Δεκάπρωτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Δεκάπρωτος ήταν αξίωμα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία που είχε οικονομικά αλλά και αστυνομικά καθήκοντα[1][2].

Ο θεσμός του Δεκάπρωτου εμφανίστηκε αρχικά στην Βυζαντινή Αίγυπτο στις αρχές του 3ου αιώνα[2], αργότερα ο θεσμός επεκτάθηκε στη Μικρά Ασία, Συρία και τα νησιά του Αιγαίου[1]. Διαχειρίζονταν τα οικονομικά ενός νομού αλλά και επέβλεπε την τήρηση της τάξης[2]. Επίσης ήταν υπεύθυνος για την συλλογή των φόρων και εκλεγόταν ανάμεσα από τους ίδιους τους πολίτες που είχαν τα κατάλληλα προσόντα[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Karl Georg Brandis: Δεκάπρωτοι. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band IV,2, Stuttgart 1901, Sp. 2414–2422
  2. 2,0 2,1 2,2 Ιωάννα Σολομού, Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Ο Θεσμός του Εξάκτορος, Θεσσαλονίκη 2013, σελ. 32