Παντελής Ζερβός
| Παντελής Ζερβός | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παντελής Ζερβός (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 23 Δεκεμβρίου 1908 Λουτράκι Κορινθίας |
| Θάνατος | 22 Ιανουαρίου 1982 (74 ετών) Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός |
| Τέκνα | Ξένια Ζερβού |
| Συγγενείς | Μαρία Ζερβού και Άλκης Ζερβός |
| Είδος τέχνης | Θέατρο, Κινηματογράφος |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Δράμα, Κωμωδία |
| Σημαντικά έργα | Μανταλένα, Λόλα, Το Λεβεντόπαιδο, Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά, Ο Κατήφορος, Τα κίτρινα γάντια, Η μοίρα του αθώου |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Β' ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960 για την ταινία Μανταλένα. |
Ο Παντελής Ζερβός (23 Δεκεμβρίου 1908 - 22 Ιανουαρίου 1982) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της «Χρυσής Εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες '50, '60 και αρχές '70) έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1908 στην Περαχώρα Κορινθίας. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Εμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή το 1933 και συνεργάσθηκε με τους καλύτερους θιάσους της εποχής του διακρινόμενος σε κλασικούς στην αρχή ρόλους, αλλά και σε νεοελληνικούς αστικούς.
Σημαντικότερες θεατρικές του παρουσιάσεις ήταν στα έργα «Άλκηστις», «Αντιγόνη», «Θεσμοφοριάζουσαι», «Μάκβεθ», «Πλούτος» κ.ά.
Η παρουσία του στην κινηματογραφική σκηνή επίσης υπήρξε μεγάλη. Περισσότερες από 70 ήταν οι συμμετοχές του σε ταινίες, με κυρίαρχη στο έργο Μανταλένα του 1960, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου, υποδυόμενος τον ιερέα παπα-Φώτη, για τον οποίο ρόλο απέσπασε, το Βραβείο 2ου Ανδρικού Ρόλου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960. Άλλες συμμετοχές του, που ξεχώρισαν, ήταν στα έργα Πικρό ψωμί (1951), Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955), Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960), Ζητείται ψεύτης (1961), Ο ατσίδας (1962), Λόλα (1964), Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969) και Η Μαρία της σιωπής (1973).
Αλλά και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, ο Παντελής Ζερβός άφησε ιστορία, ιδιαίτερα στα καθημερινά ραδιοφωνικά πεντάλεπτα Το 5λεπτο ενός θυρωρού.
Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εθνικού Θεάτρου. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 διορίστηκε πρώτος πρόεδρος του «Εθνικού Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών». Δεύτερη πρόεδρος ήταν η ηθοποιός Ρένα Βλαχοπούλου.
Πραγματοποίησε πολλές θεατρικές περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδας, κατά τις οποίες έλαβε πολλές διακρίσεις. Για τη θεατρική του αυτή προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ από τον Βασιλιά Παύλο.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν μόνιμος κάτοικος του Παλαιού Φαλήρου στην Αθήνα και μιλούσε αγγλικά. Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου[1] του 1982 σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύτηκε στο Λουτράκι Κορινθίας. Είχε τρεις κόρες, εκ των οποίων η μία σκοτώθηκε στο σεισμό της Σαντορίνης το 1956, σε ηλικία 12 ετών και, όπως συγκλονιστικά αποκαλύφθηκε με την εκταφή, τρία χρόνια αργότερα, είχε θαφτεί ζωντανή.[2]
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1943 | Η φωνή της καρδιάς | φίλος πατέρα |
| 1951 | Ματωμένα Χριστούγεννα | αρχηγός οργάνωσης |
| Πικρό ψωμί | Λυμπέρης | |
| 1955 | Τζο ο τρομερός | αστυνομικός |
| Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας | Χρόνης | |
| 1956 | Άσοι του γηπέδου | Ανδρέας Μουράτης (φωνή) |
| 1957 | Η θεία απ' το Σικάγο | Ξενοφών Βλασσόπουλος |
| Το αμαξάκι | τσαγκάρης | |
| Κατά λάθος μπαμπάς | ||
| 1958 | Η κυρά μας η μαμή | Βασίλης Τανάμπασης |
| Μέλπω | ||
| 1959 | Η ζαβολιάρα | λιμενάρχης |
| Ένα νερό, κυρά Βαγγελιώ | Μάστορης | |
| Ψιτ... κορίτσια | Τζον Παπαδόπουλος | |
| Ναυάγια της ζωής | ||
| 1960 | Οικογένεια Παπαδοπούλου | Μήτσος Παπαδόπουλος |
| Μανταλένα | παπα-Φώτης | |
| Τα κίτρινα γάντια | καφετζής | |
| Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες | Θανάσης Κοντογιώργης | |
| 1961 | Ζητείται ψεύτης | βουλευτής Θεόφιλος Φερέκης |
| Η Λίζα και η άλλη | πρόεδρος δικαστηρίου | |
| Ο κατήφορος | Λεωνίδας Νικολάου | |
| Διαβόλου κάλτσα | Αγαμέμνων Μπουμπούνας | |
| 1962 | Η Αθήνα τη νύχτα | Παντελής Ζερβός |
| Εταιρία θαυμάτων | ενωματάρχης | |
| Πονεμένη μητέρα | ||
| Αμαρτωλές | ||
| Ο χρυσός και ο τενεκές | Γιακουμής | |
| Ο ατσίδας | Θόδωρος Κουρούζος | |
| 1963 | Εμείς τα μπατιράκια | ζαχαροπλάστης |
| Το μεγάλο μυστικό | Λορέντζος | |
| Ο άσωτος | καπεταν-Νικόλας | |
| 1964 | Έκλαψα πικρά για σένα | |
| Ζωή γεμάτη πόνο | Παντελής | |
| Τηλεφωνήσατε στο 100 | αστυνόμος | |
| Λόλα | δεσμοφύλακας | |
| Οι κολασμένοι | παπα-Νικόλας | |
| Είμαι μια δυστυχισμένη | Χατζής | |
| 1965 | Ο μεγάλος όρκος | Κώστας |
| Η μοίρα του αθώου | Αντώνης Αμπάρας | |
| Ο επαναστάτης | ||
| Περιφρόνα με, γλυκιά μου | Σταμάτης | |
| Ο νικητής | Σταύρος Ντάβαρης | |
| Του χωρισμού ο πόνος | Στέλιος | |
| 1966 | Δοκιμασία | Πέτρος Μακρής |
| Οι κολασμένοι | παπα-Νικόλας | |
| Οι στιγματισμένοι | πατέρας Έφης | |
| Ο κατατρεγμένος | ||
| Έχω δικαίωμα να σ’ αγαπώ | ||
| Αγάπη που δεν σβήνει ο χρόνος | ||
| 1967 | Ο μεθύστακας του λιμανιού | καπεταν-Μιχάλης Αρμπούζης |
| Στο κατώφλι της μοίρας | ||
| Ο πουλημένος άνθρωπος | πατέρας | |
| Δρόσω, η αρχοντοπούλα | ||
| Έρωτες στη Λέσβο | ||
| 1968 | Ξεριζωμένη γενιά | Μήτσος |
| Όνειρο απατηλό | ||
| Αντίζηλοι | Τζον Τόμας | |
| Ταπεινός και καταφρονεμένος | Γρηγόρης Κητής | |
| 1969 | Το λεβεντόπαιδο | Αγγελής |
| Η σφραγίδα του Θεού | Γιακουμής | |
| Για την τιμή και τον έρωτα | παπάς | |
| Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά | Παναγής Καρατάσος | |
| Η γενιά των ηρώων | παπάς | |
| 1970 | Ο αετός των σκλαβωμένων | παπα-Δημήτρης |
| Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά | Θωμάς | |
| Τρελά κορίτσια, απίθανα αγόρια | Παντελής Ασπροπρόσωπος | |
| Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο | Γιώργος Αναστασόπουλος | |
| 1971 | Η κόρη του ήλιου | παπα-Στέφανος |
| Ο επαναστάτης ποπολάρος | Πεμπονάρης | |
| Οι άνδρες ξέρουν ν' αγαπούν | παπα-Βαρνάβας | |
| Επιχείρησις Κράιπε: Ο τάφος του Γ' Ράιχ | ||
| 1973 | Η Μαρία της σιωπής | Λάμπρος Γεραλής |
| 1974 | Παύλος Μελάς | Μαραβελάκης |
| Η αλήθεια είναι πικρή |
Μια βιντεοταινία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το τίμημα της αγάπης (1988)
Παραστασιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεσμοφοριάζουσες (1979)
- Λυσιστράτη (1969)
- Το ατλαζένιο γοβάκι (1963)
- Ο φαύλος κύκλος (1954)
- Σουάνεβιτ (1942)
- Το πρώτο έργο της Φάννυ (1942)
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Τηλεοπτικό θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εκκλησιάζουσαι (1981) ΕΡΤ
- Η γειτονιά του Τσέχωφ (1979) ΕΡΤ
- Πολυαγαπημένε κι αξέχαστε παππού (1979) ΥΕΝΕΔ
- Γαμήλιο εμβατήριο (1978) ΕΡΤ
- Δον Κιχώτης (19??) ΕΡΤ
- Καινούργια ζωή (1978) ΕΡΤ
- Ο φυλάργυρος (1975) ΕΙΡΤ
- Τριαντάφυλλο στο στήθος (1975) ΕΙΡΤ
- Χρονικό του Μουσικού Θεάτρου: Λίγο απ' όλα (1975) ΕΙΡΤ
- Λυσιστράτη (1972) ΕΙΡΤ
Τηλεοπτικές Σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορίες χωρίς δάκρυα (1977) ΕΡΤ
- Φάρος (1976) ΥΕΝΕΔ
- Η ταβέρνα (1972) ΕΙΡΤ
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ριζοσπάστης, 23/01/1982 Ψηφιακή συλλογή εφημερίδων, Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
- ↑ Μπουρδάκου, Μάρω. «Παντελής Ζερβός. Ο ηθοποιός που έζησε την τραγωδία στην σκηνή όταν έχασε την κόρη του...». mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντελής Ζερβός (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Αφιέρωμα
|