Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νεοχώρι Χαλκιδικής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον 109.242.147.245 (συζήτηση) στις 13:33, 22 Οκτωβρίου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 40°30′29″N 23°40′46″E / 40.5080°N 23.6794°E / 40.5080; 23.6794

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Νεοχώρι (αποσαφήνιση).
Νεοχώρι
Νεοχώρι is located in Greece
Νεοχώρι
Νεοχώρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΔήμοςΑρναίας
Γεωγραφία
ΝομόςΧαλκιδικής
Υψόμετρο570
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαYenikoy
Η Είσοδος στο Νεοχώρι.

Το Νεοχώρι είναι ένα από τα μαντεμοχώρια , που είχαν ως αποκλειστική ασχολία την εξόρυξη μεταλλευμάτων με ειδικά προνόμια και καθεστώς από την Μεγάλη Πύλη του Σουλτάνου και αρμόδιο το Μαντέμ Αγά, με έδρα το Μαχαλά (Στάγειρα). Στο Νεοχώρι λειτουργεί Νηπιαγωγείο και τριθέσιο Δημοτικό σχολείο, ενώ υπάρχει Πολιτιστικός Σύλλογος και Σύλλογος Γυναικών. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την παραγωγή φασολιών.

Ιστορικά στοιχεία

Από αρχαιολογικής πλευράς υπάρχουν υπολείμματα τειχισμάτων στο Καστέλι και στον Αϊ Λιά χωρίς όμως να έχουν ερευνηθεί συστηματικά ως τώρα.

Ιδρύθηκε πιθανώς κατά την οθωμανική αυτοκρατορία , πριν το 1519. Ονομάστηκε Yenikoy (τουρκ. Νεοχώρι), σε αντιδιαστολή με το γειτονικό Παλαιοχώρι . Το χωριό συνεχίζει να υφίσταται με το ίδιο όνομα (Yenikoy) ή το σλάβικο του αντίστοιχο (Νοβοσέλο) στα νεότερα χρόνια. Το σημερινό του αντίστοιχο (Νεοχώρι) αντικατέστησε σταδιακά τα άλλα στα τέλη του 19ου αι. Οι κάτοικοι του Νεοχωρίου συμμετείχαν στην Μεγάλη Επανάσταση του 1821. Σπουδαίος αγωνιστής της επανάστασης του 1821 ήταν ο Δημήτριος Λάμπρου[1] [Σημ. 1] [2] [Σημ. 1].

Η γερμανική εισβολή που ακολούθησε όσο κι αν προσπάθησε να φανεί ανώδυνη στους κατοίκους, δεν μπόρεσε να αποκρύψει το μίσος των συμμάχων της Βουλγάρων, οι οποίοι το 1944 πυρπόλησαν οικίες στο Νεοχώρι, σε αντίποινα κάποιας ενέδρας αντιστασιακών σε βουλγαρικό απόσπασμα.

Η ταραχώδης δεκαετία του 1940 έδυσε με τον Εμφύλιο σπαραγμό, ο οποίος ταλαιπώρησε την τοπική κοινωνία με τις ιδεολογικές αντιπαλότητες, την τρομοκρατία και την απώλεια προσώπων. ΄Ετσι τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε μια νέα αρχή για όλους.

Πολιτισμική Κληρονομιά

Από πλευράς εθίμων και παράδοσης υπάρχουν τα δύο πανηγύρια του Αϊ-Λιά και του Αγίου Αθανασίου (2 Μαΐου) στο ομώνυμο παρεκκλήσι και τα οποία συνοδεύονται από πλούσιες καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις (συναυλίες, χορούς, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, εκθέσεις ζωγραφικής, χειροτεχνίας με έργα Νεοχωριτών καλλιτεχνών).

Ταυτόχρονα τα πανηγύρια είναι και μια καλή ευκαιρία συνάντησης όλων των ξενιτεμένων στο χωριό.

Άλλα έθιμα είναι ο αγιασμός των υδάτων τα φώτα (στην επι τούτου κατασκευασμένη φιάλη έξω από τον Αϊ-Γιώργη ), το καρναβάλι του Νεοχωρίου, η περιφορά του επιταφίου τη Μεγάλη Παρασκευή στο χωριό , οι φωτιές του Αϊ-Γιάννη το καλοκαίρι κ.α.

Το Νεοχώρι προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να συγκρατήσει ,όσο είναι δυνατό, τους ανθρώπους στο τόπο τους αλλά και να κρατήσει ζωντανές παραδόσεις και συνήθειες πανάρχαιες και αξιόλογες, και ατενίζει τον καινούργιο αιώνα με αισιοδοξία και ελπίδα για ένα μέλλον πιο ειρηνικό και ελκυστικό για όλους και κυρίως για τα παιδιά.

Εκκλησίες

Η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου είναι κτισμένη επί του προϋπάρχοντος ναΐσκου του Προφήτη Ηλία. Γι' αυτό το λόγο το μεγαλύτερο πανηγύρι γίνεται στις 20 Ιουλίου, προς τιμήν του Αγίου, στον οποίο είναι αφιερωμένο και το εκκλησάκι στον ομώνυμο λόφο (Βορειοανατολικά του οικισμού).

Οι υπόλοιπες εκκλησίες και παρεκκλήσια είναι ο Άγιος Αθανάσιος (Ανατολικά στα όρια με τα Στάγειρα), ο Άγιος Δημήτριος (Ανατολικά στην είσοδο του χωριού), η Αγία Αναστασία (Δυτικά στην άλλη είσοδο του χωριού), οι Άγιοι Ανάργυροι (πάνω στην Εθνική οδό), η Αγία Μαρίνα (Βόρεια, κοντά στο γεφύρι) και ο Άγιος Νικόλαος (στη διασταύρωση για Βαρβάρα). Επίσης στο χωριό υπάρχει και μία Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Φάκελοι Αγωνιστών του 1821
  2. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αριστεία Αγωνιστών του 1821

Σημειώσεις

  1. 1,0 1,1 Από το ιστολόγιο του αρχαιολόγου Νικόλαου Παπαοικονόμου: doumbia-istoria.blogspot.com