Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.
Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ
Howards End
Howards end poster.jpg
ΣκηνοθεσίαΤζέιμς Άιβορι
ΠαραγωγήΙσμαήλ Μέρτσαντ
ΣενάριοΡουθ Πρόουλερ Ζαμπβάλα
Έντουαρντ Φόρστερ (Μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεHowards End
ΠρωταγωνιστέςΈμμα Τόμσον
Βανέσα Ρεντγκρέιβ
Άντονυ Χόπκινς
Ελένα Μπόναμ Κάρτερ
ΜουσικήΡίτσαρντ Ρόμπινς
Πέρσι Γκρέιτζερ (Μουσικό θέμα έναρξης και τέλους)
ΦωτογραφίαΤόνι Πιρς Ρόμπερτς
ΜοντάζΆντριου Μάρκους
Εταιρεία παραγωγήςMerchant Ivory Productions
Πρώτη προβολήCountry flag 13/3/1992
Κυκλοφορία1992
Διάρκεια140 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταινία Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Πρωτότυπος τίτλος Howards End) είναι δράμα παραγωγής 1992 σε σκηνοθεσία Τζέιμς Άιβορι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Έντουαρντ Φόρστερ. Η παραγωγή της ταινίας έγινε από την εταιρία Μέρτσαντ-Άιβορι και αποτέλεσε την τρίτη κινηματογραφική μεταφορά μυθιστορήματος του Φόρστερ (μετά τις ταινίες Δωμάτιο με θέα (Room With A View, 1985) και Μόρις (Maurice, 1987)) από τους Άιβορι και Μέρτσαντ. Η διασκευή του σεναρίου έγινε από την Ρουθ Πρόουλερ Ζαμπβάλα. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Έμμα Τόμσον, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Άντονι Χόπκινς και Ελένα Μπόναμ Κάρτερ.

Η ταινία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και κέρδισε ειδικό βραβείο. Το 1993 προτάθηκε για εννιά βραβεία Όσκαρ μεταξύ των οποίων και για όσκαρ καλύτερης ταινίας και απέφερε στην Έμμα Τόμσον το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου στην Ρουθ Πρόουλερ Ζαμπβάλα και Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης στους Λουτσιάνα Αρίνγκι και Ίαν Γουίτακερ.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην εδουαρδιανή Αγγλία του 1910, η αριστοκράτισσα Ρουθ Γουίλκοξ (Βανέσα Ρεντγκρέιβ) αναπτύσσει σχέση φιλίας με την πνευματώδη Μάργκαρετ Σλέγκελ (Έμμα Τόμσον), που προέρχεται από τη μεσαία τάξη και ζει σ' ένα διαμέρισμα με τη μικρότερη αδελφή της, Έλεν (Ελένα Μπόναμ Κάρτερ), και τον αδελφό της, Τίμπυ (Άντριαν Ρος Μάτζενταϊ). Η μητέρα της ήταν Αγγλίδα κοσμοπολίτισσα και ο πατέρας Γερμανός, που αγαπούσε τον Μπετόβεν, τον Καντ και τον Χέγκελ. Η κυρία Γουίλκοξ διαισθάνεται ότι φθάνει το τέλος της ζωής της και διακρίνει στο πρόσωπο της Μάργκαρετ όλες εκείνες τις αξίες που δε διαθέτουν οι φυσικοί της κληρονόμοι. Αποφασίζει να κληροδοτήσει ένα παλιό αρχοντικό, το Χάουαρντς Εντ, στη Μάργκαρετ με μια γραπτή σημείωση λίγο πριν πεθάνει. Αυτό το χαρτί όμως οι κληρονόμοι το πετούν στη φωτιά, ενώ λίγο αργότερα η Μάργκαρετ γνωρίζεται με τον κο Γουίλκοξ (Άντονι Χόπκινς) και τον ερωτεύεται.

Πληροφορίες Παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κρινολίνα κι ομπρελίνα με δαντέλες αποτελούσαν σήμα κατατεθέν των Μέρτσαντ και Άιβορι, παραγωγού και σκηνοθέτη αντίστοιχα, που άφησαν εποχή στα τέλη της δεκαετίας του 1980 με αρχές του 1990, με τις μεταφορές κλασικών μυθιστορημάτων της αγγλικής λογοτεχνίας με πρωταγωνίστριες συνήθως τις Έμμα Τόμσον και Ελένα Μπόναμ Κάρτερ, ταινίες όπως το Δωμάτιο με θέα (Room With A View, 1985), Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End, 1992) και Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (The Remains Of The Day, 1993) είναι ήδη κλασσικά του είδους κι έλαβαν διθυραμβικές κριτικές. Ο Ισμαήλ Μέρτσαντ όμως απεβίωσε το 2005 έχοντας κάνει την παραγωγή της ταινίας Η κοντέσσα της Σαγκάης (The White Countess, 2005), που έμελλε να είναι κι η τελευταία του ταινία.

Αρχική επιλογή για το ρόλο της Μάργκαρετ Σλέγκελ ήταν η Μιράντα Σλέγκελ, επίσης προτάθηκαν για το ρόλο οι Τίλντα Σουίντον και η Τζόελι Ρίτσαρντσον, κόρη της Βανέσας Ρεντγκρέιβ, ο Άντονι Χόπκινς δέχτηκε τον ρόλο του χωρίς να διαβάσει το σενάριο καθώς είχε εμπιστοσύνη στον Ισμαήλ Μέρτσαντ.

Τα γυρίσματα έγιναν στο Λονδίνο, στο Όξφορντσαϊρ όπου βρίσκεται η βίλα Πεπάρντ Κότατζ που είναι το Χάουαρντς Εντ της υπόθεσης, καθώς και στο Χέρεφορντσαϊρ[1][2].

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προβλήθηκε το 1992 κι εκτός από τις 9 υποψηφιότητες στα όσκαρ, απέφερε κι ειδικό βραβείο στον Τζέιμς Άιβορι στο φεστιβάλ των Καννών[3][4]. Η ταινία απέσπασε επίσης πολλά βραβεία κριτικών, μια Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της Τόμσον, δυο Βραβεία BAFTA. Η Έμμα Τόμσον κέρδισε το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου που της έδωσε ώθηση ώστε να πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά από αξιομνημόνευτες ταινίες στις αρχές της δεκαετίας του '90 κι απέφερε επιπλέον αναγνωρισιμότητα στον Σερ Άντονι Χόπκνις, που είχε ήδη κερδίσει το βραβείο την προηγούμενη χρονιά για το Η σιωπή των αμνών (The Silence Of The Lambs, 1991), εκείνη τη χρονιά το όσκαρ καλύτερης ταινίας πήγε στην ταινία Οι ασυγχώρητοι (The Unforgiven, 1992) του Κλιντ Ίστγουντ. Τα σκάνδαλα δεν έλειψαν όμως από εκείνη την τελετή του 1992, όταν ο Τζακ Πάλανς (νικητής την προηγούμενη χρονιά για το όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου, για το Τι έκανες μπαμπά στην Άγρια Δύση; (City Slickers) κλήθηκε σε κατάσταση μέθης να αναγγείλει τη νικήτρια για το όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου, το όνομα που ακούστηκε δεν θεωρούταν από κανένα ότι είχε ελπίδα να νικήσει[5][6][7]. Κι η νικήτρια ήταν η Μαρίζα Τομέι για το Το ξαδερφάκι μου ο Βίνι (My Cousin Vinnie), αφήνοντας τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ, για την οποία θεωρούνταν ότι είχε το όσκαρ στο τσεπάκι, στα κρύα του λουτρού. Πολλοί υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα ότι η πραγματική νικήτρια ήταν η Ρεντγκρέιβ για το Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ κι ότι ο Πάλανς έκανε λάθος, κάτι που διαψεύδεται μέχρι και σήμερα από την ακαδημία[8]. Η ταινία έλαβε επίσης όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου και καλλιτεχνικής διεύθυνσης.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Έμμα Τόμσον
  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Ρουθ Πρόουλερ Ζαμπβάλα
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Λουτσιάνα Αρίνγκι και Ίαν Γουίτακερ

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας – Ισμαήλ Μέρτσαντ
  • Σκηνοθεσίας – Τζέιμς Άιβορι
  • Β’ Γυναικείου Ρόλου – Βανέσα Ρεντγκρέιβ
  • Φωτογραφίας – Τόνι Πιρς-Ρόμπερτς
  • Κοστουμιών - Τζένι Μπίβαν και Τζον Μπράιτ
  • Μουσικής Επιμέλειας - Ρίτσαρντ Ρόμπινς

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ IMDB Filming locations for Howards End (1992). Retrieved on March 6, 2007.
  2. ↑ Country Life. «Interview, Edward Harley». Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2010. 
  3. ↑ «Festival de Cannes: Howards End». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  4. ↑ «The 65th Academy Awards (1993) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2011. 
  5. ↑ Roger Ebert Movie Answer Man : the questions that will not die Αρχειοθετήθηκε 2010-09-29 στο Wayback Machine., August 27, 2000
  6. ↑ Diane Negra, Off-white Hollywood: American culture and ethnic female stardom Routledge, 2001, ISBN 0415216788, p. 160
  7. ↑ Richard Roeper Urban Legends: The Truth Behind All Those Deliciously Entertaining Myths That Are Absolutely, Positively, 100% Not True, Career Press, 2000,ISBN 1564144186, p. 127
  8. ↑ Roger Ebert, Movie Answer Man Αρχειοθετήθηκε 2011-06-05 στο Wayback Machine.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επιστροφή_στο_Χάουαρντς_Εντ&oldid=9773360"