Άφρα Κέρκυρας
Συντεταγμένες: 39°37′20″N 19°51′30″E / 39.62222°N 19.85833°E
| Άφρα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων |
| Δημοτική Ενότητα | Παρελίων |
| Δημοτική Κοινότητα | Άφρας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Υψόμετρο | 60 |
| Έκταση | 3,765 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 826 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 49 150 |
Η Άφρα είναι χωριό της Κέρκυρας. Διοικητικά, είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Παρελίων, του δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Κέρκυρας, στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών που ακολούθησαν αυτό το πρόγραμμα.[2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομό Κερκύρας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ιονίων Νήσων.[4][5]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Άφρα είναι πεδινό χωριό της ανατολικής Κέρκυρας. Βρίσκεται πάνω στον επαρχιακό δρόμο Γουβιάς-Αγίου Νικολάου και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 60. Απέχει 9 χλμ. περίπου Δ. της πόλης της Κέρκυρας.[4][5][6][7][8]
Τοπική κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική κοινότητα Άφρας είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 3,765 χλμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Άγιος Βλάσιος και Κουρκουλαίικα.[2]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 736 (802) |
| 2001 | 849 (952) |
| 2011 | 839 (1.098) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 852 (909) |
| 1981 | 713 (772) |
| 1981 | 676 (745) |
| 1991 | 726 (793) |
| 2001 | 834 (936) |
| 2011 | 768 (1.028) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός εμφανίζεται το 1866 να προσαρτάται στον δήμο Ποταμογειτόνων της Κέρκυρας. Το 1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Άφρας και προσαρτήθηκε στον δήμο Παρελίων. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από από τον δήμο Παρελίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Κερκυραίων. Με το ΦΕΚ 43Α - 09/03/2019 αποσπάστηκε από τον δήμο Κερκυραίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων.[3]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην περιοχή του σημερινού χωριού είχαν εγκατασταθεί περίπου 2.000 Σουλιώτες μεταξύ 1803-1840, σύμφωνα με τα Γενικά Αρχεία Κέρκυρας και Λευκάδας.[12]
Αξιοθέατα και διατηρητέα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το αρχοντικό ιδιοκτησίας Ρ. Κουρκουμέλη, το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα επτανησιακής αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα. Tο συγκρότημα αποτελείται από τρία διαφορετικά κτίσματα, καθένα δε από αυτά είναι αξιόλογο δείγμα αρχιτεκτονικής με τα ιδιαίτερα μορφολογικά του στοιχεία. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο.[13]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12111
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 3:940
- ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 12:407
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Google Earth
- ↑ «Διακοπές», σ. 584
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «Σουλιωτών Γενεολογίες», Κωνσταντίνος Καραμούτσος, εκδόσεις Παπαζήση, 2008
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2022.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr
- Google Earth