Καρυά Κορινθίας
Συντεταγμένες: 38°0′57″N 22°24′50″E / 38.01583°N 22.41389°E
| Καρυά | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κορινθίας |
| Δήμος | Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης |
| Δημοτική Ενότητα | Ξυλοκάστρου |
| Δημοτική Κοινότητα | Καρυάς |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 48 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 20400 |
| Τηλ. κωδικός | 20400 |
Η Καρυά ή Καρυές είναι ορεινό χωριό του νομού Κορινθίας, δυτικά του Κιάτου. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.300 μέτρων στις πλαγιές της Ζήρειας και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Πελοποννήσου.[1]
Η Καρυά ανήκει στον δήμο Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης και ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 48 κάτοικοι.
Μετά την Επανάσταση του 1821, με βασιλικό διάταγμα του 1834, η Καρυά αποτέλεσε δήμο και πρώτος δήμαρχος το 1835 ήταν ο Ανδρέας Οικονομόπουλος. Στις 27 Νοεμβρίου 1840 η Καρυά συγχωνεύτηκε στο δήμο Σικυωνίων, αργότερα εντάχθηκε στο δήμο Τρικάλων Κορινθίας, ενώ το 1997 τελικά με το σχέδιο Καποδίστριας ενώθηκε με τα Καρυώτικα στο δήμο Ξυλοκάστρου.
Το 1840, το χωριό επισκέφθηκε ο βασιλιάς Όθωνας με την Αμαλία. Οι Καρυές άρχισαν να παρακμάζουν μετά το 1880, όταν άρχισε σταδιακά η κάθοδος των κατοίκων προς τα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και προς περισσότερο πεδινές περιοχές της Κορινθίας.
Στην Καρυά βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, από τον 13ο αιώνα, η οποία έχει μετατραπεί σε σχολείο κατά το ήμισυ.
Σήμερα το χωριό έχει αναπτυχθεί αρκετά. Έχουν χτιστεί πέτρινα σπίτια, ένα ξενοδοχείο, σαλέ και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επίσης διαθέτει ένα καφέ και δύο ταβέρνες και είναι κατάλληλο για χειμερινές και καλοκαιρινές αποδράσεις.
Η Καρυά έχει κρατήσει την παρθένα ομορφιά της με πολύ πράσινο, δάση ενώ στον ορίζοντα φαίνεται η κορυφή της Ζήρειας.
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πληθυσμός της Καρυάς στον χρόνο έχει παρουσιάσει μεγάλες αυξομειώσεις εξαιτίας της μετακίνησης των κατοίκων μεταξύ του χωριού και του αντίστοιχου παραθαλάσσιου οικισμού (τα Καρύωτικα). Ο πληθυσμός του χωριού παρέμεινε σχετικά σταθερός την περίοδο 1879 - 1940, ωστόσο μεταπολεμικά το χωριό εγκαταλείφθηκε εξολοκλήρου και ξανακατοικήθηκε τυπικά μόνο απο την δεκαετία του 80 και έπειτα.
| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 1879 | 799 | — |
| 1889 | 79 | −90.1% |
| 1896 | 862 | +991.1% |
| 1907 | 283 | −67.2% |
| 1920 | 676 | +138.9% |
| 1928 | 709 | +4.9% |
| 1940 | 241 | −66.0% |
| 1951 | — | |
| 1961 | — | |
| 1971 | — | |
| 1981 | 90 | — |
| 1991 | 18 | −80.0% |
| 2001 | 52 | +188.9% |
| 2011 | 22 | −57.7% |
| 2021 | 48 | +118.2% |
Προσωπικότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σπυρίδων Τσαγρής, ανώτατος δικαστικός και πρόεδρος του Αρείου Πάγου
- Η οικογένεια του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Λεωνίδας Τηνιακός (7 Σεπτεμβρίου 2010). «Κορινθία: Τρίκαλα-Καρυά: Σαββατοκύριακο με άποψη». Έθνος Travel. Έθνος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012.