Μαξιμίλιαν Σελλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μαξιμίλιαν Σελλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Maximilian Schell (Γερμανικά)
Γέννηση8  Δεκεμβρίου 1930[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος1  Φεβρουαρίου 2014[1][2][3]
Ίνσμπρουκ[5]
Αιτία θανάτουπνευμονία
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΕλβετία
Αυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[6]
Αγγλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
Πανεπιστήμιο Ζυρίχης
Πανεπιστήμιο της Βασιλείας[7]
University of the Arts Bern
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
παραγωγός ταινιών
αυτοβιογράφος
σεναριογράφος
ηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός[8]
σκηνοθέτης[8]
Περίοδος ακμής1953 - 2014
Οικογένεια
ΣύζυγοςNatalya Andrejchenko (1985–2005)
Iva Mihanović
ΓονείςΧέρμαν Φέρντιναντ Σελλ και Μαργκαρέτε Νοέ φον Νόρντμπεργκ
ΑδέλφιαCarl Schell
Μαρία Σελλ
Immy Schell
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣταυρός Αξίας 1ης τάξεως του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
βραβείο Ρόμι
Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη
βραβείο Στάιγκερ
Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1961)
Bernhard Wicki Award (2011)[9]
Χρυσή Σφαίρα για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Δραματική ταινία (1962)
Golden Globe Award for Best Supporting Actor – Series, Miniseries or Television Film (1993)
Mary Pickford Award
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαξιμίλιαν Σελ[10][11][12][13][14][15] (γερμ. Maximilian Schell, 8 Δεκεμβρίου 19301 Φεβρουαρίου 2014) ήταν βραβευμένος Αυστριακός ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, και παραγωγός πολλών κινηματογραφικών έργων.

Ο Σελ σε στιγμιότυπο από την ταινία Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης (1961).


Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαξιμίλιαν Σελλ ήταν γιος του Ελβετού συγγραφέα Χέρμαν Φέρντιναντ Σελ και της Βιεννέζας ηθοποιού Μαργκαρέτε Νοέ φον Νόρντμπεργκ. Ήταν αδερφός της Μαρίας, του Καρλ και της Ίμι. Μεγάλωσαν στην Αυστρία, κατέφυγαν όμως στην Ελβετία όταν οι ναζί μπήκαν στην Αυστρία. Εκεί μεγάλωσε στην Βασιλεία και στην Ζυρίχη, όπου (ειδικά στην Ζυρίχη) άνθιζε η μεταπολεμική γερμανόφωνη κουλτούρα. Σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία της τέχνης, γερμανική φιλολογία, μουσική και θέατρο στη Ζυρίχη, τη Βασιλεία και το Μόναχο. Ξεκίνησε να εργάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δραματουργός, ενώ ταυτόχρονα μάθαινε πιάνο. Το 1961 κέρδισε Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τη συμμετοχή του στην ταινία Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 έπαιζε στο Λονδίνο και μετέφραζε έργα του Τζον Όσμπορν και του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο θέατρο και τον κινηματογράφο και βραβεύτηκε για πολλούς από τους ρόλους που έπαιξε.

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1955 Kinder, Mütter und ein General στρατιώτης
Der 20. Juli 20 Ιουλίου, απόπειρα κατά του Χίτλερ μέλος της ομάδας
Reifende Jugend Γιούργκεν Ζένγκεμπους
1956 Ein Mädchen aus Flandern Αλεξάντερ Χόλερ (Άλεξ)
Die Ehe des Dr. med. Danwitz δρ Όσβαλντ Χάουζερ
Ein Herz kehrt heim Βόλφγκαγκ Τόμας
1957 Taxichauffeur Bänz Τόνι Σέλενμπεργκ
Die Letzten werden die Ersten sein Οι έσχατοι έσονται πρώτοι Λόρεντς Ντάραντ
1958 The Young Lions Ο χορός των καταραμένων Χάρντενμπεργκ
Kinder der Berge Γιόζεφ Ράινερ
1961 Judgment at Nuremberg Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης / Η δίκη της Νυρεμβέργης Χανς Ρολφ
1962 Five Finger Exercise Κρυφή αγάπη Γουόλτερ
The Reluctant Saint Τζουζέπε
1963 I sequestrati di Altona Οι καταδικασμένοι της Αλτόνα Φραντς φον Γκέρλαχ
1964 Topkapi Τοπ Καπί Γουόλτερ Χάρπερ
1965 Return from the Ashes Επιστροφή από τη στάχτη Στανισλάους Πίλγκριν
1967 The Deadly Affair Η κατάσκοπος του Λονδίνου Ντίτερ Φρέι
The Desperate Ones Μάρεκ
Counterpoint Νύχτες κολάσεως Σίλερ
1968 Das Schloß Κ
Heidi Χάιντι, το κορίτσι των Άλπεων Ρίχαρντ Ζέσεμαν
Krakatoa: East of Java Κρακατόα, ανατολικά της Ιάβα Χάνσον
1969 Simón Bolívar Σιμόν Μπολίβαρ Σιμόν Μπολίβαρ
1970 Erste Liebe πατέρας
1972 Paulina 1880 Ακόλαστη πυργοδέσποινα κόμης Μικέλε Κανταρίνι
Pope Joan Πάπισσα Ιωάννα Αδριανός
1973 Der Fußgänger Περιπλανώμενος ένοχος Αντρέας Γκίζε
1974 The ODESSA File Απόρρητος φάκελος Οντέσσα Έντουαρντ Ρόσμαν
1975 The Man in the Glass Booth Άρθουρ Γκόλντμαν
Der Richter und sein Henker 4 τέλεια εγκλήματα Ρόμπερτ Σμιτ (φωνή)
Atentat u Sarajevu Η δολοφονία του Σεράγεβο Ντιούρο Σάρατς
1976 St. Ives Ο ακαταμάχητος δρ Τζον Κόνσταμπλ
Cross of Iron Σιδηρούς σταυρός Χάουπτμαν Στράνσκι
1977 Cross of Iron Η γέφυρα του Άρνεμ Μπίτριχ
Julia Τζούλια Γιόχαν
1979 Players Το τελευταίο παιχνίδι Μάρκο
Avalanche Express Το εξπρές του θανάτου Νικολάι Μπούνιν
Geschichten aus dem Wienerwald επισκέπτης θεάτρου
Amo non amo Τζοβάνι
The Black Hole Η μαύρη τρύπα δρ Χανς Ράινχαρντ
1981 The Chosen καθηγητής Ντέιβιντ Μάλτερ
1983 The Phantom of the Opera Το φάντασμα της όπερας Σάντορ Κόρβιν / φάντασμα
Les îles
1984 Morgen in Alabama δικηγόρος Λαντάου
1985 The Assisi Underground Πόλεμος κάτω από το χώμα συνταγματάρχης Μίλερ
1986 Peter the Great Μέγας Πέτρος: Ο τσάρος των τσάρων Πέτρος Α΄ της Ρωσίας
1989 The Rose Garden Άρον Ράιχενμπαχ
1990 The Freshman Ο αρχάριος Λάρι Λόντον
1991 Young Catherine Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας
Labyrinth κινηματογραφιστής
1993 A Far Off Place Κυνηγητό στη Μαύρη Ήπειρο Μοπάνι Θερόν
Justiz Ίζακ Κέλερ
1994 Little Odessa Μικρή Οδησσός Αρκάντι Σαπίρα
1997 Telling Lies in America Το αμερικανικό όνειρο δρ Ίστβαν Γιόνας
The Eighteenth Angel Ο 18ος άγγελος πατήρ Συμεών
1988 Left Luggage πατέρας
Vampires Βαμπίρ καρδινάλιος Άλμπα
Deep Impact Ολέθρια σύγκρουση Τζέισον Λέρνερ
1999 Wer liebt, dem wachsen Flügel... Χόκμπεργκ
Joan of Arc Η Ιωάννα της Λωραίνης αδελφός Ζαν
2000 I Love You, Baby Γουόλτερ Έκλαντ
2001 Festival in Cannes Βίκτορ Κόβνερ
2003 Coast to Coast Κάζιμιρ
2006 The House of Sleeping Beauties Άλμπερτ Αϊνστάιν
The Shell Seekers Λόρενς Στερν
2008 The Brothers Bloom Οι αδελφοί Μπλουμ Ντάιαμοντ Ντογκ
2009 Flores negras Γιάκομπ Κρίνστεν
2015 Les brigands κύριος Έσερ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13899472z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m0632t. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 CONOR.SI. 35161443.
  7. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  8. 8,0 8,1 www.acmi.net.au/creators/76734.
  9. filmportal.de. nachrichten/bernhard-wicki-filmpreis-fuer-maximilian-schell.
  10. «Μαξιμίλιαν Σελ, πολύπλευρη προσωπικότητα και ταλέντο». Η Καθημερινή (στα greek). 4 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. Κρανάκης, Μανώλης (1 Φεβρουαρίου 2014). «Στα 83 του χρόνια έφυγε από τη ζωή ο Μαξιμίλιαν Σελ». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  12. «Μαξιμίλιαν Σελ ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  13. «ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝ ΣΕΛ Αρχεία». ΕΡΤ. 19 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. 
  14. Νικολοπούλου, Ειρήνη. «Μελίνα Μερκούρη, Μαξιμίλιαν Σελ, Πίτερ Ουστίνοφ 1963: Ναυτικός όμιλος Καβάλας, απαθανατίστηκαν με θέα τις Καμάρες, το σήμα κατατεθέν της πόλης!». www.eirinika.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023. [νεκρός σύνδεσμος]
  15. Ζησιμοπούλου, Σοφία (2022). «Αναπαραστάσεις του Πολυτεχνείου στον κινηματογραφικό φακό: ταινίες τεκμηρίωσης στην εκπνοή της Χούντας και στα πρώτα έτη της Μεταπολίτευσης». Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες: 124–138. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/theatrepolis/article/view/30780. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]