Μαυρολιθάρι Φωκίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°43′45.1″N 22°13′52.0″E / 38.729194°N 22.231111°E / 38.729194; 22.231111

Μαυρολιθάρι
Μαυρολιθάρι is located in Greece
Μαυρολιθάρι
Μαυρολιθάρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΦωκίδας
ΔήμοςΔελφών
Δημοτική ΕνότηταΚαλλιέων
Γεωγραφία και Στατιστική
ΝομόςΦωκίδας
Υψόμετρο1.140
Πληθυσμός491 (2011)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας330 63

Το Μαυρολιθάρι είναι οικισμός της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας (τέως επαρχία Παρνασσίδας του Νομού Φωκίδας).[1][2]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μαυρολιθάρι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.140 μέτρων στις νότιες πλαγιές της Οίτης[2] και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας. Το χωριό αποτέλεσε πρωτεύουσα του τέως Δήμου Καλλιέων, ενώ από το 2011 υπάγεται διοικητικά στο διευρυμένο Δήμο Δελφών.[3] Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 491 κάτοικοι.[4] Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι:

Έτος Πληθυσμός
1951 325[5]
1961 207[6]
1971 121[7]
1981 215[8]
1991 222[9]
2001 575[10]
2011 491

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την Τουρκοκρατία, το χωριό ήταν έδρα αρματολών και κλεφτών: αποτέλεσε πατρίδα του αρματολού Βλαχαρμάτα.

Το Μαυρολιθάρι κάηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Γερμανούς ως αντίποινα για τη δράση των ανταρτών της περιοχής. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Ιταλών τον Μάιο του 1943 υπήρξε εκστρατεία του Εφεδρικού ΕΛΑΣ Δαδιού προς τα βουνά Οίτη και Γκιώνα. Το Μαυρολιθάρι ήταν η έδρα των συναντήσεων τους.[11]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σκορδής, Μπάμπης Δ. «Μαυρολιθάρι: Ιστορία-Αρχαιολογία-Λαογραφία», Αθήνα, 1986
  • Χαριτόπουλος, Διονύσης. «Άρης ο αρχηγός των Ατάκτων», Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2003
  • Γάτος, Γιώργος Κ. «Η Εθνική Αντίσταση Στη Φωκίδα», Αθήνα: Πεδίο, 2015

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 21. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 227. 
  2. 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 41. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 59. 
  3. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2024. 
  4. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10668 (σελ. 194 του pdf)
  5. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 182 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  6. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 174 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  7. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 171 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  8. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 182 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  9. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 228 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 225 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf. 
  11. Γάτος, Γιώργος Κ. (2015). Η Εθνική Αντίσταση Στη Φωκίδα. Πρώτος Τόμος. Αθήνα: Πεδίο. σελ. 320. ISBN 9789605464493.