Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louis Ier d'Anjou (Γαλλικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1339[1]
Βενσέν[1]
Θάνατος20  Σεπτεμβρίου 1384[1]
Μπισέλιε[1]
Τόπος ταφήςΜπισέλιε
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠαλαιά Γαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία του Μπλουά (από 1360)[1][3][4]
ΤέκναMary of Anjou[1]
Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού[1]
Κάρολος του Ανζού[1]
ΓονείςΙωάννης Β΄ της Γαλλίας[1][3] και Μπόννη του Λουξεμβούργου[1][3]
ΑδέλφιαΜαρία της Γαλλίας (1344-1404)
Ιωάννα των Βαλουά, Βασίλισσα της Ναβάρας[3]
Ισαβέλλα της Γαλλίας
Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας[3]
Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας
Ιωάννης του Μπερί[3]
ΟικογένειαΟίκος του Βαλουά-Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιοικητής της Βρετάνης
Κόμης του Ανζού
Δούκας του Ανζού
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού (Louis Ier d'Anjou, 23 Ιουλίου 1339 - 20 Σεπτεμβρίου 1384) μέλος του Οίκου των Βαλουά-Ανζού ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού και της Μπόννης του Λουξεμβούργου. Ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαιν (1356 - 1384), της Τουραίνης (1370 - 1384), Βασιλιάς της Νεαπόλεως, τιτλούχος βασιλιάς των Ιεροσολύμων, και Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ (1382 - 1384).

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν παρών στη μάχη του Πουατιέ το 1356 στο τάγμα που ήταν υπό τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του δελφίνου.

Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους, το μόνο θετικό είναι ότι κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία, κάτι που ο πατέρας του και ο μικρός αδελφός του, Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας, δεν κατάφεραν να κάνουν και συνελήφθησαν από τον Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθηκαν στη Συνθήκη του Μπρετινύ το 1360. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 ευγενών ως αντικαταστάτες στην ομηρεία του πατέρα του, βασιλιά Ιωάννη Β΄. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.

Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Έμεινε στην εξορία περίπου έξι μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ και, όταν είδε ότι απέτυχε, αποφάσισε να δραπετεύσει. Στην επιστροφή του στη Γαλλία, βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή και ο ίδιος ο πατέρας του αποφάσισε, για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικειοθελώς στην εξορία.

Ήταν Αντιβασιλιάς του μικρού του ανιψιού, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ (1380 - 1382). Είχε υποδειχτεί σαν διάδοχος στον θρόνο της Νάπολης από την ίδια τη βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης. Η Ιωάννα είχε κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνη και δεν ήθελε να αφήσει τη διαδοχή σε άλλους στενούς συγγενείς τους, τους οποίους θεωρούσε αντιπάλους. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της από τον ξάδελφο της, Κάρολο Γ΄ της Νάπολης, ματαίωσαν τα σχέδια σχετικά με τη διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νάπολης.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1360 νυμφεύτηκε τη Μαρία των Σατιγιόν-Μπλουά (απεβ. το 1404), κόρη του Καρόλου δούκα της Βρετάνης συζυγικώ δικαιώματι. Παιδιά τους ήταν:

  • Λουδοβίκος Β΄ 1377-1417, δούκας του Ανζού.
  • Κάρολος 1380-1404, πρίγκιπας του Τάραντα, απεβ. 24 ετών.
  • Μαρία 1370-μετά το 1383.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών
Γέννηση: 23 Ιουλίου 1339 Θάνατος: 20 Σεπτεμβρίου 1384
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ιωάννα Α΄ της Νάπολης
Βασιλιάς της Νεαπόλεως

1382 - 1384
Τιτλούχος
Διάδοχος
Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού
Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ

1382 - 1384
Προκάτοχος
Δημιουργία του τίτλου του δούκα του Ανζού από τον Ιωάννη τον Αγαθό
Δούκας του Ανζού

1360 - 1384