Ρώμος Φιλύρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρώμος Φιλύρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ρώμος Φιλύρας (Ελληνικά)
Γέννηση1888[1][2] ή 1898[3][2]
Κιάτο[4]
Θάνατος9  Σεπτεμβρίου 1942[4]
Δρομοκαΐτειο
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[4]
ποιητής

Ο Ρώμος Φιλύρας (Κιάτο Κορινθίας, 1888 /1898 – Χαϊδάρι, 9 Σεπτεμβρίου 1942) ήταν Έλληνας ποιητής.

Χειρόγραφο του Ρώμου Φιλύρα. Διακρίνεται η σφραγίδα του Δρομοκαϊτειου Θεραπευτηρίου.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης (Γιάγκος) Β. Οικονομόπουλος. Γεννήθηκε (σύμφωνα με τα στοιχεία του ληξιαρχείου) το 1888/ 1898 στο Κιάτο[5] (αναφέρεται και το Δερβένι ως τόπος γέννησης)[6][7] και πέθανε στην Αθήνα. Μορφώθηκε κατ' οίκον από τον πατέρα του, που ήταν εκπαιδευτικός. Στα 14 του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε σε αθηναϊκές εφημερίδες ως δημοσιογράφος. Παράλληλα άρχισε να γράφει ποιήματα («Το Δερβένι μας») αλλά και μερικά πεζογραφήματα. Πέρασε πολλές περιπέτειες και μεταπτώσεις σ' όλο τον υγιή του βίο. Το 1920, συνεπεία αφροδίσιου νοσήματος, άρχισε να εμφανίζει προβλήματα στην ψυχική του υγεία. Το 1927 κλείστηκε στο Ψυχιατρείο, όπου παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.

Δεν σταμάτησε να γράφει, άλλοτε καλά και στρωτά κι άλλοτε παντελώς αλλοπρόσαλλα ποιήματα, τα οποία έγραφε σε χαρτί του ψυχιατρείου και τα χάριζε αφειδώς στους επισκέπτες. Πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου 1942 στο Δρομοκαΐτειο Θεραπευτήριο.

Στην ποίησή του διαφαίνεται η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει νέες λυρικές φόρμες αλλά και φραστικούς νεωτερισμούς, ενώ δεν λείπουν η μουσικότητα και ο ρομαντισμός. Συχνά στα ποιήματά του υπάρχει η αίσθηση της πικρίας και της απογοήτευσης, των ματαιωμένων προσδοκιών, που απορρέει από την προσποιητή ευθυμία των πρόσκαιρων απολαύσεων, η οποία γίνεται αντιληπτή ως σπατάλη και στέρηση εσωτερική. Η δυσαρμονική αυτή αίσθηση εκφράζεται, όχι με τον υψωμένο τόνο των ποιητών που είχαν επηρεαστεί από τον Παλαμά, αλλά με λεξιλόγιο καθημερινό, το οποίο ενίοτε αποκλίνει από την καθιερωμένη ποιητική γλώσσα.[8]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Ακρίτας", "Ηγησώ", "Οικογένεια", "Μπουκέτο", "Νουμάς", "Νέα Εστία", "Παναθήναια" κ.α.
  2. Ρώμου Φιλύρα: Πορτραίτα και Κειμήλεια - Ανέκδοτα ποιήματα. Με την φροντίδα του Ναπ. Παπαγιωργίου, Αθήνα 1981.
  3. Ρώμος Φιλύρας: Ποιήματα – Άπαντα τα ευρεθέντα. Με την φροντίδα των Χ. Λ. Καράογλου και Αμαλίας Ξυνογαλά, University Studio Press, Αθήνα 2013

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.sarantakos.com/kibwtos/komnas/filbio.html.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2022.
  3. 3,0 3,1 www.katiousa.gr/logotechnia/poiisi/romos-filyras-o-egkleismos-sto-dromoka%CE%90teio-kai-to-poiima-gia-ton-stalin/.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15011914g. Ανακτήθηκε στις 8  Νοεμβρίου 2022.
  5. Βλ. εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, τόμ. 59, σελ. 346. Επίσης, Τάσος Κόρφης (1η Σεπτεμβρίου 1973). «Βιογραφικά Ρώμου Φιλύρα». Νέα Εστία (1108): σελ. 1190. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-06. https://web.archive.org/web/20200806074500/http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=121239&code=5624. Ανακτήθηκε στις 2019-01-18. 
  6. Βλ. ενδεικτικά «Ρώμος Φιλύρας», www.sarantakos.com. Ανακτήθηκε στις 2019-01-18.
  7. «Ρώμος Φιλύρας – Ο εγκλεισμός στο Δρομοκαΐτειο και το ποίημα για τον Στάλιν». Κατιούσα. 9 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2022. 
  8. Βλ. Mario Vitti (1987). Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Αθήνα: Οδυσσέας, σελ. 356. ISBN 978-960-210-604-4 (έκδ. του 2016). Επίσης, Λίνος Πολίτης (1978). Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σελ. 246-247. ISBN 978-960-250-605-9 (έκδ. του 2015).