Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ελλάδα)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου | |
---|---|
Πρόεδρος | Σταύρος Καράμπελας |
Ίδρυση | 5 Φεβρουαρίου 1976 |
Συγχώνευση των | Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις Δημοκρατική Ένωση Κέντρου |
Πτέρυγα νεολαίας | Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία |
Ιδεολογία | Φιλελευθερισμός Σοσιαλφιλελευθερισμός Σοσιαλδημοκρατία Δημοκρατικός σοσιαλισμός |
Πολιτικό φάσμα | Κέντρο Κεντροαριστερά (από 2012) |
Χρώματα | Μπλε, πορτοκαλί |
Βουλή των Ελλήνων | 0 / 300 |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 0 / 21 |
Ιστότοπος | |
edik.gr | |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) είναι ελληνικό πολιτικό κόμμα. Συγκαταλέγεται στα μετριοπαθή κεντροαριστερά κόμματα της μεταπολίτευσης.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κόμμα ιδρύθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1976, κατόπιν συνένωσης της Ενώσεως Κέντρου - Νέων Δυνάμεων (Ε.Κ.-Ν.Δ.) και της Δημοκρατικής Ενώσεως Κέντρου (Δ.Ε.Κ.) του Ιωάννη Ζίγδη και ονομάστηκε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.). Αρχηγός του κόμματος ανέλαβε ο μέχρι τότε αρχηγός της Ε.Κ.-Ν.Δ., Γεώργιος Μαύρος, υπό τον οποίο το κόμμα κατήλθε στις εκλογές του 1977.
1977-1981
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις εκλογές του 1977 η Ε.ΔΗ.Κ. αναδείχθηκε τρίτο κόμμα με ποσοστό 11,95%, χάνοντας σημαντικό μέρος της δύναμής της σε σχέση με το ποσοστό της Ε.Κ.-Ν.Δ. στις εκλογές του 1974 (20,42% και αξιωματική αντιπολίτευση).
Η εκλογική αποτυχία οδήγησε σε παραίτηση τον πρόεδρο του κόμματος Γεώργιο Μαύρο, ο οποίος στη συνέχεια αποχώρησε και από το κόμμα, παραμένοντας ανεξάρτητος βουλευτής. Τον διαδέχθηκε ο Ιωάννης Ζίγδης, υπερψηφιζόμενος αρχικά από την κοινοβουλευτική ομάδα (29 Νοεμβρίου 1977) και από το έκτακτο συνέδριο του κόμματος στη συνέχεια (20 Μαρτίου 1978).
Την περίοδο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 1981 η Ε.ΔΗ.Κ. εκπροσωπήθηκε στο ευρωκοινοβούλιο, στέλνοντας τον πρόεδρο της, Ιωάννη Ζίγδη, στην προσωρινή ευρωβουλή.
Η Διάσπαση του 1978
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα μέσα του 1978 το κόμμα διασπάστηκε, με αποτέλεσμα από τους 16 βουλευτές του μόνο οι 5 να παραμείνουν στην κοινοβουλευτική ομάδα, 7 να παραμείνουν στη Βουλή ως ανεξάρτητοι και 4 να προσχωρήσουν στη Νέα Δημοκρατία, ενώ ο Μαγκάκης και ο Πεπονής είχαν φύγει από το κόμμα το 1976 και ο Τσάτσος την ίδια χρονιά είχε διαγραφεί.
Ανάμεσα στα στελέχη που προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία υπήρξαν και οι μετέπειτα υπουργοί της Αθανάσιος Κανελλόπουλος και Σωτήρης Κούβελας. Άλλα στελέχη που αργότερα προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ και υπήρξαν μετέπειτα υπουργοί του ήταν οι Στέλιος Παπαθεμελής, Μανώλης Μπαντουβάς, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, Αναστάσιος Πεπονής, ο μετέπειτα ευρωβουλευτής Δημήτρης Τσάτσος καθώς και ως συνεργαζόμενος βουλευτής ο πρώην αρχηγός Γεώργιος Μαύρος.
Ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου μαζί με τη Βιργινία Τσουδερού και άλλα στελέχη δημιούργησαν το Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ.), ενώ ο Νικήτας Βενιζέλος επιχείρησε να αναβιώσει το Κόμμα Φιλελευθέρων. Αυτή η πολυδιάσπαση και η σταδιακή απορρόφηση στελεχών από τους δύο μεγάλους κομματικούς σχηματισμούς, σήμανε και το τέλος του παραδοσιακού Κέντρου από το πολιτικό προσκήνιο.
1981-2012
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποδεκατισμένο από στελέχη αλλά και οπαδούς, οι οποίοι ακολουθούσαν πλέον το ανερχόμενο ΠΑ.ΣΟ.Κ., το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές και τις Ευρωεκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα το 1981, περιορίστηκε στα πενιχρά ποσοστά του 0,40% και 1,12% αντίστοιχα.
Τα πράγματα χειροτέρεψαν στις Ευρωεκλογές του 1984 (0,28%), κάτι που οδήγησε τον Ιωάννη Ζίγδη να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και να μην κατέλθει αυτόνομα στις εκλογές του 1985. Τελευταία παρουσία της Ε.ΔΗ.Κ. σε εκλογική διαδικασία ήταν στις βουλευτικές εκλογές και τις Ευρωεκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα τον Ιούνιο του 1989, με πενιχρά και πάλι ποσοστά (0,12% και 0,28% αντίστοιχα).
Πρόεδρος του κόμματος παρέμεινε ο Ιωάννης Ζίγδης έως το θάνατό του (21 Οκτωβρίου 1997), ενώ τον διαδέχθηκε το 1998 ο πανεπιστημιακός Νεοκλής Σαρρής, έχοντας λάβει την ανάθεση από την Κεντρική Επιτροπή και την Εκτελεστική Γραμματεία του κόμματος. Ο Νεοκλής Σαρρής ηγήθηκε της Ε.ΔΗ.Κ. μέχρι το θάνατό του (19 Νοεμβρίου 2011), αν και το κόμμα απείχε από κάθε εκλογική διαδικασία από τον Νοέμβριο του 1989 έως και το 1999. Όμως στις εκλογές του 2000, συνεργάστηκε με το ΔΗ.Κ.ΚΙ. και στελέχη του κόμματος ήταν υποψήφια σε διάφορες περιφέρειες, ενώ ο πρόεδρός του στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Συμμετείχε ξανά στις εκλογές του 2009 όπου ο Νεοκλής Σαρρής ήταν υποψήφιος βουλευτής, συνεργαζόμενος με τη Δημοκρατική Αναγέννηση, έχοντας τοποθετηθεί στην τιμητική τελευταία θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του κόμματος.
2012-σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ε.ΔΗ.Κ. μπήκε το 2012 σε διαδικασία ανασυγκρότησης. Το Μάρτιο του 2012 διεξήχθη το 3ο Συνέδριο του κόμματος (με απόσταση 32 χρόνων από το προηγούμενο), το οποίο εξέλεξε πρόεδρο τον Σταύρο Καράμπελα. Στις εκλογές του 2012 και του Ιανουαρίου του 2015, η Ε.ΔΗ.Κ. συμμετείχε με υποψηφίους της στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015, απέσυρε την στήριξή της από αυτόν. Το 2022 σχημάτισε μαζί με την Πράσινη Αριστερά και τη Σοσιαλιστική Προοπτική τον συνασπισμό «Μαζί» προκειμένου να συμμετάσχει στις επικείμενες εκλογές. Τελικά ο Άρειος Πάγος απέκλεισε τη συμμετοχή του συνδυασμού, με το κόμμα να καταγγέλει την ενέργεια αυτή[1].
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλή των Ελλήνων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
1974 | Γεώργιος Μαύρος | δε συμμετείχε | δε συμμετείχε | 61 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
1977 | Γεώργιος Μαύρος | 612.786 | 11,95% | 16 / 300
|
3ο κόμμα Αντιπολίτευση |
1981 | Ιωάννης Ζίγδης | 22.763 | 0,40% | 0 / 300
|
7ο κόμμα Εκτός Βουλής |
1985 | Ιωάννης Ζίγδης | στήριξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. | στήριξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. | 1 / 300
|
στήριξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. |
1989 Ι | Ιωάννης Ζίγδης | 7.770 | 0,12% | 0 / 300
|
12ο κόμμα Εκτός Βουλής |
2000 | Νεοκλής Σαρρής | στήριξε το ΔΗ.Κ.ΚΙ. | στήριξε το ΔΗ.Κ.ΚΙ. | 0 / 300
|
στήριξε το ΔΗ.Κ.ΚΙ. |
2009 | Νεοκλής Σαρρής | στήριξε τη Δημοκρατική Αναγέννηση |
στήριξε τη Δημοκρατική Αναγέννηση |
0 / 300
|
στήριξε τη Δημοκρατική Αναγέννηση |
2012 Ι | Σταύρος Καράμπελας | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | 0 / 300
|
στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. |
2012 ΙΙ | Σταύρος Καράμπελας | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | 0 / 300
|
στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. |
2015 Ι | Σταύρος Καράμπελας | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. | 0 / 300
|
στήριξε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
1981 | Ιωάννης Ζίγδης | 63.673 | 1,12% | 0 / 24
|
8η | - |
1984 | Ιωάννης Ζίγδης | 16.848 | 0,28% | 0 / 24
|
10η | - |
1989 | Ιωάννης Ζίγδης | 18.313 | 0,28% | 0 / 24
|
15η | - |
Ιδεολογική τοποθέτηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τις ιδεολογικές αρχές και τις προγραμματικές της θέσεις, η Ε.ΔΗ.Κ. είναι το κόμμα που εμφορείται από την ιδεολογία της ουσιαστικής κοινωνικής δημοκρατίας, αποβλέπει δηλαδή στην εξελικτική αλλαγή της κοινωνίας με επίκεντρο τον άνθρωπο. Η ιδεολογία της ΕΔΗΚ χαρακτηρίζεται φιλελεύθερη, δημοκρατική, κεντρώα και ριζοσπαστική.[2]
Η Ε.ΔΗ.Κ. αποβλέπει να θεμελιώσει στην Ελλάδα ένα πολίτευμα που θα βασίζεται στην αφαλκίδευτη λαϊκή κυριαρχία για να υπηρετεί τις αρχές της πολιτικής ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της συνεχούς βελτίωσης της ποιότητας ζωής και της κατοχύρωσης της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.[3]
Ιστορικά έντυπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μεταξύ μας[4]: Πρόκειται για Ενημερωτικό Δελτίο της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου για τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος. Την ευθύνη της Σύνταξης-Επιμέλειας είχε το Γραφείο Τύπου της Ε.ΔΗ.Κ. Το πρώτο τεύχος της 1ης Ιανουαρίου 1978 τιτλοφορείται «Δελτίο Ενημερώσεως Οργανώσεων και στελεχών της Ε.ΔΗ.Κ.» και αποτελείται από 8 μονόφυλλα μεγέθους Α.4 Περιέχει κάθε φορά επιλεγμένες ανακοινώσεις του Κόμματος και επισημάνσεις ή σχολιασμό δημοσιευμάτων του Τύπου για την Ε.ΔΗ.Κ. Δεν υπήρχε στις αρχές σταθερή περιοδικότητα, πολλές φορές εκδόθηκαν και συντομότερα του μήνα τεύχη, ούτε σταθερός αριθμός σελίδων. Από το τεύχος 21, ο τίτλος αποκτά πορτοκαλί χρώμα. Το Δελτίο κλείνει με το τεύχος 40 της 31ης Οκτωβρίου 1979, αφού διαφημίζει σε όλα τα τελευταία τεύχη της έκδοση της Εβδομαδιαίας Εφημερίδας του Κόμματος “Ανένδοτος” που θα κυκλοφορούσε στις 17 Νοεμβρίου 1979.
- Ένα γράμμα από την Ε.ΔΗ.Κ.[5]: Ενημερωτικό Δελτίο ευρείας κυκλοφορίας προς τους πολίτες εκδίδει η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου μετά την εκλογή του Ιωάννη Ζίγδη ως Προέδρου της, με τίτλο “ένα γράμμα από την Ε.ΔΗ.Κ.”. Περιέχει ομιλίες, αγορεύσεις στη Βουλή και Δελτία Τύπου. Το έντυπο έχει σχήμα Α4 και ακανόνιστο αριθμό σελίδων και περιοδικότητας έκδοσης. Το τελευταίο τεύχος είναι το φύλλο 28 έκδοσης 15.10.1979 και διαφημίζει την έκδοση της Εβδομαδιαίας Εφημερίδας του Κόμματος “Ανένδοτος”.
- Ενημέρωση Μηνιαίο Δελτίο της Κ.Ο.Ε. της Ε.ΔΗ.Κ[6][7][8][9][10][11]:Την περίοδο μεταξύ των Εκλογών του 1974 και εκείνων του 1977, η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή (Κ.Ο.Ε.) της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου εκδίδει το Μηνιαίο Δελτίο “Ενημέρωση”, 16 σελίδων που καλύπτει το σύνολο των τομέων δράσης και ενδιαφέροντος του Κόμματος. Υπεύθυνος Έκδοσης είναι ο Αντώνιος Δροσόπουλος.
- Δημοκρατικό Κέντρο[12][13][14]: Στις 23 Σεπτεμβρίου 1977 η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου εκδίδει την εβδομαδιαία Εφημερίδα «Δημοκρατικό Κέντρο». Τα γραφεία της Εφημερίδας είναι στα γραφεία της Ε.ΔΗ.Κ. στην Πανεπιστημίου 10 και είναι μαυρόασπρη 12 μεγάλων σελίδων. Κυκλοφορούσε κάθε Παρασκευή με εκδότη τον Βασίλη Τόμπρο, από την ΕΛ.Δ.ΕΚ. ΑΕ (Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις). Η εφημερίδα έρχεται να καλύψει το μειωμένη προβολή που απολαμβάνει στα μέσα ενημέρωσης η Ε.ΔΗ.Κ. ενόψει τον Εκλογών που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν τον Νοέμβριο του 1978 και έγιναν έκτακτα στις 20 Νοεμβρίου του 1977. Η Εφημερίδα έκλεισε αμέσως μετά τις Εκλογές.
- Πρόγραμμα 100 ημερών: Έχει μείνει μέχρι τις μέρες μας η φράση «οι πρώτες 100 ημέρες της Κυβέρνησης», που συνήθως αποτελεί και μια περίοδο χάριτος για κάθε νέο κυβερνητικό σχήμα. Τα παλαιότερα χρόνια ήταν σημαντικό τμήμα των εξαγγελιών των κομμάτων το τι θα έκαναν τις πρώτες 100 μέρες. Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) εξέδωσε για τις Εκλογές της 25ης Νοεμβρίου 1977 ένα μικρό βιβλιαράκι για τις πρώτες 100 ημέρες, ελπίζοντας ότι θα είναι εκείνη η επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Το βιβλιαράκι έχει τίτλο «Πρόγραμμα 100 ημερών για την άμεση αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσεως και του πληθωρισμού»[15]. Είναι έκδοση των Ελληνικών Δημοκρατικών Εκδόσεων Α.Ε., εταιρείας του Κόμματος που αναλάμβανε όλες του τις εκδόσεις.
- Το πρόγραμμα της Ε.ΔΗ.Κ.: Η τελευταία μέχρι σήμερα αυτόνομη κάθοδος της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) πραγματοποιείται στις Εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989 με επικεφαλής τον Ιωάννη Ζίγδη. Μαζί με μια μεγάλη σειρά από βιβλία με θέσεις και απόψεις της Ε.ΔΗ.Κ. και του Προέδρου της για ζητήματα της πλούσιας τότε επικαιρότητας, το Κόμμα εκδίδει σε 16-σέλιδο βιβλιαράκι, το Πρόγραμμα της Ε.ΔΗ.Κ. για τις Εκλογές, με τους υπότιτλους «Δημοκρατία- Ήθος-Υπευθυνότητα»[16].
- Δημοκρατικός Παλμός: Ένα χρόνο μετά τις Εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 και συγκεκριμένα στις 8 Νοεμβρίου 1975, η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) προχωρά στην έκδοση Εφημερίδας με εβδομαδιαία περιοδικότητα και τίτλο «Δημοκρατικός Παλμός»[17] [18]και ημέρα έκδοσης το Σάββατο. Η Εφημερίδα είναι μικρού σχήματος και ξεκίνησε με 8 σελίδες. Εκδότης-Ιδιοκτήτης είναι το «Ελληνικόν Κέντρον Δημοσιότητος Ε.Π.Ε.» και Διευθυντής Σύνταξης ο Δημοσιογράφος Σωκράτης Φαλιάγκας. Στις 6 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους ξεκινά εκ νέου την αρίθμησή της με διαφορετική σχεδίαση, μεγάλο σχήμα και υπότιτλο «Εβδομαδιαία Εφημερίδα των αρχών του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού». Εκδότης παραμένει ο ίδιος, αλλά Διευθυντής Σύνταξης αναλαμβάνει ο Γεώργιος Καρανικόλας.
- Ανένδοτος: Στις 17 Νοεμβρίου 1979 η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) εκδίδει εβδομαδιαία Εφημερίδα με τίτλο «Ανένδοτος»[19]. Η Εφημερίδα είναι ασπρόμαυρη, μεγάλου σχήματος και 12 σελίδων στο πρώτο τεύχος της. Εκδότης είναι η «Δημοκρατικές Σοσιαλιστικές Εκδόσεις Ε.Π.Ε», που εκδίδει την περίοδο προεδρίας Ιωάννη Ζίγδη όλα τα έντυπα της Ε.ΔΗ.Κ. Υπεύθυνος Σύνταξης είναι ο δικηγόρος Ιωάννης Σταμούλης, ο μετέπειτα Νομάρχης Βοιωτίας. Από το 27ο τεύχος η Εφημερίδα εκδίδεται Κυριακή και με διχρωμία και από το 31 κάθε Πέμπτη. Το τελευταίο τεύχος της Εφημερίδας είναι το 103 της 30ης Οκτωβρίου 1981, δύο εβδομάδες μετά τις Εκλογές του ίδιου μήνα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ NEWSROOM (9 Ιουνίου 2023). «Πράσινη Αριστερά - ΕΔΗΚ: Καταγγελία για τον αποκλεισμό από τις εκλογές». News 24/7. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ Ε.ΔΗ.Κ. Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Μανιφέστο '77, Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Α.Ε, Οκτώβριος 1977- Α' έκδοση
- ↑ Σελ. 4,Ε.ΔΗ.Κ. Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Μανιφέστο '77, Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Α.Ε, Οκτώβριος 1977- Α' έκδοση
- ↑ Μεταξύ Μας: Ενημερωτικό δελτίο για τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος. 31/10/1979. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-05-14. https://web.archive.org/web/20210514102554/http://repository.edik-archives.gr/content/documentfiles/7/00749/001_ocr.pdf.
- ↑ «Ένα γράμμα από την Ε.ΔΗ.Κ.», Αρ. φύλλου 28 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., 15/10/1979
- ↑ «Ενημέρωση: Μηνιαίο δελτίο της κεντρικής οργανωτικής επιτροπής της Ενώσεως Δημοκρατικού Κέντρου», Αρ. φύλλου 5 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Μάρτιος 1976
- ↑ «Ενημέρωση: Μηνιαίο δελτίο της κεντρικής οργανωτικής επιτροπής της Ενώσεως Δημοκρατικού Κέντρου», Αρ. φύλλου 7 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Μάρτιος 1976
- ↑ «Ενημέρωση: Μηνιαίο δελτίο της κεντρικής οργανωτικής επιτροπής της Ενώσεως Δημοκρατικού Κέντρου», Αρ. φύλλου 8 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Μάρτιος 1976
- ↑ Αγνή Ρουσοπούλου, «Η δημοτική στα νομικά κείμενα»,Ενημέρωση της Ε.ΔΗ.Κ., Μάιος 1977 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine.
- ↑ «Ενημέρωση της Ε.ΔΗ.Κ.», Αρ. φύλλου 10 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Δεκέμβριος 1976
- ↑ «Ενημέρωση της Ε.ΔΗ.Κ», Αρ. φύλλου 11 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Δεκέμβριος 1976
- ↑ «Δημοκρατικό Κέντρο», Χρόνος Α', Αρ. 7 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., 4 Νοεμβρίου 1977
- ↑ «Δημοκρατικό Κέντρο», Χρόνος Α', Αρ. 5 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., 4 Νοεμβρίου 1977
- ↑ «Δημοκρατικό Κέντρο», Χρόνος Α', Αρ. 1 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., 4 Νοεμβρίου 1977
- ↑ «Πρόγραμμα 100 ημερών για την άμεση αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσεως και του πληθωρισμού» Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου
- ↑ «Το Πρόγραμμα της Ε.ΔΗ.Κ: Δημοκρατία, Ήθος, Υπευθυνότητα» Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., Εκλογές 1989
- ↑ «Δημοκρατικός Παλμός», Χρόνος 1ος, Αρ. φύλλου 2 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-27 στο Wayback Machine., 15 Νοεμβρίου 1975
- ↑ «Δημοκρατικός Παλμός»,13 Δεκεμβρίου 1975 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine.
- ↑ «Ανένδοτος», Αρ. Φύλλου 1 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-14 στο Wayback Machine., 17 Νοεμβρίου 1979
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.ΔΗ.Κ. Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου Μανιφέστο '77, Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Α.Ε, Οκτώβριος 1977- Α' έκδοση
- Ε.Ο.Κ. και Ε.ΔΗ.Κ., η ένταξη, τα ελληνικά συμφέροντα και τα άλλα κόμματα, Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Α.Ε, Αθήνα 1977
- Τι εκάναμε. Ο Απολογισμός του Κυβερνητικού έργου στη Δωδεκάνησο Ιωάννη Ζίγδη, άρθρο της εφημερίδας "Ροδιακή", Ρόδος 3 και 6 Νοεμβρίου 1952
- Ατενίζοντας το 1980- Ομιλίες για τον Προϋπολογισμό και την Εξωτερική Πολιτική,Ιωάννου Ζίγδη, Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Ε.Π.Ε., Αθήνα 1980
- Πρόγραμμα ριζικής αλλαγής στην Υγεία της Ε.ΔΗ.Κ. (Πρόλογος Γ. Μαύρου), Εκδ: Ελληνικές Δημοκρατικές Εκδόσεις Α.Ε, Αθήνα 1977
- ΟΜΟΙΟΤΡΟΠΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ - ΑΝΔΡΕΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1974, Νεοκλή Σαρρή, άρθρο της εφημερίδας «Το Παρόν της Κυριακής», 4 Απριλίου 2010
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |