Παλάτι του Ρίτσμοντ
| Παλάτι του Ρίτσμοντ | |
|---|---|
 Το παλάτι του Ρίτσμοντ σε απεικόνιση του 1765, βασιζόμενη σε αρχαιότερη απεικόνιση του 16ου αιώνα | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | ανάκτορο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | Ρίτσμοντ (Λονδίνο) 51°27′37″N 0°18′37″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρίτσμοντ |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Έναρξη κατασκευής | 1125 (1o κτήριο / έπαυλη) 1414 (επέκταση, παλάτι του Σην) 1501 (ανακατασκευή, παλάτι του Ρίτσμοντ) |
| Κατεδάφιση | 1649-1658 |
| Προστασία | διατηρητέο κτίριο Βαθμού 1 (από 1950) |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
| Σημειώσεις | |
| δεδομένα (π) | |
Το Παλάτι του Ρίτσμοντ (αγγλικά: Richmond Palace) ήταν η κύρια βασιλική κατοικία του αγγλικού στέμματος κατά τον 16ο και 17ο αιώνα. Βρισκόταν στις όχθες του ποταμού Τάμεση, στην σημερινή περιοχή του Ρίτσμοντ στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από το Παλάτι του Ουέστμινστερ. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1501 υπό τον Ερρίκο Ζ´, ο οποίος από τον οποίο ονομάστηκε Παλάτι του Ρίτσμοντ. Κτίστηκε αντικαθιστώντας το παλαιότερο Παλάτι του Σην το οποίο κατά διαστήματα είχε επίσης αποτελέσει την βασιλική κατοικία, και με την σειρά του είχε κτιστεί επί παλαιότερης αρχοντικής έπαυλης η οποία αποτελούσε κτήση του αγγλικού στέμματος από τον 14ο αιώνα.
Αποτέλεσε την κύρια κατοικία της Ελισάβετ Α´, η οποία πέθανε εκεί το 1603. Παρέμεινε κατοικία των βρετανών μοναρχών έως τον θάνατο του Καρόλου Α´ το 1649 με την επανάσταση του Όλιβερ Κρόμγουελ και τον αγγλικό εμφύλιο πόλεμο. Υπό το αντιμοναρχικό καθεστώς που ακολούθησε, το παλάτι πωλήθηκε σε ιδιώτες μετά από απόφαση του αγγλικού κοινοβουλίου, και κατά την επόμενη δεκαετία κατεδαφίστηκε σε μεγάλο βαθμό και τα δομικά υλικά του μεταπωλήθηκαν.
Υπάρχουν πολύ λίγα τμήματα που διασώζονται ακόμα από το παλάτι, ιδιαίτερα το κτήριο της κύριας πύλης του παλατιού.[1] Βρίσκεται μεταξύ της περιοχής του Ρίτσμοντ Γκρην και του ποταμού Τάμεση, ενώ η ανάμνηση του παλατιού διατηρείται και από τις ονομασίες των δρόμων, όπως Old Palace Lane και Old Palace Yard (λωρίδα και αυλή του παλιού παλατιού αντίστοιχα).
Πρώιμη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
11ος και 12ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από απόφαση του Ερρίκου Α´ η περιοχή του Σην (Sheen) διαχωρίστηκε από την διοίκηση της περιοχής του Κίνγκστον και περιήλθε στην εξουσία ενός Νορμανδού ιππότη ο οποίος έγινε ο τοπικός άρχοντας.[2] Η αρχική αρχοντική έπαυλη κτίστηκε ως κατοικία του περίπου το 1125.
1299 έως 1495[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1299 ο Εδουάρδος Α´ μετέφερε το προσωπικό της βασιλικής αυλής στην έπαυλη του Σην, δίπλα στην ανατολική όχθη του Τάμεση.[3]
Υπό τον Εδουάρδο Β´, μετά την καθαίρεση του, η κατοικία περιήλθε στην σύζυγο του, την Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358), η οποία την διατήρησε και με την αναρρίχηση στον θρόνο του γιου της, Εδουάρδου Γ´. Μετά τον θάνατο της μητέρας του ο Εδουάρδος μετέτρεψε την έπαυλη σε παλάτι, γνωστό ως Μέγαρο Σην, και πέθανε εκεί στις 21 Ιουνίου του 1377.[2] Το 1368 ο Τζέφρεϋ Τσώσερ εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως υπηρέτης στο παλάτι.
Το 1383 ο Ριχάρδος Β´ έγινε ο πρώτος Άγγλος βασιλιάς ο οποίος είχε την κύρια κατοικία του στο Σην. Μετά τον θάνατο της συζύγου του, της Άννας της Βοημίας, το 1395, ο Ριχάρδος περιήλθε σε κατάθλιψη και το παλάτι παράκμασε σημαντικά. Για τις επόμενες 2 δεκαετίες το παλάτι βρισκόταν σε ερειπωμένη κατάσταση έως ότου ο Ερρίκος Ε´ ξεκίνησε εργασίες ανακαίνισης του το 1414,[2] ενώ ανεγέρθηκε και μοναστήρι των Καρθουσιανών στον περιβάλλοντα χώρο του παλατιού.
Ο Ερρίκος ΣΤ´ συνέχισε τις εργασίες ανακαίνισης του παλατιού, και ο Εδουάρδος Δ´ το παραχώρησε δια βίου στην σύζυγο του.[3]
Περίοδος των Τυδώρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ερρίκος Ζ´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπό τον Ερρίκο Ζ´ η ευρύτερη περιοχή έγινε γνωστή ως Ρίτσμοντ αντικαθιστώντας την παλαιότερη ονομασία του Σην, καθώς ο Ερρίκος κατείχε τον τίτλο του Δούκα του Ρίτσμοντ (Ρίτσμοντ του Γιόρκσαϊρ), και έτσι και το παλάτι έγινε γνωστό ως Παλάτι του Ρίτσμοντ. Το 1492 ο Ερρίκος διοργάνωσε εκεί μεγάλης έκτασης αγώνες.[4]
Πυρκαγιά του 1497[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 23 Δεκεμβρίου του 1497 πολλά από τα ξύλινα κτήρια του παλατιακού συγκροτήματος καταστράφηκαν από πυρκαγιά. Κατά τις μαρτυρίες της εποχής η πυρκαγιά διήρκεσε 3 ώρες και κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του παλατιού προκαλώντας γενικευμένο πανικό.[5] Η φωτιά φαίνεται να ξεκίνησε από τον χώρο των διαμερισμάτων του βασιλιά, και η γρήγορη εξάπλωση της υποβοηθήθηκε από τις ξύλινες δοκούς της οροφής και από τους διακοσμητικούς τάπητες των τοίχων. Κατά την πυρκαγιά καταστράφηκαν πολλά έργα τέχνης και κειμήλια του στέμματος,[6] ενώ ο ίδιος ο Ερρίκος κινδύνεψε σοβαρά από κατάρρευση τοίχου, και μαζί με την οικογένεια του έτρεξαν για να σωθούν.[7]
Κτίση του νέου παλατιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ερρίκος ξεκίνησε την κατασκευή των νέων κτηρίων το 1498 και μετονόμασε το παλάτι σε Παλάτι του Ρίτσμοντ.[7] Το νέο αυτό παλάτι είχε μεγαλύτερες διαστάσεις και ήταν επιβλητικότερο σε σχέση με το προηγούμενο. Τα κύρια δομικά υλικά του ήταν τούβλο και λευκή πέτρα σύμφωνα με την τεχνοτροπία της εποχής, διέθετε οκτάγωνους πύργους, καμινάδες, και ορειχάλκινους ανεμοδείκτες.[8] Η χωροθέτηση των κτηρίων ήταν παρόμοια με το παλιό παλάτι, αλλά εισήχθησαν πολλά νέα στοιχεία στην διαρρύθμιση τους, όπως μεγάλες αίθουσες για την έκθεση πινάκων και γλυπτών, και μεγάλα παράθυρα με υαλογραφίες τα οποία βοηθούσαν στον φωτισμό του εσωτερικού του παλατιού αντικαθιστώντας τα παλιά στενά ανοίγματα και σχισμές τα οποία είχαν αμυντικό χαρακτήρα.
-
Σχέδιο του παλατιού σε αναπαράσταση του 1562 -
Ανακατασκευή υπό κλίμακα του παλατιού του Ρίτσμοντ στο μουσείο του Ρίτσμοντ -
Αναπαράσταση της εποχής με τον ετοιμοθάνατο Ερρίκο Ζ´ και τον στενό του κύκλο στο παλάτι του Ρίτσμοντ το 1509.
.jpg)
Το 1502, στο παλάτι τελέστηκε ο γάμος της Μαργαρίτας Τυδώρ, κόρης του Ερρίκου, με τον Ιάκωβο Δ´ της Σκωτίας, ο οποίος υπήρξε η αφετηρία του οίκου των Στιούαρτ. Ο Ερρίκος πέθανε το 1509 στο παλάτι.
Ερρίκος Η´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο του Ερρίκου Η´ ο βασιλιάς διέμεινε εκεί κατά την περίοδο των Χριστουγέννων με την πρώτη του σύζυγο, την Αικατερίνη της Αραγονίας, ενώ αργότερα έγινε η κύρια κατοικία του στενού του συμβούλου, Καρδινάλιου Γούλσεϋ.[3] Μετά τον θάνατο του Γούλσεϋ, το 1533 έγινε η κύρια κατοικία της Μαρίας Α´, κόρης του Ερρίκου, ενώ το 1540 ο Ερρίκος παραχώρησε το παλάτι στην 4η σύζυγο του, την Άννα της Κλέβης, ως τμήμα της αποζημίωσης για το διαζύγιο του.
Μαρία Α´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1554, η Μαρία Α´ ως βασίλισσα πλέον παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β´ της Ισπανίας με τον οποίο διέμειναν στο παλάτι ως νεόνυμφοι. Αργότερα κατά το ίδιο έτος, ως αποτέλεσμα των δυναστικών και θρησκευτικών ερίδων που προκλήθηκαν μεταξύ καθολικών και αγγλικανών, κρατήθηκε αιχμάλωτη στο παλάτι η πριγκίπισσα Ελισάβετ, αδερφή της Μαρίας.
Ελισάβετ Α´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1558 η Ελισάβετ έγινε βασίλισσα και διέμενε πολύ συχνά στο Ρίτσμοντ, ασχολούμενη κατά τον ελεύθερο χρόνο της με το κυνήγι ελαφιών στο πάρκο (σημερινό Παλιό Πάρκο των Ελαφιών,Old Deer Park). Πέθανε στο Παλάτι του Ρίτσμοντ στις 24 Μαρτίου του 1603.
Κατά την περίοδο αυτή το παλάτι διέθετε αποχωρητήριο με καζανάκι, το οποίο ήταν εφεύρεση του Τζον Χάρινγκτον του οποίου η Ελισάβετ Α´ ήταν νονά.[9]Ήταν ένα από τα πρώτα κτήρια στην ιστορία όπου η λεκάνη καθαρίζονταν με ροή νερού από δεξαμενή, ενώ παρόμοιες εγκαταστάσεις υπήρχαν στο Παλάτι του Χάμπτον Κορτ από τον Ερρίκο Η´.[10]
Οίκος των Στιούαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιάκωβος Α´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιάκωβος Α´ προτίμησε να διαμείνει στο Παλάτι του Ουέστμινστερ αντί για του Ρίτσμοντ, ενώ έγιναν μικρής έκτασης αναβαθμίσεις στους κήπους του παλατιού.[11]
Κάρολος Α´[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν ακόμα γίνει βασιλιάς το 1625 ο Κάρολος Α´ διέμενε ήδη στο Παλάτι του Ρίτσμοντ και ασχολούνταν με την ανάπτυξη της συλλογής τέχνης του. Το 1626 το παλάτι παραχωρήθηκε στην σύζυγο του, την Ερριέττα Μαρία της Γαλλίας, και έγινε η κύρια κατοικία της οικογένειας του βασιλιά.
Κατά τις περιόδους όπου βρίσκονταν στο Παλάτι του Ρίτσμοντ, ο Κάρολος ψυχαγωγούνταν με το κυνήγι ελαφιών στο κοντινό πάρκο, και το 1637 μετέφερε το κυνήγι των ελαφιών σε νέα περιοχή πιο μακριά από το παλάτι ιδρύοντας το Πάρκο του Ρίτσμοντ, ενώ το παλιό πάρκο μετονομάστηκε σε Παλιό Πάρκο των Ελαφιών.
Με την αντιμοναρχική επανάσταση του Όλιβερ Κρόμγουελ, ο Κάρολος συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1649.
Κοινοπολιτεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από λίγους μήνες από την εκτέλεση του Καρόλου, το αγγλικό κοινοβούλιο διεξήγαγε απογραφή των αντικειμένων του παλατιού, και το παλάτι πωλήθηκε για το ποσό των 13.000 λιρών. Κατά τα έτη που ακολούθησαν κατεδαφίστηκε σε μεγάλο βαθμό, και τα δομικά υλικά του όπως πέτρες και ξύλο επαναχρησιμοποιήθηκαν για κατασκευές σε άλλες τοποθεσίες.
Μεταγενέστερη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την επαναφορά της μοναρχίας το 1658, το παλάτι περιήλθε στην ιδιοκτησία της Ερριέττας Μαρίας, χήρας του Καρόλου. Καθώς βρισκόταν σε ετοιμόρροπη κατάσταση όμως και πολλά τμήματα του είχαν ήδη κατεδαφιστεί, το παλάτι δεν ήταν δυνατό να κατοικηθεί.
Κατά τον 18ο αιώνα υπήρξε διενέργεια αρχιτεκτονικών μελετών για την κατασκευή νέου παλατιού στη θέση του παλιού, και ενώ ξεκίνησε η διαδικασία κατασκευής το έργο εν τέλει ακυρώθηκε.
Σύγχρονη εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα τμήματα του παλατιού που διασώζονται ακόμα αποτελούνται από το κτήριο της πύλης (Gate House), το Κτήριο των Σαλπιγκτών (Trumpeters' House), και το κτήριο αποθήκευσης των ενδυμάτων (the Wardrobe) τα οποία αποτελούν προστατευόμενα κτίσματα καθώς και ιδιοκτησία του βρετανικού στέμματος.[1][12][13]
-
Όψη της διασωζόμενης πύλης του παλατιού -
Το κτήριο των σαλπιγκτών -
Όψη του κτηρίου αποθήκευσης των ενδυμάτων -
Τμήμα υαλογραφίας από παράθυρο του παλατιού, μουσείο του Ρίτσμοντ -
Αναμνηστική πλάκα σε εξωτερικό τοίχο της οικίας του Άσγκιλ, στην οποία αναφέρονται οι Ερρίκος Α´, Εδουάρδος Γ´, Ερρίκος Η´, και η Ελισάβετ Α´ ως κάτοικοι του παλατιού του Ρίτσμοντ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Το κτήριο της πύλης χρονολογείται από το 1501, και έχει μετατραπεί σε ενοικιαζόμενα δωμάτια μέσω παραχώρησης προς εκμετάλλευση του βρετανικού στέμματος προς μεσιτικό γραφείο. Στο βορειοανατολικό άκρο της περιοχής του παλιού παλατιού βρίσκεται πλέον η Οικία Άσγκιλ στην τοποθεσία όπου βρισκόταν το ζυθοποιείο του παλατιού.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Historic England. "The Gate House The Old Palace (1065318)". National Heritage List for England.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "The mediaeval palace", London Borough of Richmond upon Thames
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "Parishes: Richmond (anciently Sheen)", A History of the County of Surrey, Vol. 3, (H E Malden, ed.) London: Victoria County History, 1911. pp. 533-546. British History Online
- ↑ "Richmond", in Encyclopædia Britannica, (9th edition, 1881), s.v.
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/finance/property/luxury-homes/10744402/Inside-Wrens-3m-Wardrobe.html
- ↑ http://englishhistoryauthors.blogspot.com/2015/12/a-not-so-cool-yule-at-sheen-palace-1497.html
- ↑ 7,0 7,1 Weir, Alison (2013). Elizabeth of York: A Tudor Queen and Her World (1st έκδοση). pg 215: Ballantine Books. ISBN 978-0345521378.
- ↑ http://englishhistoryauthors.blogspot.com/2012/07/lost-palace-of-richmond.html
- ↑ Cloake, John (1995). Palaces and Parks of Richmond and Kew, Volume 1: The Palaces of Shene and Richmond. Chichester: Phillimore & Co. σελίδες 140–141. ISBN 978-0850339765.
- ↑ Thurley, Simon. The Royal Palaces of Tudor England: Architecture & Court Life 1460-1547, London, 1993, p.177
- ↑ Colvin, Howard, ed., History of the King's Works, vol. 3 part 1, HMSO (1975), pp. 124-6
- ↑ Historic England. "The Wardrobe (1357730)". National Heritage List for England
- ↑ Historic England. "The Trumpeters' House, Old Palace Yard (1357749)". National Heritage List for England
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Αγγλικά) Λεπτομέρειες σχετικά με το παλάτι του Ρίτσμοντ- Δήμος του Ρίτσμοντ
- (Αγγλικά) Χρονολόγιο των Άγγλων βασιλέων στο Ρίτσμοντ- Δήμος του Ρίτσμοντ
- (Αγγλικά) Λεπτομέρειες σχετικά με το κτήριο των Σαλπιγκτών - Δήμος του Ρίτσμοντ
| |||||||||||||||||||||||
