Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κούπιντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην κλασική και ρωμαϊκή μυθολογία ο Κούπιντο (λατινικά: Cupido, που σημαίνει επιθυμία) είναι ο θεός της ερωτικής αγάπης, της έλξης και της στοργής. Συχνά απεικονίζεται γιος της Βένους και του Μαρς και γνωστός στα λατινικά επίσης ως Άμορ (Αγάπη). Το ελληνικό αντίστοιχό του είναι ο Έρως.[1]

Παρόλο που ο Έρως εμφανίζεται στην κλασική ελληνική τέχνη σαν φτερωτός νέος, στην ελληνιστική περίοδο φαίνεται ως γεμάτο αγόρι. Τότε, εμφανιζόταν με τόξο και βέλη που συμβόλιζαν την πηγή της δύναμής του: Ένας άνθρωπος ή ακόμα και μια θεότητα, αφού πληγωθεί με τα βέλη του Κούπιντο γεμίζει με αδάμαστη έλξη. Σε μύθους, ο Κούπιντο παίζει ρόλο περισσότερο στο αίσθημα. Παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον μύθο της Ψυχής, όταν η μητέρα του τον διέταξε να δηλητηριάσει τους άνδρες για να μην θέλουν την Ψυχή, αλλά άθελά του χτυπήθηκε από τα δικά του βέλη και τότε κατάλαβε τη δύναμη του πόθου.

Στην ελληνική μορφή του, ο Κούπιντο διαχωρίζεται ως «Έρως της Αφροδίτης Πανδήμου», δηλαδή γιος της χυδαίας μορφής της Αφροδίτης, και ως «Έρως της Αφροδίτης Ουρανίας», δηλαδή του πνευματικής μορφής της Αφροδίτης.

  1. Hughes, James (1995). Larousse Desk Reference Encyclopedia. Larousse. ISBN 978-0-7523-0013-9.