Μαρς
| Μαρς | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Νέριο |
| Σύντροφος | Ρέα Σιλβία Αιμυλία[1] |
| Τέκνα | Ρώμος Ρωμύλος Πίκους Formido Κιούπιντ |
| Γονείς | Γιούπιτερ και Γιούνο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στη Ρωμαϊκή μυθολογία, ο Μαρς ήταν ο θεός του πολέμου και φύλακας της αγροτικής καλλιέργειας.[2] [3] Ο Μαρς ήταν γιος της Γιούνο και του Γιούπιτερ, οι περισσότερες γιορτές προς τιμή του ήταν τον Μάρτιο που πήρε το όνομα του και τον Οκτώβριο, οι μήνες από τους οποίους άρχιζε και έληγε ο πόλεμος.[4] Ο Εξελληνισμός των Ρωμαίων έκανε τον Μαρς Interpretatio graeca με τον Έλληνα θεό Άρη, στην Λατινική λογοτεχνία είχε τιμηθεί με τον Μαρς.[5][6] Ο Ρωμαϊκός χαρακτήρας του Μαρς διέφερε από τον ομόλογο του Άρη, τον αντιμετώπιζαν με περιφρόνηση στην Αρχαία ελληνική λογοτεχνία.[7] Το ιερό του Μαρς βρισκόταν στο Άρεως Πεδίον, την περιοχή αφιέρωσε στον θεό ο δεύτερος Βασιλιάς της Ρώμης Νουμάς Πομπίλιος. Ο Οκταβιανός Αύγουστος μετακίνησε αργότερα το ιερό και το μετέφερε στην Αγορά του Αυγούστου.[8] Σε αντίθεση με τον Άρη που ήταν καταστρεπτικός θεός ο Μαρς προσπάθησε να διατηρήσει την ειρήνη ως Pax Romana, εθεωρείτο πατέρας του Ρωμαϊκού λαού. Οι γιοι του ήταν οι Ρωμύλος και Ρώμος αφού πρώτα βίασε την μητέρα τους και ιέρεια του Ρέα Σιλβία. Η αγάπη του για την Βένους συμφιλίωσε τους δύο αντίθετους μύθους που είχαν προκύψει για την ίδρυση της Ρώμης. Με την Βένους απέκτησε τον θρυλικό ήρωα Αινεία που έφτασε με φυγάδες όταν έληξε ο Τρωικός Πόλεμος, πολλές γενεές πριν τον Ρωμύλο και τον Ρώμο. Ο Μαρς ήταν μια από τις τρεις ανώτερες Ρωμαϊκές θεότητες στο αρχαϊκό πάνθεο, μαζί με το Γιούπιτερ και τον Κουϊρίνο.
Γέννηση και γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον ίδιο τρόπο που ο Άρης ήταν γιος του Διός και της Ήρας ο Μαρς ήταν γιος του Γιούπιτερ και της Γιούνο.[9] Ο Οβίδιος στην δική του έκδοση έγραψε ότι ήταν γιος μόνο της Γιούνο. Οι γυναίκες είχαν γίνει καχύποπτες με τον Γιούπιτερ από την εποχή που γεννήθηκε η Μινέρβα, η Γιούνο ζήτησε τις συμβουλές της θεάς Φλόρας με τον τρόπο που θα αποκτήσει παιδί ανώδυνα. Το όνομα της Φλόρας είναι στην Λατινική γλώσσα ένα Γραμματικό γένος από το οποίο προήλθε η αντίστοιχη λέξη για το "λουλούδι". Η Φλόρα μάδησε τα φύλλα ενός λουλουδιού και το έτριψε στην κοιλιά της Γιούνο, της ζήτησε να αποσυρθεί στην Θάλασσα του Μαρμαρά για την γέννα.[10] Ο Οβίδιος περιγράφει την ιστορία αυτή στο έργο "Φαστί", το μεγάλο επικό του ποίημα στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο.[10] Ο Οβίδιος εξηγεί ότι τα Ματρωνάλια μια γιορτή από τις παντρεμένες γυναίκες προς τιμή της θεάς Γιούνο εορταζόταν την πρώτη μέρα του Μαρτίου. Σύμφωνα με το Χρονογραφία του 354 την μέρα εκείνη ήταν τα γενέθλια του θεού Μαρς, το όνομα του Μαρτίου ήταν αφιερωμένο στον ίδιο και ήταν τότε ο πρώτος μήνας του έτους.[11] Δεν είναι γνωστό αν η ιστορία αυτή είναι επινόηση του Οβίδιου ή στηρίζεται σε παλιότερες αφηγήσεις. Το βέβαιο είναι ότι συνδέει τον θεό Μαρς με τον κόσμο των φυτών και την γυναικεία γονιμότητα.[12] Η σύζυγος του Μαρς ήταν η Νέριο που συμβολίζει την ζωτική δύναμη και το μεγαλείο του Μαρς.[13] Το όνομα της προέρχεται από τους Σαβίνους και είναι αντίστοιχη με την Λατινική λέξη για τον "άνδρα".[14] Στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. ο Τίτος Μάκκιος Πλαύτος την καταγράφει ως σύζυγο του Μαρς.[15] Μια πηγή στην Ύστερη αρχαιότητα γράφει ότι 23η Μαρτίου εορταζόταν ο Μαρς μαζί με την Νέριο.[16] Στην μετέπειτα Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η Νέριο αντικαταστάθηκε από την Μινέρβα.[17] Το όνομα της Νέριο εμφανιζόταν συχνά παράλληλα μαζί με αυτό του Μαρς, με επιδράσεις από την Αρχαία ελληνική μυθολογία περιγράφονται τα θεϊκά ζεύγη ως "γάμοι".[18]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Wilt-Aden Schröder: «Aemilius 150a» (Γερμανικά) 1970. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2024.
- ↑ https://alatius.com/latin/bennetthidden.html
- ↑ Mary Beard, J.A. North, and S.R.F. Price, Religions of Rome: A History (Cambridge University Press, 1998), σσ. 47–48
- ↑ John Scheid, An Introduction to Roman Religion, translated by Janet Lloyd (Indiana University Press, 2003), σσ. 51–52; Robert Turcan, The Gods of Ancient Rome (Routledge, 2001; originally published in French 1998), σ. 79
- ↑ Larousse Desk Reference Encyclopedia, The Book People, Haydock, 1995, σ. 215
- ↑ Susan McKeever (μτφρ. Δήμος Αυγερινός), Αρχαία Ρώμη, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1997, σ. 147
- ↑ Kurt A. Raaflaub, War and Peace in the Ancient World (Blackwell, 2007), σ. 15
- ↑ Paul Rehak and John G. Younger, Imperium and Cosmos: Augustus and the Northern Campus Martius (University of Wisconsin Press, 2006), σσ. 11–12
- ↑ Ησίοδος, "Θεογονία", σ. 79
- ↑ 10,0 10,1 Ovid, Fasti 5.229–260
- ↑ William Warde Fowler, The Roman Festivals of the Period of the Republic (London, 1908), σ. 35
- ↑ Carole E. Newlands, Playing with Time: Ovid and the Fasti (Cornell University Press, 1995), σσ. 105–106
- ↑ Aulus Gellius, Attic Nights 13.23
- ↑ Robert E.A. Palmer, The Archaic Community of the Romans (Cambridge University Press, 1970, 2009), σ. 167
- ↑ Plautus, Truculentus 515
- ↑ Johannes Lydus, De mensibus 4.60 (42)
- ↑ Porphyrion, Commentum in Horatium Flaccum, on Epistula II.2.209
- ↑ William Warde Fowler, The Religious Experience of the Roman People (London, 1922), σσ. 150–154
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Evans, James (1998). The History and Practice of Ancient Astronomy. Oxford University Press.
- John R. Clarke, The Houses of Roman Italy, 100 B.C.–A.D. 250: Ritual, Space, and Decoration (University of California Press, 1991)
- Miranda Green, Animals in Celtic Life and Myth (Routledge, 1992)
- Nicole Belayche, "Religious Actors in Daily Life: Practices and Related Beliefs", in A Companion to Roman Religion (Blackwell, 2007)
