Νυχτερινό Δελτίο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Νυχτερινό Δελτίο είναι μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη, το οποίο εκδόθηκε το 1995.[1] Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα με ήρωα τον αστυνόμο Κώστα Χαρίτο. Αντικείμενο του μυθιστορήματος είναι η εξιχνίαση μιας διπλής δολοφονίας Αλβανών μεταναστών, μέσα από την οποία αποκαλύπτεται η ύπαρξη μιας σπείρας εμπορίας βρεφών και μεταμοσχεύσεων.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέσα σε ένα χαμόσπιτο επί της οδού Καραδήμα στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, ένα ζευγάρι Αλβανών δολοφονείται. Μέσω των περιγραφών μιας γειτόνισσας, η αστυνομία συλλαμβάνει έναν Αλβανό, ο οποίος αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος που περιδιάβαινε το σπίτι κατά τις τελευταίες ημέρες. Αν και αρχικά αρνείται κάθε εμπλοκή με το φόνο, ισχυριζόμενος μόνο συμπάθεια προς την κοπέλα, τελικά ομολογεί την πράξη του μετά από παρότρυνση του Θανάση, ενός αρχιφύλακα που υπηρετεί στο τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής και είναι υφιστάμενος του αστυνόμου Χαρίτου.

Κατά τη διάρκεια μιας ενημέρωσης τύπου, η δημοσιογράφος του (φανταστικού) τηλεοπτικού καναλιού Hellas Channel Γιάννα Καραγιώργη ρωτάει τον Χαρίτο αν μέσα στο χαμόσπιτο βρήκαν παιδιά. Αν και φαίνεται να μην ξέρει κάτι σαφές, εντούτοις στο δελτίο ειδήσεων της ίδιας ημέρας ισχυρίζεται ότι η Αστυνομία ερευνά για τα παιδιά του ζεύγους, χωρίς να έχει βρει κάτι. Ο Χαρίτος και ο Θανάσης ανακρίνουν ξανά τον Αλβανό, χωρίς αυτός να έχει κάποιο στοιχείο για τα υποτιθέμενα παιδιά του ζεύγους. Όμως, οι υποψίες του Χαρίτου δεν ξεδιαλύνονται: αποφασίζει να επισκεφτεί ξανά το χαμόσπιτο, μαζί με τον υπαστυνόμο Σωτήρη Βλασόπουλο, τον έτερο υφιστάμενό του. Ούτε αυτή τη φορά βρίσκουν οτιδήποτε θα μπορούσε να παραπέμψει σε παιδική παρουσία στο σπίτι, όμως τυχαία ο Βλασόπουλος εντοπίζει κρυμμένες 500.000 δραχμές (περίπου €1.500). Εν συνεχεία, συνομιλώντας με άλλους κατοίκους της οδού Καραδήμα, εξακριβώνουν ότι ένα βράδυ το ζευγάρι είχε κατέβει από ένα κλειστό φορτηγάκι, κρατώντας στα χέρια κάτι που θα μπορούσε να είναι μικρό παιδί.

Ο Χαρίτος προσπαθεί να "ψαρέψει" την Καραγιώργη και αναθέτει στον Θανάση, προς τον οποίο η Καραγιώργη δείχνει μια υποβόσκουσα συμπάθεια, να της προτείνει να βγουν και να της αποσπάσει στοιχεία. Ο Θανάσης αρχικά αρνείται, αλλά τελικώς δέχεται την αποστολή αυτή. Το ίδιο βράδυ, η Καραγιώργη εντοπίζεται δολοφονημένη, με τη βάση ενός προβολέα στο χώρο του μακιγιάζ του Hellas Channel, ενώ ο εντοπισμός της καλύπτεται ζωντανά από το νυχτερινό δελτίο του σταθμού.

Ο Χαρίτος καταφτάνει στο studio του Hellas Channel και επιπλήττει βαριά τον εκφωνητή ειδήσεων Παύλο Σπεράντζα. Ο Σπεράντζας δεν ασχολείται με τον Χαρίτο τονίζοντας τη δημοσιογραφική επιτυχία του σταθμού του, αποκαλύπτοντας την ελευθερία κινήσεων που είχε η Καραγιώργη και συμβουλεύοντάς τον να μιλήσει με τη Μάρθα Κωσταράκου, η οποία είναι επιφορτισμένη με το ιατρικό ρεπορτάζ. Ακολούθως ο Χαρίτος επισκέπτεται το γραφείο του Κυριάκου Ντελόπουλου, ιδιοκτήτη του Hellas Channel, ο οποίος τον επιπλήττει με τη σειρά του για τον τρόπο με τον οποίο απευθύνθηκε στο Σπεράντζα και του δηλώνει την απαίτηση να έχει κατά προτεραιότητα ενημέρωση για την πορεία των ερευνών.

Στο σπίτι της Καραγιώργη, ο Χαρίτος βρίσκει μεταξύ άλλων κάποια απειλητικά σημειώματα, τα οποία υπογράφονται από κάποιον "Ν." και απευθύνονται στην Καραγιώργη, καθώς επίσης και τη φωτογραφία της Καραγιώργη πλάι σε έναν άντρα, του οποίου το πρόσωπο έχει μουντζουρωθεί. Προκειμένου να αποκτήσει μια καλύτερη εικόνα για την Καραγιώργη, ο Χαρίτος καλεί για ανάκριση τους συναδέλφους της δημοσιογράφους. Ο Μένης Σωτηρόπουλος την περιγράφει σαν μια αδίστακτη δημοσιογράφο, που δε δίσταζε για το οτιδήποτε μπρος στην επαγγελματική επιτυχία. Παράλληλα, τονίζει το γεγονός ότι η Καραγιώργη δε σύναπτε σταθερούς ερωτικούς δεσμούς, προτιμώντας βραχύβιες σχέσεις με άνδρες με οικονομική και πολιτική επιφάνεια. Σε κάθε περίπτωση, ο Σωτηρόπουλος αναγνωρίζει ότι η Καραγιώργη ήταν καλή δημοσιογράφος.

Η Μάρθα Κωσταράκου ενημερώνει τον Χαρίτο σχετικά με την πορεία της Καραγιώργη στο χώρο. Η Καραγιώργη αρχικά επιμελείτο το ιατρικό ρεπορτάζ, ωστόσο γρήγορα ανελίχθηκε στο αστυνομικό, εκμεταλλευόμενη την ερωτική της σχέση με τον Νέστορα Πετράτο, διευθυτή ειδήσεων του Hellas Channel,  και η ικανότητά της αναγνωρίζεται από την Κωσταράκου, αν και η τελευταία θα είχε κάθε λόγο να τη μισεί, μιας και υποσκελίστηκε από την Καραγιώργη. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο για τη σχέση μεταξύ της Καραγιώργη και της Κωσταράκου είναι πως λίγες ώρες πριν το φόνο της, η Καραγιώργη τηλεφώνησε στην Κωσταράκου και της ζήτησε τη συνέχιση της έρευνάς της, αν εκείνη πάθαινε κάτι. Η Κωσταράκου, τέλος, αναγνωρίζει τον Πετράτο ως τον μουντζουρωμένο φωτογραφικό σύντροφο της Καραγιώργη.

Η αδελφή της Γιάννας Καραγιώργη, Μίνα Αντωνακάκη δίνει ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες για τη σχέση της αδελφής της με τον Πετράτο, περιγράφοντάς την ως μια σχέση συμφέροντος. Όταν η Καραγιώργη, μέσω της υπόθεσης Κολάκογλου, απέκτησε πλήρη ελευθερία κινήσεων, διέκοψε τη σχέση της με τον Πετράτο. Στη συζήτηση μεταξύ της Αντωνακάκη και του Χαρίτου εμπλέκεται η Άννα, κόρη της Μίνας, η οποία σκιαγραφεί τη νεκτρή θεία της ως ένα άτομο παθολογικά φιλόδοξο.

Επιστρέφοντας στο σπίτι του, ο Χαρίτος βρίσκει το Θανάση να τον περιμένει, για να τονενημερώσει ότι, υπακούοντας στην εντολή του, βγήκε με την Καραγιώργη το βράδυ της δολοφονίας της. Ο Θανάσης προσπαθεί να αποποιηθεί όλων των ευθυνών του, πριν τελικώς παραδεχτεί ότι αφ’ ενός δε συνάντησαν κανένα γνωστό τους, αφ’ ετέρου δεν κατάφερε να αποσπάσει κάποια πληροφορία για την υπόθεση των παιδιών.

Κατά το δελτίο ειδήσεων της ιδιας ημέρας, το Hellas Channel παρουσιάζει τον Πέτρο Κολάκογλου κατά τη μεταγωγή του στις φυλακές. Ο Κολάκογλου είχε καταδικαστεί για παιδοφιλία, κατόπιν της καταγγελίας των γονέων δύο κοριτσιών και μετά από έρευνα της Καραγιώργη. Το βίντεο δείχνει τον Κολάκογλου να απειλεί ευθέως την Καραγιώργη ως υπεύθυνη για την καταδίκη του. Το Hellas Channel πρακτικά υποδεικνύει τον Κολάκογλου ως δολοφόνο, τονίζοντας ότι αποφυλακίστηκε πριν από λίγο καιρό. Αμέσως ο Χαρίτος ζητά συνάντηση με τον Πετράτο, τονίζοντάς τον άστοχο χειρισμό της δημοσιοποίησης του φόνου της Καραγιώργη από το Hellas Channel και ανταπαντώντας στον Πετράτο ότι, εκτός του Κολάκογλου, είναι κι ο ίδιος ένας θεωρητικά ύποπτος για το φόνο, με βάση το ερωτικό του παρελθόν με την Καραγιώργη και τα απειλητικά γράμματα του «Ν.». Ο Πετράτος αντιδρά πολύ έντονα, όμως ο Χαρίτος τον «καθυσηχάζει» λέγοντάς το ότι πρόκειται για μια απλή ανταλλαγή στοιχείων, ωστόσο για το Χαρίτο ο Πετράτος είναι ο υπ’ αριθμόν 1 ύποπτος.

Ο Γκίκας αποτρέπει, σχεδόν απαγορεύει στο Χαρίτο να εμπλέξει περισσότερο τον Πετράτο, επιβάλλοντάς του τη σύλληψη του Κολάκογλου. Ο Χαρίτος επιμένει ότι ο Κολάκογλου, παρά την απειλή του, δεν είναι επαρκής ύποπτος, λόγω του ότι δύσκολα θα εισερχόταν σε έναν χώρο με κίνδυνο να αναγνωριστεί και ότι, ακόμα κι αν τελικά εισερχόταν, θα φρόντιζε να έχει μαζί του ένα φονικό εργαλείο, μη αρκούμενος στην «τυχαία» εύρεση της βάσης του προβολέα. Εντούτοις, ο Χαρίτος πραγματοποιεί έφοδο στην κατοικία του Κολάκογλου. Εκεί ενημερώνεται από τη μητέρα του ότι ο Κολάκογλου είναι εξαφανισμένος από τη μέρα του φόνου. Επιστρέφοντας στο γραφείο του, βρίσκει το Σωτηρόπουλο, ο οποίος του αναπτύσσει τη δική του θεωρία σχετικά με την ενοχή του Κολάκογλου. Σύμφωνα με το Σωτηρόπουλο, το φοροτεχνικό γραφείο του Κολάκογλου τελεί πλέον υπό τη διεύθυνση των γονέων των κοριτσιών, για την ασέλγεια επί των οποίων καταδικάστηκε ο Κολάκογλου, γεγονός που θέτει εν αμφιβόλω την ακεραιότητα της κατηγορίας και παρουσιάζει τον Κολάκογλου ως θύμα μιας σκευωρίας και όχι σαν επικίνδυνο παιδόφιλο. Παράλληλα, ο Σωτηρόπουλος αποκαλύπτει στο Χαρίτο ότι η απόδοση του φόνου της Καραγιώργη στον Κολάκογλου είναι εφεύρημα του Πετράτου, στην απέλπιδα προσπάθειά του να διατηρήσει το πόστο του, υποψήφια για το οποίο ήταν η Καραγιώργη. Αυτό για το Χαρίτο αποτελεί ένα ακόμα λόγο υπέρ της ενοχής του Πετράτου.

Την επόμενη μέρα, ο Βλασόπουλος ενημερώνει το Χαρίτο ότι ο Πετράτος εθεάθη μετά το φόνο της Καραγιώργη σε ένα δημοσιογραφικό στέκι και ότι η Καραγιώργη ενημέρωσε μόλις λίγες ώρες πριν το νυχτερινό δελτίο της ημέρας εκείνης για την πρόθεσή της να «βγάλει» το θέμα της στον αέρα. Ωστόσο, ο Πετράτος και ο Ντελόπουλος διαμαρτύρονται στο Γκίκα σχετικά με την αντιμετώπιση που λαμβάνει ο Πετράτος από το Χαρίτο, έτσι ο τελευταίος μεταβαίνει στο Hellas Channel, για να δώσει εξηγήσεις. Εκεί, ο Χαρίτος αντιμετωπίζει την κατηγορία της ανικανότητας να εντοπίσει τον Πετράτο, όμως κατά τη διάρκεια της συνάντησης ενημερώνεται τηλεφωνικά ότι βρέθηκε στραγγαλισμένη στο σπίτι της η Μάρθα Κωσταράκου.

Σε αντίθεση με το σπίτι της Καραγιώργη, που είναι σε άριστη κατάσταση, το σπίτι της Κωσταράκου είναι πολύ ακατάστατο, γεγονός που υποδεικνύει ότι ο δολοφόνος της αναζήτησε κάποιο στοιχείο. Σύμφωνα, με τον ιατροδικαστή Μαρκίδη, πιθανόν ο δολοφόνος των Καραγιώργη και Κωσταράκου να είναι το ίδιο πρόσωπο.Η πόρτα του σπιτιού της Κωσταράκου δεν είχε παραβιαστεί, αλλά είχε μείνει μισάνοιχτη, συνεπώς η ίδια η Κωσταράκου άνοιξε στο δολοφόνο της. Ο Πετράτος είναι ξανά ύποπτος για το Χαρίτο, ο οποίος εκθέτει στο Γκίκα τις σκέψεις του: η Κωσταράκου δε θα άνοιγε ποτέ την πόρτα της στον Κολάκογλου, όμως θα την άνοιγε στον Πετράτο. Μήπως η Κωσταράκου διέθετε στοιχεία ότι ο Πετράτος είναι ο δολοφόνος και τον εκβίαζε και ο Πετράτος, αφού τη σκότωσε, έψαξε εξονυχιστικά στο σπίτι της για να εντοπίσει τα στοιχεία αυτά; Εντούτοις, οι έρευνες για τον Κολάκογλου δεν πρέπει να σταματήσουν.

Η έρευνα του Χαρίτου στην πολυκατοικία του Πετράτου αποκαλύπτει ότι τα ωράρια του Πετράτου είναι «συμβατά» με το φόνο της Κωσταράκου και ότι κατά την ώρα του φόνου, το τζιπ του δεν ήταν στο πάρκινγκ. Μάλιστα, δίπλα από το τζιπ, ο Χαρίτος εντοπίζει ένα κομμάτι σύρμα, όμοιο με αυτό που έκοψε τη ζωή της Κωσταράκου. Οι ενδείξεις για την ενοχή του Πετράτου πληθαίνουν, όμως δεν υπάρχει καμία απτή απόδειξη.

Στο δελτίο ειδήσεων της ημέρας, ο Σπεράντζας φιλοξενεί τον Πετράτο, ο οποίος κατηγορεί την αστυνομία για τη μη σύλληψη ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου, όπως χαρακτηρίζει τον Κολάκογλου. Ο Χαρίτος προσκαλείται στο γραφείο του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, όπου επιπλήττεται για την αδυναμία της ανεύρεσης του Κολάκογλου. Κι ενώ ο, παρών στη συνομιλία και φίλος του Υπουργού Ντελόπουλος, προσπαθεί να αφαιρέσει από τον Χαρίτο την έρευνα, ο Χαρίτος αναφέρει την ύπαρξη του σύρματος δίπλα στο τζιπ του Πετράτου.

Την επόμενη μέρα, ο Χαρίτος έρχεται αντιμέτωπος με δύο ευχάριστες ειδήσεις. Πρώτον, ο Θανάσης του αναφέρει τον εντοπισμό του Κολάκογλου σε ένα μπαρ στο Μεταξουργείο. Δεύτερο, δέχεται την επίσκεψη της Άννας Αντωνακάκη, η οποία του παραδίδει έναν φάκελο, τον οποίο είχε παραλάβει από τη θεία της με σκοπό να τον διαβιβάσει στην Κωσταράκου, αν της συνέβαινε κάτι. Καθώς η Άννα αποχωρεί, συναντιέται με το Θανάση, ο οποίος παρατηρεί αποσβολωμένος την ομοιότητά της με τη νεκρή θεία της. Ο Χαρίτος ανοίγει το φάκελο και βρίσκει:

  • υλικό για το Χρήστο Πυλαρινό, έναν επιχειρηματία χερσαίων μεταφορών
  • μια κατάσταση αφίξεων φορτηγών ψυγείων από τα Τίρανα και αφίξεων πτήσεων τσάρτερ από πόλεις της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
  • μια κατάσταση διαδρομών από βαλκανικές χώρες προς την Πολωνία, την Ουγγαρία και την Τσεχία και όμοιων αφίξεων Ελλήνων προς τις ίδιες χώρες με διάφορα μέσα.
  • φωτοτυπίες από εκθέσεις της αστυνομίας, σχετικά με εμπόριο βρεφών, με πιο πρόσφατη τηνανεύρεση των 500.000 δραχμών στο χαμόσπιτο της οδού Καραδήμα.

Για το Χαρίτο, ο φόνος της Καραγιώργη σχετίζεται με το περιεχόμενο αυτού του φακέλου, απομακρυνόμενος από την περίπτωση του Πετράτου. Για το Γκίκα, η οποιαδήποτε εμπλοκή του Πυλαρινού, ενός επιχειρηματία με τεράστιο εκτόπισμα, είναι πρόβλημα. Για τον Πυλαρινό, υπάρχει κάποιος που μπορεί να δώσει πληροφορίες…

Ο Λάμπρος Ζήσης, παλιός αγωνιστής της Αριστεράς κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, της γερμανικής κατοχής, του εμφυλίου πολέμου και της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, ενημερώνει το Χαρίτο ότι ο Πυλαρινός ήταν άνθρωπος – βιτρίνα της παλιάς κυβέρνησης της Τσεχοσλοβακίας για την άντληση συναλλάγματος από την Ελλάδα. Μετά την καθεστωτική αλλαγή του 1989, ο Πυλαρινός βρέθηκε κάτοχος μιας επιτυχημένης επιχείρησης, για την οποία οι νέοι κυβερνήτες της Τσεχοσλοβακίας δεν είχαν κανένα στοιχείο. Για τον Ζήση, ο Πυλαρινός δεν μπορεί να είναι μπλεγμένος σε ύποπτες υποθέσεις, όμως, μελετώντας το φάκελο της Καραγιώργη, υποδεικνύει το Δήμο Σοβατζή, μεσαίο στέλεχος του παλιού Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας, ως οργανωτή μιας παράνομης δράσης, υπό τη σκέπη της νόμιμης και άμεμπτης εταιρίας του Πυλαρινού.

Παράλληλα, σε ένα φτηνό ξενοδοχείο της Αχαρνών ο Κολάκογλου εντοπίζεται από το Hellas Channel. Παγιδευμένος ο Κολάκογλου, ανεβαίνει στην ταράτσα του ξενοδοχείου και απειλεί να αυτοπυροβοληθεί. Ο Πετράτος θριαμβολογεί για την επιτυχία του Hellas Channel, όμως ο Σωτηρόπουλος φέρνει στην περιοχή τη μητέρα του Κολάκογλου. Μπροστά στη μητέρα του, ο Κολάκογλου λυγίζει και ζητάει την εκκένωση του ξενοδοχείου από τους δημοσιογράφους για να απομακρυνθεί. Ο Χαρίτος ικανοποιεί το αίτημά του και ο Κολάκογλου εξαφανίζεται, γεγονός που χρεώνεται στον Πετράτο. Η θέση του Πετράτου επιβαρύνεται περισσότερο από το γεγονός ότι ένα τζιπ ίδιο με το δικό του ήταν σταθμευμένο στην περιοχή του σπιτιού της Κωσταράκου τη στιγμή της δολοφονίας της.

Από τη λίστα των Ελλήνων που ταξίδεψαν στην Ανατολική Ευρώπη, μόνο ένας βρίσκεται ακόμα εν ζωή. Το τμήμα Ανθρωποκτονιών τον εντοπίζει και ο Χαρίτος τον καλεί. Από την ανάκριση, μαθαίνει ότι σκοπός του ταξιδιού του ήταν η μεταμόσχευση νεφρού, ενώ την οργάνωση του ταξιδιού ανέλαβε κάποια Ελένη Δούρου αντί 3.000.000 δραχμών. Το όνομα αυτό ήταν σημειωμένο στο φάκελο της Καραγιώργη, όμως ο Χαρίτος δυσκολεύεται να συνδέσει μια τυπικώς μη παράνομη οργάνωση μεταμοσχεύσεων στο εξωτερικό με το υλικό εμπορίας βρεφών, στο οποίο είχε αποκτήσει πρόσβαση η Καραγιώργη. Η συνέχιση της έρευνας αποκαλύπτει ότι τα ψυγεία της εταιρείας του Πυλαρινού επέστρεφαν άδεια από την Αλβανία, όμως όλες οι διελεύσεις θεωρούνταν από τον ίδιο τελωνειακό, το Στράτο Χουρδάκη. Ο Χουρδάκης έχει λάβει πρόωρη συνταξιοδότηση και κατοικεί σε μια πολυτελέστατη επάυλη στο Μήλεσι, μαζί με τη σύζυγό του, το γιο του και την πεθερά του.

Ο Πετράτος ανακρίνεται για την σύμπτωση της ύπαρξης του αυτοκινήτου του στην περιοχή διαμονής της Κωσταράκου. Παρουσία του δικηγόρου του στο γραφείο του Γκίκα παραδέχεται ότι ήταν εκεί, επικαλούμενος την παρουσία του στο σπίτι της κοπέλας του, όμως αρνείται να δώσει περισσότερα στοιχεία γι’ αυτή. Αργότερα, ο Χαρίτος δέχεται την επίσκεψή της: πρόκειται για τη Νένα Ντελοπούλου, κόρη του ιδιοκτήτη του Hellas Channel, η οποία παραδέχεται τη σχέση της με τον Πετράτο και τη μεσολάβησή της για τη μη απόλυσή του. Προς στιγμήν, ο Χαρίτος αναρωτιέται αν ο «Ν.» των απειλητικών σημειωμάτων προς την Καραγιώργη είναι η Νένα Ντελοπούλου. Όμως, οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές: ο Ραμίζ Σέχη, ο δολοφόνος των Αλβανών, δολοφονείται εντός των φυλακών Κορυδαλλού και μεταξύ των προσωπικών του αντικειμένων εντοπίζονται κάποια καινούρια ρούχα, καθώς και ένα σημείωμα με τη διεύθυνση «Κουμανούδη 34» στην περιοχή του Γκύζη.

Υποπτευόμενος ότι στην Κουμανούδη βρίσκεται κάποια γιάφκα, ο Χαρίτος την επισκέπτεται, συνοδευόμενος από μια διμοιρία των ΕΚΑΜ. Εκεί διαπιστώνει ότι πρόκειται για ένα βρεφονηπιακό σταθμό, ο οποίος διευθύνεται από την Ελένη Δούρου. Η Δούρου συλλαμβάνεται και ανακρίνεται από το Γκίκα και το Χαρίτο, αδυνατώντας να δώσει επαρκείς εξηγήσεις για το ότι όλα τα παιδιά είναι αλβανικής προέλευσης και το ότι δε διαθέτει κανένα στοιχείο επικοινωνίας με τους γονείς τους, όμως επιμένει ότι τα παιδιά τα έχει παραλάβει από τους βιολογικούς τους γονείς για φύλαξη και φροντίδα. Αρνείται ότι έχει κάποια σχέση με το Σέχη, όμως η βοηθός της τον αναγνωρίζει και καταθέτει ότι δεν είχε τακτική έξοδο και ότι κάθε φορά που επέστρεφε από κάποια έξοδο έβρισκε πάντα κάποιο καινούριο νήπιο.

Ο Χαρίτος συνεχίζει την έρευνα του Χουρδάκη, μελετώντας τον τραπεζικό του λογαριασμό, καθώς επίσης και των συγγενών του. Διαπιστώνει ότι σε τακτά διαστήματα διοχετεύονταν στους τέσσερις λογαριασμούς ποσά, αθροιζόμενα σε 1.000.000 δραχμές. Ο Χαρίτος καλεί για ανάκριση τη σύζυγο και το γιο του Χουρδάκη, από τον οποίο μαθαίνει ότι ο πατέρας του κατέθετε κάποια ποσά στο λογαριασμό του, τα οποία επιστρέφονταν σε δόσεις.

Παράλληλα, μαθαίνει πως η Ελένη Δούρου είναι αδελφή του Δήμου Σοβατζή. Ο Χαρίτος είναι πεπεισμένος ότι ο Σοβατζής χρησιμοποιεί ως κάλυμμα τις πέραν πάσης υποψίας επιχειρήσεις του Πυλαρινού για το εμπόριο βρεφών. Μαζί με το Γκίκα, καλούν στην Ασφάλεια το Χρήστο Πυλαρινό, ο οποίος εκπλήσσεται από τις δραστηριότητες του Σοβατζή και δηλώνει πρόθυμος να παράσχει κάθε στοιχείο. Μεταξύ αυτών, είναι τα ονόματα δύο οδηγών της εταιρείας του, οι οποίοι εντοπίζονται και ομολογούν την εμπλοκή τους στο εμπόριο βρεφών, από έναν άγνωστό τους άνδρα, υπό την ανοχή του Χουρδάκη στο τελωνείο. Όμως, τα μωρά δεν παραδίνονταν στην έδρα της Δούρου, αλλά στο Σέχη, έξω από την Καστοριά. Πλέον, έχει εξακριβωθεί το κίνητρο του φόνου στο Ρέντη: ο Σέχη και το ζευγάρι των Αλβανών πωλούσαν και οι ίδιοι παιδιά και δε συμφώνησαν σε μια πώληση.

Ο Χουρδάκης τελικώς ανευρίσκεται και ομολογεί τη συμμετοχή του στην υπόθεση. Αντί 1.000.000 δραχμών, επέτρεπε τη διέλευση σε συγκεκριμένα ψυγεία της εταιρείας του Πυλαρινού, όμως η «προθυμία» του να εργάζεται σε νυχτερινή βάρδια προκάλεσε τις υποψίες των συναδέλφων του, ώστε τελικά να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα. Ο Χουρδάκης αναγνωρίζει τους δύο οδηγούς, όχι όμως το Σέχη ή το ζευγάρι των Αλβανών.

Ο Πυλαρινός επισκέπτεται ξανά την ασφάλεια, ισχυριζόμενος ότι ο Χουρδάκης ή οι τελωνειακοί είναι οι μόνοι ύποπτοι για το φόνο των δημοσιογράφων και τονίζοντας εμφατικά ότι η υπόθεση έκλεισε. Παρουσιάζεται βέβαιος για την ακεραιότητα του Σοβατζή, αναφέροντας ότι του ανέθεσε καθήκοντα αντιπροέδρου του Δ.Σ. της εταιρείας του. Οι δίαυλοι προς το Σοβατζή κλείνουν, ο Χαρίτος αδυνατεί να τον συνδέσει με το οτιδήποτε, όμως είναι απόλυτα πειπεισμένος ότι αποτελεί τον ιθύνονται νου των παράνομων δραστηριοτήτων. Κι εκεί, επεμβαίνει ο Ζήσης…

Ο Ζήσης φέρνει το Χαρίτο σε επαφή με τον Κολάκογλου, ο οποίος του αποκαλύπτει ότι η απειλή προς την Καραγιώργη αφορά στο άγνωστο νόθο παιδί της. Συγκεκριμένα, πριν 20 χρόνια ο Κολάκογλου εργαζόταν ως λογιστής στο Ν.Α.Τ. και μια μέρα τον επισκέφτηκε η Αντωνακάκη, για να διευθετήσει τις εισφορές του συζύγου της, και η Καραγιώργη εγκυμονούσα. Όταν αργότερα η Καραγιώργη τον προσέγγισε ως δημοσιογράφος, τη ρώτησε για το παιδί της κι εκείνη ταραγμένη αρνήθηκε ότι έχει παιδί. Ο Χαρίτος συνειδητοποιεί ότι ο «Ν.» των άγνωστων σημειωμάτων δεν είναι παρά ο πατέρας του παιδιού της Καραγιώργη, η οποία αρνείτο να το το δείξει. Έτσι, επισκέπτεται ξανά τη Μίνα Αντωνακάκη, η οποία αρχικώς αρνείται την εγκυμοσύνη της αδελφής της, όμως υποχωρεί στην επιμονή του Χαρίτου, αποκαλύπτοντάς του ότι το παιδί της Γιάννας Καραγιώργη δεν είναι παρά η δική της «κόρη», η Άννα. Ο σύζυγος της Αντωνακάκη απέδιδε στη σύζυγό του την αδυναμία τεκνοποίησής τους, έτσι η εγκυμοσύνη της Καραγιώργη, σε συνδυασμό με την μακροχρόνια επαγγελματική απουσία του Αντωνακάκη και τη ρητή απροθμία της Καραγιώργη να μεγαλώσει το παιδί της, αποτέλεσε την ευκαιρία για την Αντωνακάκη να σώσει το γάμο της, παρουσιάζοντας την ανηψιά της ως κόρη της. Ο Χαρίτος της ζητά προσωπικά αντικείμενα της Καραγιώργη και σε μια νεανική φωτογραφία της αναγνωρίζει το δολοφόνο της…

Και ο δολοφόνος είναι ο Θανάσης! Μη έχοντας ελπίδα διαφυγής, ομολογεί όλη την αλήθεια στο Χαρίτο: πριν από 20 χρόνια, ως φοιτητής της Σχολής Αξιωματικών της Αστυνομίας, διατηρούσε σχέση με την, άσημη τότε, Καραγιώργη. Όταν εκείνη έμεινε έγκυος, της ζήτησε να παντρευτούν, όμως εκείνη ήταν ανένδοτη, ισχυριζόμενη ότι θα προσωρήσει σε άμβλωση. Μπροστά στην επιμονή του Θανάση, εξαφανίζεται και επανεμφανίζεται μετά από πολλά χρόνια, λέγοντάς του ότι η κόρη του είναι πια 19 χρόνων. Ο Θανάσης καταλαμβάνεται από έντονη επιθυμία να γνωρίσει το παιδί του, όμως η Καραγιώργη του το αρνείται, εκτός αν τη βοηθήσει στην έρευνά της. Έτσι, αποκαλύπτεται ο τροφοδότης των εγγράφων της αστυνομίας, ενώ ο Θανάσης παραδέχεται την εμπλοκή του με την υπόθεση της Δούρου και του Χουρδάκη. Όταν συνειδητοποίησε ότι η Καραγιώργη δεν πρόκειται να του δείξει ποτέ το παιδί τους, τη σκότωσε και ακολούθως σκότωσε και την Κωσταράκου, ανησυχώντας μήπως στο φάκελο της Καραγιώργη υπήρχαν στοιχεία που τον ενοχοποιούν. Υπό το βάρος των αποκαλύψεων ο Θανάσης αυτοκτονεί, ενώ ο Χαρίτος και ο Γκίκας προσπαθούν να ετοιμάσουν μια εκδοχή των γεγονότων που να διασώζει την τιμή του Θανάση, τη μη αρνητική έκθεση της Αστυνομίας και, κυρίως, την ουδεμία εμπλοκή της οικογένειας της Άννας Αντωνακάκη στην υπόθεση.

Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κώστας Χαρίτος
  • Νικόλαος Γκίκας
  • Αδριανή Χαρίτου
  • Σωτήρης Βλασσόπουλος
  • Θανάσης Νόλλης
  • Κούλα Καλαφάτη
  • Λάμπρος Ζήσης
  • Κατερίνα Χαρίτου
  • Μένης Σωτηρόπουλος
  • Ραμίζ Σέχη (δολοφόνος των Αλβανών)
  • κυρά-Δήμητρα (γείτονας των Αλβανών)
  • ιατροδικαστής Μαρκίδης
  • Γιάννα Καραγιώργη (αστυνομική ρεπόρτερ του Hellas Channel)
  • Σπεράντζας (εκφωνητής ειδήσεων του Hellas Channel)
  • Κυριάκος Ντελόπουλος (ιδιοκτήτης του Hellas Channel)
  • Νέστωρ Πετράτος (διευθυντής ειδήσεων του Hellas Channel)
  • Μάρθα Κωσταράκου (ιατρική ρεπόρτερ του Hellas Channel)
  • Μανίσαλης (σκηνοθέτης ειδήσεων του Hellas Channel)
  • Δήμητρα Ζουμαδάκη (βοηθός σκηνοθέτη του Hellas Channel)
  • Πέτρος Κολάκογλου (λογιστής, καταδικασθείς για παιδοφιλία)
  • κα. Κολάκογλου (μητέρα του ανωτέρω)
  • Μίνα Αντωνακάκη (αδελφή της Γιάννας Καραγιώργη)
  • Άννα Αντωνακάκη (θετή κόρη της Μίνας Αντωνακάκη, βιολογική κόρη της Γιάννας Καραγιώργη και του Θανάση Νόλλη)
  • Χρήστος Πυλαρινός (επιχειρηματίας, ιδιοκτήρης της μεταφορικής εταιρείας Transpillar)
  • Δήμος Σοβατζής (αντοπρόεδρος Δ.Σ. της Transpillar)
  • Ελένη Δούρου (βρεφονηπιοκόμος, αδελφή του ανωτέρω)
  • Νένα Ντελοπούλου (κόρη του Κυριάκου Ντελόπουλου)
  • Λευτέρης Χουρδάκης (συνταξιούχος τελωνιακός)
  • Μηλιώνης (οδηγός φορτηγών της Transpillar)
  • Παπαδόπουλος (οδηγός φορτηγών της Transpillar)

Τηλεοπτική μεταφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "Νυχτερινό Δελτίο" μεταφέρθηκε στην τηλεόραση από την εταιρεία Frenzy Films σε σκηνοθεσία του Πάνου Κοκκινόπουλου. Η ιστορία αναπτύχθηκε σε σειρά 18 επεισοδίων, τα οποία προβλήθηκαν από την ΕΤ1 κατά τη σεζόν 1998-1999.[2]

  • Σκηνοθεσία: Πάνος Κοκκινόπουλος
  • Σενάριο: Κάκια Ιγερινού, Πάνος Κοκκινόπουλος
  • Μουσική: Μάριος Στρόφαλης
  • Φωτογραφία: Άρης Σταύρου
  • Μοντάζ: Γιάννης Μάρρης

Διανομή:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Εκδόσεις Γαβριηλίδης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2014. 
  2. «Οι καλύτερες προθέσεις». [νεκρός σύνδεσμος]