Κισσού Κάμπος Ρεθύμνου
Συντεταγμένες: 35°11′12″N 24°33′16″E / 35.18667°N 24.55444°E
| Κισσού Κάμπος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Δήμος | Αγίου Βασιλείου |
| Δημοτική Ενότητα | Λάμπης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Παράγκα (ανεπίσημη) |
| Ταχ. κώδικας | 740 53 |
| Τηλ. κωδικός | 28320 |
Ο Κισσού Κάμπος (γνωστός και ως Παράγκα) είναι οικισμός της Κοινότητας Κισσού του Δήμου Αγίου Βασιλείου[2], στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 100 κατοίκους[3].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως οικισμός, ο Κισσού Κάμπος είναι σχετικά πρόσφατος, καθώς δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όταν ανεγέρθηκαν στην περιοχή δύο μικρές ξύλινες κατασκευές που λειτούργησαν ως καταστήματα (καφενείο, μπακάλικο και ταβέρνα). Γύρω στο 1935, μετά την καταστροφή των συγκεκριμένων κατασκευών από πυρκαγιά, ξεκίνησε στον ίδιο χώρο η ανέγερση μόνιμων κατοικιών και τα επόμενα χρόνια (με αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1950) εγκαταστάθηκαν στην περιοχή κάτοικοι από γειτονικά χωριά όπως ο Κισσός και το Κεντροχώρι[4].
Το 1951 πραγματοποιήθηκε η επίσημη αναγνώριση του Κισσού Κάμπου ως οικισμού[5] της κοινότητας Κισσού της επαρχίας Αγίου Βασιλείου. Η υδροδότηση του χωριού πραγματοποιήθηκε το 1964 χάρη σε δωρεά και ακολούθησαν η ηλεκτροδότηση κατά το 1976 και η πραγματοποίηση τηλεφωνικής σύνδεσης το 1985[4]. Το 1997 υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Λάμπης[5], ενώ από το 2011 ανήκει στον δήμο Αγίου Βασιλείου. Η κεντρική εκκλησία του οικισμού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Βασίλειο[6].
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 34[7] | 33[7] | 37[7] | 43[7] | 53[7] | 81[7] | 100[3] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ «Γενικά στοιχεία». www.agios-vasilios.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «Πληθυσμός. Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου» (PDF). hc-crete.gr. 7η ΥΠΕ Κρήτης. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018.
- ↑ 4,0 4,1 Γιώργη Ν. Τσιγδινού, Μνημεία, ιστορία, παράδοση Κισσού Αγ. Βασιλείου, έκδοση Κοινωνικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κισσανών «Το Άγιο Πνεύμα», Ρέθυμνο 1986, σελ. 96-97.
- ↑ 5,0 5,1 «Κ. Κισσού (Ρεθύμνης)». eetaa.gr. Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2018.
- ↑ Κρυοβρυσανάκη, Λευτέρη (14 Απριλίου 2016). «Κισσός Αγ. Βασιλείου». rethnea.gr. Ρεθεμνιώτικα Νέα. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Παπαδάκη, Κωστή (4 Ιανουαρίου 2013). «ΚΙΣΣΟΣ – Η Ι. Μονή και Σχολή τού Αγίου Πνεύματος». rethemnosnews.gr. Ρέθεμνος. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιώργη Ν. Τσιγδινού, Μνημεία, ιστορία, παράδοση Κισσού Αγ. Βασιλείου, έκδοση Κοινωνικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κισσανών «Το Άγιο Πνεύμα», Ρέθυμνο 1986.
| |||||||||||
