φεουδαρχίας αρχικά την απείλησε, αλλά σταδιακά ενσωμάτωσε όψεις της στην αλβανική φεουδαρχική κοινωνία, καθώς οι περισσότερες ευγενικές οικογένειες προέρχονταν από αυτά τα φύλα και εξαρτιόνταν από την υποστήριξή τους. Αυτή η διαδικασία σταμάτησε μετά την οθωμανική κατάκτηση της Αλβανίας και των Βαλκανίων τον ύστερο 15ο αιώνα και ακολουθήθηκε από μία διαδικασία ενίσχυσης της φυλής (fis) ως μέσου οργάνωσης εναντίον του οθωμανικού συγκεντρωτισμού, ιδίως στα βουνά της βόρειας Αλβανίας και στις παρακείμενες περιοχές του Μαυροβουνίου.
Το σύστημα παρέμεινε λιγότερο ανεπτυγμένο στη νότια Αλβανία[3] όπου μεγάλες φεουδαρχικές εκτάσεις και αργότερα εμπορικά και αστικά κέντρα ξεκίνησαν να αναπτύσσονται εις βάρος της φυλετικής οργάνωσης. Ένα από τα πλέον ιδιαίτερα στοιχεία της αλβανικής φυλετικής οργάνωσης είναι το ότι βασίζεται στο Κανούν, έναν κώδικα αλβανικού προφορικού εθιμικού δικαίου.[1] Τα περισσότερα φύλα ενεπλάκησαν σε πόλεμο με εξωτερικές δυνάμεις, όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κάποια επίσης ενεπλάκησαν σε περιορισμένες συγκρούσεις μεταξύ φύλων για τον έλεγχο πόρων.[3]
Μέχρι τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, η αλβανική κοινωνία των γενών παρέμεινε εν πολλοίς άθικτη, μέχρι την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1944, και θεωρείται ως το μόνο παράδειγμα φυλετικού κοινωνικού συστήματος που δομείται με αρχηγούς και συμβούλια γενών βεντέτες αίματος και προφορικό εθιμικό δίκαιο, που επιζεί στην Ευρώπη μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα.[3][4][5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Galaty 2002, σελίδες 109–121.
- ↑ Villar 1996, σελ. 316.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Elsie 2015, σελ. 1.
- ↑ De Rapper 2012, σελ. 1.
- ↑ Galaty 2011, σελ. 118.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- De Rapper, Gilles (2012). «Blood and Seed, Trunk and Hearth: Kinship and Common Origin in southern Albania». Στο: Hemming, Andreas· Kera, Gentiana· Pandelejmoni, Enriketa. Albania: Family, Society and Culture in the 20th century. LIT Verlag Münster. σελίδες 79–95. ISBN 9783643501448.
- Elsie, Robert (2015). The Tribes of Albania: History, Society and Culture. I.B.Tauris. ISBN 9780857739322.
- Galaty, Michael L. (2002). «Modeling the Formation and Evolution of an Illyrian Tribal System: Ethnographic and Archaeological Analogs». Στο: William A. Parkinson. The Archaeology of Tribal Societies. Berghahn Books. ISBN 1789201713.
- Galaty, Michael L. (2011). «Blood of Our Ancestors». Στο: Helaine Silverman. Contested Cultural Heritage: Religion, Nationalism, Erasure, and Exclusion in a Global World. Springer. ISBN 978-1-4419-7305-4. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2013.
- Villar, Francisco (1996). Los indoeuropeos y los orígenes de Europa (στα Ισπανικά). Madrid: Gredos. ISBN 84-249-1787-1.