Γιώργος Κουρής

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιώργος Κουρής
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Γιώργος Κουρής (Ελληνικά)
Γέννηση10  Φεβρουαρίου 1937[1]
Αργοστόλι
Θάνατος30  Απριλίου 2018
Αθήνα
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
εκδότης
Οικογένεια
ΑδέλφιαΜάκης Κουρής
δεδομένα

Ο Γιώργος Κουρής (10 Φεβρουαρίου 1937–30 Απριλίου 2018) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, εκδότης και επιχειρηματίας, ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές των ελληνικών μέσων ενημέρωσης και ευρύτερα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της Ελλάδας κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης.

Ήταν ο δημιουργός του λεγόμενου «αυριανισμού»,[2][3] ενώ οι εφημερίδες και τα μέσα του χαρακτηρίστηκαν επί σειρά ετών ως επικοινωνιακά μέσα στήριξης στο ΠΑΣΟΚ.[4][5][6][7] Η δημοσιογραφία του έχει επικριθεί για κιτρινισμό και οι πρακτικές του έχουν αμφισβητηθεί από πολλούς,[8][9][10][11][12][13][14] αλλά έχει επίσης επισημανθεί ότι με την «Αυριανή» βοήθησε στο να αποκτήσουν έκφραση τα λαϊκά στρώματα μετά την πτώση της δικτατορίας.[15] Το 2013, συνελήφθη για υπέρογκα χρέη στο δημόσιο[16] και προφυλακίστηκε για ενάμιση μήνα, υπόθεση για την οποία τελικά αθωώθηκε το 2017.[17]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1937 στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς.[18] Νυμφεύθηκε την Κωνσταντίνα Κοζύρη, κόρη του Αρεοπαγίτη Αντώνη Κοζύρη, και απέκτησαν έναν γιο, τον επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή.[18] Νεότερος αδελφός του Γιώργου Κουρή είναι ο επίσης δημοσιογράφος και εκδότης Μάκης Κουρής, ο οποίος διατέλεσε βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.[18]

Το 1958, σε ηλικία 21 ετών, ο Γιώργος Κουρής ξεκίνησε την έκδοση της τοπικής εφημερίδας «Η Φωνή της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης», η οποία σταδιακά κατάφερε να αποκτήσει πανελλήνια φήμη λόγω των σκληρών επιθέσεών της στον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο κατηγορούσε για ομοφυλοφιλία, βουλγαρική καταγωγή, διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και προδοσία της Κύπρου με την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου.[19]

Στην περίοδο της Αποστασίας ο Κουρής στήριξε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου,[20] τον οποίο κατηγορούσε ως απόντα και αμέτοχο κατά τον Ανένδοτο Αγώνα. Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών κατηγορήθηκε ότι υποστήριζε τους δικτάτορες, με αντάλλαγμα την έγκριση και εκταμίευση δανείου 22 εκατομμυρίων δραχμών από την τότε χουντική διοίκηση της ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως).[20]

Επιχειρηματική συνεργασία με Κωνσταντίνο Μητσοτάκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το καλοκαίρι του 1974, ο Κουρής συνεργάστηκε επιχειρηματικά με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην δημιουργία της εταιρείας «Press Hellas», η οποία και κατασκεύασε ιδιόκτητο εργοστάσιο-τυπογραφείο με στόχο την επανακυκλοφορία της κεντρώας εφημερίδας «Ελευθερία», την οποία είχε κλείσει η χούντα.[18][21] Τελικά το 1978 οι δύο συνέταιροι ήλθαν σε σύγκρουση: η πλευρά Μητσοτάκη κατηγόρησε τον Κουρή ότι «άρπαξε» την ιδιοκτησία κοινών περιουσιακών στοιχείων, πούλησε εξοπλισμό και αρνήθηκε να αποζημιώσει.[21] Αντίθετα, η πλευρά Κουρή κατηγόρησε τον Μητσοτάκη ότι προσπάθησε εκβιαστικά να υποχρεώσει τον Γιώργο Κουρή να παραχωρήσει το 51% των μετοχών στον Μητσοτάκη (μέχρι τότε είχαν ο καθένας από 50%) και να δεχθεί ως «αφεντικό» στην πολιτική γραμμή της υπό έκδοση εφημερίδας τον γαμπρό του Μητσοτάκη, δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη.[22]

Η «Αυριανή»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 1980 ο Γιώργος Κουρής μαζί με τον αδελφό του Μάκη εξέδωσαν την «Αυριανή», εφημερίδα στην οποία ο Γιώργος Κουρής είχε τον πρώτο λόγο, αλλά «στρατηγικός εγκέφαλος» θεωρείτο ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κυριάκος Διακογιάννης. Η κυκλοφορία της «Αυριανής», που δεν διανεμόταν από τα πρακτορεία Τύπου, ήταν αρχικά πολύ χαμηλή και όλα έδειχναν ότι δεν θα άντεχε για πολύ. Όμως τον Ιούλιο του 1980, χάρη στην απεργία που ξεκίνησαν οι τεχνικοί Τύπου και την ανταπεργία (lock out) με την οποία απάντησαν οι εκδότες, επί έναν μήνα κυκλοφορούσαν μόνον τρεις εφημερίδες: οι κομματικές της Αριστεράς, «Αυγή» και «Ριζοσπάστης» και η «Αυριανή», η οποία εκείνον τον μήνα έφτασε να πουλάει 56.000 φύλλα ημερησίως.[20]

Η κυκλοφοριακή εκτίναξη της εφημερίδας ήλθε τον Σεπτέμβριο του 1980 όταν επιτέθηκε με σφοδρότητα στη σύζυγο του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, Λένα Βούλτσου-Ράλλη, η οποία ήταν αντιπρόσωπος της γαλλικής εταιρείας ενδυμάτων «Lacoste» στην Ελλάδα. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου του 1980 η «Αυριανή» είχε σπάσει το φράγμα των 100.000 φύλλων ημερησίως. Ακολούθησαν δίκες και καταδίκες για συκοφαντική δυσφήμηση ενώ στο δικαστήριο κατέθεσε και ο ίδιος ο Ράλλης -πρωτοφανές για εν ενεργεία Έλληνα πρωθυπουργό. Ο Κουρής κατάφερε με περιπετειώδη τρόπο να διαφύγει με πλοιάριο στην Ιταλία λίγο πριν συλληφθεί και από τη Ρώμη υπαγόρευε τηλεφωνικά ακόμη πιο επιθετικά άρθρα για την οικογένεια του τότε πρωθυπουργού.[20]

Με την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία το 1981, ο Γιώργος Κουρής προσεταιρίστηκε τον υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως Μένιο Κουτσόγιωργα, ενώ η «Αυριανή» υιοθέτησε το σλόγκαν «Η εφημερίδα που εξευτέλισε μια κυβέρνηση και γκρέμισε ένα σάπιο καθεστώς 50 χρόνων». Μέχρι το 1985 είχε καταφέρει να αυξήσει την κυκλοφορία της στα 250.000 φύλλα ημερησίως, καθιστώντας έτσι τον Γιώργο Κουρή πανίσχυρο παράγοντα μέσα στο κυβερνών κόμμα του ΠΑΣΟΚ.[21] Το 1982 εξέδωσε και την αθλητική εφημερίδα «Ο Φίλαθλος».

Όταν στις 9 Μαρτίου 1985, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι θα πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Αρεοπαγίτη Χρήστο Σαρτζετάκη, ενώ γενικά πιστευόταν ότι θα πρότεινε εκ νέου τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Γιώργος Κουρής διεκδίκησε τα εύσημα, και από την αμέσως επόμενη ημέρα (10 Μαρτίου) κάτω ακριβώς από τον τίτλο της «Αυριανής» καθιερώθηκε το μότο «Η εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλισμό».[20][21] Σε όλη την περίοδο 1981-1985 ο Κουρής είχε συνεχίσει τις προσωπικές επιθέσεις στον Καραμανλή, τον οποίο απειλούσε με Έκτακτο Στρατοδικείο για την υπόθεση του «Δεύτερου Αττίλα» (το δεύτερο σκέλος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, που έγινε επί κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Καραμανλή), ενώ συνέχισε να καταγγέλλει και την υποτιθέμενη ομοφυλοφιλία του Καραμανλή.[23]

Ο ισχυρισμός του Κουρή ότι αυτός υπήρξε ο πρωταγωνιστής της απομάκρυνσης του Καραμανλή έχει αμφισβητηθεί: στα απομνημονεύματά του, ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου Κώστας Τσίμας, που διατέλεσε διοικητής των μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ) και ήταν τότε (1985) γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αναφέρει ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποφασίσει ήδη από το 1984 «να τελειώνει» με τον Καραμανλή, και μαζί με τον Μένιο Κουτσόγιωργα βολιδοσκοπούσαν υποψηφίους.[24]

Τις παραμονές των βουλευτικών εκλογών της 2ας Ιουνίου του 1985, στις 10 Μαΐου, η «Αυριανή» δημοσίευσε σε πρωτοσέλιδο μια παλιά φωτογραφία του τότε προέδρου της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας ότι τα δύο πρόσωπα που τον περιστοίχιζαν ήταν Γερμανοί Ναζί επί Κατοχής και ο ίδιος «συνεργάτης των Γερμανών», στοχοποιώντας τον ως δωσίλογο, και σπάζοντας όλα τα κυκλοφοριακά ρεκόρ.[20] Στο ρεπορτάζ που συνόδευε τη φωτογραφία, ο Γιώργος Κουρής ανέφερε:[25]

«Μετά τον Ράλλη και τον Καραμανλή, η «Αυριανή» -ο φόβος και ο τρόμος όλων όσων κλέβουν το δημόσιο χρήμα και κοροϊδεύουν τον Λαό- ΞΗΛΩΝΕΙ, σήμερα, και τον περιβόητο Μητσοτάκη, δημοσιεύοντας μια ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ φωτογραφία- ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ από την οποία αποδεικνύεται ότι ο αρχηγός της συντηρητικής παράταξης είχε -κατά την περίοδο της Κατοχής- ΣΤΕΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ με τους Γερμανούς των «ES – ES»!!! ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε, ΘΑΒΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ, πλέον, τις φιλοδοξίες του Αρχιαποστάτη να κυβερνήσει τη Χώρα.»

Πολλά χρόνια αργότερα, δημοσιογραφική έρευνα αποκάλυψε ότι η φωτογραφία ήταν πλαστή και ότι κατασκευάστηκε από τη Στάζι, μετά από αίτημα των βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών.[26]

Ειδικό Δικαστήριο και Κανάλι 29[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά με την τοποθέτηση επιτρόπου στην Τράπεζα Κρήτης στις 19 Οκτωβρίου 1988 (ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλευόταν ακόμα στο νοσοκομείο Χέρφιλντ του Λονδίνου και δεν μπορούσε να επέμβει), ο Γ. Κουρής και η «Αυριανή» συνέχισαν να στηρίζουν τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Τότε ο Γ. Κουρής δημιούργησε τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ράδιο Αθήνα» τον οποίο εγκαινίασε προσωπικώς ο Α. Παπανδρέου. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 η «Αυριανή», μαζί με την τότε νεοεκδοθείσα (κυκλοφορούσε από τα τέλη του 1988) εφημερίδα «Επικαιρότητα» του Σωκράτη Κόκκαλη (η οποία είχε διευθυντή τον Σπύρο Καρατζαφέρη, φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου) αποτέλεσαν τις μοναδικές εφημερίδες-στηρίγματα του ΠΑΣΟΚ και του Α. Παπανδρέου προσωπικά.

Μάλιστα, κατά την προεκλογική περίοδο ο Κουρής και η «Αυριανή» κατάφεραν, μέχρι ένα σημείο, να μειώσουν την ταύτιση του Κοσκωτά με το ΠΑΣΟΚ, καθώς ανέδειξαν τις δοσοληψίες του Κοσκωτά με τον γαμπρό του Μητσοτάκη, Παύλο Μπακογιάννη. Με βάση τα δημοσιεύματα της «Αυριανής», ο τότε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, Δημήτριος Ευθυμιάδης, άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά του Μπακογιάννη για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος την 1η Ιουνίου 1989, 17 μέρες πριν από τις εκλογές.[27] Εκείνες τις μέρες ο Κουρής επίσης δημοσίευσε φωτογραφίες και τηλεφωνικές συνομιλίες (τις οποίες είχε υποκλέψει) από την εξωσυζυγική ερωτική σχέση του Μητσοτάκη με την Κατερίνα Μητσιγιώργη από τη Θεσσαλονίκη (γνωστή και ως «Η Κατερίνα της Θεσσαλονίκης»), ως αντιπερισπασμό στις επικρίσεις που δεχόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου για την δική του εξωσυζυγική ερωτική σχέση με την Δήμητρα Λιάνη.[28]

Μετά την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και 4 υπουργών του στο Ειδικό Δικαστήριο, ο Γιώργος Κουρής δημιούργησε το Κανάλι 29, το οποίο αποτέλεσε τον μοναδικό τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας που στήριξε τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά την περίοδο του Ειδικού Δικαστηρίου, με πιο διάσημη την εκπομπή «Η άλλη όψη», την οποία παρουσίαζε ο βουλευτής και υπουργός Ευάγγελος Γιαννόπουλος, σχολιάζοντας τα περιστατικά της δίκης. Ο Γιαννόπουλος είχε καλεσμένους δικηγόρους και καθηγητές Νομικής και ασκούσε έντονη κριτική στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου και του Ειδικού Δικαστηρίου, Βασίλειο Κόκκινο. Από αυτή την εκπομπή έγινε γνωστός και ο μετέπειτα κορυφαίος υπουργός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, καθώς συμμετείχε σε αυτή.[29]

Κατά τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, η «Αυριανή» εξέφρασε κάθε αντικυβερνητική αντίδραση, σε τομείς όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και τα εθνικά θέματα.[21]

Εδραίωση στην ιδιωτική τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και του Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία, το 1993, συνέπεσαν με το άνοιγμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Γιώργου Κουρή στην τηλεοπτική αγορά, στην οποία απαιτούνταν πολλά χρήματα. Ο Γιώργος Κουρής πούλησε το Κανάλι 29 στον Θόδωρο Βαρδινογιάννη και με τα χρήματα που πήρε δημιούργησε, το 1994, έναν νέο τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας, το Κανάλι 5, που αργότερα μετονομάστηκε σε Alter Channel.

Οι ανάγκες δανειοδότησης για την τηλεοπτική επέκταση του Γιώργου Κουρή προκάλεσαν τις πρώτες σοβαρές τριβές στις σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ. Ο Κουρής επιτέθηκε με σφοδρότητα στον τότε διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Γεώργιο Μίρκο, ο οποίος αρνήθηκε να εγκρίνει νέα δάνεια για τον Κουρή, ενώ εξέταζε και την νομιμότητα των ήδη συναφθέντων. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν υπέκυψε στις πιέσεις, και τότε ο Κουρής απάντησε δημοσιεύοντας γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη σε συνέχειες.[21] Έτσι διακόπηκαν οι σχέσεις με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Στη μάχη της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου ο Κουρής στήριξε ανοικτά τον Κώστα Σημίτη και χαρακτήρισε «μιμίκους» όσους υποστήριζαν τον Γεράσιμο Αρσένη και τον Άκη Τσοχατζόπουλο.[21]

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η κυκλοφορία της «Αυριανής» έπεσε κατακόρυφα. Ωστόσο, ο Κουρής ασκούσε την παρεμβατική του δύναμη στη δημόσια ζωή μέσω του Καναλιού 5.[21]

Επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή, από το 1996 μέχρι το 2009, ο Κουρής δεν είχε ξεκάθαρη γραμμή, καθώς άλλοτε επαινούσε και άλλοτε κατήγγειλε και τους δύο πρωθυπουργούς. Πάντως, και οι δύο κυβερνήσεις τον βοήθησαν με δάνεια και εξυπηρετήσεις.[20]

Εποχή των Μνημονίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεγάλη οικονομική κρίση που εκδηλώθηκε στην Ελλάδα το 2009-10 προκάλεσε μεγάλα προβλήματα χρηματοδότησης σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ. Το 2011 ο Κουρής αναγκάστηκε να κλείσει τον Φίλαθλο, και το 2012 το Alter και την «Αυριανή». Ωστόσο, κατάφερε να ανακάμψει και να παραμείνει ισχυρός στον χώρο των ΜΜΕ, ιδρύοντας νέα καθημερινή εφημερίδα, την «Kontra News», και νέο τηλεοπτικό σταθμό, το Kontra Channel (με ξεκάθαρα «αντιμνημονιακή» πολιτική ταυτότητα), ενώ ο γιος του, Ανδρέας Κουρής είναι συνιδιοκτήτης, μαζί με τον Νίκο Χατζηνικολάου της Real Media Group, που ελέγχει την πανελλαδική εφημερίδα Real News, την ενημερωτική ιστοσελίδα enikos.gr κ.α.

Ο Γιώργος Κουρής απεβίωσε από καρκίνο στις 30 Απριλίου 2018.[30]

Ο ρόλος του στο άνοιγμα του Φακέλου της Κύπρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος Κουρής, μαζί με τον κεντρώο πολιτικό και πρώην υπουργό Ιωάννη Ζίγδη (ο οποίος τότε ήταν συνεργαζόμενος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ) και τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου Γιάννη (Ιωάννη) Καψή, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στο άνοιγμα του πολυσυζητημένου «Φακέλου της Κύπρου», με τη δημιουργία Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία ξεκίνησε τις εργασίες τις τον Φεβρουάριο του 1986 και εξέδωσε το πόρισμά της τον Οκτώβριο του 1988 (μόνο η κυβερνητική πλειοψηφία, καθώς οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές αποχώρησαν).[31] Ο Κουρής είχε ιδιοτελή κίνητρα γι' αυτή την ενέργεια (να καταδείξει τις ευθύνες Καραμανλή και Αβέρωφ) αλλά σε κάθε περίπτωση με τη λειτουργία της Επιτροπής φωτίστηκαν πολλές πτυχές των γεγονότων της Κύπρου (μεταξύ άλλων, κατέθεσαν και οι δικτάτορες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Δημήτριος Ιωαννίδης). Το πόρισμα των βουλευτών κατέδειξε σοβαρές πολιτικές και στρατιωτικές ευθύνες των Καραμανλή και Αβέρωφ, αλλά η κυβέρνηση δεν τους παρέπεμψε σε Ειδικό Δικαστήριο, όπως ήταν η επιθυμία του Ζίγδη και του Κουρή.[31]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wHghqNAYvmYB3dtvSoClrL8A9d-yAUcKEJp6k5uE6xNduJInJ48_97uR_L9VDRJSMaAjkxp0HIviVTzBGm8pBsqXJHxrbqI-HQgiZ7qUS3x82Pu5V6JN8utNd0ZuKdojFmlcA2aw2QHX6ILAhKeXyagL69755ZdrVLFLPeScZIlGGGDR1WOUgDn. Ανακτήθηκε στις 1  Οκτωβρίου 2019.
  2. ↑ Καρελιάς, Γιώργος. «Γιώργος Κουρής: Ο πατριάρχης του λαϊκισμού παντός καιρού…». Protagon.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  3. ↑ Μαγκλίνης, Ηλίας (2013-07-07). «Η διάχυση του «αυριανισμού»». Η Καθημερινή. https://www.kathimerini.gr/opinion/735861/i-diachysi-toy-ayrianismoy/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-30. 
  4. ↑ Λακόπουλος, Γιώργος (1999). Το μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ. Αθήνα. σελ. 74. 
  5. ↑ Πάλλη-Πετραλιά, Φάνη (2014). Σαράντα χρόνια τώρα: Γεγονότα, παρασκήνια και πρωταγωνιστές της μεταπολίτευσης. Αθήνα. σελ. 120. 
  6. ↑ Γαργαλάκος, Μιχάλης (01-05-1993). «Δεν Μπορώ να Συνυπάρξω». Οικονομικός Ταχυδρόμος. 
  7. ↑ «Γιώργος Κουρής: Η ιστορία της ζωής του». parapolitika.gr. Παραπολιτικά. 30 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  8. ↑ Σαραντάκος, Νίκος (16 Ιουνίου 2014). «Ένα κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι και η εκστρατεία του ενάντια στον αυριανισμό». left.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  9. ↑ «15 απ’ τα χειρότερα πρωτοσέλιδα του Κουρή, μαζεμένα σ’ ένα ποστ». Μικροπράγματα. 2018-04-30. https://mikropragmata.lifo.gr/aksechasta/95202/. Ανακτήθηκε στις 2018-05-01. 
  10. ↑ ««Δεν έφερε ΑΥΡΙΑΝΗ ο φασίστας…»». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ «Αυριανή Vs Χατζιδάκι: ξερό διπλό!». Provocateur. https://provocateur.gr/archive/3159/ayrianh-vs-xatzidaki-ksero-diplo. Ανακτήθηκε στις 2018-04-30. 
  12. ↑ «Ο Αυριανισμός στα καλύτερά του». www.liberal.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  13. ↑ «Γιώργος Κουρής, η κατσαρίδα της Μεταπολίτευσης | Ανδρέας Πετρουλάκης». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  14. ↑ «Τέλος εποχής #2: Αυριανή». https://popaganda.gr/stories/%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae%cf%82-2-%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%ae/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-30. 
  15. ↑ Σεβαστάκης, Νικόλας (30 Απριλίου 2018). «Η «Αυριανή» και η Ελλάδα της». lifo.gr. LiFO. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2018. 
  16. ↑ «Συνελήφθη για χρέη ο Γιώργος Κουρής - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. 2014-01-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-05-03. https://web.archive.org/web/20180503021146/http://www.mixanitouxronou.gr/sinelifthi-gia-chrei-o-giorgos-kouris/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-30. 
  17. ↑ Αθώοι Γιώργος και Ανδρέας Κουρής για την υπόθεση του Alter
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Who's Who in Greece, 2001, σελ. 399
  19. ↑ Άρης Παπάνθιμος, Αυριανισμός, το σημερινό πρόσωπο του φασισμού, 1989, σελ. 13-21
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 20,6 Το απίστευτο στόρι ζωής ενός αληθινά Κεφαλλονίτη εκδότη. Ένας Κουρής στη φυλακή;
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 21,7 Γ. Κουρής: Αντισυμβατικός, αυτοδημιούργητος και πάντα… Αυριανιστής
  22. ↑ «ΒΟΜΒΑ: Πως πήγε ο Μητσοτάκης να φάει την περιουσία του Γιώργου Κουρή - Απίστευτοι διάλογοι στη φόρα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2017. 
  23. ↑ Πάνος Λουκάκος, Η αθέατη όψη: Τύπος και Πολιτική στη Μεταπολίτευση, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, κεφάλαιο «Αυριανή και Αυριανιστές»
  24. ↑ Κώστας Τσίμας, Σελίδες Ζωής: Αγώνες για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, Εκδόσεις «Προσκήνιο», 2004, σελίδα 191.
  25. ↑ Αυριανή, 10 Μαΐου 1985
  26. ↑ Η πραγματική ιστορία της πολυσυζητημένης φωτογραφίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
  27. ↑ Αυριανή, 2 Ιουνίου 1989
  28. ↑ Αυριανή, 1 έως 9 Ιουνίου 1989
  29. ↑ Το Έθνος, 16 Σεπτεμβρίου 1995
  30. ↑ «Πέθανε ο Γιώργος Κουρής». www.news247.gr. 30 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Γιάννης Καψής, Κουβεντιάζοντας με τον Ανδρέα: Ρητά και...απόρρητα, σελίδες 273-284, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2013
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιώργος_Κουρής&oldid=10332013"