Διονύσιος Αλεξανδρείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Διονύσιος Αλεξανδρείας''' ήταν αρχιεπίσκοπος [[Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] από το [[247]] ως το θάνατό του, το [[264]] ή [[265]].
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Διονύσιος Αλεξανδρείας''' ήταν αρχιεπίσκοπος [[Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] από το [[247]] έως το θάνατό του, το [[264]] ή [[265]].


Υπήρξε δραστήριος [[επίσκοπος]], ο οποίος, κατά το [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Μέγα Αθανάσιο]], διακρινόταν για την άρτια θεολογική του κατάρτιση και τη σημαντική αντιμετώπιση των κυριοτέρων εκκλησιαστικών ζητημάτων που είχαν προκύψει στην τοπική εκκλησία, σε οτι αφορά τη μετάνοια των [[Πεπτωκότες (Χριστιανισμός)|πεπτωκότων]], τον [[εορτασμό του Πάσχα]], του Σαβελλιανισμού και του δυναμικού [[Μοναρχιανισμός|Μοναρχιανού]] Παύλου Σαμοσατέα. Υπήρξε μαθητής του [[Ωριγένης|Ωριγένη]] και σφοδρός πολέμιος του Σαβελλιανισμού, γράφοντας πλήθος επιστολών.<ref>Ευσεβίου εκκλ.Ιστ. 7, 26</ref>
Υπήρξε δραστήριος [[επίσκοπος]], ο οποίος, κατά το [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Μέγα Αθανάσιο]], διακρινόταν για την άρτια θεολογική του κατάρτιση και τη σημαντική αντιμετώπιση των κυριοτέρων εκκλησιαστικών ζητημάτων που είχαν προκύψει στην τοπική εκκλησία, σε ότι αφορά τη μετάνοια των [[Πεπτωκότες (Χριστιανισμός)|πεπτωκότων]], τον [[εορτασμό του Πάσχα]], του Σαβελλιανισμού και του δυναμικού [[Μοναρχιανισμός|Μοναρχιανού]] Παύλου Σαμοσατέα. Υπήρξε μαθητής του [[Ωριγένης|Ωριγένη]] και σφοδρός πολέμιος του Σαβελλιανισμού, γράφοντας πλήθος επιστολών.<ref>Ευσεβίου εκκλ.Ιστ. 7, 26</ref>


Αντέκρουσε τον Σαβελιαννισμό και την πεποίθηση που εξέφραζε πως ο Υιός και ο Πατήρ είναι ως υποστάσεις το ίδιο και το αυτό, προχώρησε όμως σε μια διατύπωση (ότι ο «Υιός ουκ ήν πριν γέννηται» και πως σε σχέση με τον Πατέρα «μήτε φύση ίδιος» και «ξένος κατ'ουσίαν» και «ποίημα» και «κτίσμα»<ref>Μ.Αθανασίου, Περί Διονυσίου, 4</ref>), ουσιαστικά υιοθετώντας παρεμφερείς, Ωριγενιστικές απόψεις. Ο Διονύσιος μάλιστα απέφυγε επιμελώς την διατύπωση «πρόσωπο», που ήταν προσφιλείς στους μοναρχιανούς, χρησιμοποιώντας τον όρο «υπόσταση». Αυτή η διδασκαλία του, αλλά και η επιτυχής αντιμετώπιση του Σαβελλιανισμού, τον είχαν καταστήσει ιδιαίτερα αντιπαθή ανάμεσα στους Σαβελλιανιστές. Έτσι, οι οπαδοί του Σαβελλίου διεμήνυσαν στον [[Πάπας Διονύσιος|Ρώμης Διονύσιο]] τις απόψεις που εξέφρασε ο Διονύσιος Αλεξανδρείας, συνακολουθούμενοι και από πολλούς πιστούς της εκκλησίας που διαφωνούσαν με τις απόψεις αυτές.<ref>Περί Διονυσίου, 13</ref> Έτσι προέκυψε η λεγόμενη «[[έριδα των Διονυσίων]]».
Αντέκρουσε τον Σαβελλιανισμό και την πεποίθηση που εξέφραζε πως ο Υιός και ο Πατήρ είναι ως υποστάσεις το ίδιο και το αυτό, προχώρησε όμως σε μια διατύπωση (ότι ο «Υιός ουκ ήν πριν γέννηται» και πως σε σχέση με τον Πατέρα «μήτε φύση ίδιος» και «ξένος κατ'ουσίαν» και «ποίημα» και «κτίσμα»<ref>Μ.Αθανασίου, Περί Διονυσίου, 4</ref>), ουσιαστικά υιοθετώντας παρεμφερείς, Ωριγενιστικές απόψεις. Ο Διονύσιος μάλιστα απέφυγε επιμελώς την διατύπωση «πρόσωπο», που ήταν προσφιλείς στους μοναρχιανούς, χρησιμοποιώντας τον όρο «υπόσταση». Αυτή η διδασκαλία του, αλλά και η επιτυχής αντιμετώπιση του Σαβελλιανισμού, τον είχαν καταστήσει ιδιαίτερα αντιπαθή ανάμεσα στους Σαβελλιανιστές. Έτσι, οι οπαδοί του Σαβελλίου διεμήνυσαν στον [[Πάπας Διονύσιος|Ρώμης Διονύσιο]] τις απόψεις που εξέφρασε ο Διονύσιος Αλεξανδρείας, συνακολουθούμενοι και από πολλούς πιστούς της εκκλησίας που διαφωνούσαν με τις απόψεις αυτές.<ref>Περί Διονυσίου, 13</ref> Έτσι προέκυψε η λεγόμενη «[[έριδα των Διονυσίων]]».


Βρήκε μαρτυρικό θάνατο επί [[Ουαλεριανός Α΄|Ουαλεριανού]] στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[264]] ή [[265]]. Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] τιμά τη μνήμη του στις [[3 Οκτωβρίου]]<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=10&id=33 Εκκλησία της Ελλάδος]</ref> και η [[Καθολική Εκκλησία|Καθολική]] στις [[17 Νοεμβρίου]].<ref>[http://www.catholic.org/saints/saint.php?saint_id=2905 catholic.org]</ref>
Βρήκε μαρτυρικό θάνατο επί [[Ουαλεριανός Α΄|Ουαλεριανού]] στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[264]] ή [[265]]. Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] τιμά τη μνήμη του στις [[3 Οκτωβρίου]]<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=10&id=33 Εκκλησία της Ελλάδος]</ref> και η [[Καθολική Εκκλησία|Καθολική]] στις [[17 Νοεμβρίου]].<ref>[http://www.catholic.org/saints/saint.php?saint_id=2905 catholic.org]</ref>

Έκδοση από την 17:20, 16 Αυγούστου 2020

Διονύσιος Αλεξανδρείας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Διονύσιος (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση190[1]
Αλεξάνδρεια
Θάνατος8  Μαρτίου 264
Αλεξάνδρεια
Τόπος ταφήςΑλεξάνδρεια
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Eορτασμός αγίου17 Νοεμβρίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά[2]
ΣπουδέςΚατηχητική Σχολή Αλεξάνδρειας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
συγγραφέας[3]
Αξιοσημείωτο έργοAd Aphrodisium
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής (248–264)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Διονύσιος Αλεξανδρείας ήταν αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας από το 247 έως το θάνατό του, το 264 ή 265.

Υπήρξε δραστήριος επίσκοπος, ο οποίος, κατά το Μέγα Αθανάσιο, διακρινόταν για την άρτια θεολογική του κατάρτιση και τη σημαντική αντιμετώπιση των κυριοτέρων εκκλησιαστικών ζητημάτων που είχαν προκύψει στην τοπική εκκλησία, σε ότι αφορά τη μετάνοια των πεπτωκότων, τον εορτασμό του Πάσχα, του Σαβελλιανισμού και του δυναμικού Μοναρχιανού Παύλου Σαμοσατέα. Υπήρξε μαθητής του Ωριγένη και σφοδρός πολέμιος του Σαβελλιανισμού, γράφοντας πλήθος επιστολών.[4]

Αντέκρουσε τον Σαβελλιανισμό και την πεποίθηση που εξέφραζε πως ο Υιός και ο Πατήρ είναι ως υποστάσεις το ίδιο και το αυτό, προχώρησε όμως σε μια διατύπωση (ότι ο «Υιός ουκ ήν πριν γέννηται» και πως σε σχέση με τον Πατέρα «μήτε φύση ίδιος» και «ξένος κατ'ουσίαν» και «ποίημα» και «κτίσμα»[5]), ουσιαστικά υιοθετώντας παρεμφερείς, Ωριγενιστικές απόψεις. Ο Διονύσιος μάλιστα απέφυγε επιμελώς την διατύπωση «πρόσωπο», που ήταν προσφιλείς στους μοναρχιανούς, χρησιμοποιώντας τον όρο «υπόσταση». Αυτή η διδασκαλία του, αλλά και η επιτυχής αντιμετώπιση του Σαβελλιανισμού, τον είχαν καταστήσει ιδιαίτερα αντιπαθή ανάμεσα στους Σαβελλιανιστές. Έτσι, οι οπαδοί του Σαβελλίου διεμήνυσαν στον Ρώμης Διονύσιο τις απόψεις που εξέφρασε ο Διονύσιος Αλεξανδρείας, συνακολουθούμενοι και από πολλούς πιστούς της εκκλησίας που διαφωνούσαν με τις απόψεις αυτές.[6] Έτσι προέκυψε η λεγόμενη «έριδα των Διονυσίων».

Βρήκε μαρτυρικό θάνατο επί Ουαλεριανού στις 17 Νοεμβρίου του 264 ή 265. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 3 Οκτωβρίου[7] και η Καθολική στις 17 Νοεμβρίου.[8]

Δείτε επίσης

Υποσημειώσεις

  1. 1,0 1,1 Documenta Catholica Omnia. 30_20_0190-0264-_Dionysius_Alexandrinus,_Magnus,_Sanctus.
  2. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  3. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  4. Ευσεβίου εκκλ.Ιστ. 7, 26
  5. Μ.Αθανασίου, Περί Διονυσίου, 4
  6. Περί Διονυσίου, 13
  7. Εκκλησία της Ελλάδος
  8. catholic.org