Δερβένι Κορινθίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°08′07″N 22°25′35″E / 38.135307°N 22.426414°E / 38.135307; 22.426414

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Δερβένι.
Δερβένι
Άποψη του Δερβενίου προς τα ανατολικά
Δερβένι is located in Greece
Δερβένι
Δερβένι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
ΔήμοςΞυλοκάστρου - Ευρωστίνης
Δημοτική ΕνότηταΕυρωστίνης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΚορινθίας
Υψόμετρο14 μ.
Πληθυσμός
Μόνιμος704
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας200 09
Τηλ. κωδικός27430

Το Δερβένι είναι παραθαλάσσιο χωριό - κωμόπολη της Κορινθίας με πληθυσμό 704 κατοίκους, το οποίο βρίσκεται στην δυτική πλευρά του νόμου και στα σύνορα με την Αχαΐα. Κατά την περίοδο 1998 - 2010 αποτέλεσε την έδρα του «καποδιστριακού» Δήμου Ευρωστίνης. Σήμερα συνιστά δημοτική κοινότητα του «καλλικρατικού» Δήμου Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης.

Απέχει 40 χιλιόμετρα από το Αίγιο, 58 χλμ. από την Κορίνθο, 73 χλμ. από την Πάτρα, καθώς και 140 χλμ. από την Αθήνα.

Αποτελεί το επίνειο για τα μεσόγεια και ορεινά χωριά της Ευρωστίνης και του Φενεού.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομά του το πήρε από τη στενότητα της θέσεώς του ανάμεσα στο βουνό και την θάλασσα. Η λέξη (derven σημαίνει στενό πέρασμα) είναι τούρκικη, προερχόμενη και αυτή με την σειρά της από τα περσικά, αλλά έχει πολιτογραφηθεί και προσαρμοστεί στο τυπικό της νεοελληνικής. Το Δερβένι ιδρύθηκε από Ζαχολίτες έποικους, οι οποίοι ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με το εμπόριο σταφίδας. Στην εμπορική ακμή του Δερβενίου, από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, εκατοντάδες εργάτες δούλευαν σε συσκευαστήρια κορινθιακής σταφίδας, η οποία φορτωνόταν από το λιμάνι του Δερβενίου σε μεγάλα εμπορικά πλοία και πωλείτο στις αγορές της Ευρώπης. Σήμερα το Δερβένι είναι κέντρο παραγωγής λεμονιών.

Τα περισσότερα σπίτια είναι διατεταγμένα εκατέρωθεν της Παλαιάς Εθνικής Οδού Κορίνθου - Πατρών, παράλληλα προς την οποία βαίνει επίσης η σιδηροδρομική γραμμή, αλλά και η Νέα Εθνική Οδός Αθηνών - Πατρών, αγγίζοντας σε πολλά σημεία τους καταπράσινους από φυσική βλάστηση και καλλιέργειες λόφους. Ο επισκέπτης εύκολα διακρίνει τα πολλά διώροφα παραδοσιακά οικήματα, με κύριο υλικό την πέτρα, το ξύλο και το κεραμίδι.

Το Δερβένι είναι πατρίδα του βουλευτή και υπουργού Κωνσταντίνου Αδαμόπουλου, του Ακαδημαϊκού νομοθέτη Γεωργίου Μπαλή, του ποιητή Ρώμου Φιλύρα, του Προέδρου του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνου Καυκά, του πτεράρχου και αρχηγού ΓΕΕΘΑ Νικολάου Κουρή, του στρατηγού Σπυρίδωνα Βυζά και των Προέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας Χρήστου Γεραρή και Αθανασίου Ράντου.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δερβένι αποτελεί το διοικητικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής, με όλα τα αναγκαία για τη σύγχρονη ζωή καταστήματα και επιχειρήσεις, υπηρεσίες, σχολεία. Αξιόλογα σύγχρονα κτίσματα είναι: το Δημοτικό Μέγαρο, ο ναός του Αγίου Ιωάννη και το παρακείμενο πνευματικό του κέντρο, το Πανταζοπούλειο πολιτιστικό κέντρο, η μεγάλη πλατεία με τα έναντι αυτής σχολεία, το Ειρηνοδικείο (δεν χρησιμοποιείται πλέον λόγω συγχώνευσης με το Ειρηνοδικείο Ξυλοκάστρου) και το τουριστικό περίπτερο, ο σταθμός του ΟΣΕ, η μικρότερη πλατεία Κωνσταντίνου Αδαμόπουλου και τέλος η θαυμάσια μαρίνα, στα Μαύρα Λιθάρια, δίπλα στο αρχαίο λιμάνι.

Η οικονομική κρίση όπως επίσης το Σχέδιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης «Καλλικράτης» συνέβαλλαν καταλυτικά ώστε οι υπηρεσίες που βρίσκονται στο Δερβένι να μειωθούν δραστικά. Πλέον έχουν απομείνει οι εξής: δασονομείο, αγροτικό ιατρείο, ΕΛΤΑ, Τράπεζα Πειραιώς και αυτόματο μηχάνημα της Εθνικής Τράπεζας. Εδώ εδρεύει και η ποδοσφαιρική ομάδα του Αστέρα Δερβενίου, που είναι σήμερα η μοναδική ομάδα της Κορινθίας η οποία διαθέτει ιδιόκτητο γήπεδο.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δερβένι αναπτύχθηκε θεαματικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της σταφιδοκαλλιέργειας. Μεταπολεμικά ο πληθυσμός του σταθεροποιήθηκε, έως και σχεδόν την δεκαετία του ’80. Τις τελευταίες, ωστόσο, δεκαετίες το Δερβένι έχει εμφανίσει σημαντική πληθυσμιακή ελάττωση.

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1879 414 —    
1889 796 +92.3%
1896 571 −28.3%
1907 910 +59.4%
1920 1.237 +35.9%
1928 1.282 +3.6%
1940 1.315 +2.6%
1951 1.231 −6.4%
1961 1.353 +9.9%
1971 1.232 −8.9%
1981 1.171 −5.0%
1991 979 −16.4%
2001 1.073 +9.6%
2011 828 −22.8%
2021 704 −15.0%

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]