Κώστας Χατζηχρήστος
| Κώστας Χατζηχρήστος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1921 Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 3 Οκτωβρίου 2001 Ελλάδα |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | κωμικός, σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων και ηθοποιός |
| Σύζυγος | Μαίρη Νικολαϊδου, Καίτη Ντιριντάουα (1952–1975), Ελένη Πανταζή και Βούλα Χατζηχρήστου (έως 2001) |
| Τέκνα | τέτα χατζηχρήστου και Μαριαλένα Χατζηχρήστου |
Ο Κώστας Χατζηχρήστος (Θεσσαλονίκη, 1921 [1][2] - 3 Οκτωβρίου 2001) Έλληνας ηθοποιός από τους σημαντικότερους κωμικούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.[3]
Βιογραφικό
Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι.[4]
Φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα.[5] Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο "Μισούρι" του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο Στραβόξυλο του Ψαθά. Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ "Πεύκα" με τον Γ. Οικονομίδη και "Όασις" με τον Μ. Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο "Βερντέν" της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του Μαίρη Νικολαίδου,[6][7][8] ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη - Ελευθερίου - Λυμπερόπουλου. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα.
Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο "Περοκέ" την επιθεώρηση "Κόκα-κόλα" των Γιαλαμά - Θίσβιου - Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα.[9] Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη.[10] Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996.
Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία "Ο Πύργος των ιπποτών" των Γ. Ασημακόπουλου - Ν. Τσιφόρου. Σημείωσε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο.[3][11] Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο "Ανθρωπος που γύρισε από τα πιάτα", που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ.[12][13][14][15]
Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983.[16] Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το "Θέατρο Χατζηχρήστου" στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση "Δεν ήξερες, δε ρώταγες" και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου "Τρελάθηκα και σώθηκα".
Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή,[17] την τέταρτη γυναίκα του, μόλις στα 42 της χρόνια. Η τελευταία σύζυγος του ήταν η Βούλα Αρβανιτάκη-Χατζηχρήστου.[18] Υπέφερε από οικονομικά προβλήματα, ενώ τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο. Πέθανε από πνευμονική λοίμωξη στις 3 Οκτωβρίου 2001.[19]
Αναγνώριση
Σήμερα, το όνομά του φέρουν οδοί στην Λάρισα και την Θεσσαλονίκη.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1952 | Ο πύργος των ιπποτών |
| 1955 | Γκόλφω |
| 1956 | Δολάρια και όνειρα |
| 1957 | Οι 3 ντετέκτιβς |
| 1958 | Γερακίνα |
| 1959 | Η Λίζα τό 'σκασε |
| 1960 | Τα ντερβισόπαιδα |
| 1961 | Το έξυπνο πουλί |
| 1962 | Ο ταξιτζής
Η Αθήνα τη νύχτα |
| 1963 | Ο καζανόβας |
| 1964 | Η σοφερίνα |
| 1965 | Όχι, κύριε Τζόνσον |
| 1966 | Ο τετραπέρατος |
| 1967 | Σήκω χόρεψε συρτάκι |
| 1969 | Κακός ψυχρός κι ανάποδος
Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα |
| 1970 | Ο απίθανος |
| 1971 | Η Αλίκη Δικτάτωρ |
| 1979 | Γυναίκες στα όπλα |
| 1987 | Ένας πιλότος για πέταμα |
| 2002 | Αλέξανδρος και Αϊσέ[21][22] |
Παραπομπές
- ↑ Κώστας Χατζηχρήστος, από τη σειρά βιβλίων "Μεγάλοι Έλληνες Ηθοποιοί" του Μάκη Δελαπόρτα
- ↑ «Κώστας Χατζηχρήστος (1921 – 2001) - Το Άστρος της θαλάσσης». Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «Κώστας Χατζηχρήστος: Ο κορυφαίος κωμικός που έζησε μια ζωή σαν πικρό... μέλι!». Πρώτο Θέμα. 3 Οκτωβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Κώστας Χατζηχρήστος, ο 'βλάχος' του ελληνικού θεάματος: Από τις στιγμές δόξας στα χρέη και την καταστροφή». iefimerida.gr. 3 Οκτωβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Η σχέση του Κώστα Χατζηχρήστου με την Καβάλα». fileto.gr. 24 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Πέθανε η κόρη του Χατζηχρήστου, σύζυγος του Πέτρου Φυσσούν». iefimerida.gr. 30 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Νάτσιος, Βασίλης (8 Ιουλίου 2018). «Πέτρος Φυσσούν και Τέτα Χατζηχρήστου: Ένας έρωτας πεπρωμένο». cosmopoliti.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Οι πέντε γάμοι του Κώστα Χατζηχρήστου. Η αδυναμία του ηθοποιού στο γυναικείο φύλο και ο 'κινηματογραφικός' τρόπος που φλέρταρε». mixanitouxronou.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Ο φοβερός Κώστας Χατζηχρήστος». newsbeast.gr. 24 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Βασιλείου, Χρήστος (24 Νοεμβρίου 2015). «Κώστας Χατζηχρήστος, ο λατρεμένος 'βλάχος' του ελληνικού σινεμά που ήταν πάντα πολλά περισσότερα». diaforetiko.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Σκάνδαλο στην Εξαρχία του Παναγίου Τάφου». Το Βήμα. 8 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Kostas Hatzihristos (1921‒2001)». Internet Movie Database (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Κώστας Χατζηχρήστος Φιλμογραφία Εργογραφία». cine.gr (στα Αγγλικά και Ελληνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Tzavalas, Trifon (2012). Greek Cinema Volume 2 ‒ Feature Films Index 1900-2000 (PDF). Hellenic University Club of Southern California (στα Αγγλικά). σελίδες 1‒538. ISBN 978-1-938385-12-4. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Tzavalas, Trifon (2012). Greek Cinema Volume 5 ‒ Greek Directors and Their Work in Documentaries and Short Movies 1900-2000 (PDF). Hellenic University Club of Southern California (στα Αγγλικά). σελίδες 1‒170. ISBN 978-1-938385-15-5. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Κώστας Χατζηχρήστος: Θεατρικές παραστάσεις». retrodb.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Αποκάλυψη σοκ: Ποιος είχε κάνει τόπι στο ξύλο τον αείμνηστο Χατζηχρήστο;». athensmagazine.gr. 12 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2021.
- ↑ «Κώστας Χατζηχρήστος: Οι δυσκολίες, οι άνθρωποι που τον στήριξαν και τα δραματικά λόγια πριν το τέλος». gossip-tv.gr. 12 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Την τελευταία του πνοή άφησε ο Κώστας Χατζηχρήστος». in.gr. 3 Οκτωβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Δράκουλας & ΣΙΑ» από Ταινιοθήκη Της Ελλάδος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Ο Κολλάτος θα προβάλει στο σπίτι του την απαγορευμένη ταινία για τη Θράκη». enikos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Αλέξανδρος και Αϊσέ». greek-movies.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2021.