Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκτόρ Μπερλιόζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Έκτορ Μπερλιόζ)


Εκτόρ Μπερλιόζ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Hector Berlioz (Γαλλικά)
Γέννηση11  Δεκεμβρίου 1803[1][2][3]
Λα Κοτ-Σαιντ-Αντρέ[4][5]
Θάνατος8  Μαρτίου 1869[1][2][6]
Παρίσι[7][4][5]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο της Μονμάρτρης[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΣπουδέςΚονσερβατόριο του Παρισιού
Ιδιότηταδημοσιογράφος, διευθυντής ορχήστρας, συγγραφέας[9][10], αυτοβιογράφος, κριτικός μουσικής[9], λιμπρετίστας, βιρτουόζος, βιβλιοθηκονόμος και συνθέτης[9][5]
ΣύζυγοςHarriet Smithson
ΤέκναLouis Berlioz[11]
ΓονείςΛουί Μπερλιόζ
Κίνημαρομαντισμός
Όργανακιθάρα, flageolet, φλάουτο και σαξόφωνο
Είδος τέχνηςόπερα, συμφωνία, κλασική μουσική και ρομαντική μουσική
Καλλιτεχνικά ρεύματαρομαντισμός
Σημαντικά έργαRequiem, Roméo et Juliette, Symphonie fantastique, Η καταδίκη του Φάουστ, Οι Τρώες, Le carnaval romain και Les Nuits d'Été
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης, Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (12  Αυγούστου 1864)[12] και Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (10  Μαΐου 1839)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Εκτόρ Μπερλιόζ (Hector Berlioz, 11 Δεκεμβρίου 1803 - 8 Μαρτίου 1869) ήταν Γάλλος συνθέτης.

Άρχισε να σπουδάζει ιατρική, αλλά γρήγορα ακολούθησε τη φυσική του κλίση προς τη μουσική. Το ταλέντο του όμως μόνο τελευταία εκτιμήθηκε και ο Μπερλιόζ μπήκε στη χορεία των μεγάλων μουσουργών. Ο Μπερλιόζ εκφράζει με το έργο του τα προσωπικά του αισθήματα, τον ενθουσιασμό της φλογερής του ιδιοσυγκρασίας και τις ρομαντικές του εξάρσεις. Θεωρείται ο δημιουργός της προγραμματικής μουσικής και το νεανικό του έργο Φανταστική Συμφωνία (1830) σημείωσε σταθμό στην ιστορία της μετα-μπετοβενικής συμφωνικής μουσικής. Το 1830 του απονεμήθηκε στην Ιταλία το μεγάλο Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome), αλλά η παρουσία του έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη Γαλλία και στη Ρωσία. Άλλα έργα του: Μπενβενούτο Τσελίνι (μελόδραμα), Τρώες, Ρωμαίος και Ιουλιέτα και Καταδίκη του Φάουστ (δραματικές συμφωνίες), Η Παιδική Ηλικία του Χριστού (ορατόριο). Σ'ένα τελευταίο θριαμβευτικό ταξίδι στη Ρωσία παρουσίασε την όπερα Βεατρίκη και Βενέδικτος, της οποίας η υπόθεση είναι παρμένη από το έργο του Σαίξπηρ Πολύς Θόρυβος για το Τίποτα.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138914125. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. «Louis Hector Berlioz». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//192/74.
  4. 4,0 4,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 789. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 n79091197. Ανακτήθηκε στις 20  Σεπτεμβρίου 2021.
  6. (Αγγλικά) SNAC. w6959fm6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  8. 8,0 8,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2024.
  9. 9,0 9,1 9,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/134219. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  11. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1076853692. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2024.
  12. (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
  • G. M. Tracy,«Έκτωρ Μπερλιόζ», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.16 (Οκτώβριος 1969), σελ.132-140