Αντόνι Λάνγκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντόνι Λάνγκε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Απριλίου 1862
Βαρσοβία[1]
Θάνατος17  Μαρτίου 1929[2][3][4]
Βαρσοβία
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
ΨευδώνυμοNapierski και Antoni Wrzesień
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
ΘρησκείαΒουδισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[5]
Ισπανικά
Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
ποιητής
μεταφραστής
φιλόσοφος
συγγραφέας
κριτικός λογοτεχνίας
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
Επηρεάστηκε απόΓκυ ντε Μωπασσάν
ΣυγγενείςΜπολέσουαφ Λέσμιαν (ανιψιός)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντόνι Λάνγκε (πολωνικά: Antoni Lange) (1863-17 Μαρτίου 1929) ήταν Πολωνός ποιητής, φιλόσοφος, πολύγλωσσος (15 γλώσσες), συγγραφέας, πεζογράφος, επιστήμονας-συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Ήταν εκπρόσωπος του πολωνικού Παρνασσισμού και Συμβολισμού και θεωρείται επίσης ότι ανήκε στο Παρακμιακό Κίνημα. Επίσης, ήταν ειδικός στο Ρομαντισμό, τη γαλλική λογοτεχνία και εκλαϊκευτής των ανατολικών πολιτισμών. Το πιο δημοφιλές μυθιστόρημά του είναι η Μιράντα.

Μετέφρασε Άγγλους, Γάλλους, Ούγγρους, Ιταλούς, Ισπανούς, Ινδούς, Αμερικανούς, Σέρβους, Αιγύπτιους και Ανατολικούς συγγραφείς στα πολωνικά και Πολωνούς ποιητές στα γαλλικά και αγγλικά. Επίσης, ήταν ένας από τους αρχικούς ποιητές του κινήματος της Νέας Πολωνίας. Το έργο του συχνά συγκρίνεται με του Στεφάν Μαλαρμέ[6] και του Λεκόντ ντε Λιλ.

Ο Λάνγκε ήταν θείος του ποιητή Μπολέσουαφ Λέσμιαν.

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάνγκε γεννήθηκε στη Βαρσοβία, στην πατριωτική εβραϊκή οικογένεια του Χένρικ Λάνγκε (1815-1884) και της Ζόφια, το γένος Άιζενμπαουμ (1832-1897).[7] Ο πατέρας του έλαβε μέρος στη Νοεμβριανή Εξέγερση κατά του ρωσικού διαμελισμού της Πολωνίας. Ήταν θαυμαστής της ρομαντικής λογοτεχνίας και των ιδανικών της.[7] Ο Αντόνι Λάνγκε γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, αλλά γύρω στο 1880 αποβλήθηκε για την πατριωτική του δραστηριότητα από τον τσαρικό αντιβασιλέα Απούχτιν που διοικόυσε το πανεπιστήμιο εκείνη την εποχή.[7] Συντηρήθηκε οικονομικά ως δάσκαλος, αλλά επίσης δημοσίευσε ποίηση με τα ψευδώνυμα Ναπιέρσκι και Αντόνι Βζέσιεν.[7] Αποφάσισε να σπουδάσει στο Παρίσι, όπου συνάντησε νέες τάσεις στη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και την τέχνη. Στη Γαλλία εξοικειώθηκε με τις θεωρίες του Ζαν-Μαρτέν Σαρκό, καθώς και τον Πνευματισμό, την παραψυχολογία, τη φιλοσοφία του Άρτουρ Σοπενχάουερ και του Φρίντριχ Νίτσε, τις ανατολίτικες θρησκείες, την ευρωπαϊκή και ανατολική λογοτεχνία και τη σύγχρονη λογοτεχνική ανάλυση. Έλαβε μέρος στις λογοτεχνικές συναντήσεις του Στεφάν Μαλαρμέ.[7]

Ο Λάνγκε επέστρεψε στην πατρίδα του μετά την επιστροφή της Πολωνίας στην ανεξαρτησία[7] και έγινε ένα από τα πιο γνωστά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και Δημοσιογράφων της Βαρσοβίας (Warszawskie Towarzystwo Literatów i Dziennikarzy), ο πρόδρομος της Πολωνικής Ακαδημίας Λογοτεχνίας που ιδρύθηκε το 1933.[7] Οι Μπολέσουαφ Πρους, Γιούλιαν Οχορόβιτς και Λάνγκε ήταν οι πρώτοι Πολωνοί πνευματιστές. Νοίκιασε ένα διαμέρισμα στην Οδό Νόβι Σφιατ μαζί με τον Βουαντίσουαφ Ρέιμοντ, έναν Πολωνό συγγραφέα και νικητή του Βραβείου Νόμπελ του 1924. [8] Ο Στανίσουαφ Μπζοζόφσκι αποκάλεσε τον Λάνγκε ένα πραγματικό και όχι συχνά ευρωπαϊκό μυαλό[9] και ο Γιούλιαν Τούβιμ τον αποκάλεσε αυθεντία της στοχαστικής ποίησης.[10] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Λάνγκε ήταν μέλος της Εταιρείας Πολωνών Συγγραφέων και Δημοσιογράφων.[7] Ωστόσο, με την απότομη αύξηση της δημοτικότητάς του ως ποιητή τα ποιήματά του έγιναν πιο σκεπτικιστικά, απαισιόδοξα και ερμητικά. Το κύριο θέμα των ποιημάτων αυτής της περιόδου ήταν η αίσθηση της απομόνωσης και της παρεξήγησης από το πλήθος.

Στις αρχές του 20ού αιώνα αποχώρησε από τη δημόσια ζωή και έγινε μόνος και ξεχασμένος. Συγκέντρωσε τα τελευταία του ποιήματα σε τετράδια και δεν επέτρεψε ποτέ σε κανέναν να τα δημοσιεύσει.[11]

Το κύρος του Λάνγκε ως συγγραφέα υπονομεύτηκε από μια νέα γενιά αβάν-γκαρντ. Πέθανε σε απομόνωση, εξαθλίωση και αφάνεια στη Βαρσοβία το 1929. Δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά.

Ο Λάνγκε ήταν φίλος των Στεφάν Μαλαρμέ, Γιαν Κασπρόβιτς και Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι.

Υπάρχουν μόνο δύο πορτρέτα του Λάνγκε, ένα από αυτά ζωγραφίστηκε από τον Στανίσουαφ Βισπιάνσκι το 1890.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποιήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sonety wedyckie (1887)
  • Pogrzeb Shelleya (1890)
  • Wenus żebracza (1890)
  • Ballady pijackie (1895)
  • Księgi proroków (1895)
  • Logos (1895)
  • Poezje (I – 1895; II – 1898)
  • Pogrobowcom (1901)
  • Świat (1901)
  • Fragmenta. Poezje wybrane (1901)
  • Pocałunki (1902)
  • Deuteronomion (1902)
  • Akteon (1903)
  • Księgi bogów (1903)
  • Rozmyślania (1906)
  • Pierwszy dzień stworzenia (1907)
  • XXVII sonetów (1914)
  • Ilia Muromiec (1916)
  • Trzeci dzień (1925)
  • Groteski. Wiersze ironiczne (1927)
  • Rozmyślania. Z nowej serii (1928)
  • Gdziekolwiek jesteś (1931)
  • Ostatni zbiór poezji (1931)

Μυθιστορήματα και διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Godzina (1894)
  • Elfryda: nowele i fantazje (1895)
  • Zbrodnia (1907)
  • Dwie bajki (1910)
  • Czterdzieści cztery (1910)
  • Stypa (1911)
  • W czwartym wymiarze (1912)
  • Μιράντα (1924)
  • Nowy Tarzan (1925)
  • Róża polna (1926)
  • Michałki (1926)

Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Atylla (1898)
  • Wenedzi (1909)
  • Malczewski (1931)

Δοκίμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • O sprzeczności sprawy żydowskiej (1890)
  • Analfabetyzm i walka z ciemnotą w Królestwie Polskim (1892)
  • O poezji współczesnej (1895)
  • Studia z literatury francuskiej (1897)
  • Studia i wrażenia (1900)
  • Lord Byron (1905)
  • Rzuty (1905)
  • Panteon literatury wszechświatowej (1921)
  • Pochodnie w mroku (1927)

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. psb.14740.1.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119683701. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. International Music Score Library Project. Category:Lange,_Antoni. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 169968. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119683701. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. A. Hutnikiewicz, Młoda Polska, Warszawa 2004, p. 316
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Leszek Mieszczak. «Antoni Lange» (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014. 
  8. «The Nobel Prize in Literature 1924. Wladyslaw Reymont». The Official Web Site of the Nobel Prize. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2012. 
  9. S. Brzozowski, The Legend of Young Poland (Legenda Młodej Polski), http://univ.gda.pl/~literat/legenda/012.htm, ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2014 
  10. Note from Władca czasu (The Master of Time), edited by Julian Tuwim, Warsaw 1983.
  11. Τα ποιήματα δημοσιεύθηκαν μετά θάνατον το 1931 στο παράρτημα του έργου του Λάνγκε Μαλτσέφσκι

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]