Toyota Aygo
| Toyota Aygo | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Toyota, στα πλαίσια της κοινοπραξίας Toyota Peugeot Citroën Automobile |
| Παραγωγή | Φεβρουάριος 2005 — 2021 |
| Συναρμολόγηση | Κόλιν, Τσεχία |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Αυτοκίνητο πόλης |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Κανένα |
| Επόμενο μοντέλο | Toyota Aygo X |
Το Toyota Aygo είναι ένα αυτοκίνητο πόλης της κατηγορίας Α, που παρήχθη από την ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Toyota. Κατασκευαζόταν σε κοινές εγκαταστάσεις με τα συγγενικά Peugeot 107 και Citroën C1, στο εργοστάσιο της Toyota Peugeot Citroën Automobile, από το 2005 έως το 2021. Τον Μάρτιο του 2014 παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του, μαζί με το Peugeot 108 και τη δεύτερη γενιά του Citroën C1, ενώ και τα τρία συνέχισαν να παράγονται στο ίδιο εργοστάσιο έως και το 2021.
Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 2018 ανακοινώθηκε ότι το 2021 η Toyota θα εξαγοράσει εξ ολοκλήρου το εργοστάσιο και θα διατηρήσει μόνο το Aygo (που διαχρονικά είχε ξεπεράσει, με διαφορά, σε πωλήσεις τα C1 και 108), και αυτό πυροδότησε τότε έντονες φήμες ότι τα C1 και 108 θα διακοπούν οριστικά στις αρχές του 2021, χωρίς να υπάρξει ποτέ μελλοντική γενιά τους, όπως και έγινε. Αντιθέτως, αποφασίστηκε τότε να υπάρξει διάδοχος του Toyota Aygo, που είναι μικρό crossover πόλης και τελικώς αποκαλύφθηκε επίσημα στις 5 Νοεμβρίου 2021 με την ονομασία Toyota Aygo X. Η εξαγορά του εργοστασίου έγινε στις 1 Ιανουαρίου 2021 και πλέον η μονάδα παραγωγής ανήκει πλήρως στην Toyota Ευρώπης.
Πρώτη γενιά (AB10)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Toyota Aygo πρώτης γενιάς | |
|---|---|
_%E2%80%93_Frontansicht,_10._M%C3%A4rz_2012,_Ratingen.jpg) _%E2%80%93_Heckansicht,_10._M%C3%A4rz_2012,_Ratingen.jpg) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής | Toyota |
| Παραγωγή | Φεβρουάριος 2005 — 2014 |
| Συναρμολόγηση | Κόλιν, Τσεχία |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Αυτοκίνητο πόλης |
| Αμάξωμα | 3-πορτο hatchback 5-πορτο hatchback |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Citroën C1 πρώτης γενιάς Peugeot 107 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.0 λίτρα 3-κύλινδρος σε σειρά (I3) Ντίζελ: 1.4 λίτρα 4-κύλινδρος σε σειρά (I4) |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, γνωστό ως Multimode |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 35 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.340 χιλιοστά |
| Μήκος | 3.410 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.615 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.465 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 865 - 920 κιλά |
Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η απόφαση για την παραγωγή αυτών των αυτοκινήτων ελήφθη στις 12 Ιουλίου 2001, όταν οι τότε πρόεδροι της Toyota και του Ομίλου PSA (τότε PSA Peugeot Citroën), Fujio Cho και Jean-Martin Folz, αποφάσισαν να παράγουν ένα μικρό αυτοκίνητο μαζί, σε μία κοινοπραξία, για να μοιραστούν κόστος ανάπτυξης και να επιτύχουν βασική τιμή (με την τότε ισοτιμία) της τάξεως των 8.500 ευρώ.
Τα τρία αυτά οχήματα, που εξελίχθηκαν από κοινού, παρουσιάστηκαν σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2005, αν και η σειρά είχε αρχίσει να παράγεται από τις 28 Φεβρουαρίου 2005. Και τα τρία μοντέλα κατασκευάζονταν στο εργοστάσιο της κοινοπραξίας Toyota Peugeot Citroën Automobile (TPCA), στο Κόλιν της Τσεχίας.
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα Aygo προήλθε από τη φράση «Ι go» («εγώ πηγαίνω»), αφήνοντας υπονοούμενο ότι πηγαίνει ακόμα και όπου τα άλλα δεν μπορούν και συμβολίζοντας, έτσι, την ελευθερία κινήσεων και ευκινησία μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες κυκλοφορίας των αστικών κέντρων.[1]
Αισθητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Toyota Aygo πρώτης γενιάς ήταν σχεδόν ίδιο με το C1 πρώτης γενιάς και με το 107, εκτός από τον μπροστινό και προφυλακτήρα και τα εμπρός και πίσω φώτα, ενώ και το πίσω κρύσταλλο-κάλυμμα του χώρου αποσκευών του Aygo είναι ελαφρώς πιο ανασχεδιασμένο, ώστε να προσαρμοστούν τα πίσω φώτα.
Η βασική διαφορά στην αισθητική του Aygo πρώτης γενιάς, είναι ότι τα πίσω φώτα στα 5-πορτα C1 πρώτης γενιάς και 107 εκτείνονταν από το άκρο του πίσω 5-ης πόρτας μέχρι το πίσω παρμπρίζ, με αποτέλεσμα ο εξωτερικός παρατηρητής να μην διακρίνει καμία εξωτερική μεταλλική πίσω κολώνα. Αντιθέτως, τα πίσω φώτα στα 5-πορτα Aygo είχαν ένα πιο συμβατικό ντιζάιν, το οποίο ήταν κοινό με αυτό των 3-πορτων Aygo.
Τον Δεκέμβριο του 2008 και τα τρία μοντέλα υπέστησαν μία μικρή αισθητική ανανέωση, ενώ τον Ιανουάριο του 2012 μία σαφώς εντονότερη ανανέωση, σε συνδυασμό και με κάποιες αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό. Ειδικότερα το Aygo, υιοθέτησε μία σχεδίαση στο μπροστινό μέρος (δείτε το μοντέλο της αρχικής λεζάντας) που του εναρμόνισε την φιλοσοφία με αυτήν του Toyota Yaris τρίτης γενιάς, καθώς και άλλων μεγαλύτερων μοντέλων της εταιρείας.
Μινιμαλιστικές λύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από την άλλη, οι προσπάθειες για μείωση του κόστους οδήγησαν σε κάποιες μινιμαλιστικές σχεδιαστικές λύσεις, κοινές και στα τρία μοντέλα. Συγκεκριμένα:
- Ο πίνακας οργάνων τοποθετήθηκε πάνω στην κολόνα του τιμονιού, πίσω από το τιμόνι, αντί να προσαρμοστεί στο ταμπλό, με αποτέλεσμα το ταμπλό να είναι μονοκόμματο, με εξαίρεση το καπάκι του αερόσακου συνοδηγού.
- Στην ενδιάμεση και κορυφαία έκδοση, οι οποίες συνδυάζονται με στροφόμετρο στάνταρ, το στροφόμετρο βιδωνόταν πάνω αριστερά του πίνακα οργάνων, έτσι ώστε να παράγεται μία μόνο έκδοση του πίνακα οργάνων, αντί για δύο που θα παράγονταν αν το στροφόμετρο είχε προσαρμοστεί μέσα σε αυτόν.
- Δεν υπάρχει ρολόι και ένδειξη θερμοκρασίας στον πίνακα οργάνων. Ωστόσο, στην ενδιάμεση και κορυφαία έκδοση, οι οποίες συνδυάζονται με στάνταρ ράδιο-CD, υπάρχει ηλεκτρονικό ρολόι στο ηχοσύστημα.
- Στην ενδιάμεση και κορυφαία έκδοση, οι οποίες φέρουν στάνταρ μπροστινά ηλεκτρικά παράθυρα, υπάρχει μόνο ένας διακόπτης σε κάθε πόρτα για το καθένα, δηλαδή ο οδηγός αναγκάζεται να παίρνει την «στάση της μπαλαρίνας» για να ρυθμίσει το παράθυρο του συνοδηγού όταν είναι μόνος του. Η ρύθμιση πάντως είναι εφικτή, λόγω του μικρού πλάτους του αυτοκινήτου, μόλις 1.615 χιλιοστά.
- Στις 5-πορτες εκδόσεις, τα πίσω παράθυρα δεν κατεβαίνουν. Υπάρχει μόνο μία άρθρωση με κλιπ ανοίγματος προς τα έξω, στο καθένα, για τον εξαερισμό του εσωτερικού, όπως ακριβώς και στις 3-πορτες εκδόσεις.
- Οι εξωτερικοί καθρέφτες είναι αποκλειστικά χειροκίνητοι.
- Τα μπροστινά καθίσματα έχουν μόνο τις βασικές ρυθμίσεις και μόνο χειροκίνητα, καθώς και σταθερά (μη ρυθμιζόμενα) προσκέφαλα.
- Οι εσωτερικές επενδύσεις στις πόρτες είναι στοιχειώδεις και αφήνουν ακάλυπτο αρκετό μέταλλο, το οποίο πάντως, είναι πάντα βαμμένο στο χρώμα του αμαξώματος. Αυτό δίνει έναν νεανικό τόνο στο εσωτερικό και αμβλύνει τις εντυπώσεις των ελλειπών εσωτερικών επενδύσεων.
- Η εταζέρα συνοδηγού δεν έχει πορτάκι.
- Δεν υπάρχει φωτισμός στο πορτ-μπαγκάζ. Ωστόσο, υπάρχει δυνατότητα αναδίπλωσης των πίσω καθισμάτων, με συνεπακόλουθη αύξηση του χώρου αποσκευών από τα στάνταρ 139 λίτρα σε 751 λίτρα.
Κινητήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βενζινοκινητήρα 1.0 λίτρου από την Toyota. Το μηχανικό αυτό σύνολο, που επωφελείται από την τεχνογνωσία της Toyota, είναι εξοπλισμένο με σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων VVT-i, διαρκώς ρυθμιζόμενο από υπολογιστή (ανάλογα με την επιτάχυνση, το φορτίο, κλπ.). Ο κινητήρας αυτός έχει τρεις κυλίνδρους. [998 κ.εκ. βενζίνης, 3-κύλινδρος σε σειρά, 68 ίπποι (50 kW) και 94 N·m (69 ft·lbf)]
- Ντίζελ 1.4 λίτρων HDi με Common Rail, που είναι ένας 4-κύλινδρος κινητήρας, εξελιγμένος από κοινού από τον Όμιλο PSA και τη Ford. Η κατανάλωσή του, είναι ουσιαστικά ισοδύναμη με του βενζινοκινητήρα, όπως και οι εκπομπές ρύπων, ενώ και οι επιδόσεις του είναι ασθενέστερες. Αυτό προκάλεσε, ήδη από την παρουσίαση του μοντέλου, αμφιλεγόμενα σχόλια ως προς το αν ήταν προτιμότερη η επιλογή του και, ως αποτέλεσμα, ήδη από το 2007 διακόπηκε. [1.399 κ.εκ. HDi ντίζελ, 4-κύλινδρος σε σειρά, 54 ίπποι (40 kW) και 130 N·m (95ft·lbf)]
Και οι δύο κινητήρες συνδυάζονταν με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ ειδικότερα ο κινητήρας 1.0 λίτρου βενζίνης και προαιρετικά με το 5-τάχυτο αυτόματο MultiMode με δυνατότητα και χειροκίνητων αλλαγών.
Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Toyota Aygo 1.0 | Toyota Aygo 1.4 D-4D | |
|---|---|---|
| Κινητήρας | 3-κύλινδρος σε σειρά (I3) Βενζίνης | 4-κύλινδρος σε σειρά (I4) Turbodiesel |
| Βαλβίδες | 12 | 8 |
| Κυβισμός | 998 cm³ | 1.398 cm³ |
| Ισχύς | 68 hp / 6.000 rpm | 54 hp / 4.000 rpm |
| Ροπή | 93 N·m / 3.600 rpm | 130 N·m / 1.750 rpm |
| Κιβώτιο ταχυτήτων |
5-τάχυτο μηχανικό (στο 1.0 L προαιρετικά 5-τάχυτο αυτόματο MultiMode) | |
| Τελική ταχύτητα |
157 km/h | 154 km/h |
| Επιτάχυνση 0-100 km/h: |
13,7 sec (14 sec με MultiMode) | 15,6 sec |
| Κατανάλωση (λίτρα/100 χλμ) |
4,9 | 4,1 |
| Εκπομπές CO2 | 109 gr/km | 109 gr/km |
Δεύτερη γενιά (AB40)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Δεύτερη γενιά (AB40) | |
|---|---|
_%E2%80%93_Frontansicht,_18._Oktober_2015,_D%C3%BCsseldorf.jpg) _%E2%80%93_Heckansicht,_18._Oktober_2015,_D%C3%BCsseldorf.jpg) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής | Toyota |
| Παραγωγή | 2014 — 2021 |
| Συναρμολόγηση | Κόλιν, Τσεχία |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Αυτοκίνητο πόλης |
| Αμάξωμα | 3-πορτο hatchback 5-πορτο hatchback |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Σχετική εξέλιξη | Citroën C1 δεύτερης γενιάς Peugeot 108 |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.0 λίτρα 3-κύλινδρος σε σειρά (I3) |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 35 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.340 χιλιοστά |
| Μήκος | 3.455 - 3.465 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.615 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.460 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 915 - 985 κιλά |
Η δεύτερη γενιά του Toyota Aygo παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2014. Το ντιζάιν του μοντέλου είχε επιδράσεις από την ιαπωνική νεανική κουλτούρα, καθώς η έμπνευση είχε προέλθει από το ρομπότ Astro Boy των μάνγκα και αποσκοπούσε να κάνει το Aygo πιο ελκυστικό στο νεανικό κοινό, όπως επίσης και να προσφέρει μεγαλύτερη ευχέρεια επιλογών και διαμορφώσεων.[2][3] Η μαζική παραγωγή του, ξεκίνησε στις 27 Μαΐου 2014. Τεχνικά συγγενεύει με το Citroën C1 δεύτερης γενιάς και με το Peugeot 108.
Ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Aygo δεύτερης γενιάς έφερε πλήρη εξοπλισμό για την κατηγορία του στον τομέα της ασφάλειας, με στάνταρ σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών (ABS), σύστημα ελέγχου πρόσφυσης (traction control system), σύστημα ελέγχου ευστάθειας (ESP), hill start assist control (HAC) για ευκολότερη εκκίνηση σε ανηφόρα και 6 αερόσακους.[4]
Ανανέωση του 2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2018 παρουσιάστηκε μια αισθητική βελτίωση στο Aygo.[5] Ταυτόχρονα, η ισχύς του κινητήρα αυξήθηκε λίγο, από τους 68 στους 72 ίππους. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως το 2021.
-
Η παρουσίαση της ανανέωσης στη Γενεύη τον Μάρτιο του 2018. -
Το πίσω μέρος του Toyota Aygo στο ίδιο Σαλόνι τον Μάρτιο του 2018. -
Toyota Aygo του 2020.
.jpg)
Πωλήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι χρονολογίες δίνονται σε ημερολογιακά έτη και όχι σε σεζόν (model years). Επίσης, το σύνολο των πωλήσεων έλαβε χώρα μόνο στην Ευρώπη.
| Έτος | Πωλήσεις[6] |
|---|---|
| 2005 | 21.360 |
| 2006 | 96.251 |
| 2007 | 102.671 |
| 2008 | 101.303 |
| 2009 | 103.252 |
| 2010 | 83.063 |
| 2011 | 88.477 |
| 2012 | 72.295 |
| 2013 | 63.993 |
| 2014 | 68.874 |
| 2015 | 86.085 |
| 2016 | 84.321 |
| 2017 | 84.588 |
| 2018 | 92.187 |
| 2019 | 99.510 |
| 2020 | 82.711 |
| 2021 | 82.820 |
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The New Toyota Aygo, UK: Car pages, http://www.carpages.co.uk/toyota/toyota-aygo-part-1-02-03-05.asp
- ↑ Philip, Sam (3 Μαρτίου 2014). «It's the new Toyota Aygo. No, really». Top Gear. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Toyota. All-new Toyota AYGO revealed. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2015-02-11. Αρχειοθετήθηκε 2015-02-11 στο Wayback Machine.
- ↑ «New Toyota Aygo new x-cite Models». Top Car News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Toyota (2018-02-23). NEW AYGO – The success story continues with a fresh face and more driving fun than ever. Δελτίο τύπου.
- ↑ «Toyota Aygo European sales figures». carsalesbase.com (στα Αγγλικά). 31 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Automobil Revue. Katalog 2008.
- «Toyota Aygo, Peugeot 107 and Citroën C1 Petrol Owner's Workshop Manual: 2005-2014», by Peter T. Gill, Haynes Publishing Group, 2016, ISBN 1785213342, 9781785213342, 256 pages.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη Ελληνική ιστοσελίδα του Toyota Aygo Αρχειοθετήθηκε 2011-02-17 στο Wayback Machine.
- www.carpages.co.uk/ The New Toyota Aygo (2005)
- Η επίσημη ιστοσελίδα της Toyota Peugeot Citroën Automobile