Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ, Πορφύριος Α΄
| Πορφύριος Α΄ | |
|---|---|
| Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά | |
 | |
| Από | 21 Αυγούστου 1885 |
| Έως | 7 Απριλίου 1904 |
| Προκάτοχος | Καλλίστρατος (Ρόκας) |
| Διάδοχος | Πορφύριος Β΄ |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 21 Αυγούστου 1885 |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Κοσμικό Όνομα | Παναγιώτης Μαρούδας |
| Γέννηση | 1831 Κοιλιωμένο Ζακύνθου, Ελλάδα |
| Θάνατος | 16 Ιουλίου 1909 Χίος, Ελλάδα |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Αρχιεπίσκοπος Πορφύριος Α΄ (κατά κόσμον Παναγιώτης Μαρούδας,[1] Κοιλιωμένο Ζακύνθου, 1831[2] - Χίος, 16 Ιουλίου 1909[1]) ήταν Έλληνας κληρικός και επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προκαθήμενος της Αυτόνομης Εκκλησίας του Όρους Σινά με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε μικρή ηλικία εισήλθε στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά. Χειροτονήθηκε στον βαθμό του ιεροδιάκονου από τον Μητροπολίτη Ισίδωρο. Διαχειριζόταν τα μετόχια της Μονής Σινά στο Κίεβο (Πλατεία Kontraktova, 2), στη Μολδαβία και την Κωνσταντινούπολη.
Στις 21 Αυγούστου 1885 χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νικόδημο και αναδείχθηκε στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου.
Έμενε στο μετόχι της μονής Σινά στο Κάιρο, από όπου διαχειριζόταν τις υποθέσεις της μονής με τη βοήθεια ενός αναχώματος και ενός καθεδρικού ναού των πρεσβυτέρων.
Διακρίθηκε για υψηλές ηθικές, διπλωματικές και επιχειρηματικές ικανότητες.
Αποχώρησε από τον θρόνο στις 24 Απριλίου 1904 για λόγους υγείας. Πέθανε το 1909 στη Χίο.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «νυχθημερόν: Δυο Ζακυνθινοί Ιεράρχες εξέλεξαν και χειροτόνησαν Επίσκοπο τον Άγιο Νεκτάριο». Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Πανδέκτης: Πορφύριος Α΄αρχιεπίσκοπος Σινά και Ραϊθού». Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2014.
| ||||||||||||||||||||||
