Στεφάν Μαλαρμέ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Στεφάν Μαλαρμέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Stéphane Mallarmé (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 18 Μαρτίου 1842[1][2][3] Παρίσι[4][5] |
| Θάνατος | 9 Σεπτεμβρίου 1898[1][2][3] Valvins[6][7] |
| Τόπος ταφής | cemetery of Samoreau (48°25′ s. š., 2°45′8″ v. d.) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[8][9] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[10] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής[11] μεταφραστής συγγραφέας[12] κριτικός λογοτεχνίας κριτικός τέχνης καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εικονογράφος[13] |
| Εργοδότης | Λύκειο Κοντορσέ Lycée Janson-de-Sailly Collège-lycée Jacques-Decour |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Maria Christina Gerhard |
| Τέκνα | Anatole Mallarmé Geneviève Mallarmé-Bonniot |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στεφάν Μαλλαρμέ (γαλλικά: Stéphane Mallarmé, γεννημένος Ετιέν Μαλλαρμέ, 18 Μαρτίου 1842 – 9 Σεπτεμβρίου 1898) ήταν Γάλλος συμβολιστής ποιητής και κριτικός. Το έργο του επηρέασε αρκετές επαναστατικές σχολές τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα, όπως ο κυβισμός, ο φουτουρισμός, ο ντανταϊσμός και ο σουρρεαλισμός.
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1842. Δούλευε από το 1863 ως καθηγητής αγγλικών σε λύκεια, αρχικά στην επαρχία και έπειτα στο Παρίσι. Γνώρισε άλλους συγγραφείς όπως ο Πωλ Βερλαίν, ο Εμίλ Ζολά και καλλιτέχνες όπως ο Εντουάρ Μανέ, ο οποίος ζωγράφισε ένα πορτραίτο του το 1876. Έζησε σε σχετική πτώχεια, ενώ ούτε η οικογενειακή ζωή του ήταν ευχάριστη. Έγινε γνωστός όταν ο Βερλαίν τον συμπεριέλαβε, μαζί με τον Ρεμπώ και τον Κορμπιέρ στο δοκίμιό του Οι καταραμένοι ποιητές (Les Poètes maudits, 1883). Πέθανε το 1898, σε ηλικία 56 ετών, στο Βαλβέν, κοντά στο Φονταινεμπλώ.
Το έργο του επηρεάστηκε από τα Άνθη του Κακού, του Σαρλ Μπωντλαίρ, και τους Παρνασσιστές. Τα πιο διάσημα έργα του είναι τα: Το απόγευμα ενός φαύνου (L’ apres midi d’ un faune, 1865-1876), το οποίο μελοποιήθηκε από τον Ντεμπυσσί, η Ηρωδιάδα (Herodiade, 1864-1887) και Ο Ίγκιτουρ ή Η τρέλα του Ελβενόν (Igitur, δημοσιεύθηκε το 1925). Επίσης, μετέφρασε το Κοράκι του Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11914131k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 444401. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6j38wpk. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Archivio Storico Ricordi. 12768. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ (Ιταλικά) Archivio Storico Ricordi. 12768. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2021.
- ↑ LIBRIS. 1 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /rp356xw95tzh9wv. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 11967. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11914131k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /13401. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 147257. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.