Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πανεπιστήμιο της Βοστώνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 42°20′56″N 71°6′1″W / 42.34889°N 71.10028°W / 42.34889; -71.10028

Πανεπιστήμιο της Βοστώνης
Boston University
ΡητόLearning, Virtue, Piety (αγγλικά)
Ρητό στα ελληνικάΜάθηση, Αρετή, Ευσέβεια
ΤύποςΙδιωτικό ερευνητικό πανεπιστήμιο
Ίδρυση1869
ΠρύτανηςΡόμπερτ Α. Μπράουν
ΚοσμήτορεςΤζιν Μόρισον
Ακαδημαϊκό προσωπικό3.888
Διοικητικό προσωπικό9.974
Φοιτητές33.421
Προπτυχιακοί16.512
Μεταπτυχιακοί14.032
ΤοποθεσίαΒοστώνη, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
ΧρώματαΚόκκινο και λευκό
        
Ομάδες23 αθλητικές ομάδες
Ιστότοποςhttp://www.bu.edu/
Το λογότυπο του πανεπιστημίου.

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (αγγλικά: Boston University, αναφερόμενο συνήθως συντομογραφικά ως BU ή Boston U.) είναι ιδιωτικό πανεπιστήμιο των ΗΠΑ με έδρα την πόλη Βοστώνη της Μασαχουσέτης. Ιστορικά είχε στενότερους δεσμούς με τη Μεθοδιστική Εκκλησία, αλλά σήμερα είναι τελείως ουδέτερο θρησκευτικά[1][2]. Σήμερα έχει περισσότερους από 3800 καθηγητές και 33.000 φοιτητές, αποτελώντας έτσι έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες στη Βοστώνη[3]. Το πανεπιστήμιο έχει 18 σχολές και κολέγια σε δύο αστικού τύπου πανεπιστημιουπόλεις. Η κύρια πανεπιστημιούπολη απλώνεται κατά μήκος του ποταμιού Τσαρλς, ενώ η Ιατρική Σχολή βρίσκεται στη συνοικία Σάουθ Εντ. Το ίδρυμα λειτουργεί επίσης 75 προγράμματα στο εξωτερικό, σε περισσότερες από 30 πόλεις σε 20 χώρες. Το λεκτικό έμβλημα (μόττο) του Πανεπιστημίου είναι «Μάθησις, αρετή, ευσέβεια» (Learning, Virtue, Piety).

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης χαρακτηρίζεται ως «RU/VH Research University» (με πολύ υψηλή ερευνητική δραστηριότητα) στην Ταξινόμηση του Carnegie. Μέχρι στιγμής υπάρχουν οκτώ κάτοχοι Βραβείου Νόμπελ που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συνδέονται με το Πανεπιστήμιο (υπήρξαν φοιτητές ή καθηγητές του), μεταξύ των οποίων οι Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Ελί Βίζελ. Επίσης, 35 βραβευμένοι με Βραβείο Πούλιτζερ και 9 βραβευμένοι με «Όσκαρ».

Οι αθλητικές του ομάδες, γνωστές ως «Boston University Terriers» αγωνίζονται σε 10 ανδρικά και 13 γυναικεία αθλήματα, με γνωστότερη την ομάδα χόκεϊ επί πάγου ανδρών, που έχει κερδίσει 5 εθνικά κολεγιακά πρωταθλήματα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόδρομα ιδρύματα και αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης έχει τις ρίζες του στο Βιβλικό Ινστιτούτο του Νιούμπερυ (Newbury Biblical Institute) στην ομώνυμη πόλη του Βερμόντ, που ιδρύθηκε το 1839 από μία ομάδα παστόρων και λαϊκών Μεθοδιστών της Βοστώνης. Μετά από μία μετεγκατάσταση στο Κόνκορντ (Νιου Χάμσαϊρ) (1847-1867), το ίδρυμα μετακόμισε στη Βοστώνη και αναγνωρίσθηκε με το όνομα Boston University από τη βουλή της Μασαχουσέτης τον Μάιο του 1869. Το Πανεπιστήμιο οργάνωσε επίσημες τελετές για τα 100 χρόνια του τόσο το 1939, όσο και το 1969. Ως ιδρυτές του με τη μορφή πανεπιστημίου αναφέρονται τρεις έφοροι του Θεολογικού Ινστιτούτου της Βοστώνης, επιτυχημένοι επιχειρηματίες της Βοστώνης και λαϊκοί Μεθοδιστές, που είχαν ασχοληθεί και προηγουμένως με τα εκπαιδευτικά πράγματα: οι Ισαάκ Ριτς (Isaac Rich, 1801–1872), Λη Κλάφλιν (Lee Claflin, 1791–1871) και Τζέικομπ Σλήπερ (Jacob Sleeper, 1802–1889), των οποίων τα ονόματα φέρουν οι τρεις κοιτώνες στην κυρίως πανεπιστημιούπολη (West Campus). Ο γιος του Λη Κλάφλιν, ο Γουίλιαμ, ήταν τότε Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και υπέγραψε το ιδρυτικό καταστατικό (Charter) του νέου Πανεπιστημίου στις 26 Μαΐου 1869, αφού είχε ψηφισθεί από το κοινοβούλιο της Πολιτείας.

Οι ιδρυτές εισήγαγαν στο καταστατικό την ακόλουθη πρόνοια, που ήταν ασυνήθιστη για την εποχή της:

«Ουδείς διδάσκων στο πανεπιστήμιο θα υποχρεωθεί ποτέ να ομολογήσει συγκεκριμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις προκειμένου να διορισθεί ή να διατηρήσει τη θέση του, και ουδείς υποψήφιος φοιτητής θα απορριφθεί... ...εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Ωστόσο αυτή η παράγραφος δεν θα ισχύει για τη Θεολογική Σχολή».

Γενικώς, το κάθε τμήμα του νέου πανεπιστημίου ήταν ανοικτό για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή (με την εξαίρεση της Θεολογικής Σχολής) θρησκείας.

Τα πρώτα χρόνια (1870–1900)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο εφευρέτης του τηλεφώνου Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ δεχόμενος τιμητικό τίτλο στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης

Το Θεολογικό Ινστιτούτο της Βοστώνης απορροφήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης το 1871 ως η Θεολογική Σχολή του πανεπιστημίου.

Τον Ιανουάριο του 1872 ο Ισαάκ Ριτς πέθανε αφήνοντας τον κύριο όγκο της περιουσίας του σε ένα καταπίστευμα που θα περιερχόταν στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης μετά από 10 χρόνια. Αποτελούμενη κυρίως από ακίνητα στο κέντρο της Βοστώνης, αυτή η δωρεά περιγράφεται ως η μεγαλύτερη που είχε γίνει μέχρι τότε σε αμερικανικό κολέγιο ή πανεπιστήμιο (αξίας πάνω από 1,5 εκατομμύριο δολάρια της εποχής). Αλλά τον Νοέμβριο η μεγάλη πυρκαγιά της Βοστώνης του 1872 κατέστρεψε όλα τα ακίνητα της δωρεάς εκτός από ένα και οι ασφαλιστικές εταιρείας στις οποίες ήταν ασφαλισμένα χρεωκόπησαν. Η αξία της δωρεάς όταν αποδόθηκε στο Πανεπιστήμιο το 1882 ήταν η μισή εκείνης του 1872. Το ίδρυμα δεν ήταν έτσι σε θέση να ανεγείρει τη σχεδιαζόμενη πανεπιστημιόπολη στο Aspinwall Hill και η γη πωλήθηκε λίγη-λίγη. Το επόμενο έτος το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στεγάσθηκε σε κτίσματα διάσπαρτα στην κεντρική συνοικία Μπήκον Χίλ (Beacon Hill).

Αφού του προκαταβλήθηκε ο μισθός ενός έτους για να μπορέσει να συνεχίσει την έρευνά του το 1875, ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, τότε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, εφεύρε το τηλέφωνο σε ένα εργαστήριο του ιδρύματος[4].

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης συνέχισε την παράδοση του ανοίγματος σε όλη την κοινωνία: Το 1877 έγινε το πρώτο αμερικανικό πανεπιστήμιο στην ιστορία που έδωσε διδακτορικό σε γυναίκα. Συγκεκριμένα, η Χέλεν Μ. Χουάιτ πήρε διδακτορικό με μία διατριβή πάνω στο αρχαίο ελληνικό δράμα[4]. Εξάλλου, το 1878 η Άννα Όλιβερ έγινε η πρώτη γυναίκα που πήρε πτυχίο θεολογίας στις ΗΠΑ, ενώ ο Σόλομον Κάρτερ Φούλερ, που απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου το 1897, έγινε ο πρώτος μαύρος ψυχίατρος στις ΗΠΑ (συνεισέφερε στη μελέτη της νόσου Αλτσχάιμερ)[4].

Ο εικοστός αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πλατεία Μαρς και τα γύρω κτήρια ήταν ένα από τα πρώτα μέρη της πανεπιστημιόπολης στον Ποταμό Τσαρλς που ολοκληρώθηκαν.

Αναζητώντας την τοπογραφική ενοποίηση του ιδρύματος, ο πρόεδρος Λέμουελ Μέρλιν (Murlin) κανόνισε την αγορά της εκτάσεως της σημερινής του πανεπιστημιόπολης, κατά μήκος του Ποταμού Τσαρλς. Μεταξύ του 1920 και του 1928 το πανεπιστήμιο αγόρασε μόλις 61 στρέμματα γης. Ο Μέρλιν δεν μπόρεσε ποτέ να κτίσει το νέο «κάμπους», αλλά ο διάδοχός του Ντάνιελ Μαρς (Marsh) πρωτοστάτησε σε μία σειρά εράνων για αυτό τον σκοπό με επιτυχή τελικά αποτελέσματα, μετά τις διακοπές από την οικονομική ύφεση του 1929 και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο[5] Την άνοιξη του 1936 οι φοιτητές και φοιτήτριες είχαν φθάσει τις 10.384.[6]

Τα κτήρια του Σερτ επεξέτειναν την πανεπιστημιόπολη τη δεκαετία του 1960.

Το 1951 ο Χάρολντ Κέις (Case) έγινε ο 5ος πρόεδρος του Πανεπιστημίου και μετέβαλε σημαντικά τον χαρακτήρα της πανεπιστημιόπολης, καθώς θέλησε να μετατρέψει το ίδρυμα σε εθνικής σημασίας ερευνητικό πανεπιστήμιο. Η πανεπιστημιόπολη τριπλασιάσθηκε σε έκταση, φθάνοντας τα 180 στρέμματα, και απέκτησε 68 νέα κτήρια όσο ο Κέις ήταν πρόεδρος (ως το 1967). Μεταξύ του 1961 και του 1966 ανεγέρθηκαν ο πύργος της Νομικής Σχολής (BU Law Tower), η φοιτητική λέσχη George Sherman και η Βιβλιοθήκη Mugar. Το Κολέγιο Μηχανικής και το Κολέγιο Επικοινωνίας στεγάσθηκαν σε έναν πρώην στάβλο και σε μία πρώην έκθεση αυτοκινήτων, αντιστοίχως[7]. Ο Κέις προσπάθησε να καταστήσει το πανεπιστήμιο ανταγωνιστικό προς τα παγκοσμίως διάσημα ιδρύματα της απέναντι όχθης του ποταμού Τσαρλς: το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και το ΜΙΤ.

Η προεδρία του Τζων Σίλμπερ είχε επίσης επεκτατικό χαρακτήρα. Φθάνοντας από το Πανεπιστήμιο του Τέξας το 1971, ο Σίλμπερ θέλησε να προσδώσει τον χαρακτήρα παγκόσμιου κέντρου «στρατολογώντας» διάσημους διδάσκοντες. Δύο από τις επιλογές του, οι Ελί Βίζελ και Ντέρεκ Γουόλκοτ, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα επιτυχημένες, αφού τιμήθηκαν με βραβεία Νόμπελ λίγο μετά τη «στρατολόγησή» τους[8], ενώ δύο άλλες διασημότητες, ο συγγραφέας Σολ Μπέλοου και ο φυσικός Σέλντον Λη Γκλάσοου, είχαν ήδη κερδίσει Νόμπελ[8].

Ο Σίλμπερ επεξέτεινε και τις εγκαταστάσεις, κατασκευάζοντας το «Photonics Center» για τη μελέτη του φωτός, ένα νέο κτήριο για τη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων και το κτήριο Επιστημών της Ζωής και Μηχανικής για διαπιστημονική έρευνα, μεταξύ άλλων[9].

Ο 21ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι τρεις κοιτώνες της δεκαετίας του 1960 δεξιά ταπεινώνονται ως προς το ύψος τους από τον πύργο 26 ορόφων του 2009, έναν από τους τρεις κοιτώνες της StuVi

Η επέκταση της πανεπιστημιόπολης συνεχίσθηκε και κατά την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, με την κατασκευή νέων κοιτώνων και της Agganis Arena. Ο πρόεδρος Μπράουν δεσμεύθηκε να επενδυθούν από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης 1,8 δισεκατομμύριο δολάρια για την ολοκλήρωση δεκαετούς στρατηγικού σχεδίου, με νέους πόρους σε διεπιστημονικές ευκαιρίες για προπτυχιακούς φοιτητές, βελτίωση των υποδομών και πρόσληψη νέων καθηγητών για το μεγαλύτερο κολέγιο του πανεπιστημίου. Η στρατηγική περιλαμβάνει την αύξηση του ετήσιου προϋπολογισμού σε 225 εκατομμύρια δολάρια[10].

Βασική πτυχή του σχεδίου είναι η εστίαση στις προπτυχιακές σπουδές, με τη ενθάρρυνση των εγγραφών σε περισσότερα από ένα κολέγια ή/και σχολές του ιδρύματος[11].

Υπάρχουν σχέδια για την ενίσχυση της Νομικής Σχολής, της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων και του Κολεγίου Καλών Τεχνών, με τροποποιήσεις των εγκαταστάσεων και την πρόσληψη περισσότερων διδασκόντων. Επίσης, για τη βελτίωση της στεγάσεως των φοιτητών. Το σύστημα υπολογιστών της πανεπιστημιόπολης εκσυγχρονίσθηκε το 2009, παρά την τότε οικονομική κρίση.

Εγκαταστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοστώνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κύρια πανεπιστημιόπολη, κατά μήκος του Ποταμού Τσαρλς, ακολουθεί τη Λεωφόρο Κόμονγουελθ, αρχίζοντας κοντά στην Πλατεία Κένμορ (Kenmore Square) και συνεχίζοντας επί 2,5 χιλιόμετρα, μέχρι τα όρια της συνοικίας Allston. Η ομώνυμη Γέφυρα του Πανεπιστημίου της Βοστώνης (Boston University Bridge) πάνω στο ποτάμι αντιστοιχεί στο όριο μεταξύ του Κύριου Κάμπους (Main Campus), όπου είναι συγκεντρωμένα τα περισσότερα κτήρια σχολών και αιθουσών διδασκαλίας, και του Δυτικού Κάμπους (West Campus), όπου υπάρχουν αρκετές αθλητικές εγκαταστάσεις και γήπεδα, ο μεγάλος κοιτώνας του Δυτ. Κάμπους και το νέο «φοιτητικό χωριό Τζων Χάνκοκ» (John Hancock Student Village complex).

Ως αποτέλεσμα της διαχρονικής της επεκτάσεως, η πανεπιστημιόπολη απαρτίζεται από αρχιτεκτονικώς διαφορετικά κτίσματα. Τα πιο αναγνωρίσιμα είναι το Κολέγιο Τεχνών και Επιστημών, το Παρεκκλήσιο Μαρς (Marsh Chapel, τοποθεσία του ομώνυμου πειράματος) και η Θεολογική Σχολή, όλα κτισμένα μεταξύ 1935-1950 σε «κολεγιακό γοτθικό» ρυθμό. Μετά το 1960 ανεγέρθηκαν πολλά σύγχρονα κτήρια, όπως η Βιβλιοθήκη Mugar, ο πύργος της Νομικής και ο Πύργος Γουώρεν, όλα σε μπρουταλιστικό αρχιτεκτονικό ρυθμό, μία απόκλιση από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του πανεπιστημίου. Το Κέντρο Επιστήμης και Τεχνολογίας Μέτκαλφ (1983), θα μπορούσε να περιγραφεί ακριβέστερα ως δείγμα δομικού εξπρεσιονισμού. Το Αμφιθέατρο Μορς δίπλα του δημιουργεί αντίθεση. Οι πλέον πρόσφατες προσθήκες είναι κτισμένες με τούβλο.

Στέγαση φοιτητών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Πύργοι Γουώρεν αποτελούν το δεύτερο μεγαλύτερο μη στρατιωτικό κτήριο κοιτώνων στις ΗΠΑ[12]

Το σύστημα κοιτώνων (φοιτητικών εστιών) του Πανεπιστημίου της Βοστώνης είναι το δέκατο μεγαλύτερο στις ΗΠΑ για ίδρυμα 4ετών ανώτατων σπουδών. Σήμερα το Πανεπιστήμιο εγγυάται την επιλογή για κάθε φοιτητή ή φοιτήτρια της στέγασης στην πανεπιστημιόπολη επί 4 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια περί το 76% των προπτυχιακών διαμένει στους κοιτώνες. Το Πανεπιστήμιο απαιτεί όλοι οι φοιτητές και φοιτήτριες που διαμένουν σε κοιτώνες να είναι εγγεγραμμένοι σε ετήσιο πλάνο γευμάτων.

Οι μεγάλοι κοιτώνες είναι οι δυναμικότητας 1.800 κλινών Πύργοι Γουώρεν (Warren Towers) και το κτήριο που αποκαλείται απλώς «Οι Πύργοι» (The Towers). Υπάρχουν όμως και τα παραδοσιακά αστικά κτήρια με την καφέ πέτρα της Βοστώνης (τα «brownstones»). Το λεγόμενο «Νότιο Κάμπους» είναι μία περιοχή φοιτητικής κατοικίας στα νότια της Λεωφόρου Κόμονγουελθ, που χωρίζεται από την κύρια πανεπιστημιόπολη από τον αυτοκινητόδρομο Interstate 90 (Massachusetts Turnpike).

Η πλέον πρόσφατη ενότητα κατοικίας, που αποτελείται κυρίως από φοιτητικά διαμερίσματα, αποκαλείται επισήμως 33 Harry Agganis Way και ανεπίσημα «StuVi2», και αποτελεί τμήμα του φοιτητικού χωριού Τζων Χάνκοκ. Ο βόρειος 26ώροφος πύργος έχει διαμερίσματα, ενώ ο νότιος 19ώροφος είναι τύπου κοιτώνα με σουίτες των 8 υπνοδωματίων. Συνολικά, η δυναμικότητά τους ανέρχεται σε 960 κλίνες.

Πέρα από αυτές τις βασικές ενότητες φοιτητικής κατοικίας, μικρότερες εστίες είναι διάσπαρτες κατά μήκος της Λεωφόρου Κόμονγουελθ.

Το Πανεπιστήμιο παρέχει επίσης ειδικές οικίες ή ορόφους σε άτομα με ειδικά ενδιαφέροντα ή ανάγκες.

Οι μεγάλοι κοιτώνες έχουν όλοι ασφάλεια σε 24ωρη βάση, 7 ημέρες την εβδομάδα, και απαιτούν από όλους τους διαμένοντες να δείχνουν τη φοιτητική τους ταυτότητα προκειμένου να εισέλθουν.

  • Ο κοιτώνας Σέλτον Χωλ φημολογείται ότι είναι στοιχειωμένος από το φάντασμα του θεατρικού συγγραφέα Ευγενίου Ο'Νηλ. Ο Ο'Νηλ είχε μείνει στο τότε δωμάτιο 401 (το σημερινό 419), όταν το κτήριο ήταν ξενοδοχείο. Μετά τον θάνατό του σε νοσοκομείο, το φάντασμά του λέγεται ότι κυκλοφορεί στον όροφο. Ολόκληρος ο όροφος αποκαλείται σήμερα «the Writers' Corridor».

Η Agganis Arena

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το εσωτερικό της Agganis Arena διαμορφωμένο για αγώνα χόκεϊ επί πάγου

Η Agganis Arena, που ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του μεγάλου Ελληνοαμερικανού αθλητή Χάρη Αγγάνη (1929-1955), άνοιξε για συναυλίες και αγώνες χόκεϊ επί πάγου τον Ιανουάριο του 2005. Η χωρητικότητά της φθάνει τους 6224 θεατές (χόκεϊ) ή 7200 (συναυλίες κλπ.) και αντικατέστησε τη μικρότερη Walter Brown Arena. Αποτελεί την έδρα της ομάδας χόκεϊ επί πάγου του πανεπιστημίου, αλλά χρησιμοποιείται περιστασιακά και για αγώνες καλαθοσφαίρισης, καθώς και για ομιλίες ή εμφανίσεις διάσημων προσώπων, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα και ο μαύρος κωμικός Ντέιβ Σαπέλ. Ανήκει στο συγκρότημα του φοιτητικού χωριού Τζων Χάνκοκ.

Γενικές υποδομές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βιβλιοθήκη Mugar
Το Κέντρο Ιουδαϊκών Σπουδών «Ελί Βίζελ»

Η Βιβλιοθήκη Mugar είναι η κεντρική ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη της κύριας πανεπιστημιόπολης. Το κτίσμα της στεγάζει επίσης το Κέντρο Αρχειακών Ερευνών «Howard Gotlieb» (πρώην «Αρχείο του 20ού αιώνα»), όπου φυλάσσονται ντοκουμέντα από χιλιάδες εξέχουσες μορφές των γραμμάτων, της δημοσιογραφίας, της διπλωματίας, των τεχνών και άλλων πεδίων. Ανάμεσά τους το προσωπικό αρχείο του Ισαάκ Ασίμωφ μετά το 1965 και ντοκουμέντα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Η Φοιτητική Ένωση «George Sherman» (GSU), δίπλα στη Βιβλιοθήκη Mugar, φιλοξενεί καταστήματα αρκετών αλυσίδων γρήγορου φαγητού και σάλες για τη φοιτητική ανάπαυση και μελέτη των φοιτητών, ενώ στο υπόγειο υπάρχει μεγάλη αίθουσα για συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις.

Από τον Αύγουστο του 2012 λειτουργεί και το Κέντρο Φοιτητικών Υπηρεσιών (Center for Student Services) στην οδό Bay State 100 (Πλατεία Κένμορ. Περιλαμβάνει το Κέντρο Εκπαιδευτικού Υλικού, το Κέντρο Σταδιοδρομίας, εστιατόριο, το Κέντρο Ακαδημαϊκής Συμβουλευτικής και πολλούς χώρους μελέτης[13].

Σε άλλες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λονδίνο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βασικό κτήριο του παραρτήματος του Πανεπιστημίου της Βοστώνης στο Λονδίνο

Το μεγαλύτερο πρόγραμμα σπουδών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης στο εξωτερικό βρίσκεται στο Λονδίνο. Συνεργάζεται με το Κολέγιο της Αγίας `Αννας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Τα ακαδημαϊκά πεδία σχετίζονται με τη βρετανική ιστορία, πολιτισμό και κοινωνία, και τον ρόλο της Βρετανίας στη σύγχρονη Ευρώπη. Τα μαθήματα γίνονται από Βρετανούς καθηγητές. Η έδρα του βρετανικού προγράμματος του Πανεπιστημίου είναι στο Σάουθ Κένσινγκτον. Ο αριθμός των φοιτητών κυμαίνεται μεταξύ 650 και 850[14][15].

Λος Άντζελες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Λος Άντζελες το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης προσφέρει εσωτερικό πρόγραμμα σε τρία γνωστικά αντικείμενα για προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές: Διαφήμιση και δημόσιες σχέσεις, κινηματογράφος και τηλεόραση, και διοίκηση επιχειρήσεων ψυχαγωγίας (Entertainment Management).

Παρίσι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρο του Πανεπιστημίου στο Παρίσι φιλοξενεί αρκετά διαφορετικά προγράμματα, το μεγαλύτερο από τα οποία, το Paris Internship Program, χρονολογείται από το 1989. Οι φοιτητές παρακολουθούν μαθήματα γαλλικής γλώσσας και πολιτισμού με Γάλλους καθηγητές και στη συνέχεια τοποθετούνται σε θέσεις πρακτικής εξασκήσεως σε γαλλικές επιχειρήσεις και οργανισμούς στην περιοχή των Παρισίων.

Ουάσινγκτον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ Ουάσινγκτον το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης προσφέρει προγράμματα πρακτικής εξασκήσεως, δημοσιογραφίας και δημόσιων σχέσεων. Τα μαθήματα γίνονται στο ιδιόκτητο κτήριο του ιδρύματος, στη Λεωφόρο Μασαχουσέτης στην Πλατεία Ντυπόν. Το 2011 το Πανεπιστήμιο ολοκλήρωσε την κατασκευή νέας πολυώροφης φοιτητικής εστίας δίπλα σε σταθμό του μετρό[16].

Σίδνεϊ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Σίδνεϊ το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στεγάζει περί τους 150 φοιτητές στο νέο ιδιόκτητο κτίσμα του στο Τσίπεντέιλ[17][18], που άνοιξε στις αρχές του 2011 και διαθέτει υπόγειες αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσα διαλέξεων και βιβλιοθήκη.

Εισαγωγή φοιτητών και στατιστικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το 2015 το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης δέχθηκε 54.757 αιτήσεις εισαγωγής, από τις οποίες έκανε δεκτό το 32%. Επειδή όμως αρκετοί φοιτητές/-τριες που γίνονται δεκτοί δεν επιλέγουν να φοιτήσουν στη Βοστώνη, περίπου 3600 πρωτοετείς φοιτητές/-τριες άρχισαν τις σπουδές τους στο ίδρυμα το συγκεκριμένο εξάμηνο[19].

Σύμφωνα με ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν οι φοιτητές/-τριες του ιδρύματος το 2012, το 88,4% του φοιτητικού σώματος ήταν Αμερικανοί πολίτες και το 11,6% αλλοδαποί. Από τους πρώτους το 50,6% ήταν λευκοί, το 14% ασιατικής καταγωγής, το 8,6% ισπανόφωνοι και το 3,2% Αφροαμερικανοί. Από τους αλλοδαπούς, το 18% ήταν Κινέζοι από τη Λαϊκή Κίνα, το 12% Κορεάτες, το 11% Ινδοί, το 6% Κινέζοι από την Ταϊβάν, το 6% Καναδοί, το 4% Ιάπωνες, το 3% Τούρκοι, το 2% Ταϊλανδοί, το 2% Σαουδάραβες, το 2% Μεξικανοί, κλπ.. Μόλις το 26% των αλλοδαπών φοιτητών είναι προπτυχιακοί, ενώ το 47% σπουδάζουν για μεταπτυχιακό τίτλο και το υπόλοιπο 27% αφορά άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες[20]. Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό Εβραίων από οποιοδήποτε άλλο ιδιωτικό ΑΕΙ στις ΗΠΑ μετά το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης), μεταξύ 3000[21][22] και 4000,[23], ή ποσοστό 15% περίπου[22] να αυτοπροσδιορίζονται ως Εβραίοι.

Σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κολέγια και σχολές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κολέγιο/Σχολή
Χρόνος ιδρύσεως
Θεολογική (STH)
1839
Ιατρική (MED)
1848
Νομική (LAW)
1872
Κολέγιο Τεχνών και Επιστημών (CAS)
1873
Μεταπτυχιακή Σχολή (GRS)
1874
Κολέγιο Επιστημών της υγείας και της αποκαταστάσεως (Sargent College, SAR)
1881
Διοικήσεως Επιχειρήσεων Questrom (QSB)
1913
Παιδαγωγική (SED)
1918
Κοινωνικών Επιστημών (SSW)
1940
Κολέγιο Σπουδών Επικοινωνίας (COM)
1947
Κολέγιο Γενικών Σπουδών (CGS)
1952
Κολέγιο Καλών Τεχνών (CFA)
1954
Οδοντιατρική (H. Goldman School of Dental Medicine, SDM)
1963
Κολέγιο Μηχανικών (ENG)
1963
Μητροπολιτικό Κολέγιο (MET)
1965
Δημόσιας Υγείας (SPH)
1976
Hospitality Administration (SHA)
1981
Arvind and Chandan Nandlal Kilachand Honors College (KHC)
2010
Διεθνών Σπουδών «Frederick S. Pardee»
2014

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης προσφέρει πτυχία, μεταπτυχιακά διπλώματα ειδίκευσης (masters) και διδακτορικά από τις 18 Σχολές και Κολέγιά του, που φαίνονται στον πίνακα. Το Κολέγιο Καλών Τεχνών ονομαζόταν παλαιότερα Σχολή Καλών Τεχνών, το Κολέγιο Σπουδών Επικοινωνίας (College of Communication) ονομαζόταν παλαιότερα Σχολή Δημόσιας Επικοινωνίας (School of Public Communication, SPC) και το Κολέγιο Γενικών Σπουδών ονομαζόταν Κολέγιο Βασικών Σπουδών (CBS). Παλαιότερα υπήρχε και Νοσηλευτική Σχολή και Κολέγιο Πρακτικών Τεχνών και Γραμμάτων, που έχουν καταργηθεί.

Αξιολογήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ιστότοπος U.S. News & World Report αξιολογεί το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης ως το 42ο ανάμεσα στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ για το 2015.[24]. Η μεταπτυχιακή σχολή του Δημόσιας Υγείας ωστόσο κατατάχθηκε 11η στις ΗΠΑ, η Σχολή Κοινωνικών Επιστημών 16η, η Νομική 27η και η Ιατρική 32η[24].

Το 2014 το προπτυχιακό πρόγραμμα διοικήσεως επιχειρήσεων αξιολογήθηκε ως το 23ο καλύτερο στις ΗΠΑ από το Bloomberg Businessweek[25].

Το 2012 η εταιρεία ανθρώπινου δυναμικού Emerging και το Ινστιτούτο Trendence κατέταξαν το Πανεπιστήμιο 17ο στον κόσμο και έβδομο στις ΗΠΑ ως προς το πόσο εύκολα βρίσκουν εργασία οι απόφοιτοί του[26].

Το Κτήριο Τάλμποτ στεγάζει τη Σχολή Δημόσιας Υγείας.

Η QS World University Rankings το 2014 αξιολόγησε το Πανεπιστήμιο ως 78ο στον κόσμο και 25ο στον δικό του κατάλογο αμερικανικών πανεπιστημίων[27], ενώ στο σύστημα αξολογήσεως «QS Stars» πήρε το μέγιστο (5 άστρα).

Το ένθετο Times Higher Education το 2015 κατέταξε το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στην 57η θέση στον κόσμο και στην 31η στις ΗΠΑ[28], ενώ το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης Jiao Tong το αξιολόγησε 42ο στις ΗΠΑ και 72ο στον κόσμο το 2014.

Το 2010 ο Economist αξιολόγησε το πρόγραμμα MBA ως 42ο καλύτερο στον κόσμο[29].

Το κτήριο της Σχολής Διοικήσεως Επιχειρήσεων, που στεγάζει και το γραφείο του Προέδρου του Πανεπιστημίου.

Κόστος σπουδών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ετήσια δίδακτρα για έναν φοιτητή πλήρους φοιτήσεως στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης το ακαδημαϊκό έτος 2013-14 ανέρχονταν σε 43.970 δολάρια, με την εξαίρεση ορισμένων σχολών. Μαζί με τις δαπάνες διατροφής και διαμονής το συνολικό ετήσιο κόστος ήταν κατά μέσο όρο 58.530 δολάρια.

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης φιλοξενεί αρκετά ακαδημαϊκά περιοδικά και άλλες εκδόσεις. Μόνη της η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου εκδίδει 6 νομικά περιοδικά, τα: Boston University Law Review, American Journal of Law and Medicine, Review of Banking & Financial Law, Boston University International Law Journal, Journal of Science and Technology Law και Public Interest Law Journal[30]. Η Παιδαγωγική Σχολή εκδίδει το The Journal of Education, που είναι το αρχαιότερο περιοδικό στις ΗΠΑ για την εκπαίδευση που εκδίδεται χωρίς διακοπή από την ίδρυσή του, το 1875.[31]. Το περιοδικό Studies in Romanticism του Κολεγίου Τεχνών και Επιστημών έχει τα γραφεία του στο Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας[32], ενώ το The Journal of Field Archeology στο Τμήμα Αρχαιολογίας[33][34]. Το Τμήμα Ιστορίας μαζί με την Ιστορική Εταιρεία (The Historical Society) εκδίδουν τα περιοδικά The Journal of the Historical Society και Historically Speaking[35].

Το Κολέγιο Σπουδών Επικοινωνίας στεγάζει το New England Center for Investigative Reporting, που παράγει πολυάριθμες δημοσιεύσεις κάθε χρόνο[36]. Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης προσφέρει επίσης στους προπτυχιακούς φοιτητές και φοιτήτριές του την ευκαιρία να δημοσιεύσουν εξαιρετική δουλειά τους στο WR: Journal of the CAS Writing Program[37].

Φοιτητικές εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρά την πολιτική που απαγορεύει τη χρηματοδότηση υπό του ιδρύματος του κόστους εκτυπώσεως εντύπων εκδιδόμενων από φοιτητές, τα φοιτητικά περιοδικά συνεχίζουν να ευδοκιμούν στο Πανεπιστήμιο, υποστηριζόμενα από τα τμήματά του.

Παρότι επισήμως ανεξάρτητη από το Πανεπιστήμιο, η φοιτητική εφημερίδα The Daily Free Press (συχνά αναφερόμενη ως «Δε Φρηπ», The FreeP) εκδίδεται στην πανεπιστημιόπολη και είναι η 4η μεγαλύτερη ημερήσια εφημερίδα στη Βοστώνη. Ιδρύθηκε το 1970.

Το THE BU BUZZ, που εκδίδεται από το 2009, είναι το περιοδικό lifestyle του Πανεπιστημίου, με νέα και συμβάντα από την πανεπιστημιόπολη και εκτός αυτής. Την άνοιξη του 2013 μεταβλήθηκε σε περιοδικό online με ημερησίως και εβδομαδιαίως ανανεούμενα άρθρα και διαδραστικά features.

Το The Quad είναι ένα ανεξάρτητο φοιτητικό online περιοδικό που άρχισε επίσης το 2009. Φιλοξενεί άρθρα και μόνιμες στήλες σε θέματα όπως νέα της πανεπιστημιόπολης, τηλεόραση, φαγητό, πολιτική και μουσική[38].

Το Synapse είναι το επιστημονικό περιοδικό των προπτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου, εκδιδόμενο στο διαδίκτυο κάθε εξάμηνο[39].

Το The Brownstone Journal είναι η παλαιότερη έκδοση στην πανεπιστημιόπολη (εκδίδεται από το 1982). Δημοσιεύει έρευνες προπτυχιακών φοιτητών, άρθρα, δοκίμια και μεταφρασμένη λογοτεχνία. Επίσης, το λογοτεχνικό περιοδικό Clarion εκδίδεται από το 1998, ενώ το Burn Magazine είναι νεότερο λογοτεχνικό περιοδικό, που εκδίδεται ανά εξάμηνο. Τον Ιανουάριο του 2014 εμφανίσθηκε και το πρώτο τεύχος του νέου λογοτεχνικού περιοδικού στο πανεπιστήμιο, του εξαμηνιαίου Coup d'État, εκδιδόμενου από τη Literary Society με τη στήριξη του Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας[40].

Το 2006 εκδόθηκε το πρώτο τεύχος του Pusteblume, περιοδικού για τη μετάφραση, από ομάδα πρώην και ενεργών φοιτητών/-τριών ενός διατμηματικού σεμιναρίου στην ποίηση που οργάνωνε ο καθηγητής Τζωρτζ Καλογερής (George Kalogeris). Το έντυπο δημοσιεύει μεταφρασμένη λογοτεχνία και άρθρα για τη μετάφραση.

Το Arché είναι ετήσια επιθεώρηση προπτυχιακών εργασιών στη φιλοσοφία, με πρώτο τεύχος που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2007. Υποστηρίζεται από το Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου και εκδίδεται από την Undergraduate Philosophy Association.

Ακόμα πιο ανεξάρτητο, το έντυπο The Student Underground εστιάζει στην εναλλακτική πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα. Από το 1997 τα τεύχη του εκδίδονται περίπου μηνιαία από μία «μη κερδοσκοπική κολεκτίβα» που αποτελείται κυρίως από φοιτητές του ιδρύματος. Το 2007 μετονομάσθηκε σε The Boston Underground, καθώς η αρχική έμφαση στα φοιτητικά θέματα εξασθένησε μετά την αποφοίτηση των ιδρυτών του.

Το «BU Culture Shock» είναι το επίσημο blog του Howard Thurman Center, του πολυπολιτισμικού κέντρου του Πανεπιστημίου. Είναι αφιερωμένο στην ελεύθερη έκφραση και στην ανοικτή συζήτηση.

Το Κέντρο Κοινωνικών Υπηρεσιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρο Κοινωνικών Υπηρεσιών (Community Service Center, CSC) του Πανεπιστημίου της Βοστώνης διοικείται και λειτουργείται σχεδόν αποκλειστικά από φοιτητές και φοιτήτριες. Κάθε εξάμηνο το CSC «τρέχει» 13 εθελοντικά προγράμματα τοπικού, εθνικού, ή παγκόσμιου ενδιαφέροντος, όπως η πείνα, οι άστεγοι, οι ανάπηροι, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον.

Το CSC επίσης διατηρεί δύο εξαιρετικά δημοφιλή εβδομαδιαία προγράμματα. Στο Πρόγραμμα των Πρωτοετών (First Year Student Outreach Project, FYSOP), φοιτητές ανώτερων ετών καθοδηγούν ομάδες πρωτοετών σε εθελοντικές δράσεις σε όλη την Βοστώνη πριν την αρχή του 1ου εξαμήνου. Για την Εναλλακτική Εαρινή Διακοπή (ASB) εκατοντάδες φοιτητών ταξιδεύουν με βανάκια, λεωφορεία και αεροπλάνα σε ολόκληρη τη χώρα για να συμμετάσχουν σε βοηθητικές δράσεις.

Αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το περίπτερο ιστιοπλοΐας του Πανεπιστημίου στον ποταμό Τσαρλς

Οι ομάδες του Πανεπιστημίου της Βοστώνης συμμετέχουν στην πρώτη κατηγορία των εθνικών κολεγιακών πρωταθλημάτων (NCAA championships) στα παρακάτω αθλήματα:

Ανδρών: Καλαθοσφαίριση, κρος κάντρυ, γκολφ, χόκεϊ επί πάγου, κωπηλασία, ποδόσφαιρο, κολύμβηση, αντισφαίριση, στίβος και λακρός

Γυναικών: Καλαθοσφαίριση, κρος κάντρυ, χόκεϊ επί πάγου, χόκεϊ επί χόρτου, γκολφ, λακρός, κωπηλασία, ποδόσφαιρο, σόφτμπολ, κολύμβηση, αντισφαίριση και στίβος

Οι ομάδες έχουν την κοινή επωνυμία «τέριερς» και η μασκότ τους είναι ο «Ρετ, το τεριέ της Βοστώνης».

Η ομάδα του χόκεϊ επί πάγου ανδρών είναι η πλέον επιτυχημένη, με 5 κολεγιακούς τίτλους πρωταθλητή, τον τελευταίο το 2009. Επί 40 συναπτές περιόδους προπονητής της ήταν ο Τζακ Πάρκερ, μέλος του hall-of-fame του αθλήματος, ενώ πολλοί αθλητές της συμμετείχαν στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1980.

Το πανεπιστήμιο έχει επίσης κατακτήσει δύο εθνικά πρωταθλήματα στην κωπηλασία γυναικών, το 1991 και το 1992.

Το πανεπιστήμιο διέλυσε την ομάδα του του αμερικανικού ποδοσφαίρου το 1997 και χρησιμοποίησε τα περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια του ετήσιου προϋπολογισμού της για να κατασκευάσει το φοιτητικό χωριό Τζων Χάνκοκ και το αθλητικό του συγκρότημα.

Τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας αθλούνται και στο επίπεδο των συλλόγων. 36 αθλητικοί σύλλογοι είναι αναγνωρισμένοι από το Πανεπιστήμιο, μεταξύ των οποίων σύλλογοι μπέιζμπολ, πετοσφαιρίσεως, φρίσμπι, ξιφασκίας, συγχρονισμένης κολυμβήσεως, ποδηλασίας, υδατοσφαιρίσεως, μπάντμιντον, τριάθλου, ιππασίας και ιστιοπλοΐας. Ειδικότερα, οι BU Dinghy Sailors είναι από τις καλύτερες ομάδες ιστιοπλοΐας, με 7 κατακτήσεις του εθνικού κολλεγιακού πρωταθλήματος (η τελευταία το 1999) και σημαντικούς. Υπάρχουν επίσης ισχυρές ομάδες ανδρών και γυναικών στην επιτραπέζια αντισφαίριση.

Διάσημοι καθηγητές και απόφοιτοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο το 1955.

Με σχεδόν 300 χιλιάδες αποφοίτους στη ζωή, άνθρωποι με τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης υπάρχουν σε όλη τη Γη[41]. Μέχρι στιγμής υπάρχουν οκτώ κάτοχοι Βραβείου Νόμπελ που υπήρξαν φοιτητές ή καθηγητές του.

Ο ηγέτης του κινήματος για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1929-1968), που πήρε το διδακτορικό του στη συστηματική θεολογία από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης το 1955, έγινε ο γνωστότερος απόφοιτος του Πανεπιστημίου, κερδίζοντας το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1964. Τρεις άλλοι απόφοιτοι έχουν ειδικότερη ιστορική σημασία για τις ΗΠΑ: η Ρεμπέκα Λη Κράμπλερ (Rebecca Lee Crumpler, 1831-1895) υπήρξε η πρώτη Αφροαμερικανίδα και ο Τσαρλς Ήστμαν (1858-1939) ο πρώτος Ινδιάνος που πήραν άδεια ασκήσεως της ιατρικής στην ιστορία των ΗΠΑ, ενώ η Χέλεν Μ. Χουάιτ ήταν η πρώτη γυναίκα στις ΗΠΑ που πήρε διδακτορικό.

Θετικές επιστήμες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, εφευρέτης του τηλεφώνου

Μεταξύ των πλέον διάσημων επιστημόνων που εργάσθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης ήταν ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, εφευρέτης του τηλεφώνου, ο οποίος πραγματοποίησε πολλά από τα σχετικά πειράματά του στο Πανεπιστήμιο, όταν ήταν καθηγητής φυσιολογίας της φωνής και ορθοφωνίας σε αυτό[42].

Ο Τζέιμς Κόλινς

Κατά τον 21ο αιώνα το πανεπιστήμιο έγινε πρωτοπόρο κέντρο για τη συνθετική βιολογία χάρη στο έργο του Τζέιμς Κόλινς. Ο Κόλινς και οι συνεργάτες του ανεκάλυψαν ότι υποθανάσιμες δόσεις αντιβιοτικών προκαλούν μεταλλάξεις, οδηγώντας σε ανθεκτικότητα απέναντι σε πολλά φάρμακα[43]. Η ανακάλυψη αυτή έχει σημαντικές συνέπειες για την κατάχρηση αντιβιοτικών.

Από τους πλέον αξιόλογους επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βοστώνης είναι οι Σέλντον Λη Γκλάσοου (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 1979), Ντάνιελ Τσούι (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 1998) και Οσάμου Σιμομούρα (Βραβείο Νόμπελ Χημείας 2008)[44].

Τέχνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυάριθμοι ηθοποιοί έχουν σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, μεταξύ των οποίων οι Τζέισον Αλεξάντερ, Μαρίζα Τομέι, Έμιλυ Ντεσανέλ, Τζούλιαν Μουρ, Πωλ Μάικλ Γλέιζερ και Τζίνα Ντέιβις. Επίσης, μουσικοί όπως ο Αντρέ ντε Κουάντρος (είναι και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο)[45] και η τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ. Ζωγράφος που εκπαιδεύθηκε στο BU ήταν ο Φραντς Κλάιν, ενώ ο Τζων Γουόκερ είναι επικεφαλής του μεταπτυχιακού προγράμματος ζωγραφικής του ιδρύματος[46].

Λογοτεχνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ελί Βίζελ

.Οι ποιητές Ρόμπερτ Λόουελλ και Ρόμπερτ Πίνσκυ έχουν διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης[44]. Το ίδιο και οι τιμηθέντες με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας Σολ Μπέλοου και Ντέρεκ Γουόλκοτ, αλλά και ο συγγραφέας Ελί Βήζελ, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης του 1986. Γνωστοί λογοτέχνες είναι και οι Χα Τζιν και Τζούμπα Λαχίρι.

Απόφοιτοι του Πανεπιστημίου έχουν κερδίσει περισσότερα από 30 [Βραβεία Πούλιτζερ[47] Γνωστοί συγγραφείς του ιδρύματος είναι ο πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός Άντριου Μπάσεβιτς και ο Ισαάκ Ασίμωφ[48]. Αλλά και ο αμφιλεγόμενος ιστορικός Χάουαρντ Ζιν δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης για πολλά χρόνια[49].

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης μετρά μεταξύ των αποφοίτων του από της ιδρύσεώς του 11 κυβερνήτες Πολιτειών των ΗΠΑ, επτά γερουσιαστές και 32 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Αξιοσημείωτοι υπήρξαν ο πρώτος εκλεγμένος μαύρος γερουσιαστής στην ιστορία των ΗΠΑ Έντουαρντ Μπρουκ, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης επί Κλίντον Γουίλιαμ Κοέν, και ο υπουργός Εμπορίου και μετέπειτα πρέσβης στην Κίνα Γκάρυ Λοκ. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ουίλλιαμ Χάουαρντ Ταφτ έδινε διαλέξεις πάνω στη νομική δεοντολογία στη Νομική Σχολή του ιδρύματος από το 1918 μέχρι το 1921. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική το 2014, ο πρώην δήμαρχος της Βοστώνης Τόμας Μενίνο διετέλεσε καθηγητής στην πρακτική της πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο[50]. Ο πολύ γνωστός στις ΗΠΑ πολιτικός σχολιαστής και τηλεοπτική προσωπικότητα Μπιλ Ο'Ράιλυ σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και έγραφε στήλη στη φοιτητική εφημερίδα The Daily Free Press[51]. Περιγράφοντας τη ζωή του στο πανεπιστήμιο, έγραψε: «Ολόκληρο εκείνο το φθινόπωρο στο BU η κάλυψη γεγονότων έγινε πάθος για μένα. Μού άρεσε να πηγαίνω σε διάφορα μέρη και να βλέπω καινούργια πράγματα. Διέτρεχα τη Βοστώνη ενοχλώντας κόσμο, αλλά επιστρέφοντας με καλό, τραγανό υλικό... ...Αυτά που έμαθα στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης με έθεσαν στέρεα στην πορεία που συνεχίζω ως τώρα. Μέσα στο χάος της Λεωφόρου Κόμονγουελθ βρήκα μία απασχόληση που απελάμβανα.»[51].

Στη διεθνή πολιτική, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1924 και ιδρυτής της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας επίσκοπος Θεοφάνης Νόλι πήρε αργότερα διδακτορικό στην ιστορία από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το «Κάστρο», κατοικία του Προέδρου του ιδρύματος ως το 1967
    Το «Κάστρο», κατοικία του Προέδρου του ιδρύματος ως το 1967
  • Η Παιδαγωγική Σχολή (κτήριο του 1925)
    Η Παιδαγωγική Σχολή (κτήριο του 1925)
  • Το πανεπιστημιακό θέατρο
    Το πανεπιστημιακό θέατρο
  • Ο Πύργος της Νομικής (κτήριο του 1964)
    Ο Πύργος της Νομικής (κτήριο του 1964)
  • Το «Photonics Center» (κτήριο του 1997)
    Το «Photonics Center» (κτήριο του 1997)
  • Το κτήριο Τάλμποτ της Σχολής Δημόσιας Υγείας
    Το κτήριο Τάλμποτ της Σχολής Δημόσιας Υγείας
  • Το κτήριο Moakley του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης
    Το κτήριο Moakley του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης
  • Κτήριο διδασκαλίας της Ιατρικής Σχολής
    Κτήριο διδασκαλίας της Ιατρικής Σχολής
  • Η Γέφυρα του Πανεπιστημίου της Βοστώνης
    Η Γέφυρα του Πανεπιστημίου της Βοστώνης
  • Η Agganis Arena
    Η Agganis Arena
  • `Αποψη της Βοστώνης από το φοιτητικό χωριό «Τζων Χάνκοκ»
    `Αποψη της Βοστώνης από το φοιτητικό χωριό «Τζων Χάνκοκ»

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Boston University Names University Professor Herbert Mason United Methodist Scholar/Teacher of the Year». Boston University. 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2011. 
  2. ↑ Cambridge University Student Union International 2003–2004. The Hermit Kingdom Press. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2007. 
  3. ↑ «The Boston Economy 2008 Holding Strong» (PDF). Boston Redevelopment Authority – Research Division. Σεπτέμβριος 2008. σελ. 16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2009. Largest Private Employers in Boston, April, 2006 (With 1,000+ employees, listed alphabetically) 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Kilgore, Kathleen (1991). Transformations: A History of Boston University. Βοστώνη: Boston University Press. 
  5. ↑ Healea, Christopher Daryl: The Builder and Maker of the Greater University: A History of Daniel L. Marsh’s Presidency at Boston University, 1926–1951 (Boston University, 2011). Order No. DA3463124.
  6. ↑ "10.384 are enrolled at B.U.", The New York Times, 12 Απριλίου 1936, σελ. N7.
  7. ↑ Alex Taylor. «Activism, dorm construction pervade campus in 1950s–60s». The Daily Free Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2008. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Wolfe, Tom (Φεβρουάριος 2015). «Silberado». Bostonia (Boston University): 37. 
  9. ↑ «Life Science and Engineering building: "cathedral to science"». Boston University. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2010. 
  10. ↑ «BU Strategic Plan». Boston University. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2010. 
  11. ↑ «President Launches $1.8 Billion Strategic Initiatives». Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2010. 
  12. ↑ «BU Bridge. Vol II No. February 24, 19 1998 "BU Yesterday: Third time's the dorm"». Bu.edu. 19 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2013. 
  13. ↑ [1] BU Facilities Maintenance and Planning Web Site
  14. ↑ BU Study Abroadfrom bu.edu Αρχειοθετήθηκε 2010-01-20 στο Wayback Machine.
  15. ↑ «BU British Programmes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2015. 
  16. ↑ «Washington, DC Housing». Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2013. 
  17. ↑ «Boston University nears completion». Tonyowenpartners.blogspot.com. 3 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  18. ↑ «tonyowenpartners: Latest Boston University Shots». Tonyowenpartners.blogspot.com. 3 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  19. ↑ «Profile of Admitted Students». Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015. 
  20. ↑ «International Students Summary». Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2011. 
  21. ↑ «Reform Judaism Magazine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Hillel.org». Hillel.org. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  23. ↑ «Hillel.org». Hillel.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «U.S. News Best Colleges Rankings». US News & World Report. 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015. 
  25. ↑ «Top 25 three years running – BU QSB undergraduate program ranked 23rd in Bloomberg Businessweek 2014 rankings». bu.edu. 8 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2014. 
  26. ↑ «Global Companies Rank Universities». NYTimes.com. 2012-10-25. http://www.nytimes.com/imagepages/2012/10/25/world/asia/25iht-sreducemerging25-graphic.html?ref=asia. Ανακτήθηκε στις 2013-04-22. 
  27. ↑ «QS World University Rankings 2014/15». 
  28. ↑ «Times Higher Education World University Rankings 2014-2015». TES Global Ltd. 
  29. ↑ «2010 Full time MBA ranking». The Economist. 2010-10-15. http://www.economist.com/whichmba/2010/free-ranking-tool. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. 
  30. ↑ «BU Law - Prospective Students J.D. Program». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  31. ↑ «Journal of Education». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  32. ↑ «Boston University Arts & Sciences». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  33. ↑ «Index for JFA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  34. ↑ «Maney Publishing Journal of Field Archaeology». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  35. ↑ rs. «The Historical Society, Boston University». Bu.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2013. 
  36. ↑ «New England Center for Investigative Reporting at Boston University». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  37. ↑ «WR: Journal of the CAS Writing Program » Writing Program » Boston University». Bu.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2013. 
  38. ↑ «The Quad, BU's independent online magazine». buquad.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2010. 
  39. ↑ «BU Synapse Website». Bu.edu. 12 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  40. ↑ «BU Literary Society Launches Inaugural Issue » Student Activities Office | Blog Archive | Boston University». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015. 
  41. ↑ «Boston University Alumni Association » Alumni Web » Boston University». Bu.edu. 20 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  42. ↑ «About BU: Fast Facts | Boston University Admissions». Bu.edu. 5 Μαΐου 1922. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  43. ↑ Kohanski, MA; Collins JJ. (2010). «Sublethal antibiotic treatment leads to multidrug resistance via radical-induced mutagenesis.». Molecular Cell 37 (3): 311–320. doi:10.1016/j.molcel.2010.01.003. PMID 20159551. 
  44. ↑ 44,0 44,1 «Award Winning Faculty». Boston University Research. Boston University Office of the Vice President and Associate Provost for Research. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  45. ↑ «André de Quadros » College of Fine Arts | Boston University». Bu.edu. 13 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  46. ↑ McQuaid, Cate (3 Δεκεμβρίου 2014). «BU's abstract ace shows his stripes». The Boston Globe. 
  47. ↑ «Pulitzer Winners». Boston University College of Communication. Boston University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2014. 
  48. ↑ «WVU Libraries: Isaac Asimov Online Exhibit». Libraries.wvu.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  49. ↑ Feeney, Mark; Marquard, Bryan (2010-01-27). «Howard Zinn, historian who challenged status quo, dies at 87». The Boston Globe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-09. https://web.archive.org/web/20140209225818/http://www.boston.com/news/local/breaking_news/2010/01/howard_zinn_his.html. Ανακτήθηκε στις 2015-05-15. 
  50. ↑ Ryan, Andrew; Bombardieri, Marcella (12 Νοεμβρίου 2013). «Menino to help start urban institute at BU». The Boston Globe. 
  51. ↑ 51,0 51,1 Leving, Jessica (4 Ιουνίου 2009). «Bill O’Reilly’s BU Days». BU Today. Boston University. http://www.bu.edu/today/2009/bill-o%E2%80%99reilly%E2%80%99s-bu-days/. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πανεπιστήμιο_της_Βοστώνης&oldid=10699602"