Πανεπιστήμιο του Μονάχου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 48°09′03″N 11°34′49″E / 48.1508°N 11.5803°E
| Ludwig-Maximilians-Universität München | |
 | |
| Τύπος | Δημόσιο |
|---|---|
| Ίδρυση | 1472 |
| Φοιτητές | 52.418 (2023) |
| Τοποθεσία | Μόναχο, Γερμανία |
| Ιστότοπος | http://www.lmu.de/ |
 | |
Το Πανεπιστήμιο του Μονάχου,[1] επισήμως «Λουδοβίκειο-Μαξιμιλιάνειο-Πανεπιστήμιο του Μονάχου» ή «Πανεπιστήμιο-Λούντβιχ-Μαξιμίλιαν του Μονάχου» (γερμανικά: Ludwig-Maximilians-Universität München, LMU), είναι πανεπιστήμιο στη Γερμανία και ένα από τα μεγαλύτερα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης. Βρίσκεται στην πόλη του Μονάχου. Τα τελευταία έτη το Πανεπιστήμιο του Μονάχου έχει αξιολογηθεί ως το καλύτερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας από γερμανικούς φορείς και περιοδικά (CHE-Ranking, Focus) καθώς και από ξένους (Shanghai Ranking, Newsweek).[εκκρεμεί παραπομπή]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Πανεπιστήμιο του Μονάχου ιδρύθηκε το 1472 στο Ίνγκολστατ (Ingolstadt) από τον δούκα Λουδοβίκο τον Πλούσιο, όπου και στεγάστηκε μέχρι το 1800, όταν μεταφέρθηκε στο Λάντσχουτ (Landshut) με πρωτοβουλία του Μαξιμίλιαν IV Γιόζεφ. Το 1802 ονομάστηκε Ludwig-Maximilians-Universität (σύμφωνα με τα ονόματα των ιδρυτών του). Τελικά, το 1826, με πρωτοβουλία του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου, το πανεπιστήμιο μεταφέρθηκε στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, το Μόναχο.
Το 1943 η ομάδα "Weisse Rose" αντιναζιστών φοιτητών και καθηγητών, με εμπνευστές τα αδέλφια Σολ (Scholl) και τον καθηγητή Χούμπερ (Huber) ηγήθηκε εκστρατείας κατά του Χίτλερ.
Σήμερα το Πανεπιστήμιο του Μονάχου είναι μέλος 24 συνεργαζόμενων ερευνητικών κέντρων, που χρηματοδοτούνται από το Γερμανικό Ερευνητικό Ίδρυμα (DFG) και είναι πανεπιστήμιο - οικοδεσπότης για 13 από τα συνεργαζόμενα ερευνητικά κέντρα. Επίσης, είναι οικοδεσπότης σε 12 ερευνητικές εκπαιδευτικές ομάδες του DFG και τρία διεθνή προγράμματα διδακτορίας ως τμήμα του "δικτύου ελίτ" της Βαυαρίας. Προσελκύει πρόσθετα 120 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από χρηματοδότηση από το εξωτερικό και περιλαμβάνεται εντατικά στις εθνικές και διεθνείς πρωτοβουλίες χρηματοδότησης.
Το Πανεπιστήμιο του Μονάχου έχει ευρύ φάσμα πτυχιακών προγραμμάτων, με 150 θέματα διαθέσιμα σε διάφορους συνδυασμούς. Το 15% των 45.000 φοιτητών του πανεπιστημίου προέρχονται από στο εξωτερικό.
Το 2005, οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις της Γερμανίας προώθησαν την «πρωτοβουλία τελειότητας» (Exzellenzinitiative), ένα διαγωνισμό έρευνας μεταξύ των πανεπιστημίων της Γερμανίας. Με συνολικά 1,9 δισεκατομμύριο ευρώ, 75% των οποίων προέρχονται από το κράτος, οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις στοχεύουν να προωθήσουν στρατηγικά την κορυφαία έρευνα και την καινοτομία.
Οργάνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Πανεπιστήμιο του Μονάχου υπάγεται στο γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Βαυαρίας. Τα μαθήματα γίνονται στη γερμανική γλώσσα, αν και υπάρχουν ορισμένα μεταπτυχιακά προγράμματα στην αγγλική.
Το Πανεπιστήμιο του Μονάχου διαθέτει τις εξής δεκαοκτώ σχολές:
- Καθολικής Θεολογίας
- Ευαγγελικής Θεολογίας
- Νομικής
- Διοίκησης Επιχειρήσεων
- Οικονομικών Επιστημών
- Ιατρικής
- Κτηνιατρικής
- Ιστορίας & καλλιτεχνικών
- Φιλοσοφίας
- Ψυχολογίας & Παιδαγωγικής
- Πολιτισμού & κουλτούρας
- Φιλοσοφική Σχολή
- Κοινωνιολογίας και Πολιτικών Επιστημών
- Μαθηματικών, Στατιστικής & Πληροφορικής
- Φυσικής
- Χημείας & Φαρμακευτικής
- Βιολογίας
- Γεωλογίας
Γνωστοί διδάξαντες και απόφοιτοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κόνραντ Αντενάουερ, πρώτος Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας
- Βάλντας Αντάμκους, Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας
- Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄, 265ος Πάπας, Επίσκοπος Ρώμης
- Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Έλληνας μαθηματικός
- Καρλ Κάρστενς, Πρόεδρος της Γερμανίας (1979 - 1984)
- Ερνστ Μπλοχ, Γερμανός φιλόσοφος
- Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γερμανός δραματουργός και ποιητής
- Μαξ Πλανκ, Γερμανός φυσικός.
- Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Γερμανός ποιητής
- Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ, πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά το 1837
- Γκούσταφ Χάινεμαν, Πρόεδρος της Γερμανίας (1969 - 1974)
- Τέοντορ Χόις, Πρόεδρος της Γερμανίας (1949 - 1959)
- Ρόμαν Χέρτσογκ, Πρόεδρος της Γερμανίας (1994 - 1999)
- Γκέοργκ Ωμ, Γερμανός φυσικός
- Φώτιος Β΄, Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/λεως (1929 - 1935)
Βραβευθέντες με Νόμπελ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, (Φυσικής, 1932)
- Άντολφ φον Μπάιερ, (Χημείας, 1909)
- Χανς Μπέτε, (Φυσικής, 1967)
- Γκύντερ Μπλόμπελ, (Ιατρικής, 1999)
- Έντουαρντ Μπούχνερ, (Χημείας, 1907)
- Πέτερ Ντεμπίε (αγγλ. Πίτερ Ντιμπάι), (Χημείας, 1936)
- Ερνστ Όττο Φίσερ, (Χημείας, 1973)
- Χανς Φίσερ, (Χημείας, 1930)
- Καρλ φον Φρις, (Ιατρικής, 1973)
- Τέοντορ Χενς, (Φυσικής 2005)
- Γκούσταφ Χερτς, (Φυσικής 1926)
- Βόλφγκανγκ Κέτερλε, (Φυσικής 2001)
- Χανς Άντολφ Κρεμπς, (Ιατρικής, 1953)
- Ρίχαρντ Κουν, (Χημείας, 1938)
- Μαξ φον Λάουε, (Φυσικής, 1914)
- Ότο Λέβι, (Ιατρικής, 1936)
- Φέοντορ Λύνεν, (Ιατρικής, 1964)
- Βόλφγκανγκ Πάουλι, (Φυσικής, 1945)
- Μαξ Πλανκ, (Φυσικής 1918)
- Βίλχελμ Ρέντγκεν, (Φυσικής, 1901)
- Μπερτ Σάκμαν, (Ιατρικής, 1991)
- Γιοχάνες Σταρκ, (Φυσικής, 1919)
- Χάινριχ Βίλαντ, (Χημείας, 1927)
- Βίλχελμ Βιν, (Φυσικής 1911)
- Ρίχαρντ Βίλστετερ, (Χημείας, 1915)
