Απεσωκάρι Ηρακλείου
Συντεταγμένες: 35°0′34″N 24°57′10″E / 35.00944°N 24.95278°E
| Απεσωκάρι | |
|---|---|
 | |
  Απεσωκάρι | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Γόρτυνας |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Περιφερειακή ενότητα | Ηρακλείου |
| Υψόμετρο | 155 |
| Πληθυσμός | 103 (2011) |
| Άλλα | |
| Παλαιά ονομασία | Απεσωκάριον |
Το Απεσωκάρι είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Γόρτυνας με 103 κατοίκους το 2011. Παλαιότερα ανήκε στην επαρχία Καινούργιου. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 155 μέτρων στο νότιο άκρο της Μεσαράς, στους πρόποδες των Αστερουσίων. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η ελαιοκομία. Ο κεντρικός ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Εορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον οικισμό έχουν βρεθεί από αρχαιολόγους[1] δύο θολωτοί τάφοι που χρονολογούνται από την πρωτομινωική εποχή. Ο νεότερος και μικρότερος τάφος ανασκάφηκε παρανόμως από τους Γερμανούς το 1942 και βρέθηκαν σε αυτόν πολύχρωμα λίθινα αγγεία και πήλινα, χάλκινοι πελέκυς κ.ά..[2] Ανάμεσα στα ευρήματα είναι και δύο βωμοί.
Το χώριο αναφέρεται σε έγγραφα του 1369 ως Apossochari και αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Apessocari της επαρχίας Καινούργιου. Σύμφωνα με την απογραφή του Πέτρου Καστροφύλακα το 1583, το Apesocari είχε 104 κατοίκους. Το χωριό αναφέρεται και από τον Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα. Στην τουρκική απογραφή του 1671, αναφέρεται ως Aposkari, με 25 χαράτσια. Στην απογραφή του 1881, είχε 115 χριστιανούς κατοίκους και 2 τούρκους και ανήκε στον δήμο Πλατάνου. Το 1920 έγινε έδρα δικής του κοινότητας, η οποία το 1928 καταργήθηκε και το χωριό εντάχθηκε στην κοινότητα Πλώρας. Η κοινότητα ανασυστάθηκε το 1940.[2]
Η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[2] | 160 | 168 | 203 | 247 | 232 | 215 | 164 | 156 | 131 | 103 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Αρχαιολογικός Άτλας του Αιγαίου
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 120–1.
| |||||||||||||||||
| |||||
