Άντρες με τα όλα τους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άντρες με τα όλα τους
ΣκηνοθεσίαΠίτερ Κατάνεο[1][2][3]
ΠαραγωγήΟυμπέρτο ​​Παζολίνι[4]
ΣενάριοΣάιμον Μπόφοϊ[4]
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Καρλάιλ[5][2][3], Μαρκ Άντι[5][2][3], Τομ Γουίλκινσον[5][2][6], Ουίλιαμ Σνέιπ[2][3][7], Στιβ Χιούσον[8][7][9], Πολ Μπαρμπρ[7][9][4], Χιούγκο Σπιρ[7][9][4], Μπρους Τζόουνς[7], Λέσλι Σαρπ[4] και Έμιλι Γουφ[4]
ΜουσικήΑν Ντάντλεϊ[4]
ΦωτογραφίαΤζον ντε Μπόρμαν[4]
ΜοντάζΝτέιβιντ Φρίμαν[4] και Νικ Μουρ[4]
ΕνδυματολόγοςJill Taylor[4]
Εταιρεία παραγωγήςFilm4 Productions, Fox Searchlight Pictures[10] και Redwave Films[10]
ΔιανομήInterCom και iTunes
Πρώτη προβολή30  Οκτωβρίου 1997 (Γερμανία)[11] και 1997
Διάρκεια90 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο[4] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
ΈπεταιThe Full Monty[12]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Άντρες με τα όλα τους (Αγγλικά: The Full Monty) είναι μια βρετανική κωμωδία του 1997 σε σκηνοθεσία Πίτερ Κατάνεο, με πρωταγωνιστές τους Ρόμπερτ Καρλάιλ, Μαρκ Άντι, Γουίλιαμ Σνέιπ, Στιβ Χουίζον, Τομ Γουίλκινσον, Πολ Μπάρμπερ και Χιούγκο Σπιρ. Το σενάριο έγραψε ο Σάιμον Μποφόι. Η ταινία διαδραματίζεται στο Σέφιλντ της Βόρειας Αγγλίας κατά τη δεκαετία του 1990 και αφηγείται την ιστορία έξι ανέργων, τέσσερις από τους οποίους πρώην εργάτες χάλυβα, που αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα ανδρικό στριπτίζ για να βγάλουν χρήματα. Με αυτόν τον τρόπο, ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Γκαζ, θα μπορέσει να βλέπει τον γιο του. Ο Γκαζ δηλώνει ότι το σόου τους θα είναι πολύ καλύτερο από τους διάσημους χορευτές Chippendales, επειδή θα κάνουν στριπτίζ μέχρι τέλους, βγάζοντας όλα τους τα ρούχα.

Παρά το γεγονός ότι η ταινία είναι κωμωδία, αγγίζει και σοβαρά θέματα όπως ανεργία, τα πατρικά δικαιώματα, η κατάθλιψη, η ανικανότητα, η ομοφυλοφιλία, η εικόνα του σώματος, η κουλτούρα της εργατικής τάξης και η αυτοκτονία Το Άντρες με τα όλα τους έκανε μεγάλη επιτυχία κατά την κυκλοφορία και είχε διεθνή εμπορική επιτυχία, με εισπράξεις άνω των 250 εκατομμυρίων δολαρίων με προϋπολογισμό μόλις 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Ήταν η ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι που ξεπεράστηκε σε πωλήσεις από τον Τιτανικό. Κέρδισε το Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, ενώ προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής, κερδίζοντας το τελευταίο.

Το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε το Άντρες με τα όλα τους στην 25η θέση των καλύτερων βρετανικών ταινιών του 20ού αιώνα. Η ταινία διασκευάστηκε σε μιούζικαλ το 2000, θεατρική παράσταση το 2013 και αναμένεται να γίνει τηλεοπτική σειρά.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, τα κάποτε επιτυχημένα χαλυβουργεία του Σέφιλντ, στο Νότιο Γιόρκσιρ, έκλεισαν και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού απολύθηκε. Οι πρώην χαλυβουργοί Γκάρι Σόφιλντ (Γκαζ) και Ντέιβ Χόρσφολ πάνε να κλέψουν παλιοσίδερα από τα εγκαταλειμμένα εργοστάσια για να τα πουλήσουν για να βγάλουν χρήματα, παίρνοντας μαζί τους τον γιο του Γκαζ, Νέιθαν, για βοήθεια, αλλά ένας φύλακας τους αιφνιδιάζει και να τους κλειδώνει μέσα στο χαλυβουργείο.

Ο Γκαζ αντιμετωπίζει προβλήματα από την πρώην σύζυγό του Μάντι και τον φίλο της Μπάρι σχετικά με τις πληρωμές για τη διατροφή του Νέιθαν που δεν είναι σε θέση να πληρώσει από τότε που έχασε τη δουλειά του. Ο Νέιθαν ζει με τη Μάντι και τον Μπάρι, αλλά ο Γκαζ έχει κοινή επιμέλεια του παιδιού μαζί με τη Μάντι. Ο Νέιθαν θα ήθελε να μπορεί να κάνει πιο «κανονικά πράγματα» με τον πατέρα του, Γκαζ. Η Μάντι προσπαθεί να πάρει την αποκλειστική επιμέλεια του Νέιθαν, τον οποίο ο Γκαζ υπεραγαπά. Ο Γκαζ ψάχνει απελπισμένα να βρει χρήματα και να κερδίσει την αγάπη του Νέιθαν.

Μια μέρα, ο Γκαζ εντοπίζει ένα πλήθος γυναικών που κάνουν ουρά έξω από ένα τοπικό κλαμπ για να δουν ανδρικό στριπτίζ και εμπνέεται να δημιουργήσει τη δική του ομάδα στριπτίζ χρησιμοποιώντας ντόπιους άνδρες, ελπίζοντας να βγάλει αρκετά χρήματα για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του για τη διατροφή του Νέιθαν. Ο πρώτος που μπαίνει στην ομάδα είναι ο Λόμπερ, ένας φύλακας στο χαλυβουργείο όπου εργάζονταν κάποτε ο Ντέιβ και ο Γκαζ, του οποίου οι δυο τους διακόπτουν την απόπειρα αυτοκτονίας. Στη συνέχεια, στρατολογούν τον Τζέραλντ Κούπερ, τον πρώην επιστάτη τους, ο οποίος κρύβει την ανεργία του από τη γυναίκα του. Ο Γκαζ και ο Ντέιβ βλέπουν τον Τζέραλντ και τη σύζυγό του, Λίντα, να κάνουν μάθημα χορού και τον στρατολογούν για να τους διδάξει χορευτικές κινήσεις.

Αναζητώντας περισσότερους εθελοντές, οι τέσσερις άντρες πραγματοποιούν ανοιχτή ακρόαση και επιλέγουν τον Χορς, έναν ηλικιωμένο που είναι ωστόσο καλός χορευτής και τον Γκάι, που δεν ξέρει καθόλου να χορεύει, αλλά αποδεικνύεται ασυνήθιστα προικισμένος σωματικά. Οι έξι άνδρες αρχίζουν να εξασκούνται. Στη συνέχεια, ο Γκαζ μαθαίνει ότι πρέπει να πληρώσει προκαταβολή 100 λιρών για να εξασφαλίσει το κλαμπ για τη νύχτα. Δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά, αλλά ο Νέιθαν παίρνει τις καταθέσεις του από την τράπεζα, λέγοντας ότι εμπιστεύεται τον Γκαζ, ο οποίος θα τον ξεπληρώσει. Όταν δύο ντόπιες γυναίκες του βλέπουν να κολλάνε αφίσες για το σόου, ο Γκαζ καυχιέται ότι είναι καλύτεροι από πραγματικούς στρίπερ επειδή θα τα βγάλουν όλα. Ο Ντέιβ, που δεν του αρέσει η εικόνα του σώματός του, τα παρατάει και βρίσκει δουλειά ως φύλακας σε σουπερμάρκετ. Οι άλλοι κάνουν δημόσια πρόβες στο εργοστάσιο μπροστά σε κάποιες συγγενείς του Χορς, αλλά ένας διερχόμενος αστυνομικός τους πιάνει στη μέση της παράστασης και ο Γκαζ, ο Τζέραλντ και ο Χορς συλλαμβάνονται για προσβολή δημόσιας αιδούς, γεγονός που κάνει τον Γκαζ να χάσει το δικαίωμα να βλέπει τον Νέιθαν. Ο Λόμπερ και ο Γκάι καταφέρνουν να δραπετεύσουν και καταλήγουν στο σπίτι του Λόμπερ, όπου κοιτάζονται ερωτικά και αρχίζουν μια σχέση.

Η Λίντα πετά έξω από το σπίτι τον Τζέραλντ όταν οι δικαστικοί επιμελητές φτάνουν στο σπίτι τους και τους κατάσχουν τα υπάρχοντά τους για να πληρώσουν τα χρέη του Τζέραλντ, με αποτέλεσμα να πρέπει να μείνει με τον Γκαζ. Αργότερα ο Γκαζ πηγαίνει στο σουπερμάρκετ και ζητά από τον Ντέιβ να «δανειστεί» ένα σακάκι για την κηδεία της μητέρας του Λόμπερ. Ο Ντέιβ συμφωνεί και αποφασίζει να εγκαταλείψει τη δουλειά του ως φύλακας. Οι δυο τους κλέβουν δύο κοστούμια και πηγαίνουν μαζί στην κηδεία.

Στο μεταξύ, η σύλληψη των μελών της ομάδας την έχει κάνει δημοφιλή. Συμφωνούν να παραιτηθούν από το σχέδιο, ώσπου ο Γκαζ μαθαίνει ότι το σόου έχει ξεπουλήσει. Πείθει τους άλλους να το κάνουν μόνο για ένα βράδυ. Ο Τζέραλντ δεν είναι σίγουρος, καθώς βρήκε πλέον μια δουλειά την οποία ο Γκαζ και ο Ντέιβ είχαν προσπαθήσει να σαμποτάρουν, αλλά συμφωνεί να το κάνει μόνο μία φορά. Αρχικά ο Ντέιβ εξακολουθεί να αρνείται, αλλά ανακτά την αυτοπεποίθησή του μετά από ενθάρρυνση της συζύγου του, Τζιν, και εντάσσεται στο υπόλοιπο γκρουπ λίγα λεπτά πριν βγουν στη σκηνή. Ο Νέιθαν έρχεται κρυφά με τον Ντέιβ και λέει στον Γκαζ ότι είναι εκεί και η Μάντι, αλλά χωρίς τον Μπάρι.

Ο Γκαζ αρνείται να κάνει το νούμερο επειδή υπάρχουν άνδρες στο κοινό (μεταξύ των οποίων και οι αστυνομικοί που παρακολούθησαν το βίντεο της κάμερας ασφαλείας που τους είχε καταγράψει), παρόλο που οι αφίσες έγραφαν ότι το σόου ήταν μόνο για γυναίκες. Οι άλλοι πέντε ξεκινούν το νούμερο και ο Νέιθαν διατάζει τον πατέρα του να βγει στη σκηνή. Ο Γκαζ, περήφανος για τον γιο του, βγαίνει μαζί με τους άλλους και εμφανίζεται μπροστά στο κοινό και τη Μάντι φαίνεται να τον βλέπει διαφορετικά. Η ταινία τελειώνει με την ομάδα να εκτελεί το νούμερο μπροστά σε ένα γεμάτο ενθουσιασμό κοινό, ενώ παίζει το "You Can Leave Your Hat On" σε εκτέλεση του Τομ Τζόουνς. Το τελευταίο ρούχο που πετούν είναι τα καπέλα τους.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Channel 4 Films πλήρωσε για να γραφτεί το σενάριο, αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να επενδύσει μετοχικό κεφάλαιο στην ταινία. Η Fox Searchlight τελικά τη χρηματοδότησε δίνοντας σχεδόν 3 εκατομμύρια λίρες. [13]

Η διάσημη σκηνή με το τραγούδι " Hot Stuff ", στην οποία οι χαρακτήρες χορεύουν στην ουρά του ταμείου ανεργίας, [14] επρόκειτο αρχικά να κοπεί στο μοντάζ καθώς θεωρήθηκε "μη ρεαλιστική". [15]

Λέγεται ότι οι ηθοποιοί συμφώνησαν ότι και οι έξι θα έβγαζαν πραγματικά όλα τους τα ρούχα στο τέλος μπροστά σε 50 κομπάρσους, υπό την προϋπόθεση ότι έκαναν μία μόνο λήψη. [16]

Τα γυρίσματα λέγεται επίσης ότι ήταν πολύ δύσκολα. [17]

Τοποθεσίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου μέσα και γύρω από το Σέφιλντ τον Απρίλιο του 1996, εκτός από μερικές τοποθεσίες στο Σάιρμπρουκ του Ντέρμπισιρ. [18] [13]

Γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ταινία γίνεται συχνή χρήση της βρετανικής αργκό, και ειδικότερα της διαλέκτου του Σέφιλντ.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία εξέπληξε τους κριτικούς όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, κερδίζοντας σχεδόν καθολική αναγνώριση και στη συνέχεια ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Γράφοντας στο περιοδικό Time Out New York αναφορικά με την ταινία, ο Άντριου Τζόνστον δήλωσε: «Το Άντρες με τα όλα τους είναι πολύ λιγότερο ακραίο από όσο ακούγεται. Οι πιο αστείες στιγμές είναι συχνά οι πιο υπαινικτικές, όπως όταν οι πέντε στρίπερ που στέκονται στην ουρά του ταμείου ανεργίας χορεύουν ασυναίσθητα όταν το ραδιόφωνο παίζει το "Hot Stuff" της Ντόνα Σάμερ». [19]

Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes αναφέρει ότι το 96% των κριτικών έχει δώσει στην ταινία θετική κριτική με βάση 50 κριτικές και με μέσο όρο βαθμολογίας 7,50/10. [20] Στο Metacritic, το οποίο αξιολογεί ταινίες με βαθμολογία στα 100, η ταινία έχει βαθμολογία 75 με βάση 31 κριτικές κριτικών και "γενικά ευνοϊκές κριτικές". [21]

Εισπράξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν η ταινία κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, έμεινε στην κορυφή του box office για δεκατρείς εβδομάδες και έγινε η βρετανική ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις όλων των εποχών μετά από εννέα εβδομάδες, ξεπερνώντας το Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία. Έφτασε επίσης στο νούμερο ένα στην Αυστραλία όπου παρέμεινε για πέντε εβδομάδες. Στη Γαλλία, βγήκε στις αίθουσες ταυτόχρονα με το Ο Χαμένος Κόσμος: Jurassic Park και βρέθηκε στην τρίτη θέση ανάμεσα στις ταινίες της εβδομάδας. Στις 27 Ιανουαρίου 1997 ξεπέρασε Jurassic Park και έγινε η ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Διακρίσεις και αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Άντρες με τα όλα τους κέρδισε Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας το 1997, ξεπερνώντας τους πρωτοπόρους Τιτανικό και Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό και ο Καρλάιλ κέρδισε Βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία ήταν υποψήφια για τέσσερα συνολικά Όσκαρ: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής και Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου.

Το 1997, το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής χωρίστηκε σε δύο κατηγορίες: Δραματική και Μιούζικαλ ή Κωμωδία. Υπό το πρίσμα του μεγάλου νικητή του 1997, του Τιτανικού, η ταινία κέρδισε μόνο το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Μιούζικαλ ή Κωμωδίας της Αν Ντάντλεϊ, ενώ τα Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας απέσπασε ο Τιτανικός και ο σκηνοθέτης του Τζέιμς Κάμερον και το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου οι Μπεν Άφλεκ και Ματ Ντέιμον για την ταινία Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ.

Το 1999, η ταινία κατατάχθηκε στο #25 μεταξύ των 100 κορυφαίων βρετανικών ταινιών του BFI. Το 2000, οι αναγνώστες του περιοδικού Total Film ψήφισαν το Άντρες με τα όλα τους ως την 49η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών. Μέχρι εκείνη τη χρονιά είχε κερδίσει περίπου 194 εκατομμύρια λίρες στο box office παγκοσμίως. [22]

Σάουντρακ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής της Αν Ντάντλεϊ ήταν μια έκπληξη και ορισμένοι κριτικοί ένιωσαν ότι δεν το άξιζε, καθώς το βραβείο δίνεται για πρωτότυπη μουσική, ενώ οι χαρακτηριστικότερες στιγμές της ταινίας συνοδεύτηκαν από παλιά, αγαπημένα κομμάτια. [23] [24] [25] Η Ντάντλι συνέθεσε "περίπου 20 λεπτών μουσική" για την ταινία. [26] Ο Μπομπ Στράους αποκάλεσε το Όσκαρ «άξιο», [27] ενώ η Πολίν Ρέι ένιωσε ότι η Ντάντλι συμπλήρωνε τις γνωστές επιτυχίες. [28]

Το άλμπουμ The Full Monty: Music from the Motion Picture Soundtrack περιλαμβάνει δύο πρωτότυπα κομμάτια της Ντάντλεϊ συν τις ποπ επιτυχίες, μεταξύ των οποίων τη διασκευή του "You Can Leave Your Hat On" από τον Τομ Τζόουνς σε παραγωγή της Ντάντλεϊ, η οποία είχε συνεργαστεί με τον Τζόουνς το 1988 στη διασκευή του κομματιού "Kiss" του Prince. [26] [29]

  1. "The Zodiac" - David Lindup (3:06)
  2. "You Sexy Thing" – Hot Chocolate (4:03)
  3. "You Can Leave Your Hat On" - Τομ Τζόουνς (4:26)
  4. "Moving on Up" – M People (5:29)
  5. "Make Me Smile (Come Up and See Me)" - Steve Harley & Cockney Rebel (3:59)
  6. "The Full Monty" - Αν Ντάντλεϊ (3:04)
  7. "The Lunchbox Has Landed" - Αν Ντάντλεϊ (2:14)
  8. "Land of a Thousand Dances" – Γουίλσον Πίκετ (2:24)
  9. "Rock & Roll, Pt. 2" – Γκάρι Γκλίτερ (3:02)
  10. " Hot Stuff " – Ντόνα Σάμερ (3:49)
  11. "We Are Family" - Sister Sledge (3:35)
  12. "Flashdance... What a Feeling" – Αϊρίν Κάρα (3:49)
  13. " The Stripper " – Joe Loss & His Orchestra (2:11)

Προσαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1998 η ταινία έγινε βιβλίο από τη Βρετανίδα συγγραφέα Γουέντι Χόλντεν. [30]

Η ταινία διασκευάστηκε σε μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ του 2000 με τον ίδιο τίτλο, ενώ οι χαρακτήρες και το σκηνικό αμερικανοποιήθηκαν. Το μιούζικαλ προβλήθηκε στο West End στην αίθουσα Prince of Wales Theatre το 2002.

Στην Ελλάδα, το Άντρες με τα όλα τους έκανες πρεμιέρα στις 4 Νοεμβρίου 2022 στο θέατρο Βέμπο, στην Αθήνα. Η σκηνοθεσία ήταν της Θέμιδας Μαρσέλλου και πρωταγωνιστούσαν οι Αντώνης Λουδάρος, Σωτήρης Καλυβάτσης, Γιώργος Γαλίτης, Ησαΐας Ματιάμπα, Θανάσης Πατριαρχέας και Ντάνιελ Νούρκα. Σε άλλους ρόλους εμφανίζονταν οι Ελένη Καρακάση, Παρθένα Χοροζίδου, Ιζαμπέλα Φούλοπ, Κατερίνα Στικούδη και Ζέτα Μαστροδούκα. Τα σκηνικά ήταν της Μαίρης Τσαγκάρη. [31] [32]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0119164/. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=10442.html. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 stopklatka.pl/film/golo-i-wesolo. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 www.europeanfilmawards.eu/en_EN/film/the-full-monty.5448. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 www.metacritic.com/movie/the-full-monty. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  6. ↑ www.the-numbers.com/movie/Full-Monty-The. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 www.imdb.com/title/tt0119164/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  8. ↑ www.adorocinema.com/filmes/filme-10442/. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 www.bbfc.co.uk/releases/full-monty-film-0. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  10. ↑ 10,0 10,1 www.europeanfilmacademy.org/1997.95.0.html. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2019.
  11. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0119164/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  12. ↑ www.imdb.com/title/tt19637538/movieconnections/. Ανακτήθηκε στις 12  Νοεμβρίου 2023.
  13. ↑ 13,0 13,1 «How we made The Full Monty». The Guardian. 26 March 2019. https://www.theguardian.com/film/2019/mar/26/how-we-made-the-full-monty-bums. Ανακτήθηκε στις 1 October 2021. 
  14. ↑ Nightingale, Laura (3 February 2015). «Go all the way and leave your hat at home for The Full Monty in Woking». getsurrey. https://www.getsurrey.co.uk/whats-on/arts-culture-news/gary-lucy-goes-way-full-8569308. Ανακτήθηκε στις 6 November 2018. 
  15. ↑ «13 Naked Truths About The Full Monty». Mental Floss. 11 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2019. 
  16. ↑ Hartl, John (4 Σεπτεμβρίου 1997). «'Full Monty' Director Goes For Character-Driven Humor». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2019. 
  17. ↑ Robert Carlyle was not expecting The Full Monty to be a hit – The Graham Norton Show 2017 – BBC One, https://www.youtube.com/watch?v=DwYzhVHO-Tc, ανακτήθηκε στις 9 January 2020 
  18. ↑ «Where was 'The Full Monty' filmed?». British Film Locations. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  19. ↑ Johnston, Andrew (14 August 1997). «The Full Monty». Time Out New York. 
  20. ↑ The Full Monty στο Rotten Tomatoes
  21. ↑ The Full Monty στο Metacritic
  22. ↑ Alexander Walker, Icons in the Fire: The Rise and Fall of Practically Everyone in the British Film Industry 1984–2000, Orion Books, 2005 p280
  23. ↑ Bona, Damien (6 Φεβρουαρίου 2002). Inside Oscar 2. Random House Publishing Group. σελ. 306. ISBN 9780345448002. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. the Oscar to Anne Dudley for The Full Monty ... was somewhat surprising, since the music most remembered from the film was ... disco hits" 
  24. ↑ Berardinelli, James (23 Μαρτίου 1998). «Commentary: A "Live" Look at the Oscars». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2014. To be quite frank, I can't remember anything about the original score of the film. All I remember are the pop songs. 
  25. ↑ Burr, Ty (1 March 1998). «When Will Oscar Really Know the Score?». The New York Times. https://www.nytimes.com/specials/oscars/news-scores.html. Ανακτήθηκε στις 27 November 2014. 
  26. ↑ 26,0 26,1 Fontaine, Rex (29 March 1998). «People: Early to bed for Anne and Oscar». The Independent on Sunday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 June 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220618/https://www.independent.co.uk/life-style/people-early-to-bed-for-anne-and-oscar-1153273.html. Ανακτήθηκε στις 27 November 2014. 
  27. ↑ Strauss, Bob (24 March 1998). «Analysis: Oscars listing to mainstream». Los Angeles Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 4, 2014. https://web.archive.org/web/20141204161406/http://www.thefreelibrary.com/ANALYSIS%3A+OSCARS+LISTING+TO+MAINSTREAM.-a083816326. Ανακτήθηκε στις 27 November 2014. 
  28. ↑ Reay, Pauline (2004). Music in Film: Soundtracks and Synergy. Wallflower Press. σελ. 105. ISBN 9781903364659. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  29. ↑ Dyja, Eddie (2010). Studying British Cinema, the 1990s. Columbia University Press. σελ. 106. ISBN 9781906733025. Tom Jones ... recorded it especially for the film 
  30. ↑ Baetens, Jan (2007). «From screen to text: novelization, the hidden continent». The Cambridge Companion to Literature on Screen. Cambridge University Press. σελίδες 226–238. ISBN 9780521849623. 
  31. ↑ «Θέατρο «Βέμπο»: Οι «Άντρες με τα όλα τους» έρχονται στη σκηνή του τον Νοέμβριο». Πρώτο Θέμα. 9 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2023. 
  32. ↑ «Άνδρες με τα όλα τους». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας
Καλύτερη Ταινία από
Οποιαδήποτε Πηγή
1947–1967
Καλύτερη Ταινία
1968–σήμερα
  • (1968) Ο Πρωτάρης
  • (1969) Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου
  • (1970) Οι Δύο Ληστές
  • (1971) Καταραμένη Κυριακή
  • (1972) Καμπαρέ
  • (1973) Αμερικανική νύχτα
  • (1974) Επώνυμο: Λακόμπ, Όνομα: Λουσιέν
  • (1975) Η Αλίκη δε μένει πια εδώ
  • (1976) Στη Φωλιά του Κούκου
  • (1977) Ο Νευρικός Εραστής
  • (1978) Τζούλια
  • (1979) Μανχάταν
  • (1980) Ο άνθρωπος ελέφαντας
  • (1981) Οι Δρόμοι της Φωτιάς
  • (1982) Γκάντι
  • (1983) Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα
  • (1984) Κραυγές στη σιωπή
  • (1985) Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου
  • (1986) Δωμάτιο με Θέα
  • (1987) Ζαν ντε Φλορέτ
  • (1988) Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας
  • (1989) Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών
  • (1990) Τα Καλά Παιδιά
  • (1991) The Commitments: Οι ροκάδες του Δουβλίνου
  • (1992) Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ
  • (1993) Η Λίστα του Σίντλερ
  • (1994) Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία
  • (1995) Λογική και ευαισθησία
  • (1996) Ο Άγγλος ασθενής
  • (1997) Άντρες με τα όλα τους
  • (1998) Ερωτευμένος Σαίξπηρ
  • (1999) American Beauty
  • (2000) Μονομάχος
  • (2001) Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού
  • (2002) Ο Πιανίστας
  • (2003) Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά
  • (2004) Ιπτάμενος Κροίσος
  • (2005) Το μυστικό του Brokeback Mountain
  • (2006) Η βασίλισσα
  • (2007) Εξιλέωση
  • (2008) Slumdog Millionaire
  • (2009) The Hurt Locker
  • (2010) Ο Λόγος του Βασιλιά
  • (2011) The Artist
  • (2012) Επιχείρηση: Argo
  • (2013) 12 χρόνια σκλάβος
  • (2014) Μεγαλώνοντας
  • (2015) Η Επιστροφή
  • (2016) La La Land
  • (2017) Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι
  • (2018) Roma
  • (2019) 1917
  • (2020) Η Χώρα των Νομάδων
  • (2021) Η Εξουσία του Σκύλου
  • (2022) Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο
  • (2023) Οπενχάιμερ
    • Καθιερωμένοι όροι
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άντρες_με_τα_όλα_τους&oldid=10278940"