Σταθμός του Ρίτσμοντ (Λονδίνο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σήμανση με τα σήματα του μετρό, υπέργειου, και σιδηροδρόμου του σταθμού Ρίτσμοντ

Ο σταθμός του Ρίτσμοντ (αγγλικά: Richmond station) είναι σταθμός του μετρό και του υπέργειου σιδηροδρόμου του Λονδίνου, καθώς και του εθνικού σιδηροδρομικού δικτύου του Ηνωμένου Βασιλείου, στην περιοχή Ρίτσμοντ στα νοτιοδυτικά της πόλης. Διαθέτει 7 σιδηροδρομικές πλατφόρμες, εκ των οποίων οι 2 εξυπηρετούν το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο με μετακινήσεις από και προς τον σταθμό του Ουότερλου στο Λονδίνο και τον σταθμό του Ρέντινγκ στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας, ενώ οι υπόλοιπες χρησιμοποιούνται από το μετρό (Ρίτσμοντ - ζώνη 4, έως Άπμινστερ στο ανατολικό Λονδίνο επί της Ντίστρικτ Λάιν/District Line) και τον υπέργειο (Ρίτσμοντ έως Στράτφορντ στο βορειοανατολικό Λονδίνο) όπου το Ρίτσμοντ αποτελεί τον τελευταίο σταθμό των γραμμών αυτών.

Λειτουργεί από το 1937, διατηρεί τα αρχικά αρχιτεκτονικά του στοιχεία τεχνοτροπίας Αρ Ντεκό,[1] και αποτελεί κομβικό σημείο των μετακινήσεων στην ευρύτερη περιοχή μετά τους σταθμούς του Γουίμπλεντον και του Κίνγκστον.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη σύνδεση της πόλης του Ρίτσμοντ με το σιδηροδρομικό δίκτυο έγινε στις 27 Ιουλίου του 1846,[2] συνδέοντας την περιοχή με τον σιδηροδρομικό κόμβο του Κλάπαμ Τζάνκσιον στα ανατολικά, και με το Ουίνδσορ και Στέινς δυτικά.[3] Η παλιά στάση του τρένου βρισκόταν περίπου 100 μέτρα νοτιότερα από το σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός σταθμός, σε περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται πολυόροφο κτήριο στάθμευσης οχημάτων.

Στις 1 Ιανουαρίου του 1869 ολοκληρώθηκε και 2η σύνδεση από το Λονδίνο προς το Ρίτσμοντ,[4] ξεκινώντας από την περιοχή του Άντισον Ρόαντ της περιοχής του σημερινού Κένσινγκτον, και περνώντας από τις περιοχές του Χάμερσμιθ, Γκάνερσμπουρυ και Κιού πριν καταλήξει στο Ρίτσμοντ. Η σύνδεση αυτή αποτελεί την σημερινή σύνδεση του υπέργειου της πόλης.

Με τις διάφορες επεκτάσεις και διακλαδώσεις διαδρομών που πραγματοποιήθηκαν κατά τις επόμενες δεκαετίες η γραμμή αποτέλεσε το σημείο τερματισμού της Ντίστρικτ Λάιν (District Line) του μετρό του Λονδίνου η οποία συνδέει περιοχές του νοτιοανατολικού με το νοτιοδυτικό Λονδίνο, ενώ απέκτησε σύνδεση και προς τον σιδηροδρομικό κόμβο του Ουίλσντεν Τζάνκσιον στα βόρεια και έφτασε να καταλήγει έως το Στράτφορντ στο βορειοανατολικό Λονδίνο.[2][4] Κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 οι διάφορες εταιρείες που εξυπηρετούσαν τις μετακινήσεις με τον σιδηρόδρομο εθνικοποιήθηκαν υπό τον οργανισμό των Βρετανικών Σιδηροδρόμων (British Railways). Το κτήριο του σημερινού σταθμού ξεκίνησε την λειτουργία του στις 1 Αυγούστου του 1937, ως κεντρικό σημείο όλων των σιδηροδρομικών συνδέσεων της περιοχής.

Έως το 2013 η περιοχή μπροστά από την είσοδο του κτηρίου διασχίζονταν από μικρό παράδρομο ο οποίος χρησιμοποιούνταν για αναμονή των οχημάτων ταξί και στάσεις λεωφορείων. Στα τέλη του έτους η περιοχή πεζοδρομήθηκε και τοποθετήθηκαν παγκάκια και δέντρα, και οι στάσεις των λεωφορείων και των ταξί μεταφέρθηκαν σε ελαφρώς μακρινότερη απόσταση,[5] ενώ το ίδιο έτος αντικαταστάθηκαν οι κεντρικοί αναλογικοί πίνακες δρομολογίων εντός του σταθμού με ψηφιακούς.

Υποδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σταθμός διαθέτει 7 σιδηροδρομικές πλατφόρμες:

  • Η 1 και η 2 χρησιμοποιούνται από το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο για μετακινήσεις προς/από Ουότερλου και Ρέντινγκ. Τον Σεπτέμβριο του 2011 εκτελέστηκαν εργασίες επέκτασης στις πλατφόρμες 1 και 2 ώστε να είναι δυνατό να σταθμεύουν αμαξοστοιχίες με μεγαλύτερο αριθμό βαγονιών.[6][7]
  • Οι 3 έως 7 χρησιμοποιούνται ως σημείο τερματισμού για το μετρό του Λονδίνου (ζώνη 4, γραμμή District από Άπμινστερ) και τον υπέργειο του Λονδίνου (από Στράτφορντ). Η δυσανάλογη απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στις πλατφόρμες 3 και 4, οφείλεται στο ότι παλαιότερα υπήρχε ανάμεσα τους επιπλέον σιδηρόδρομος ο οποίος χρησιμοποιούνταν για ατμοκίνητα τρένα

Ο σταθμός διαθέτει επίσης:[8][9]

  • Ανελκυστήρες επιβατών στην πλατφόρμα 1 και στον χώρο του κεντρικού κτηρίου
  • Δημόσιες τουαλέτες
  • Σουπερμάρκετ και άλλα μικρά καταστήματα
  • Πωλητήρια εισιτηρίων και γραφείο πληροφοριών δρομολογίων και σημείων ταξιδιωτικού ενδιαφέροντος
  • Χώρο στάθμευσης ποδηλάτων και χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων

Έξω από τον σταθμό υπάρχουν στάσεις λεωφορείων με διαδρομές προς διάφορες κοντινές τοποθεσίες, όπως Κιού, Τουίκεναμ, Κίνγκστον, Γουίμπλετον, και αεροδρόμιο του Χίθροου, καθώς και χώρος αναμονής ταξί.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Art Deco Gallery – Stations etc». london-footprints.co.uk. 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2013. 
  2. 2,0 2,1 Clive's Underground Line Guides – Hammersmith & City Line
  3. Clive's Underground Line Guides – Hammersmith & City Line
  4. 4,0 4,1 Clive's Underground Line Guides – District Line
  5. «'Jewel in the Crown' of a historic Town centre». Construct. FM Conway. Spring 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2013. 
  6. http://idoxwam.richmond.gov.uk/WAM/doc/Correspondence-943643.pdf?extension=.pdf&id=943643&location=&contentType=application/pdf&pageCount=2&appid=1001[νεκρός σύνδεσμος]
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 
  8. Matters, Transport for London | Every Journey. «Richmond (London) Rail Station». Transport for London (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2017. 
  9. «National Rail Enquiries - Station facilities for Richmond (London)». www.nationalrail.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]