Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου
 | ||||
| Επίσημη ονομασία | Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Ηρακλής Ξυλοκάστρου | |||
|---|---|---|---|---|
| Σύντομο όνομα | Ηρακλής Ξυλοκάστρου | |||
| Ίδρυση | 1928 | |||
| Έδρα | Ξυλόκαστρο, Ελλάδα | |||
| Στάδιο | Δημοτικό Γήπεδο Ξυλοκάστρου «Σωτήρης Αγγελόπουλος» | |||
| Χρώματα | πράσινο και λευκό | |||
| Πρόεδρος | Πέτρος Τσέλιος | |||
| Προπονητής | Σπύρος Αργυρόπουλος | |||
| Πρωτάθλημα | Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
 | ||||
| wikidata () | ||||
Ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Ηρακλής Ξυλοκάστρου[1] είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στο Ξυλόκαστρο. Αγωνίζεται στην Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας.
Πρόκειται για έναν από τους πρώτους αμιγώς ποδοσφαιρικούς συλλόγους στην Ελλάδα, καθώς από την ίδρυση του έως σήμερα συντηρεί αναλλοίωτη την αρχική ονομασία του και το αρχικό καταστατικό του (απλά επικαιροποιημένο 3 φορές), με σκοπό να δραστηριοποιείται αποκλειστικά στο άθλημα του ποδοσφαίρου.
Ιδρύθηκε το 1928 και δεν έπαψε να λειτουργεί έως σήμερα έχοντας συνεχή παρουσία σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, διατηρώντας μάλιστα τη δραστηριότητα του ακόμα και κατά την περίοδο της κατοχής. Από την εγγραφή του στην Ε.Π.Ο. και μέχρι σήμερα διατηρεί τον αριθμό μητρώου 235, αλλά εκτιμάται ότι είναι μέσα στους 100 γηραιότερους εν ενεργεία ποδοσφαιρικούς συλλόγους στην Ελλάδα, μιας και οι περισσότεροι σύλλογοι που προηγήθηκαν αριθμητικά στα μητρώα αυτά έχουν πάψει να λειτουργούν ή έχουν συγχωνευθεί.
Η πορεία του στον χώρο του ποδοσφαίρου είναι αξιοθαύμαστη, όχι μόνο για την πολύχρονη λειτουργία και τεράστια ιστορία του, αλλά για τον συνδυασμό της διαχρονικότητας αυτής και της εκπροσώπησης μίας μικρής πληθυσμιακά πόλης όπως είναι το Ξυλόκαστρο. Ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου είναι ένα από τα σωματεία που μετείχαν στην ίδρυση της Ε.Π.Σ. Κορινθίας το 1946.
Ο χρωματισμός της φανέλας του Ηρακλή Ξυλοκάστρου είναι (από την αρχή της ύπαρξης του) το πράσινο και το λευκό, καθ' ομοίωση με αυτά του Παναθηναϊκού καθώς ένας ποδοσφαιριστής του, ο Μιχάλης Βασιλείου από το Ξυλόκαστρο, ήταν αυτός που παράλληλα με τη θητεία του στο «τριφύλλι» δημιούργησε και οργάνωσε τον Ηρακλή Ξυλοκάστρου και αποτέλεσε επί σειρά ετών τον προπονητή του. Το τωρινό έμβλημα απεικονίζει την προτομή του Ηρακλή που φοράει το δέρμα από το λιοντάρι της Νεμέας που στην ελληνική μυθολογία υπήρξε ένας από τους άθλους του.
Ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου είναι μία από τις ελάχιστες ομάδες στον Νομό Κορινθίας που διατηρεί ποδοσφαιρικά τμήματα ανδρών, νέων, παίδων και ακαδημιών, τα οποία αγωνίζονται σε όλα τα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Κορινθίας.
Εκτός του ποδοσφαίρου που ήταν το πρωταρχικό και κύριο άθλημα του συλλόγου, κατά καιρούς αναπτύχθηκαν και άλλα τμήματα όπως ο κλασσικός αθλητισμός, η κολύμβηση και η ποδηλασία κατά τη δεκαετία του 1930, και το τμήμα πετοσφαίρισης του Ηρακλή Ξυλοκάστρου τις δεκαετίες 1980-1990 φτάνοντας μέχρι τη Β΄ Εθνική Κατηγορία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δημιουργία (1926)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο «Ηρακλής Ξυλοκάστρου» πρωτοεμφανίστηκε το 1926 σαν μία ομάδα «γειτονική», δημιουργημένη από φίλους που έπαιζαν ποδόσφαιρο με άλλες γειτονιές σε αλάνες της πόλης του Ξυλοκάστρου. Απέκτησε γρήγορα δημοτικότητα εξαιτίας του πρωτόγνωρου τότε αθλήματος, σε συνδυασμό με τις επιτυχημένες επιδόσεις της ομάδας. Το τόσο επιτυχημένο ξεκίνημα του Ηρακλή Ξυλοκάστρου οφείλεται στον Μιχάλη Βασιλείου, ο οποίος οργάνωσε και διέδωσε την ομάδα και το ποδόσφαιρο στην περιοχή.
Μιχάλης Βασιλείου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μιχάλης Βασιλείου είχε καταγωγή από το Ξυλόκαστρο και αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό από το 1926 έως το 1935, στη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα. Το 1930 κατακτά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, το οποίο αποτελεί το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Αγωνίστηκε ως βασικός σε όλα τα ματς του πρωταθλήματος και είναι εκ των διακριθέντων στη νίκη με 8-2 επί του Ολυμπιακού Πειραιώς, που αποτελεί την ευρύτερη νίκη σε αγώνα των δύο αιωνίων αντιπάλων μέχρι σήμερα.
Ο Μιχάλης Βασιλείου ήταν πιο γνωστός με το παρατσούκλι «Ζοζεφίνα», εξαιτίας του μελαμψού δέρματος του θύμιζε την περίφημη για την εποχή Γαλλίδα χορεύτρια Ζοζεφίν Μπέικερ. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, παρέμεινε στον Παναθηναϊκό μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ως φροντιστής της ομάδας.
Παράλληλα με την ιδιότητα του ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο Μιχάλης Βασιλείου όποτε βρισκόταν στη γενέτειρα του αναλάμβανε την οργάνωση της ομάδας και την εκγύμναση των παικτών του Ηρακλή Ξυλοκάστρου, εκτελώντας χρέη προπονητή επί σειρά ετών. Έχοντας δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό και πειθαρχημένο σύνολο, κατάφερε γρήγορα να κάνει δημοφιλή την ομάδα και αγαπητή στον κόσμο του Ξυλοκάστρου και να δημιουργήσει ένθερμους υποστηρικτές, οι οποίοι με το υστέρημα τους συνέβαλαν ώστε ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου να μπορεί να ταξιδεύει για τους αγώνες του και να διαθέτει πλούσιο ιματισμό. Καθιέρωσε από την αρχή σαν χρώματα το πράσινο και το λευκό και οδήγησε στην επισημοποίηση του συλλόγου με την ίδρυση του το 1928.
Ίδρυση (1928)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Ξυλοκάστρου «ο Ηρακλής»[1] ιδρύθηκε το 1928. Οι ιδρυτές του συλλόγου ήταν ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Αλογογιάννης, ο δημοσιογράφος Σπύρος Τριανταφύλλου, ο δικηγόρος Μίμης Γιαννόπουλος, ο Νίκος Τσοκάρης, ο Νίκος Αντωνόπουλος, ο Σωτήρης Παύλου κ.α.
Την πρώτη θρυλική ενδεκάδα του Ηρακλή Ξυλοκάστρου που αγωνιζόταν σε φιλικούς αγώνες με ομάδες της περιοχής σε σύστημα 2-2-1-5, την αποτελούσαν οι: Σταύρος Σαμαρτζής (τερματοφύλακας), Δημήτρης και Θανάσης Μυλωνάς (αμυντικοί), Γιάννης και Ηρακλής Μαργαρίτης (μέσοι), Ιωάννης Μπασιώτης (κεντρικοί μέσοι), Άγγελος Φραντζής, Σταύρος Τσοκάρης, Τάκης Σκέντζος, Βασίλης Μάρκελλος, Σπύρος Ματσούκας (επιθετικοί). Μαζί τους και οι: Χορωτής Ε., Μπασιώτης Ι., Τριανταφύλλου και Κωνσταντινίδης.
Τα πρώτα καταγεγραμμένα νικηφόρα αποτελέσματα σημειώθηκαν με: Ένωση Άργους (6-1), Ολυμπιακό Κορίνθου (5-2), Βύζαντα Μεγάρων (4-0), Κεραυνό Μελισσίων (12-1) και Αστέρα Ιτέας (3-1 και 4-1). Ειδικά για τις συναντήσεις με την ομάδα της Ιτέας, αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός πως ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου ταξίδευε με καΐκι από το Ξυλόκαστρο για να αγωνιστεί.
Δεκαετία 1930
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από την επίσημη σύσταση του και τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ηρακλής εξαιτίας της δημοφιλίας που είχε αποκτήσει ως σωματείο, λειτούργησε ως αθλητικό πρότυπο και για την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Κορινθίας, διαδίδοντας το αθλητικό ιδεώδες. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο και την αίγλη που είχε λόγω Βασιλείου, υπάρχουν αναφορές και για άλλα τμήματα του Συλλόγου τα οποία λάμβαναν μέρος σε τοπικούς αγώνες. Όπως αναφέρεται, ιδιαίτερα ενεργό ήταν το τμήμα κλασσικού αθλητισμού το οποίο ηγείτο ο Δ. Μεντζελίδης, ενώ υπάρχει μνεία και για τμήματα κολύμβησης και ποδηλασίας. Η ποδοσφαιρική ομάδα του Ηρακλή αποτελείτο από τους: Σαράντης, Ν. Μαργαρίτης, Γκαρώνης, Φιλιππάκης, Ν. Μανδελιάς, Β. Φιαμέγκος, Δ. Μαστέλλος, Χ. Βερβερίδης, Λιάκος Χαβέλης, Ι. Ματσούκας, Θεοδωρόπουλος και Λουκιανός Σκέντζος.
Το 1932 αναφέρεται μία κίνηση της διοίκησης του Συλλόγου για την αγορά γης και την κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου με στίβο, γεγονός ιδιαίτερα προοδευτικό για την εποχή. Το ΔΣ του Ηρακλή αποτελείτο από τους: Κ. Αλογογιάννης (πρόεδρος), Π. Ξύδης (αντιπρόεδρος), Δ. Μαστέλλος (γεν. γραμματέας, Τσουτσάνης (ταμίας), και Σπυρόπουλος, Δ. Πούλος, Γ. Ματσούκας, Κωνσταντινίδης (μέλη).
Στα τέλη της δεκαετίας του ’30 και μέχρι την έναρξη του πολέμου, τη φανέλα του Ηρακλή τίμησαν οι Άγγελος Στίκας, Στάθης Τσάμης, Νίκος Μαργαρίτης, Ανδρέας Κλουτσινιώτης, Μίμης Μάστελλος, Σταύρος Λυμπερίδης, Βλάσης Δεμερούτης, Πέτρος Δέμης, Ζήσης Χατζόπουλος, Χριστόφορος Φίλης, Κων/νος Κωνσταντινίδης, Ιωάννης Μαλιαρός, Σπύρος Πουγκιάλης, Ιωάννης Ματσούκας κ.α. Αντίπαλες ομάδες τότε ήταν οι Αχιλλέας Κορίνθου, Άρης Κορίνθου, Πέλοπας Κιάτου, Παναιγιάλειος, Πανναυπλιακός κ.α. Εκείνη την περίοδο συναντάμε άρθρα με τον Ηρακλή να δίνει αγώνες με τη Β' και Γ' ομάδα του, που δείχνει το πλήθος των ποδοσφαιριστών που είχε στη δύναμη του.
Δεκαετία 1940
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν από τον βομβαρδισμό του Ξυλοκάστρου τον Απρίλη του 1941 από τους Γερμανούς, ο Ηρακλής αγωνίζεται και με ομάδες από τα αγγλικά στρατεύματα που επιτηρούν την περιοχή σε αγώνες που παρακολουθούνται από χίλιους και πλέον φιλάθλους. Μετά την ολοκλήρωση του πολέμου η ομάδα συμμετέχει και πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα Αργολιδοκορινθίας, με παίκτες όπως οι Πανουτσόπουλος, Αλογογιάννης, Χρήστου, Μουρίκης, Μπουραντάνης, Μαργαρίτης, Τρίμης, Τριανταφύλλου, Βερβερίδης, Παναγιώτου, Τάρλας.
Το 1946 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου είναι από τα ιδρυτικά σωματεία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κορινθίας – Ε.Π.Σ.Κ. (μαζί με Πέλοπα Κιάτου, Ηρακλή Λεχαίου, Ολυμπιακό Λουτρακίου, Άρη, Αχιλλέα και Ολυμπιακό Κορίνθου και το στρατιωτικό κέντρο εκπαίδευσης Κ.Β.Ε.Κ.), στα πρωταθλήματα της οποίας αγωνίζεται μέχρι σήμερα ανελλιπώς, χρησιμοποιώντας τότε το γήπεδο στα σχολεία πάνω από τον Πευκιά.
Από τη δεκαετία του ’40 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου δηλώνει συμμετοχή και αγωνίζεται στις προκριματικές φάσεις του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο θεσμός λειτουργούσε ετησίως με προκριματικούς αγώνες ανά περιφέρεια με συνολική συμμετοχή 140 ως 160 σωματείων από όλη την Ελλάδα, μέχρι την κατάρτιση της φάσης των 16. Οι περισσότεροι από τους συλλόγους που ήταν ενεργοί και λάμβαναν μέρος τότε στο κύπελλο δεν υπάρχουν πια. Οι μόνοι σύλλογοι που συμμετείχαν τότε από την ένωση Αργολιδοκορινθίας και διασώζονται μέχρι σήμερα, εκτός του Ηρακλή, είναι οι Πέλοπας Κιάτου, Ολυμπιακός Λουτρακίου και Άρης Βοχαϊκού.
Δεκαετίες 1950 & 1960
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1955 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 το ποδόσφαιρο στο Ξυλόκαστρο γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και ο Ηρακλής αγωνίζεται στο Περιφερειακό πρωτάθλημα, εποχή κατά την οποία εμφανίζονται μεγάλοι ποδοσφαιριστές όπως ο Σωτήρης Αγγελόπουλος, ο πρώτος ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Ξυλοκάστρου που αγωνίζεται στην Εθνική Ελλάδας μετά τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και οι Σούλης Τσοκάρης (που επίσης παίρνει το δρόμο για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό), Σπύρος Μαργαρίτης (αγωνίστηκε με επιτυχία σε Κόρινθο – Παναχαϊκή), Αλέκος Σταματάκης (Ταρζάν) Ανδρέας Παπαντωνίου, Βλάσης Δέμης, Γιώργος Μπαξεβάνης και άλλοι εξαιρετικοί παίκτες. Την ίδια περίοδο οι Αλέκος Παναγόπουλος και Παναγιώτης Φιαμέγκος αρθρογραφούν στις αθλητικές εφημερίδες “ΦΩΣ” και “Αθλητική Ηχώ”, με πληροφορίες για τους αγώνες του Ηρακλή. Σε μία από τις σχετικές αναφορές και η επίσκεψη της Β’ ομάδας του Παναθηναϊκού για φιλικό αγώνα στο Ξυλόκαστρο.
Σημαντικός παράγοντας για την εξέλιξη του συλλόγου την εποχή αυτή, είναι η αγορά έκτασης από τη διοίκηση του Ηρακλή επί προεδρίας Μάρκου και η δημιουργία νέου γηπέδου στην περιοχή του Συνοικισμού, στα μέσα της δεκαετίας.
Δεκαετία 1970
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη δεκαετία του ’70 ο Ηρακλής έχει πλέον εδραιωθεί στο Κορινθιακό ποδόσφαιρο ως μια παραδοσιακή ομάδα που όλοι οι αντίπαλοι υπολογίζουν και σέβονται. Πρωταγωνιστεί με παίκτες όπως οι Γιώργος Μεντζέλος, Μιχάλης Φράγκος, Γιώργος Γιάννος, Ευάγγελος Παπαγεωργίου, Σούλης και Βασίλης Κουτσούμπης, Βλάσης Παπαγγελόπουλος, Δημήτρης Μπακάμης.
Δεκαετίες 1980 & 1990
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τις δεκαετίες ’80 – ’90 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου έχει πλέον εδραιωθεί ως μία σταθερή δύναμη στο πρωτάθλημα της Α’ Κορινθίας και το Ξυλόκαστρο θεωρείται πλέον ως μία περιοχή με ποδοσφαιρική παράδοση με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Ο Ηρακλής μετακομίζει εκ νέου στο τωρινό του σπίτι στην περιοχή του Σύθα, αρχικά χωμάτινο γήπεδο που παίρνει και την ονομασία “Σωτήρης Αγγελόπουλος” προς τιμήν του μεγάλου ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η ομάδα.
Δεκαετία 2000
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δεκαετία των ’00 βρίσκει τον Ηρακλή με ανάμεικτα συναισθήματα. Η ομάδα υποβιβάζεται στη Β’ Κατηγορία το 2002-03 και επιστρέφει αμέσως τη σεζόν 2003-04 ως πρωταθλήτρια στη Β’ Κατηγορία.
Το 2008-09 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου μετά από προσπάθεια ετών στέφεται άξιος πρωταθλητής Α’ Κατηγορίας για πρώτη φορά στην ιστορία του και κερδίζει τη συμμετοχή του στην Δ΄ Εθνική Κατηγορία σε μία από τις ενδοξότερες στιγμές του.
Την επόμενη χρονιά (2009-10) παρά τη δυναμική παρουσία του στο πρωτάθλημα υποβιβάζεται έχοντας συγκεντρώσει 28 βαθμούς σε 30 αγώνες (γκολ 29-43), εντούτοις κατακτά το Κύπελλο Κορινθίας επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του επικρατώντας στα πέναλτυ του Ολυμπιακού Λουτρακίου με 4-1 (0-0 κανονική διάρκεια και παράταση). Ο Ηρακλής με προπονητή τον Σπύρο Αργυρόπουλο αγωνίστηκε με την ακόλουθη σύνθεση: Κολιμάδης, Μάντα, Καρακώστας, Βελέντζας, Ψυχογιός (105′ Ραχιανιώτης), Μαργαρίτης, Στυλιανούδης (57′ Καρβούνης), Διαμαντόπουλος, Σιδηρόπουλος, Πιλιαφάς, Τζεμαλής (77′ Μούτος). Έφτασε τον τελικό αποκλείοντας Αναγέννηση Κιάτου, Ελλάς Βέλου, Θύελλα Πετρίου και Πέλοπα Κιάτου, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε και στο Πανελλήνιο Κύπελλο Ερασιτεχνών.
Δεκαετία 2010
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2011-12 υποβιβάζεται εκ νέου στη Β’ Κορινθίας και επιστρέφει τη νέα χρονιά (2012-13) στην Α’ Κατηγορία ως τρίτος.
Τη σεζόν 2014-15 ο Ηρακλής υποβιβάζεται στη Β’ Κατηγορία για τρίτη φορά στην ιστορία του πραγματοποιώντας το αρνητικό ρεκόρ συγκομιδής των μόλις 3 βαθμών.
Την αμέσως επόμενη σεζόν 2015-16, υπό τη νέα τωρινή διοίκηση Δημητρόπουλου και τις οδηγίες του Νίκου Κολιμάδη ως προπονητή, ξεκινώντας το πρωτάθλημα με -2 βαθμούς, με το πιο νεανικό ρόστερ της κατηγορίας και κατά συντριπτική πλειοψηφία απαρτιζόμενος με παιδιά από το Ξυλόκαστρο, ο Ηρακλής πραγματοποιεί έναν από τους πιο συγκλονιστικούς άθλους στην ιστορία του και μια πορεία σαν παραμύθι. Βρισκόμενος αρκετές φορές με την πλάτη στον τοίχο μέσα στη διάρκεια της χρονιάς, με τεράστιο ψυχικό σθένος και ντεμαράζ στον δεύτερο γύρο, καταφέρνοντας να αποδράσει την τελευταία στιγμή από έδρες όπως οι Αγ. Θεόδωροι και το Γαλατάκι και εντός με Κουταλά, χρειάστηκε η τελευταία αγωνιστική για να δώσει την άνοδο στην ομάδα μας. Σε ένα κατάμεστο από 900 και πλέον φιλάθλους “Σωτήρης Αγγελόπουλος” και σε ένα ιστορικό ματς που θα μείνει για πάντα βαθιά χαραγμένο στη μνήμη των φίλων της ομάδας, όπου χρειαζόταν μόνο νίκη απέναντι στον ήδη πρωταθλητή Ισθμιακό, ο Ηρακλής τελειώνει τη χρονιά όπως ακριβώς όριζε το απόλυτο θρίλερ. Με γκολ του Κόλα στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, το Ξυλόκαστρο παίρνει φωτιά και οδηγεί σε ένα ξέφρενο πανηγύρι εντός και εκτός γηπέδου, ενώ ο ιστορικός Ηρακλής παίρνει το εισιτήριο της ανόδου αφού σε τριπλή ισοβαθμία ανεβαίνει στην Α’ κατηγορία μαζί με τον Πανσολυγειακό και αφήνει τέταρτο τον ΠΑΣ Κλένια.
Τη σεζόν 2016-17, με άρτια οργάνωση και επαγγελματική δουλειά σε όλα τα επίπεδα (και λίγο πριν συμπληρώσει 90 χρόνια ζωής), ο Ηρακλής γράφει τη πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Με σημαντικές προσθήκες ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τα σπλάχνα του και για ακόμα μία φορά απαρτιζόμενος με παιδιά από το Ξυλόκαστρο τα οποία πλαισίωσαν τον αρχηγό Μιχάλη Καφαντάρη και με τον Νίκο Κολιμάδη για άλλη μια χρονιά στο τιμόνι, ο Γηραιός της Δυτικής Κορινθίας στις 15 Μαρτίου 2017 με ψυχωμένη και ηρωική εμφάνιση κατακτά το Κύπελλο στα πέναλτι απέναντι στην πανάκριβη Κόρινθο '06. Με 1-1 στην κανονική διάρκεια (με γκολ του 16χρονου Κώστα Ματθαιόπουλου που γίνεται και ο νεότερος ποδοσφαιριστής που σκοράρει σε τελικούς Κορινθίας) οι Μ. Καφαντάρης, Πιλιαφάς, Μαστρογιαννόπουλος, Αλούσι ευστοχούν στα πέναλτι ενώ ο Ηλίας Κουρούμαλης αποκρούει το πέναλτι του Γάλα και δίνει το έναυσμα σε ξέφρενους πανηγυρισμούς στην πολυπληθή κερκίδα των Ξυλοκαστρινών που έχουν κατακλείσει το Γήπεδο του Ζευγολατιού. Η πορεία προς τον τελικό πέρασε από Μαψό 0-5, Κλένια 1-5, Δάφνη Εξαμιλίων 0-1 και Τενεάτη Αθικίων με 0-1 στην παράταση. Στο Πρωτάθλημα ο νεοφώτιστος Ηρακλής τερματίζει στην 6η θέση κλείνοντας τη σεζόν θριαμβευτικά. Παράλληλα, την ίδια χρονιά η σκληρή δουλειά στα τμήματα των Ακαδημιών της ομάδας υπό τις οδηγίες των Μανώλη Σούλου και Μιχάλη Καφαντάρη, ο Ηρακλής κατακτά το Πρωτάθλημα Παίδων για πρώτη φορά στην ιστορία του με 7 βαθμούς διαφορά φέρνοντας και δεύτερο τίτλο στο Ξυλόκαστρο, ενώ και η ομάδα των Νέων τερματίζει στην 3η θέση, ολοκληρώνοντας επιτυχημένα τη χρονιά για όλα τα αγωνιστικά τμήματα.
Η ανοδική πορεία του Ηρακλή συνεχίζεται και κατά τη σεζόν 2017-18 με την κατάκτηση της 5ης βαθμολογικής θέσης, ενώ την επόμενη σεζόν 2018-19 μετά από ένα κακό ξεκίνημα και αντικατάσταση προπονητή, μια μεγάλη προσωπικότητα του σύγχρονου ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Αλέξης Αλεξανδρής αναλαμβάνει τα ηνία του Γηραιού και οδηγεί αήττητος την ομάδα στην 3η θέση με τη λήξη του Πρωταθλήματος. Διοικητικές διχογνωμίες κατά την καλοκαιρινή περίοδο έφεραν αδράνεια σε πολλά θέματα, ένα εκ των οποίων και αυτό του Αλεξανδρή, ο οποίος αποχωρεί για το ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα της Πάρου. Πάραυτα, η Διοίκηση με γρήγορες κινήσεις κλείνει τον Πέτρο Ξανθόπουλο ως αντικαταστάτη του, ακόμα μία μεγάλη μορφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, δείχνοντας πλέον το υψηλό επίπεδο που έχει περάσει πλέον και λειτουργεί η ομάδα.
Η ποδοσφαιρική χρονιά 2019-20 είναι τυχερή για το σύλλογο, παρόλο που θα θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά που διακόπηκαν όλες οι αθλητικές διοργανώσεις λόγω της πανδημίας που προκάλεσε ο ιός COVID-19, (Μάρτιος 2020) με τη βαθμολογία να ορίζεται ως τελική τη στιγμή της διακοπής. Για το Κύπελλο Κορινθίας οι 4 φιναλίστ μέχρι το σημείο της διακοπής (Ηρακλής Ξυλοκάστρου, ΑΟ Λουτράκι, Ελλάς Βέλου, ΑΣ Κόρινθος 2006), θα μπούν στην κληρωτίδα για την ανάδειξη του νικητή, Στα γραφεία της Ένωσης, η κληρωτίδα επιλέγει τον Ηρακλή ως Κυπελλούχο Κορινθίας 2019-20 και γεμίζει με χαρά το Ξυλόκαστρο που κατέκτησε έστω με αυτόν τον ιδιόμορφο τρόπο, το τρίτο Κύπελλο της ιστορίας του.
Ως Κυπελλούχος ο Ηρακλής λαμβάνει μέρος στο Κύπελλο Ελλάδας 2020-21 από τον Α' προκριματικό γύρο, κάτι που επαναλαμβάνεται μετά από 70 χρόνια.
Κατά την ιδιαίτερα τιμητική -και μόνο με τη- συμμετοχή του στο θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο Ηρακλής πετυχαίνει ίσως την πιο λαμπρή και ιστορική του νίκη από πλευράς επιπέδου σε μία πανελλήνια διοργάνωση. Με αντίπαλο την Κορωνίδα Κοιλάδας από την Αργολίδα (ομάδα Γ' Εθνικής κατηγορίας), ο Γηραιός του Ξυλοκάστρου προκρίνεται στη 2η φάση του Κυπέλλου, μετά από επικράτηση στη διαδικασία των πέναλτι με 4-2 (κανονική διάρκεια και παράταση 0-0). Στις 28-10-2020 σε ένα άδειο γήπεδο λόγω COVID-19, αλλά με τους φίλους της ομάδας να ενθαρρύνουν συνεχώς παρακολουθώντας το ματς πίσω από τα περιμετρικά εξωτερικά κιγκλιδώματα, ο Ηρακλής θα πανηγυρίσει μία ιστορική ψυχωμένη πρόκριση. Στα τέσσερα πέναλτι ευστόχησαν οι Α. Πιλιαφάς, Διαμαντόπουλος, Σκούρας, Μαστρογιαννόπουλος, ενώ ένα απέκρουσε ο κορυφαίος καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα Ηλίας Κουρούμαλης. Εν συνεχεία ο θεσμός του Κυπέλλου Ελλάδας διακόπηκε λόγω έκτακτων μέτρων της κυβέρνησης για την πανδημία, και ολοκληρώθηκε από την 6η φάση του με συμμετοχή μόνο των επαγγελματικών ομάδων της χώρας. Για την ιστορία να αναφερθεί, πως για το 2ο γύρο, ο Ηρακλής κληρώθηκε με τον Ήφαιστο Βρονταμά, ομάδα Γ' Εθνικής, στο γήπεδο του Βλαχιώτη Λακωνίας.
Γήπεδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αγωνιστική έδρα του Ηρακλή Ξυλοκάστρου είναι το Δημοτικό Γήπεδο Ξυλοκάστρου «Σωτήρης Αγγελόπουλος» στην περιοχή του Σύθα, και έχει χωρητικότητα 350 θέσεων. Το γήπεδο έχει πάρει την ονομασία «Σωτήρης Αγγελόπουλος» προς τιμήν του πρώτου ποδοσφαιριστή του Ηρακλή Ξυλοκάστρου που αγωνίστηκε στην Εθνική Ελλάδας αλλά και μεταγράφηκε επιτυχώς σε ομάδα του “κέντρου”, τον Παναθηναϊκό, τον οποίο φιλοξενεί σε αγώνα παλαιμάχων.
Το 2004 το γήπεδο του Ηρακλή Ξυλοκάστρου γίνεται από τα πρώτα στον Νομό Κορινθίας που ανακατασκευάζεται και αντικαθιστά το χώμα με τεχνητό χλοοτάπητα, φιλοξενώντας από εκείνο το διάστημα αρκετές ομάδες του Νομού για τις ανάγκες των πρωταθλημάτων τους που για τη συμμετοχή τους απαιτείται να αγωνίζονται σε γήπεδα με πλαστικό χόρτο.
Το 2020 το γήπεδο αναμορφώνεται, καθώς ολοκληρώνονται εργασίες αντικατάστασης του παλαιού και κορεσμένου συνθετικού χλοοτάπητα με νέο τελευταίας γενιάς, ενώ δρομολογούνται εργασίες ανακατασκευής και για την παραδοσιακή έδρα της ομάδας στο Συνοικισμό, αποτέλεσμα της λαμπρής τελευταίας πενταετίας του Ηρακλή Ξυλοκάστρου που μαγνήτισε το ενδιαφέρον του Ξυλοκάστρου.
Ο Σωτήρης Αγγελόπουλος γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο το 1934 και υπήρξε ένας σκληροτράχηλος ποδοσφαιριστής ως κλασσικός αριστερός μπακ ή σέντερ μπακ με δυναμικές επιθετικές επεμβάσεις και γκολ. Αγωνίστηκε επαγγελματικά μετά τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό από το 1955 έως το 1964, όπου είχε 67 συμμετοχές και 11 γκολ. Μάλιστα κατέκτησε και τρία Πρωταθλήματα, τη σεζόν 1959-60 με 30 συμμετοχές και 6 γκολ, τη σεζόν 1960-1961 με 6 συμμετοχές, τη σεζόν 1961-1962 και τη σεζόν 1963-1964 με 2 συμμετοχές. Το παρατσούκλι που τον συνόδευε ήταν «Ο Λέων του Ξυλοκάστρου». Στην Εθνική Ελλάδας κλήθηκε 10 φορές (1957-1959), με πρώτο του αγώνα τη συνάντηση Ελλάδα – Β΄ Ισπανίας 2-0 το 1957 στην Αθήνα και ακολούθως την αναμέτρηση Ελλάδα – Β΄ Γαλλίας 2-1 το 1958 επίσης στην Αθήνα.
Τίτλοι - Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας (1 Τίτλος): 2009
- Κύπελλο Ε.Π.Σ. Κορινθίας (3 Τίτλοι): 2010, 2017, 2020
- Β΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας (2 Τίτλοι): 1973,[2] 2004
- Πρωτάθλημα Παίδων Ε.Π.Σ. Κορινθίας (1 Τίτλος): 2017
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κύπελλο Ελλάδας (3 συμμετοχές): 1950, 1951, 2021
- Δ΄ Εθνική Κατηγορία (1 συμμετοχή): 2010
- 3η θέση στη Β΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας (Προβιβασμός στην Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Κορινθίας) (2 φορές): 2013, 2016
Τρέχουσα σύνθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
| No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Τ | Ηλίας Κουρούμαλης |
| 2 |
|
Α | Χρόνης Μαστρογιαννόπουλος |
| 3 |
|
Α | Γιώργος "Λίλα" Καφαντάρης |
| 4 |
|
Α | Γιώργος Κουρούμαλης |
| 5 |
|
Α | Γιώργος Σκούρας |
| 6 |
|
Μ | Κώστας Κουρούμαλης |
| 7 |
|
Ε | Μιχάλης Καφαντάρης (  )
|
| 8 |
|
Μ | Γιώργος Διαμαντόπουλος |
| 9 |
|
Ε | Σπύρος Καρράς |
| 10 |
|
Μ | Ανδρέας Πιλιαφάς |
| 11 | 
|
Ε | Nicolás Carro Aluisio |
| 12 |
|
Α | Γιώργος Διαμαντόπουλος |
| 13 |
|
Α | Νίκος Σιετής
|
| 14 |
|
Μ | Γιώργος Κουλάκης |
| 15 |
|
Τ | Βασίλης Φειδάκης |
| 16 |
|
Μ | Σπύρος Γκίνης |
| 17 |
|
Α | Νίκος Δεσποτέλης |
| 18 |
|
Μ | Κώστας Ματθαιόπουλος |
| 19 |
|
Ε | Μάριος Μπαρδούλης |
| 20 |
|
Ε | Παντελής Σταματούλης |
| 21 |
|
Ε | Κάντρι |
| 22 |
|
Α | Παναγιώτης Δρίτσας |
| 23 |
|
Μ | Μάριος Δρίτσας |
Τεχνικό Επιτελείο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Θέση | Όνομα |
|---|---|
| Υπεύθυνος Ποδοσφαιρικού Τμήματος | Γιώργος Ραχιανιώτης
|
| Γενικός Αρχηγός | Γιώργος Χρυσάνθου
|
| Προπονητής | Πέτρος Ξανθόπουλος
|
| Προπονητής Τερματοφυλάκων | Μανώλης Σούλος
|
| Φυσιοθεραπευτής | Πάνος Νικολόπουλος
|
| Αποκατάσταση Τραυματισμών | Έφη Αναγνωστοπούλου
|
| Ιατρός Ομάδας | Δημήτρης Καζάνης
|
| Έφορος Υλικού | Χρήστος Ζάρρος
|
Αξιομνημόνευτοι ποδοσφαιριστές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σωτήρης Αγγελόπουλος- Σπύρος Μαργαρίτης
Siadabida Manda- Σούλης Τσοκάρης
Alejandro Casas da Silva
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia2023.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2024.
- ↑ "Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΞΥΛ. ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ Β΄ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ", εφ. Αθλητική Φωνή, 9/4/1973, σελ. 3
