Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα ήταν τηλεοπτική σειρά αστυνομικού περιεχομένου, η οποία προβλήθηκε απ' την ΕΡΤ2 το 1987. Η μέρα προβολής της ήταν Κυριακή. Το 1ο επεισόδιο προβλήθηκε στις 19 Απριλίου 1987,[1] ενώ το τελευταίο στις 13 Σεπτεμβρίου 1987. Προβλήθηκε σε επανάληψη το 1988, το 1991, το 1994 και το 2000 - οι τρεις πρώτες από την ΕΤ 2 και η τελευταία από το δορυφορικό ΕΡΤ SAT.

Βασίστηκε στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή. Τη συγγραφή του σεναρίου είχε αναλάβει ο Τζίμης Κορίνης και τη σκηνοθεσία ο Ερρίκος Ανδρέου. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις αρχές του 1986 και ολοκληρώθηκαν στα μέσα Μαΐου του έτους αυτού. Κατά συνέπεια, ανακοινώθηκε αρχικά ότι το 1-ο επεισόδιο θα προβαλλόταν στις 25 Μαΐου 1986. Δυστυχώς όμως, στις 21 Μαΐου 1986, ο Κορίνης κατέθεσε μήνυση εναντίον του Ανδρέου και σχηματίστηκε δικογραφία, η οποία έλεγε: «Ο κύριος Δημήτριος Κορίνης κατηγορεί τον κύριο Ερρίκο Ανδρέου πως παρεμβαίνει με φορτικό τρόπο στα κείμενά του και με τις διορθώσεις τις οποίες κάνει τα υποβιβάζει». Η υπόθεση εκδικάστηκε στις 9 Ιουνίου 1986 και μέχρι να ξεκαθαρίσουν πλήρως τα πράγματα, για να ξεκινήσει η προβολή, χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ένας χρόνος.

Τη συγγραφή του σεναρίου όταν προβλήθηκε τελικά το 1ο επεισόδιο της σειράς, την είχε αναλάβει ο Βασίλης Μανουσάκης. Στο βιβλίο, ο δολοφόνος και το φινάλε της ιστορίας διαφέρουν.

Δημοτικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την τηλεοπτική σεζόν 1986-1987, «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα» ήταν η σειρά με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση. Το επεισόδιο με τη χαμηλότερη τηλεθέαση ήταν το 9ο λόγω της ταυτόχρονης μετάδοσης από την ΕΡΤ1 του νικηφόρου για την Ελλάδα τελικού του Eurobasket στις 14 Ιουνίου 1987 μεταξύ της Ελλάδας και της Ρωσίας (τότε Ε.Σ.Σ.Δ.).

Ήταν η πρώτη φορά που σε τηλεοπτική σειρά βασισμένη σε βιβλίο του Γιάννη Μαρή εμφανιζόταν ο αστυνόμος Μπέκας και ερμήνευε με ξεχωριστή μαεστρία ο Σταύρος Ξενίδης.

Σύμφωνα με άρθρα της εποχής, ο ρόλος της μυστηριώδους Μάγδας Κώνστα έκανε την Μιμή Ντενίση, ακόμα, πιο γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό, ενώ αποτελεί μέχρι σήμερα τον πιο επιτυχημένο ρόλο της στη τηλεόραση.

Υπόθεση του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρισκόμαστε στο έτος 1955. Ο Τιμόθεος Κώνστας ήταν ένας πλούσιος καθηγητής, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την αρκετά νεότερή του Μάγδα. Ένα πρωί, ξαφνικά, ο Κώνστας, αποφάσισε κρυφά απ' τη Μάγδα, να πάει ένα ταξίδι στα Μετέωρα, για να συναντήσει εκεί το Γερμανό Φράντς Χάαζε με τον οποίο γνωριζόταν απ' τον καιρό της Κατοχής, καθώς και οι δυο τους ήταν μέλη της Φασιστικής Οργάνωσης Μαύρος Άγγελος προκειμένου να συζητήσει μαζί του για τον τρόπο εύρεσης ενός θησαυρού τον οποίο είχαν κρύψει φεύγοντας οι Γερμανοί Κατακτητές. Όμως υπήρχαν και άλλοι οι οποίοι ήταν μέλη της Οργάνωσης αυτής. Αυτοί ήταν η Ίρμα Κονταλέξη, πρώην ηθοποιός και νυν ιδιοκτήτρια Οίκου Υψηλής Ραπτικής, η Κάτια Αργύρη, ξαδέρφη της Μάγδας και ο Άρης Αποστόλου, ιδιοκτήτης καμπαρέ.

Τελικώς, όλοι αυτοί φτάσανε στα Μετέωρα και το βράδυ της άφιξής τους ο Χάαζε βρέθηκε δολοφονημένος. Απ' τη στιγμή αυτή και μετά, τα μέλη της οργάνωσης άρχισαν να υποψιάζονται το ένα το άλλο, καθώς όλοι τους είχαν κάποιο κίνητρο να σκοτώσουν. Καθώς δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, επιστρέφουν στην Αθήνα και στο παιχνίδι μπαίνει εντελώς ξαφνικά ο Ξάνθος, ο οποίος ισχυριζόταν πως γνώριζε το στοιχείο το οποίο ήξερε ο Χάαζε και πως ο ίδιος λίγο πριν δολοφονηθεί του το είχε εμπιστευθεί. Έτσι διεκδίκησε για λογαριασμό του το μερίδιο που αναλογούσε στο νεκρό Γερμανό. Η παρουσία του Ξάνθου δημιουργούσε έντονες εντάσεις και αντιπαραθέσεις, αλλά η Ίρμα γοητεύτηκε και αμέσως σύναψε σχέση μαζί του.

Την εξιχνίαση της υπόθεσης της δολοφονίας του Χάαζε ανέλαβε ο Αστυνόμος Γεώργιος Μπέκας, ο οποίος ανέκρινε ένα ένα τα μέλη της Οργάνωσης που βρίσκονταν στα Μετέωρα το μοιραίο βράδυ, αλλά σε πρώτη φάση χωρίς αποτέλεσμα. Η Μάγδα εν τω μεταξύ διατηρούσε μια κρυφή εξωσυζυγική σχέση με το διάσημο ηθοποιό Δημήτρη Απέργη, ο οποίος την πίεζε να χωρίσει τον Κώνστα και να τον παντρευτεί. Μάλιστα της επαναλάμβανε συνεχώς πως πολλές φορές φανταζόταν ότι σκότωνε τον άντρα της. Εκείνη αποφάσισε να διακόψει τη σχέση της μ' αυτόν και σχεδόν ταυτόχρονα ο Τιμόθεος έμαθε για την απιστία της από το φίλο του, το δικηγόρο Μελαχρινό, ο οποίος του είπε πως ο Απέργης ήταν ένα πολύ σατανικό πρόσωπο που το πάθος του για τη Μάγδα τον οδηγούσε σε ακραίες συμπεριφορές. Μόλις τα έμαθε αυτά, αποφάσισε να παραιτηθεί απ' την υπόθεση του θησαυρού και ανακοίνωσε στη γυναίκα του πως την επόμενη κιόλας μέρα θα πήγαινε να καταθέσει αίτηση διαζυγίου, αλλά δεν πρόλαβε. Το βράδυ της ίδιας μέρας, βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του.

Σε πρώτη φάση, ο θάνατός του έμοιαζε φυσιολογικός δεδομένου ότι υπέφερε απ' την καρδιά του και η νεκροψία έδειξε ανακοπή. Όμως ο Μπέκας, ο οποίος ανέλαβε να εξιχνιάσει την υπόθεση, υποψιάστηκε απ' την πρώτη στιγμή πως επρόκειτο για δολοφονία και κατέστησε σαν υπ' αριθμόν 1 ύποπτη τη Μάγδα. Ίσως αυτή να τον είχε σκοτώσει, καθώς διεκδικούσε την τεράστια περιουσία του. Όμως μόλις ανοίχτηκε η διαθήκη, διαπιστώθηκε πως αυτή δεν ήταν η μοναδική κληρονόμος. Ο Κώνστας είχε προσθέσει και τον ανιψιό του, το ζωγράφο Ντίνο Νικόδημο, ο οποίος ήταν γιος της αδερφής του με την οποία δεν είχε καλές σχέσεις, αλλά το γιο της τον αγαπούσε και χαιρόταν για την πρόοδό του. Αυτός έφτασε στην Αθήνα απ' το Παρίσι όπου ζούσε και εργαζόταν, όμως απ' την πρώτη στιγμή άρχισε να δέχεται απειλές κατά της ζωής του από μια άγνωστη φωνή, η οποία του τηλεφωνούσε στο ξενοδοχείο όπου έμενε. Μόλις γνώρισε τη Μάγδα, η γνωριμία τους εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα θυελλώδη έρωτα, πράγμα το οποίο έκανε έξω φρενών τον Άλεξ Αργύρη, ο οποίος ήταν ερωτευμένος μαζί της από πολύ μικρή ηλικία. Αυτός ήταν γιος της Κάτιας, την οποία μισούσε, εξαιτίας της σχέσης την οποία είχε με το Γερμανό Ταγματάρχη Βολφ στην Κατοχή, γεγονός το οποίο του είχε προκαλέσει ανεπανόρθωτα ψυχικά τραύματα. Φερόταν αλλόκοτα, αλλοπρόσαλλα, κυνικά και έδειχνε πως βρισκόταν κοντά στα όρια της τρέλας. Το μόνο πράγμα το οποίο τον κρατούσε στη ζωή, ήταν ο αρρωστημένος έρωτάς του για τη Μάγδα.

Εν τω μεταξύ, οι υποψίες του Μπέκα περί δολοφονίας του Κώνστα επιβεβαιώθηκαν και ξεκίνησε ο κύκλος των ανακρίσεων. Όλοι είχαν το δικό τους λόγο να σκοτώσουν, άρα όλοι ήταν ύποπτοι. Ακόμα και ο Απέργης, ο οποίος το μοιραίο βράδυ επισκέφθηκε το σπίτι του καθηγητή για να πείσει τη Μάγδα να μη διακόψουν τη σχέση τους. Όμως εκείνος αποκάλυψε πως είδε κάποιον να φεύγει μέσα στο σκοτάδι λίγο πριν βρεθεί νεκρός ο Τιμόθεος και παρατήρησε πως ελαφρώς κούτσαινε. Τότε όλες οι υποψίες έπεσαν πάνω στον Αποστόλου, ο οποίος παραδέχτηκε μεν πως πήγε στο σπίτι εκείνο το βράδυ, αλλά δεν μπήκε μέσα καθώς είδε πως ήταν πολύς κόσμος μαζεμένος εκεί. Όμως τα πράγματα περιπλέχτηκαν όταν δολοφονήθηκε και ο Απέργης και ο Μπέκας άρχισε και πάλι το "γαΐτανάκι" των ανακρίσεων. Και πάλι η Μάγδα θεωρήθηκε η υπ' αριθμόν 1 ύποπτη, αλλά δεν υπήρχε η παραμικρή απόδειξη για την ενοχή της. Στην πορεία έμαθε για τη σχέση του άντρα της με τους ναζί, το θησαυρό και την Οργάνωση Μαύρος Άγγελος και αποφάσισε να ενταχθεί σ' αυτήν με το πρόσχημα πως διεκδικούσε το μερίδιο του Κώνστα. Στην πραγματικότητα όμως, ενεργούσε για λογαριασμό του Μπέκα, ο οποίος είχε πεισθεί πλέον για την αθωότητά της και της ζήτησε να ενταχθεί στην Οργάνωση, προκειμένου να τον βοηθήσει να λύσει το μυστήριο.

Την επομένη, έφτασε στην Αθήνα και ο μονόφθαλμος Βολφ, προκειμένου να επιβλέψει από κοντά τις έρευνες για το θησαυρό, κατηγορώντας τον Ξάνθο πως απέτυχε στην αποστολή του. Τα μέλη της Οργάνωσης έμαθαν πως ο θησαυρός βρισκόταν σε κάποιο νησί, το οποίο, όπως αποκάλυψε ο Ξάνθος στον Ιταλό σκηνοθέτη Μαλάτέστα, ήταν η Ύδρα. Ο Μαλατέστα ήταν φίλος της Ίρμας και είχε έρθει στην Ελλάδα να γυρίσει μια ταινία και με το πρόσχημα αυτό πήρε άδεια για υποβρύχιες λήψεις στην Ύδρα, προκειμένου να βοηθήσει στην ανεύρεση του θησαυρού.

Ενώ συνέβαιναν αυτά, ο Βολφ έμαθε πως η Ίρμα είχε σχέση με εβραϊκές οργανώσεις και αποφάσισε να την βγάλει απ' τη μέση. Ανέθεσε αυτό το καθήκον στον Ξάνθο, ο οποίος πήγε στο σπίτι της και δεν την βρήκε παρά τα παρατεταμένα χτυπήματα στην πόρτα. Στην πραγματικότητα, η Ίρμα ήταν ήδη νεκρή από δηλητηρίαση και το πτώμα της το βρήκε λίγο αργότερα ο Μαλατέστα. Έτσι το σχέδιο φάνηκε να ναυάγησε, καθώς έλειπε πλέον το δικό της στοιχείο που θα οδηγούσε στον κρυμμένο θησαυρό. Όμως οι υπόλοιποι αποφάσισαν να συνεχίσουν και πήγαν όλοι μαζί στην Ύδρα για να ερευνήσουν. Στο νησί έφτασε κι ο Μπέκας, ο οποίος έμεινε σε ένα απομακρυσμένο σημείο για να μη γίνει αντιληπτός και είχε συνεχείς επαφές με τη Μάγδα, την οποία ενημέρωνε για τα τεκταινόμενα. Ξαφνικά τα μέλη της Οργάνωσης πήραν στα χέρια τους έναν περίεργο φάκελο ο οποίος μάλλον περιείχε το στοιχείο το οποίο γνώριζε η Ίρμα. Έτσι Ξάνθος, Αποστόλου και Μαλατέστα ξεκίνησαν τις έρευνες στο βυθό οι οποίες όμως απέβησαν άκαρπες.

Όμως κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Ύδρα, έγιναν δυο απόπειρες δολοφονίας εναντίον της Μάγδας, η οποία σώθηκε την τελευταία στιγμή. Μόλις επέστρεψαν στην Αθήνα, όλοι αντιλήφθηκαν πως ο θησαυρός ή δεν υπήρχε καθόλου ή βρισκόταν σε άλλο μέρος και τα στοιχεία τα οποία είχαν ήταν ελλιπή ή αναληθή. Τότε ακριβώς αποκαλύφθηκε πως ο Μελαχρινός γνώριζε την αλήθεια, καθώς ήταν και εκείνος μέλος του Μαύρου Άγγελου. Όμως πριν προλάβει να μιλήσει, βρέθηκε μαχαιρωμένος στο γραφείο του.

Το διαταραγμένο μυαλό του Άλεξ, τον οδήγησε σε ακραίες συμπεριφορές. Μια απ' αυτές ήταν να σκοτώσει το Βολφ, μόλις τον είδε να ετοιμάζεται να σκοτώσει τη μητέρα του. Κρύφτηκε για κάποιες ώρες και ύστερα πήγε στο σπίτι της Μάγδας όπου ήδη βρισκόταν ο Μπέκας. Και αυτό επειδή έγινε μια νέα απόπειρα δολοφονίας εναντίον της, η οποία οδήγησε και στη λύση του μυστηρίου. Ύστερα απ' όλα αυτά, η Μάγδα αποφάσισε ν' ακολουθήσει τον Ντίνο στο Παρίσι, προκειμένου να ηρεμήσει και να ξεχάσει τις περιπέτειες τις οποίες έζησε μετά τη δολοφονία του Κώνστα.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εκείνη την ημερομηνία έπεσε η Κυριακή του Πάσχα του 1987.
  2. Αρχικά είχε ανακοινωθεί πως το επώνυμο του ήρωα τον οποίο θα υποδυόταν ο Ζορμπάς θα ήταν Δημάκης και όχι Αποστόλου.
  3. Αυτός ο ρόλος επρόκειτο να δοθεί στο Λευτέρη Βουρνά, όμως τελικά, για κάποιο λόγο τον οποίο εμείς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, δόθηκε στο Γιάννη Φύριο.
  4. Αρχικά είχε ανακοινωθεί πως το μικρό όνομα του ήρωα τον οποίο θα υποδυόταν ο Βαλτινός θα ήταν Πέτρος και όχι Ντίνος.
  5. Αρχικά είχε ανακοινωθεί πως το μικρό όνομα της ηρωίδας αυτής θα ήταν Πολυξένη και θα την υποδυόταν η Ακτή Δρίνη, όμως τελικά ο ρόλος δόθηκε στην Τζελβέ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]