Επαρχία Χουχούι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χουχούι

Σημαία
Έμβλημα
ΧώραΑργεντινή
Διοικητική υπαγωγήΑργεντινή
ΠρωτεύουσαΣαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι
Διοίκηση
 • Κυβερνήτης της Επαρχίας ΧουχούιΧεράρδο Μοράλες (από 2015)
Έκταση53.219 km²
Υψόμετρο3.433 μέτρα
Πληθυσμός727.780 (2015)
Ταχυδρομικός κώδικας4600
Γεωγραφικές συντεταγμένες23°45′0″S 65°30′0″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Χουχούι (ισπανικά: Jujuy‎‎, xuˈxuj) είναι επαρχία της Αργεντινής, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας, στα σύνορα με τη Χιλή και τη Βολιβία.[1] Η μόνη γειτονική επαρχία της Αργεντινής είναι η Σάλτα στα ανατολικά και νότια. Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η Σαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι, ενώ ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2022, είναι 797.955 κάτοικοι.[2]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεμπράδα δε Χουμαχουάκα

Υπάρχουν τρεις κύριες περιοχές στο Χουχούι:

  • Τα Αλτιπλάνος, ένα οροπέδιο ύψους 3.500 μέτρων με κορυφές ύψους 5.000 μέτρων, καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας.
  • Ο ποταμός Ρίο Γκράντε του Χουχούι διασχίζει το φαράγγι Κεμπράδα δε Χουμαχουάκα, με ύψη μεταξύ 1.000 και 3.500 μέτρων.
  • Στα νοτιοανατολικά, οι οροσειρές κατηφορίζουν προς την περιοχή Γκραν Τσάκο.

Η τεράστια υψομετρική και κλιματική διαφορά δημιουργεί ερημικές περιοχές όπως τα αλατωρυχεία Σαλίνας Γκράντες και την υποτροπική ζούγκλα Γιούνγκας.

Το έδαφος της επαρχίας είναι κυρίως άγονο και ημιερημικό στις διάφορες περιοχές, εκτός από την κοιλάδα Ελ Ραμάλ του ποταμού Σαν Φρανσίσκο. Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας είναι μεγαλύτερη στα υψηλότερα εδάφη και οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες εκτός της εύκρατης περιοχής του ποταμού Σαν Φρανσίσκο.

Ο Ρίο Γκράντε και ο ποταμός Σαν Φρανσίσκο εκβάλλουν στον ποταμό Μπερμέχο. Οι ποταμοί Σαν Χουάν, Λα Κιάκα, Γιάβι και Σανσάνα εκβάλλουν στον ποταμό Πιλκομάγιο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προκολομβιανοί κάτοικοι, γνωστοί ως Ομαγουάκα και Οκλόγια, ασκούσαν γεωργία και εξημέρωναν το γουανάκος. Είχαν καλύβες από λάσπη και έχτισαν πέτρινα φρούρια για να προστατεύουν τα χωριά τους. Οι Ομαγουάκα και Οκλόγια κατακτήθηκαν αργότερα από τους Ίνκας κατά την περίοδο επέκτασής τους.[3][4]

Άποψη του Χουχούι στα τέλη του 19ου αιώνα. Ξεχωρίζει το καμπαναριό της Ιγλέσια Ματρίς

Το όνομα Χουχούι προέρχεται από έναν τύπο επαρχιακού κυβερνήτη των Ίνκας (xuxuyoc) που συνάντησαν εκεί οι Ισπανοί στα τέλη του 16ου αιώνα.[1]

Το 1593, ένας μικρός οικισμός (το σημερινό Σαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι) ανεγέρθηκε στην κοιλάδα Χουχούι με την προσπάθεια του Φρανσίσκο ντε Αργκανιάραθ υ Μουργκούια.[5] Οι αποικιακές δυνάμεις πολέμησαν την αντίσταση των ιθαγενών Καλτσάκιες και Ομαγουάκας, έτσι ώστε ο ευρωπαϊκός πληθυσμός να εδραιωθεί τελικά στο χωριό.[6]

Στα τέλη του 17ου αιώνα, το τελωνείο της Αντιβασιλείας του Περού μεταφέρθηκε από την Κόρδοβα στο Χουχούι.

Με την απόσχιση από το Περού και τη δημιουργία της Αντιβασιλείας του Ρίο ντε λα Πλάτα, το Χουχούι έχασε τη σημασία του και ο πληθυσμός του άρχισε να μειώνεται.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του Μαΐου και των μαχών για την ανεξαρτησία των Ενωμένων Επαρχιών του Νότου, πολλές συγκρούσεις έλαβαν χώρα στο Χουχούι, επειδή οι Ισπανοί συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους στο Περού. Οι κάτοικοι του Χουχούι αναγκάστηκαν να υπομείνουν την Έξοδο του Χουχούι, μια μαζική εκκένωση με πολιτική καμένης γης, υπό την ηγεσία του στρατηγού Μανουέλ Μπελγράνο. Τελικά οι Ισπανοί παραδόθηκαν, αλλά ο πόλεμος είχε επηρεάσει σοβαρά την οικονομία της περιοχής.[7]

Μετά από μια σειρά εσωτερικών συγκρούσεων, η επαρχία ανακήρυξε την αυτονομία της από τις επαρχίες Τουκουμάν και Σάλτα στις 18 Νοεμβρίου 1834. Η επαρχία Χουχούι ξεκίνησε μια σταδιακή διαδικασία οικονομικής και κοινωνικής βελτίωσης και στα τέλη του 19ου αιώνα εμφανίστηκε η βιομηχανία ζαχαροκάλαμου. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο σιδηρόδρομος συνέδεσε την επαρχία με το Μπουένος Άιρες και τη Λα Πας της Βολιβίας.

Το 1945, η βαριά βιομηχανία έφτασε για πρώτη φορά στο Χουχούι από τον στρατηγό Μανουέλ Σάβιο, οικονομικό σύμβουλο του προέδρου, ο οποίος εγκατέστησε στο Χουχούι την πρώτη σύγχρονη χαλυβουργία της Αργεντινής. Το 1969, το Χουχούι ενώθηκε με την πλούσια σε πετρέλαιο γειτονική επαρχία Σάλτα με την ανακάλυψη πετρελαίου από την κρατική εταιρεία YPF.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεωργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Χουχούι, παρά το αγροτικό του προφίλ, δεν είναι ιδιαίτερα αγροτικό. Η γεωργία συνεισφέρει περίπου το 10% της παραγωγής και η κύρια γεωργική δραστηριότητα είναι το ζαχαροκάλαμο. Η μεταποίησή του αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ της ακαθάριστης παραγωγής της επαρχίας και το 30% της εθνικής παραγωγής ζάχαρης. Η δεύτερη γεωργική δραστηριότητα είναι ο καπνός, που καλλιεργείται στη νοτιοανατολική κοιλάδα, και η επαρχία αποτελεί σημαντικό εθνικό παραγωγός.[1]

Άλλες καλλιέργειες περιλαμβάνουν φασόλια, εσπεριδοειδή και ντομάτες, καθώς και άλλα λαχανικά για τοπική κατανάλωση. Βοοειδή και κατσίκες εκτρέφονται σε μικρή κλίμακα, κυρίως για τα τοπικά γαλακτοκομεία, και λάμα, βικούνια και γουανάκος εκτρέφονται σε σημαντικούς αριθμούς για μαλλί.

Η μεταποίηση είναι πιο σημαντική στην Χουχούι από ό,τι σε ορισμένες γειτονικές επαρχίες, αποτελώντας το 15% της οικονομίας της. Το Χουχούι είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός σιδήρου στην Αργεντινή, ο οποίος χρησιμοποιείται από τη χαλυβουργία Altos Hornos Zapla.

Εξορύξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν την εξόρυξη οικοδομικών υλικών, την εξόρυξη πετρελαίου στο Καϊμανσίτο, την παραγωγή αλατιού από τη λεκάνη αλατιού Σαλίνας Γκράντες και την παραγωγή χαρτιού που τροφοδοτείται από τα δάση του Χουχούι με το 20% του βιομηχανικού προϊόντος της επαρχίας.

Νομοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επαρχία χωρίζεται σε 16 νομούς (departamentos).

Μέγαρο του κυβερνήτη του Χουχούι

Νομός (Πρωτεύουσα):

  1. Βάγιε Γκράντε (Βάγιε Γκράντε)
  2. Γιάβι (Λα Κιάκα)
  3. Ελ Κάρμεν (Ελ Κάρμεν)
  4. Κοτσινόκα (Άμπρα Πάμπα)
  5. Λεδέσμα (Λιμπερταδόρ Χενεράλ Σαν Μαρτίν)
  6. Ντόκτορ Μανουέλ Μπελγράνο (Σαν Σαλβαδόρ δε Χουχούι)
  7. Παλπαλά (Παλπαλά)
  8. Ρινκονάδα (Ρινκονάδα)
  9. Σαν Αντόνιο (Σαν Αντόνιο)
  10. Σαν Πέδρο (Σαν Πέδρο δε Χουχούι)
  11. Σάντα Καταλίνα (Σάντα Καταλίνα)
  12. Σάντα Μπάρμπαρα (Πάλμα Σόλα)
  13. Σουσκές (Σουσκές)
  14. Τιλκάρα (Τιλκάρα)
  15. Τουμπάγια (Τουμπάγια)
  16. Χουμαχουάκα (Χουμαχουάκα)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Jujuy | province, Argentina | Britannica». Encyclopaedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  2. ↑ «Jujuy (Province, Argentina) - Population Statistics, Charts, Map and Location». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  3. ↑ Serrano, Antonio (1940). Los omaguacas. 
  4. ↑ «Ocloyas | Ministerio de Cultura y Turismo de Jujuy» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  5. ↑ «El Cabildo fue el primer edificio público de Jujuy». El Tribuno (στα Ισπανικά). 19 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  6. ↑ «San Salvador de Jujuy | Argentina». Encyclopaedia Britannica. 20 Ιουλίου 1998. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 
  7. ↑ «Éxodo Jujeño - ¿Qué fue?, contexto, causas y consecuencias». Enciclopedia de Historia (στα Ισπανικά). 13 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Διοικητική διαίρεση της Αργεντινής
Επαρχίες
Ειδική διοικητική ενότητα
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επαρχία_Χουχούι&oldid=9948591"