Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αν-Λουί Ζιροντέ-Τριοζόν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Anne-Louis Girodet (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 29 Ιανουαρίου 1767[1][2][3] Μονταρζίς[4][5][6] |
| Θάνατος | 8 Δεκεμβρίου 1824[2][3][7] Παρίσι[8][5][6] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[9] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[10] |
| Σπουδές | Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[11][12][13], συγγραφέας[14], χαράκτης[13] και εικονογράφος[13] |
| Κίνημα | νεοκλασσικισμός[11] και ρομαντισμός[11][15] |
| Είδος τέχνης | έργο ιστορικής θεματολογίας[13][5], έργο θρησκευτικής θεματολογίας[5], μυθολογικά θέματα[5] και προσωπογραφία[5] |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | νεοκλασσικισμός[11] και ρομαντισμός[11][15] |
| Σημαντικά έργα | Anne-Louis Girodet - Pygmalion & Galatée, Η Ταφή της Άταλα και Portrait of Hortense de Beauharnais, Queen of Holland |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής και βραβείο της Ρώμης (1789) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αν–Λουί Ζιροντέ–Τριοζόν, επονομαζόμενος Ζιροντέ ντε Ρουσύ (γαλλ. Anne–Louis Girodet–Trioson, dit Girodet de Roucy) ήταν Γάλλος ζωγράφος (Μονταρζίς 1767 – Παρίσι 1824). Τριοζόν ήταν το επίθετο του θετού πατέρα του. Ήταν μαθητής του Ζακ–Λουί Νταβίντ, ενός από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του νεοκλασικισμού, το έργο του οποίου ενέπνευσε και επηρέασε την καλλιτεχνική του πορεία, αν και αργότερα απομακρύνθηκε από το δάσκαλό του.
Η ανάδειξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1789, ο Ζιροντέ – Τριοζόν κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome) και παρέμεινε πέντε χρόνια στην Ιταλία. Το έργο του «Ο Ύπνος του Ενδυμίωνα» (1791, Λούβρο), που εκτέθηκε στο Σαλόν του Παρισιού το 1792, ενθουσίασε το διάσημο Γάλλο ζωγράφο Πιερ – Πωλ Πρυντόν, αλλά και τους κριτικούς της εποχής του. Ένα άλλο έργο της ίδιας περιόδου, που προσήλκυσε την προσοχή κοινού και κριτικής, ήταν «Η Δεσποινίς Lange, ως Δανάη» (1799). Ο δάσκαλός του Νταβίντ εκθείασε τον πίνακα του «Σκηνή του Κατακλυσμού» (1806, Λούβρο), αλλά αποδοκίμασε το έργο του «Οσιάν» (1802, Μαλμαιζόν).
Η τεχνοτροπία του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τεχνοτροπία του Ζιροντέ–Τριοζόν προανήγγειλε το κίνημα του ρομαντισμού στη Γαλλία. Ο διασημότερος πίνακάς του «Ο ενταφιασμός της Άταλα» (1808, Λούβρο), εμπνευσμένος από ένα έργο του Σατωμπριάν, την προσωπογραφία του οποίου είχε φιλοτεχνήσει, αποτελεί τόσο από την άποψη του θέματος όσο και του τρόπου παρουσίασής του ένα από τα πρώτα δείγματα του γαλλικού ρομαντισμού. Στο Μουσείο των Βερσαλλιών βρίσκονται τα έργα του «Εξέγερση στο Κάιρο» (1810) και «Ο Ναπολέων δέχεται τα κλειδιά της πόλης της Βιέννης». Το 1815 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών. Στη συνέχεια, αφοσιώθηκε στην προσωπογραφία (π.χ. πορτρέτο του Σατωμπριάν, Μουσείο Σαιν-Μαλό) και τη λογοτεχνία.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ορτάνς ντε Μπωαρνέ, θετή κόρη του Ναπολέοντα Α΄
Εξέγερση στο Κάιρο
Ο Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν, ρομαντικός συγγραφέας
Ο Ύπνος του Ενδυμίωνα, Μουσείο του Λούβρου
Η Ταφή της Αταλά
Ο Ζαν-Μπατίστ Μπελλέ, πρώην σκλάβος από την Αϊτή, που έγινε μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης
Ο Κάρλο Μπουοναπάρτε, πατέρας του Ναπολέοντα
Πυγμαλίων
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11958576f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Anne Louis Girodet-Trioson». (Ολλανδικά) RKDartists. 31961.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 rkd
.nl /explore /artists /31961. - ↑ 6,0 6,1 data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11958576f. - ↑ «Anne Louis Girodet de Roucy Trioson». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00074991. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 9,0 9,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 176.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 www
.britannica .com /biography /Anne-Louis-Girodet. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58997. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 vocab
.getty .edu /page /ulan /500115482. - ↑ Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2019.
- ↑ 15,0 15,1 archive
.artic .edu /girodet /themes .html.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χέρμπερντ Ρηντ: «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών». σελ. 89, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ζιροντέ – Τριοζόν, Αν Λουί», τόμος 26, σελ. 81, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.
|
