Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα
European Green Party
ΠρόεδροςΈβελιν Χάιτερμπρουκ
Τόμας Βάιτζ
Γενικός ΓραμματέαςΜαρ Γκαρθία
Ίδρυση21 Φεβρουαρίου 2004 (2004-02-21)
ΠροκάτοχοςΕυρωπαϊκή Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων
ΈδραRue du Taciturne 34, Βρυξέλλες
Πτέρυγα νεολαίαςΟμοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων
ΙδεολογίαΠολιτική οικολογία
Φιλοευρωπαϊσμός
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά
Αριστερά
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΟι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία
Διεθνής προσχώρησηΠαγκόσμιοι Πράσινοι
Χρώματα     Πράσινο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
53 / 705
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
0 / 27
Ευρωπαϊκή Επιτροπή
0 / 27
Ιστότοπος
europeangreens.eu/
Πολιτικό σύστημα Ευρωπαϊκής Ένωσης
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Ευρωπαϊκό Πράσινο ΚόμμαΕυρωπαίοι Πράσινοι) (αγγλ. European Green Party) είναι ένα ευρωπαϊκό πράσινο πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2004 και αποτελεί διάδοχο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πράσινων Κομμάτων. Απαρτίζεται από 40 εθνικά κόμματα-μέλη. Συμπρόεδροι του κόμματος είναι η Έβελιν Χάιτερμπρουκ από το Βέλγιο και ο Τόμας Βάιτζ από την Αυστρία.

Το κόμμα εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από 54 ευρωβουλευτές, στην ομάδα Οι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία. Είναι επίσης μέλος των Παγκόσμιων Πράσινων, ενώ συνδέεται με την Ομοσπονδία Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1979-1993[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1979 ιδρύθηκε το Συντονιστικό Ευρωπαϊκών Πράσινων και Ριζοσπαστικών Κομμάτων (Coordination of European Green and Radical Parties, CEGRP) για το συντονισμό της συμμετοχής των πράσινων και ριζοσπαστικών κομμάτων στις ευρωεκλογές του 1979. Ωστόσο, υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων των Πρασίνων και των Ριζοσπαστών και τα κόμματα δεν μπόρεσαν να συγκροτήσουν μια κοινή πανευρωπαϊκή εκλογική πλατφόρμα.[1] Αν και ορισμένα κόμματα είχαν καλές εκλογικές επιδόσεις, κανένας Πράσινος δεν εισήλθε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ενόψει των ευρωεκλογών του 1984 οι Πράσινοι πραγματοποίησαν συνέδριο την άνοιξη του ίδιου έτους στη Λιέγη και ίδρυσαν το Ευρωπαϊκό Πράσινο Συντονιστικό (European Green Coordination, EGC), με μια γραμματεία που συγκροτήθηκε από το ολλανδικό Πολιτικό Κόμμα Ριζοσπαστών, εκδίδοντας Κοινή Δήλωση των Ευρωπαϊκών Πράσινων Κομμάτων. Στις εκλογές, έντεκα υποψήφιοι από τα κόμματα-μέλη εκλέχθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δημιούργησαν τον Πράσινο Εναλλακτικό Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο (Green Alternative European Link, GRAEL) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ωστόσο, η ομάδα ήταν πολύ μικρή για να αναγνωριστεί από το Κοινοβούλιο και ως εκ τούτου προσχώρησε στην ομάδα Ουράνιο Τόξο, η οποία περιλάμβανε επίσης τοπικιστές, ευρωσκεπτικιστές, σοσιαλιστές και ριζοσπάστες.

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι δημιούργησαν μια χαλαρή συνομοσπονδιακή δομή με το αυτόνομο Πράσινο Εναλλακτικό Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Συντονιστικό, ως υπερεθνικό συντονιστικό όργανο, και τα κόμματα-μέλη. Παρόλα αυτά, η αρχή της εναλλαγής των ευρωβουλευτών που χρησιμοποίησαν ορισμένα κόμματα-μέλη, καθώς και η μεγάλη ποικιλία στις απόψεις των Πρασίνων, ιδίως μεταξύ των φιλοευρωπαϊκών και ευρωσκεπτικιστικών τάσεων, εξασθένισαν τη θέση των Πρασίνων στο Κοινοβούλιο.

Στις ευρωεκλογές του 1989, τα πράσινα κόμματα κέρδισαν 26 έδρες. Εξαιτίας, όμως, των πολιτικών συγκρούσεων με την ομάδα Ουράνιο Τόξο, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι δημιούργησαν μια ξεχωριστή κοινοβουλευτική ομάδα, την Πράσινη Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εδραιώνοντας περισσότερο τη θέση τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

1993-2004[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 1993 ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων (European Federation of Green Parties, EFGP) από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Πράσινου Συντονιστικoού. Η οργάνωση έγινε πιο δομημένη, έχοντας πλέον ένα τριετές Συνέδριο, ένα Συμβούλιο και μια εκτελεστική Ομοσπονδιακή Επιτροπή, ενώ ενισχύθηκαν οι δεσμοί της με την Πράσινη Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 1994, τα πράσινα κόμματα κέρδισαν συνολικά 20 έδρες. Στην Πράσινη Ομάδα εντάχθηκε ένα μέλος από το δανικού Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα και ένα μέλος από το ιταλικό κόμμα Δίκτυο.

Στις ευρωεκλογές του 1999, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας 38 έδρες. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα πράσινα κόμματα δημιούργησαν μια κοινή ομάδα με την Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, η οποία εκπροσωπούσε τα τοπικιστικά και αποσχιστικά κόμματα ανεξαρτησίας, τα οποία στο παρελθόν συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Ριζοσπαστική Συμμαχία. Η σχέση μεταξύ των Πρασίνων και αυτών των κομμάτων ήταν πλέον διαφορετική, καθώς οι Πράσινοι ήταν ισχυρότεροι τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά.

2004-σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Φεβρουάριο του 2004 πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη το 4ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πράσινων Κομμάτων, κατά το οποίο ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (European Green Party, EGP), στο οποίο προσχώρησαν 32 κόμματα από όλη την Ευρώπη.

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2004, τα κόμματα-μέλη κέρδισαν 35 έδρες. Στις ευρωεκλογές του 2009, παρόλο που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μειώθηκε σε μέγεθος, τα κόμματα του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος κέρδισαν 46 έδρες, το καλύτερο αποτέλεσμα των πράσινων κομμάτων σε 30 χρόνια.

Στις ευρωεκλογές του 2014, οι πράσινοι υποψήφιοι για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν ο Ζοζέ Μποβέ και η Σκα Κέλερ.

Στις ευρωεκλογές του 2019, οι υποψήφιοι για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήταν η Σκα Κέλερ και ο Μπας Έικουτ.

Ιδεολογία και θέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι υπήρξαν πάντα δεσμευμένοι από τις βασικές αρχές της πολιτικής οικολογίας, όπως η περιβαλλοντική ευθύνη, οι ατομικές ελευθερίες, η συμμετοχική δημοκρατία, η ποικιλομορφία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, η σφαιρικά βιώσιμη ανάπτυξη και η μη-βία.

Εντούτοις, η σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα όργανα της έχουν αλλάξει εντυπωσιακά και αποτελεί ακόμα αντικείμενο συζήτησης. Στη δεκαετία του '70 και του '80 οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ήταν γενικά σκεπτικιστές για την ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση, την οποία εκλάμβαναν ως αντίθετη με τα περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική. Στο πρόγραμμα του 1984, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι υποστήριξαν το όραμα για τον σχηματισμό μιας εναλλακτικής Ευρώπης, πολιτικά ουδέτερης και αποκεντρωμένης. Το 1989, μερικά πράσινα κόμματα σε όλη την Ευρώπη υιοθέτησαν μια πιο κοινοβουλευτική δράση, και ενθάρρυναν περισσότερο την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το πρόγραμμα των Πρασίνων υποστηρίζει τον πλήρη εκδημοκρατισμό των οργάνων της Ευρώπης. Στο πρόγραμμα του 1994 εγκατέλειψαν πλήρως την αντίθεση τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και άρχισαν να προτείνουν εναλλακτικές λύσεις για τις πολιτικές και τα όργανά της. Τα προγράμματα του 1999 και του 2004 απεικονίζουν επίσης τη θέση τους αυτή.

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρα Κόμμα Πολιτική ομάδα Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο
Εθνικά
Κοινοβούλια

Αλβανία
Πράσινο Κόμμα της Αλβανίας
Partia e Gjelbër or Të gjelbrit
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 140

Ανδόρρα
Πράσινοι της Ανδόρρας
Verds d'Andorra
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 28

Αυστρία
Οι Πράσινοι - Η Πράσινη Εναλλακτική
Die Grünen – Die Grüne Alternative
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
3 / 19
26 / 183

Βέλγιο
Πράσινοι
Groen
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
1 / 21
8 / 150
Οικολόγοι
Ecolo
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
2 / 21
13 / 150

Βόρεια
Μακεδονία
Δημοκρατική Αναγέννηση της Μακεδονίας
Демократска обнова на Македонија
- Εκτός Ε.Ε.
1 / 120

Βουλγαρία
Πράσινο Κόμμα της Βουλγαρίας
Зелена партия България
-
0 / 17
0 / 240
Πράσινοι
Зелените
-
0 / 17
4 / 240

Γαλλία
Ευρώπη Οικολογία-Οι Πράσινοι
Europe Écologie-Les Verts
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
10 / 79
16 / 577

Γερμανία
Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι
Bündnis 90/Die Grünen
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
21 / 96
118 / 736

Γεωργία
Πράσινο Κόμμα της Γεωργίας
საქართველოს მწვანეთა პარტია
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 150

Δανία
Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα
Socialistisk Folkeparti
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
2 / 13
15 / 179

Ελβετία
Πράσινο Κόμμα της Ελβετίας
Grüne Partei der Schweiz
Les vert-e-s – Parti écologiste suisse
- Εκτός Ε.Ε.
23 / 200

Ελλάδα
Οικολόγοι Πράσινοι -
0 / 21
0 / 300

Εσθονία
Εσθονοί Πράσινοι
Erakond Eestimaa Rohelised
-
0 / 7
0 / 101

Ηνωμένο
Βασίλειο
Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας
Green Party of England and Wales
Plaid Werdd Cymru a Lloegr
- Εκτός Ε.Ε.
1 / 650
Πράσινοι της Σκωτίας
Scottish Green Party
Pàrtaidh Uaine na h-Alba
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 630

Ιρλανδία
Πράσινο Κόμμα
Green Party
Comhaontas Glas
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
2 / 13
12 / 160

Ισπανία
Πράσινοι Οικολόγοι
Verdes Equo
-
0 / 59
0 / 350
Πράσινη Αριστερά
Esquerra Verda
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
1 / 59
0 / 350

Ιταλία
Πράσινη Ευρώπη - Πράσινοι
Europa Verde - Verdi
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
0 / 76
7 / 400
Πράσινοι
Verdi–Grüne–Vërc
-
0 / 76
0 / 400

Κροατία
Μπορούμε!
Mozemo!"
-
0 / 12
4 / 151

Κύπρος
Κίνημα Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών -
0 / 6
3 / 56

Λετονία
Οι Προοδευτικοί
Progresīvie
-
0 / 8
10 / 100

Λιθουανία
Ένωση Δημοκρατών «Για τη Λιθουανία»
Demokratų sąjunga "Vardan Lietuvos"
-
0 / 11
16 / 141

Λουξεμβούργο
Οι Πράσινοι
Déi Gréng
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
1 / 6
4 / 60

Μάλτα
Δημοκρατική Εναλλακτική+Δημοκρατικό Κόμμα
Alternattiva Demokratika+Partit Demokratiku
-
0 / 6
0 / 67

Μαυροβούνιο
Ενωμένη Μεταρρυθμιστική Δράση
Ujedinjena reformska akcija/Уједињена реформска акција
- Εκτός Ε.Ε.
3 / 81

Μολδαβία
Οικολογικό Πράσινο Κόμμα
Partidul Verde Ecologist
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 67

Νορβηγία
Πράσινο Κόμμα
Miljøpartiet De Grønne
- Εκτός Ε.Ε.
3 / 169

Ολλανδία
Πράσινοι Αριστεροί
GroenLinks
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
3 / 29
8 / 150

Ουγγαρία
Πράσινο Κόμμα της Ουγγαρίας
LMP – Magyarország Zöld Pártja
-
0 / 21
5 / 199
Διάλογος - Το Κόμμα των Πρασίνων
Párbeszéd – A Zöldek Pártja
-
0 / 21
6 / 199

Ουκρανία
Πράσινο Κόμμα της Ουκρανίας
Партія Зелених України
- Εκτός Ε.Ε.
0 / 450

Πολωνία
Πράσινο Κόμμα
Partia Zieloni
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
1 / 51
3 / 460

Πορτογαλία
Οικολογικό Κόμμα «Οι Πράσινοι»
Partido Ecologista «Os Verdes»
-
0 / 21
0 / 230
Ελεύθεροι
Livre
-
0 / 21
4 / 230
Άνθρωποι - Ζώα - Φύση
Pessoas-Animais-Natureza
-
0 / 21
1 / 230

Ρουμανία
Πράσινο Κόμμα
Partidul Verde
-
0 / 33
0 / 329

Σλοβενία
Κόμμα Νεολαίας-Ευρωπαίοι Πράσινοι
Stranka mladih – Zeleni Evrope
-
0 / 8
0 / 90

Σουηδία
Πράσινο Κόμμα
Miljöpartiet de gröna
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
3 / 21
18 / 349

Τσεχία
Πράσινο Κόμμα
Strana zelených
-
0 / 21
0 / 200

Φινλανδία
Πράσινη Ένωση
Vihreä liitto
Πράσινοι/Ε.Ε.Σ.
3 / 14
13 / 200

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Elizabeth Bomberg (2 Αυγούστου 2005). Green Parties and Politics in the European Union. Routledge. σελ. 70. ISBN 978-1-134-85145-4. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]