Ιστορικές και παραδοσιακές περιοχές της Ελλάδας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το θέμα του παρόντος λήμματος μπορεί να μην ικανοποιεί τα κριτήρια της εγκυκλοπαιδικότητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Βικιπαίδειας.
Αν θέλετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα έτσι ώστε να είναι κατανοητό ότι ανταποκρίνεται στα κριτήρια. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι πιθανόν να γίνει ανακατεύθυνση, να συγχωνευθεί ή να διαγραφεί βάσει των κριτηρίων περί μη εγκυκλοπαιδικότητας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/01/2022.

Η Ελλάδα εκτός από την σύγχρονη και παρελθοντική της επίσημη διοικητική διαίρεση περιλαμβάνει επίσης πλήθος ιστορικών και παραδοσιακών περιοχών. Ιστορικές περιοχές αποτελούν τμήματα της χώρας που υπήρξαν στο παρελθόν ξεχωριστές ενότητες αλλά πλέον δεν είναι. Παραδοσιακές περιοχές είναι περιοχές που διαμορφώθηκαν κυρίως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και εξακολουθούν να επιβιώνουν είτε στην προφορική παράδοση είτε ακόμη ως δήμοι ή πρώην δήμοι. Οι παραδοσιακές περιοχές έχουν κοινά γεωγραφικά, πολιτισμικά, εθνικά, γλωσσικά, οικονομικά και ιστορικά στοιχεία.

Παραδοσιακές περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πελοπόννησος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αργολίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκαδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αχαΐα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κορινθία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λακωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεσσηνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στερεά Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αττική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αιτωλοακαρνανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρυτανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεσσαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαγνησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρίκαλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καρδίτσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μακεδονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ημαθία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέλλα

  • Αλμωπία
  • Μορίχοβο (μαζί με Φλώρινα και Βόρεια Μακεδονία)
  • Πάικο (μαζί με Βόρεια Μακεδονία, Βλαχομογλενίτικα χωριά)

Θεσσαλονίκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χαλκιδική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καστοριά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοζάνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γρεβενά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φλώρινα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρέσπα (μαζί με Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία)
  • Μορίχοβο (μαζί με Πέλλα και Βόρεια Μακεδονία)

Σέρρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νταρνακοχώρια
  • Παγγαίο (μαζί με Δράμα και Καβάλα)

Δράμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καβάλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήπειρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιωάνιννα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεσπρωτία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρέβεζα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σούλι (μαζί με Θεσπρωτία)

Άρτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θράκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξάνθη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κομοτηνή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νησιά Αιγαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάρπαθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κάτω Χωριά

Νάξος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τραγαία

Χίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κρήτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χανιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρέθυμνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηράκλειο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λασίθι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φιλιππίδης, Δημήτρης, επιμ. (1989 - 1991). ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. 1 - 8. Αθήνα: ΜΕΛΙΣΣΑ.
  • ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Αθήνα: ΜΕΛΙΣΣΑ. 1993. ISBN 9789602040157. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 190. ISBN 960-7059-10-7. Το αχνάρι τους μοιάζει με το αχνάρι της ανδρικής λευκής φουστανέλας, όπως τη γνωρίζουμε απο τη Σαλαμίνα, τα Μέγαρα και γενικά απο την Ερμιονίδα 
  2. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 136. ISBN 960-7059-10-7. Παράδοξη παραλλαγή είναι ο γυναικείος κόκκινος τζουμπές της Τσακωνιάς. 
  3. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 188. ISBN 960-7059-10-7. [...] στη Μάνη [...] οι φορεσιές συνδυάζονται με ανατολίτικα γιλέκα. 
  4. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 264. ISBN 960-7059-10-7. Η μεσαία χορεύτρια (εικ. 379) φοράει τη φορεσιά των νησιών του Αργοσαρωνικού [...] 
  5. ↑ Κιζής, Γιάννης (2007). ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΑ. Αθήνα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΟΜΙΛΟΥ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. σελ. 34. ISBN 960-244-031-7. Τα παραδείγματα των ευνοημένων στον ελληνικό χώρο οικισμών είναι πολλά και γνωστά: χωριά Αγράφων [...] 
  6. ↑ Κιζής, Γιάννης (2007). ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΑ. Αθήνα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΟΜΙΛΟΥ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. σελ. 27. ISBN 960-244-031-7. Επιχειρώντας να ερμηνεύσει μεμονωμένα φαινόμενα ακμής και πολιτιστικού πλούτου, θα αρχίσει σιγά σιγά να διαπιστώνει ότι υπάρχουν πολλές παράλληλες ιστορίες τόπων με κοινά χαρακτηριστικά, άλλων μεγαλύτερης και άλλων μικρότερης ακτινοβολίας, άλλων χαμένων πια, αλλοιωμένων ή ξεχασμένων, και άλλων -όπως το Πήλιο- μέ τον απόηχο τους ζωντανό ακόμη, που αφήνει να διαφανεί το ακμαίο πρόσφατο παρελθόν. 
  7. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 244. ISBN 960-7059-10-7. Έχουμε μία ομάδα απο πενήντα χωριά με κέντρο την Αλεξάνδρεια (Ρουμλούκι) [...] 
  8. ↑ Κιζής, Γιάννης (2007). ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΑ. Αθήνα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΟΜΙΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. σελ. 30. ISBN 960-244-031-7. [...] τα ιδιότυπα «μαντεμοχώρια» της Χαλκιδικής. 
  9. ↑ Κιζής, Γιάννης (2007). ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΑ. Αθήνα: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΟΜΙΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. σελ. 31. ISBN 960-244-031-7. [...] ενώ τα χωριά του Ζαγοριού θά αποτελέσουν μιάν άλλη πλειάδα ξεχωριστών ορεινών οικονομικών μονάδων χάρη στην εμπορική δραστηριότητα τους. 
  10. ↑ ΚΩΣΜΑ, ΝΙΚΟΥ Β. (1998). ΤΟ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΛΑΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Αθήνα - Γιάννινα: Δωδώνη. σελ. 10. ISBN 960-248-863-8. Η Ήπειρος φημιζόταν για τους καλούς μαστόρους που έβγαζε. Ολόκληρες επαρχίες της αποτελούνταν από μαστοροχώρια. Αυτές ήταν, η επαρχία Τζουμέρκων [...] 
  11. ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ. Αθήνα: ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. σελ. 238. ISBN 960-7059-10-7. Συγκεκριμένα ο P. Belon (1553) αναφέρει ότι στη Ρόδο και στα Σφακιά της Κρήτης οι άνδρες φορούσαν τόσο μακριές μπότες, που τις έδεναν στο γιλέκο τους. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιστορικές_και_παραδοσιακές_περιοχές_της_Ελλάδας&oldid=9784091"