Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης
Συντεταγμένες: 40°29′49.2″N 22°50′2.4″E / 40.497000°N 22.834000°E
- Για τον οικισμό με ίδιο όνομα στη Μακεδονία, δείτε: Αγγελοχώρι Ημαθίας
Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης | |
---|---|
Η λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
Περιφερειακή Ενότητα | Θεσσαλονίκης |
Δήμος | Θερμαϊκού |
Δημοτική Ενότητα | Μηχανιώνας |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
Νομός | Θεσσαλονίκης |
Υψόμετρο | 30 μέτρα |
Έκταση | 5,863 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 1.074 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 570 04 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Αγγελοχώρι είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Μηχανιώνας του δήμου Θερμαϊκού, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Θεσσαλονίκης, στην περιφέρεια Μακεδονίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Θεσσαλονίκης του νομού Θεσσαλονίκης, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονία.[3][4]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγγελοχώρι είναι μεγάλο παραθαλάσσιο χωριό στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται σχεδόν πάνω στο ακρωτήριο Μεγάλο Καραμπουρνού, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 30. Απέχει περίπου 35 χλμ. περίπου Ν. ΝΔ. της Θεσσαλονίκης. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 5,863 χμ².[1][3][4][5][6][7]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 1.086 |
2001 | 954 |
2011 | 1.178 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 557 |
1971 | 487 |
1981 | 532 |
1991 | 1.087 |
2001 | 1.017 |
2011 | 1.160 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1926 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Νέας Μηχανιώνας του νομού Θεσσαλονίκης. Το 1951 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγγελοχωρίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Μηχανιώνας. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Μηχανιώνας και προσαρτήθηκε στον δήμο Θερμαϊκού.[11]
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Αγγελοχώρι έχει γνωρίσει σημαντική οικονομική (εργοστάσιο μεταποίησης αλιευμάτων, θερμοκήπια) και τουριστική ανάπτυξη, κυρίως λόγω της προνομιακής παραθαλάσσιας θέσης του.[4]
Στα νοτιοδυτικά του χωριού λειτουργούν αλυκές και παράγεται αλάτι, τουλάχιστον από το 1902. Λέγεται ότι κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο οι ντόπιοι πουλούσαν αλάτι, για να αγοράζουν τρόφιμα. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, το αλάτι το έβγαζαν με τσεκούρια και φτυάρια, με τα χέρια, και το μετέφεραν με άλογα, έως ότου κάνουν την εμφάνισή τους τα βαγονέτα στις ράγες, τη δεκαετία του 1980.[12]
Αθλητισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο χωριό εδρεύει ο «Αθλητικός Μορφωτικός Σύλλογος Κεραυνός Αγγελοχωρίου»[13] που ιδρύθηκε επίσημα το 1977 και δραστηριοποιείται στο άθλημα του ποδοσφαίρου. Προϋπήρχε σαν ανεπίσημο σωματείο από το 1947, δίνοντας φιλικούς αγώνες με άλλα ανεπίσημα σωματεία και χωρίς να αγωνίζεται σε επίσημα πρωταθλήματα.[14] 30 χρόνια αργότερα, το 1977, ο Κεραυνός Αγγελοχωρίου αναγνωρίστηκε επίσημα από την ΕΠΟ με Αριθμό Μητρώου ΕΠΟ 2318[15] και εντάχθηκε στα επίσημα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας, όπου και αγωνίζεται έκτοτε. Χρώματά του αποτελούν το κόκκινο και το λευκό.
Το 1981 έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Μακεδονίας της περιόδου 1980-81, για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του μέχρι σήμερα. Στο δρόμο του προς τον τελικό απέκλεισε κατά σειρά την Φλόγα Ανάληψης στην 1η φάση, τον Κισσό Χορτιάτη στη 2η φάση, την Α.Ε. Αμπελοκήπων στην 3η φάση, τον Εθνικό Αστέρα Νεάπολης Συκεών στη φάση των 16, τον Μελιτέα στα προημιτελικά και τη ΜΕΝΤ στα ημιτελικά. Στον τελικό, ο οποίος διεξήχθη στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, ήρθε αντιμέτωπος με τον Φοίνικα Πολίχνης, ομάδα Εθνικής Ερασιτεχνικής κατηγορίας, από τον οποίο και ηττήθηκε με 3-1.[16]
Το 2010 πανηγύρισε την άνοδο στην Α1 Κατηγορία και κορυφαία της Ε.Π.Σ. Μακεδονίας, κατακτώντας το πρωτάθλημα του 2ου ομίλου Α΄ Κατηγορίας περιόδου 2009-10. Το 2014 πανηγύρισε εκ νέου την άνοδο στην Α1 Κατηγορία, καθώς νικώντας την Α.Ε. Νέας Κρήνης με 0-2 αναδείχθηκε πρωταθλητής του 3ου ομίλου Α΄ Κατηγορίας περιόδου 2013-14.[17]
Το 2015 τερμάτισε στη 2η θέση της Α1 Κατηγορίας της περιόδου 2014-15 νικώντας τον Θερμαϊκό Θέρμης με 1-0 στον τελικό των play off και ως δευτεραθλητής Ε.Π.Σ. Μακεδονίας προκρίθηκε στο πρωτάθλημα πρωταθλητριών Ε.Π.Σ., μέσω του οποίου θα διεκδικούσε την άνοδο στην Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική κατηγορία,[18] κάτι το οποίο τελικά δεν επετεύχθη, τερματίζοντας στη 2η θέση του 2ου ομίλου και με διαφορά μόλις 1ος βαθμού από την Α.Π.Ε. Λαγκαδά.
Φυσική του έδρα αποτελεί το Δημοτικό γήπεδο Αγγελοχωρίου.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο φάρος στο ακρωτήριο Μεγάλο Καραμπουρνού (Μεγάλου Εμβόλου). Κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του ειναι 10,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Συνεργάζεται με τον Ραδιοφάρο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Θερμαικού στις εκβολές του Αξιού. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.[19]
- Το φρούριο, στα όρια του υψώματος του Μεγάλου Καραμπουρνού, κτισμένο από γερμανούς μηχανικούς το 1883-1885, κατά παραγγελία της Υψηλής Πύλης. Το κτήριο είναι κυκλικό με πολλούς χώρους, αλλά είναι εντελώς εγκαταλειμμένο. Το σημείο από την αρχαιότητα ήταν στρατηγικής σημασίας γιατί έλεγχε το πέρασμα στον κόλπο της Θεσσαλονίκης. Για αυτό και δίπλα στον Φάρο βρίσκεται ένα ογκώδες πολεμικό οχυρό κατασκευασμένο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.[20]
- Ο υδροβιότοπος στην περιοχή της μικρής κυκλικής λιμνοθάλασσας (Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου), επιφανείας 2.500 στρεμμάτων, στα νοτιοδυτικά του χωριού, όπου έρχονται να ξεκουραστούν και να τραφούν πολλά παρυδάτια πουλιά.[21][22]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Απογραφή Πληθυσμού-Kατοικιών 2011 - ELSTAT». www.statistics.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 1:104
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 1:278
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:121
- ↑ «Διακοπές», σ. 958
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «Εκπαιδευτικές επισκέψεις - tsiaclass». web.archive.org. 5 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡ». www.fa3.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ Pentalofou, Doxa (3 Απριλίου 2015). «ΔΟΞΑ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ Μ.Α.Σ.: ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙ!!!». ΔΟΞΑ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ Μ.Α.Σ. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «ΑΜ ΕΠΟ». στα ξερά της ΕΠΣΜ (στα Αγγλικά). 25 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «Κύπελλο ΕΠΣΜ 1980-81». στα ξερά της ΕΠΣΜ (στα Αγγλικά). 29 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ Shoptv (5 Απριλίου 2014). «ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙΟΥ !!! ΣΤΗΝ Α1 ΜΕ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ !!!». ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «Κεραυνός Αγγελοχωρίου-Θερμαϊκός Θέρμης 1-0 kampaniasports.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Ο Φάρος και το Φρούριο του Μεγάλου Εμβόλου στη Θεσσαλονίκη (βίντεο)». Νέα Μουδανιά Blog. 19 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ Παπαγιαννοπούλου, Έλσα (18 Αυγούστου 2019). «Μία βόλτα στον Φάρο του Καραμπουρνού». cityculture.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.
- ↑ «N2K GR1220005 dataforms». natura2000.eea.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Λιμνοθάλασσα Αγγελοχωρίου – Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού». axiosdelta.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- eetaa.gr