Γάζι Ηρακλείου
Συντεταγμένες: 35°19′30″N 25°3′52″E / 35.32500°N 25.06444°E
| Γάζι | |
|---|---|
 | |
  Γάζι | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ηρακλείου |
| Δήμος | Μαλεβιζίου[1] |
| Δημοτική Ενότητα | Γαζίου |
| Κοινότητα | Γαζίου |
| Γεωγραφία και Στατιστική | |
| Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ηρακλείου |
| Πληθυσμός | 12.606 (2011) |
| Άλλα | |
| Ταχ. κωδ. | 71500 |
| Τηλ. κωδ. | +30 2810 |
Το Γάζι[2] (επίσημο: Γάζιον[3]) είναι Δυτικό προάστιο του Ηρακλείου και έδρα του Δήμου Μαλεβιζίου στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Μαλεβιζίου του Νομού Ηρακλείου.
Μεταξύ άλλων, στο Γάζι υπάρχουν υπηρεσίες του δήμου, δημοτικά σχολεία, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΚΕΠ, ΚΑΠΗ και ιατρείο.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή έχουν βρεθεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Έτσι, στη θέση "Μπαΐρια", αριστερά του δρόμου προς Κρουσώνα βρέθηκαν τυχαία το 1936 δύο πήλινα ειδώλια που παρίσταναν θεά από τη μινωική εποχή. Αποκαλύφθηκε επίσης σε ανασκαφές του Μαρινάτου δωμάτιο 4Χ4μ. , τμήμα μεγαλύτερης οικοδομής όπου βρέθηκαν σκεύη λατρείας και άλλα τρία ειδώλια της θεάς των φιδιών και των περιστεριών. Βρήκαν επίσης σωληνωτά αγγεία όμοια με εκείνα που βρέθηκαν στην Κνωσό και τα οποία σύμφωνα με τον Έβανς ήταν φωλιές των ιερών φιδιών. Όλα τα ευρήματα ανάγονται στα Υστερομινωικά χρόνια (Περίοδος ΙΙΙ). Σύμφωνα με το Μαρινάτο σε όλα τα ειδώλια παριστάνεται η ίδια θεά των φιδιών, χθόνια ή οικιακή και επίσης θεά των περιστεριών και του έρωτα αλλά και θεά της Μήκωνος (=υγείας) και της ευφορίας. Αυτό γιατί σε ένα από τα ειδώλια η θεά φορά στεφάνι με κάλυκες μήκωνος (=παπαρούνας), από όπου παράγεται το όπιο. Η μινωική θεά με τα χέρια υψωμένα θυμίζει την Παναγία την Πλατυτέρα, που συναντούμε στις βυζαντινές αγιογραφίες.
Η παλαιότερη μνεία του πληθυσμού χρονολογείται από το 1379, όταν αναφέρεται σε έγγραφο του Δουκικού Αρχείου του Χάνδακα.[4] Το 1583 το Γάζι αναφέρεται ως Gasi με 108 κατοίκους[5]. Το 1881 κατοικούνταν από 292 Τούρκους.
Πληθυσμική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακολουθεί η πληθυσμιακή εξέλιξη του κεντρικού οικισμού Γαζιου (και όχι του δ.δ.), σύμφωνα με τις εκάστοτε απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[4] | 252 | 79 | 60 | 66 | 125 | 323 | 465 | 830 | 4.770 | 8.018 | 12.606 |
Διοικητικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε Κοινότητα Γαζίου
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην τότες κοινότητα Τυλίσσου και το 1930 με το ΦΕΚ 120Α - 19/04/1930 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1994 με το ΦΕΚ 144Α - 31/08/1994 ορίστηκε έδρα του Δήμου Γαζίου ενώ το 2010 με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 έδρα του δήμου Μαλεβιζίου.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι μαζί με τους οικισμούς: Άγιοι Θεοδώροι, Άγιος Γέωργιος Μεθυστής, Καβροχώρι, Κολλυβάς, Σκαφιδαράς και Τίμιος Σταυρός, αποτελούν την κοινότητα Γαζίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Γαζίου του Δήμου Μαλεβιζίου και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 12.606 κατοίκους[7].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Δήμος Μαλεβιζίου
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 8. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 75.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 210.
- ↑ Καστροφύλακας, Κ 102
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10865 (σελ. 391 του pdf)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Ηράκλειον και ο Νομός του, έκδοση Νομαρχίας Ηρακλείου
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||