Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου
Συντεταγμένες: 22°49′14″N 40°29′00″E / 22.820434°N 40.483303°E
Η Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου βρίσκεται στο Δήμο Θερμαϊκού, 1 χλμ ΝΔ του οικισμού του Αγγελοχωρίου, μεταξύ των ακρωτηρίων του Μεγάλου Εμβόλου ή Καραμπουρνού και Τούζλα, τα οποία ορίζουν νότια τον Κόλπο της Θεσσαλονίκης και βρίσκονται βόρεια του ακρωτηρίου της Επανομής.[1] Έχει συνολική έκταση 377,2 εκτάρια. Ο υγρότοπος της λιμνοθάλασσας Αγγελοχωρίου είναι ιδιαιτέρως σημαντικός ως περιοχή αναπαραγωγής, διατροφής και διέλευσης για ένα μεγάλο αριθμό πτηνών, πολλά από τα οποία ανήκουν στα προστατευόμενα και απειλούμενα είδη. Η περιοχή είναι προστατευόμενη τοποθεσία του δικτύου Natura 2000 με κωδικό GR1220005[2].
Αβιοτικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μορφολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η λιμνοθάλασσα, μαζί με τα ενωμένα με αυτήν αλμυρά έλη, χωρίζεται από τη θάλασσα από μία στενή αμμώδη λωρίδα ακτής και ενώνεται με αυτή με μία τεχνητή συνδετική τάφρο. Η λιμνοθάλασσα έχει σχήμα περίπου τετράγωνο και πολύ μικρό βάθος, ενώ στις βόρειες ακτές της υπάρχουν αλυκές που λειτουργούν τουλάχιστον από το 1902.[3] Οι αλυκές, παρόλο που είναι ένα τεχνητό οικοσύστημα, λειτουργούν ως φυσικό οικοσύστημα (υγρότοπος) και μάλιστα υψηλής αξίας καθώς περιορίζουν την ανθρώπινη όχληση, εφοδιάζουν με ύδατα την περιοχή και συντηρούν οργανισμούς (π.χ. ψάρια, γαρίδες, οστρακοειδή κλπ), οι οποίοι αποτελούν τροφή της ορνιθοπανίδας.[1]
Στην λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου συναντώνται οκτώ είδη οικοτόπων, εκ των οποίων τα δύο έχουν χαρακτηριστεί ως οικότοποι προτεραιότητας. Οι δυο τύποι αυτοί είναι οι «Παράκτιες λιμνοθάλασσες» και οι «Μεσογειακές αλατούχες στέπες». Σημαντικός επίσης τύπος οικοτόπου είναι οι αμμοθίνες.
Βιοτικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πανίδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο υγρότοπος αποτελεί σημαντική περιοχή ως μεταναστευτικός σταθμός και ως τόπος εύρεσης τροφής για ένα μεγάλο αριθμό πουλιών. Συνολικά έχουν καταγραφεί 178 διαφορετικά είδη πτηνών εκ των οποίων τα 48 είναι προστατευόμενα είδη όπως τα Φλαμίνγκο, ο κορμοράνος, το νεροχελίδονο, ο πελαργός, ο καλαμοκανάς, η αβοκέτα, η λαγγόνα, η λεπτομύτα, η χουλιαρομύτα, η χαλκόκοτα κ.ά..[1]
Aναφορικά με την υπόλοιπη πανίδα εδώ συμβιώνουν πολλά είδη θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών. Ξεχωρίζουν 2 είδη χελώνας, η μεσογειακή χελώνα (Testudo hermanii) και η ελληνική χελώνα (Testudo graeca) και ο λαγόγυρος, που χαρακτηρίζονται ως είδη προτεραιότητας από την οδηγία 92/43 ΕΟΚ ενώ ο πράσινος φρύνος (Bufo viridis), ο Ευρωπαϊκός δεντροβάτραχος (Hyla arborea) η βαλκανόσαυρα ή ταυρική γουστέρα (Podarcis taurica) και ο λαφίτης του Ασκληπιού (Elaphe longissima) χαρακτηρίζονται ως είδη που απαιτούν αυστηρή προστασία από την ίδια οδηγία. Επίσης συναντά κανείς νερόφιδα, αλεπούδες, σκαντζόχοιρους και ασβούς.[4]
Στα ύδατα της λιμνοθάλασσας έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 12 είδη ψαριών κάποια από τα οποία είναι σπάνια είδη, όπως ο Ζαχαριάς (Aphanius fasciatus) και η Ταινιοσακοράφα (Syngnathus abaster).
Χλωρίδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βλάστηση είναι χαμηλή αλοφυτική και αμμοθινική και αποτελείται κατά κύριο λόγο από ετήσια φυτά. Τα είδη που κυριαρχούν ανήκουν κυρίως στις οικογένειες των Αγρωστωδών και Αστεροειδών και την τάξη των Καρυοφυλλωδών[4]. Η τάφρος που περιβάλλει την αλυκή καταλαμβάνεται από καλαμώνες, αλλά απαντούν και σπάρτα, βούρλα και ασφόδελοι. Ένα από τα κυριότερα είδη της αμμοθινικής βλάστησης είναι ο κρίνος της θάλασσας.
Στο βυθό της θαλάσσιας περιοχής απλώνονται λιβάδια από το προστατευόμενο είδος Ποσειδωνία η ωκεάνιος.[5]
Απειλές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ποικίλες ανθρώπινες δραστηριότητες ασκούν μεγάλη πίεση στη βιοποικιλότητα της λιμνοθάλασσας και απειλούν είδη και τύπους οικοτόπων που είναι προτεραιότητας βάσει της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας. Τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν από τις καλλιέργειες, τη χρήση λιπασμάτων, τη βοσκή, τις υδατοκαλλιέργειες (οστρακοκαλλιέργεια), τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την παραγωγή αλατιού, την επαγγελματική και ερασιτεχνική αλιεία, το κυνήγι, τις αστικές υποδομές, την έκθεση απορριμμάτων και λυμάτων, τις αναψυχικές και τουριστικές υποδομές και δραστηριότητες κ.ά. Η ανεξέλεγκτη πρόσβαση επισκεπτών σε οικοτόπους όπως οι αμμόλοφοι και κοντά σε οικοτόπους ξεκούρασης και φωλεοποίησης πτηνών έχει σοβαρές επιπτώσεις στους πληθυσμούς της ορνιθοπανίδας.[6]
Το 2020 εγκρίθηκε πρόγραμμα παρακολούθησης των περιβαλλοντικών παραμέτρων στους υγροτόπους της Επανομής και του Αγγελοχωρίου. Προβλέπεται η παρακολούθηση βιοτικών και αβιοτικών περιβαλλοντικών παραμέτρων, που θα βοηθήσουν τους αρμόδιους να προστατεύσουν τις συγκεκριμένες περιοχές και να κάνουν τις απαιτούμενες παρεμβάσεις βελτίωσης. Όσον αφορά στην υφιστάμενη διαχείριση των 2 περιοχών, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δυσκολία στη λήψη μέτρων προστασίας αποτελεί το γεγονός πως δεν έχει καθορισθεί ειδικό διαχειριστικό σχήμα σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και η διαχείριση ασκείται αποσπασματικά από έναν μεγάλο αριθμό εμπλεκομένων υπηρεσιών.[7]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου». ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου». NATURA 2000. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Η παραγωγή αλατιού 110 χρόνια στις Αλυκές Αγγελοχωρίου». Φάρος του Θερμαϊκού. 5 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου». Επίσημος ιστότοπος Δήμου Θερμαϊκού. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ Δέσποινα Σουβατζή. «Οι Λιμνοθάλασσες Επανομής και Αγγελοχωρίου». Π.Ε.ΕΚ.Π.Ε. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙΟΥ, ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ». Accolagoons. 6 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Στο μικροσκόπιο οι λιμνοθάλασσες Επανομής και Αγγελοχωρίου». Voria.gr. 7 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021.