Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λιμνοθαλάσσα Αταλάντης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λιμνοθαλάσσα Αταλάντης
Η λιμνοθάλασσα Αταλάντης
ΧώρεςΕλλάδα Ελλάδα
Γεωγραφικό ΔιαμέρισμαΣτερεά Ελλάδα
ΝομόςΦθιώτιδας
Τύπος λίμνηςΛιμνοθάλασσα
Έκταση10,630 km2
Μέγιστο Βάθος2 m
Βουβόκυνοι

Η Λιμνοθάλασσα της Αταλάντης βρίσκεται στον Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο, στο νότιο τμήμα του Κόλπου Αταλάντης Ανήκει στο Δήμο Λοκρών της επαρχία Λοκρίδας, η οποία εκτείνεται στο ΝΑ τμήμα του Νομού Φθιώτιδας.

Αποτελεί μια παράκτια αβαθή λιμνοθάλασσα, το βάθος της οποίας δεν ξεπερνά τα 2 μ. και χωρίζεται από τη θάλασσα με μια διαχωριστική λωρίδα γης μήκους 1,3 χλμ. και επικοινωνεί με αυτή από το άνοιγμα, το οποίο οριοθετείται από την νήσο Γάιδαρο στα νοτιοανατολικά. Στην περιοχή της λιμνοθάλασσας συναντάμε και άλλους υγροτόπους κυρίως βαλτότοπους, αλμυρά έλη, ανοιχτή θάλασσα και διάφορες καλλιέργειες.

Το ανάγλυφο της περιοχής αποτελείται από την πεδιάδα του Καλλίαρου στα βορειοδυτικά, από το όρος Χλωμό (1081 μ.), το βουνό Ρόδα (664 μ.) και μια λοφώδη αλυσίδα, Καστρί και Κορκορά στα δυτικά και νοτιοδυτικά.

Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη το Αταλαντονήσι ήταν χερσόνησος, και αποκόπηκε από την στεριά μετά από διάφορα σεισμικά γεγονότα. Ο Στράβων (67π.Χ-23μ.χ.) αναφέρει ότι το νησί Αταλάντη κόπηκε στα δύο και το ρήγμα που δημιουργήθηκε καταβύθισε την πεδιάδα σε έκταση 20 σταδίων. Ο σεισμός του 1894 επέφερε αλλαγές στο ανάγλυφο του τοπίου, όπως το νησί Γάιδαρος, το οποίο ήταν χερσόνησος και αποκόπηκε. Ο εν λόγω σεισμός ήταν καταστρεπτικός για την περιοχή της Λοκρίδας. Σύμφωνα με τον γεωλόγο Σκούφο θαλάσσιο κύμα κατέκλυσε την περιοχή των Αλμυρών, ενώ σχίστηκε και η αποβάθρα του λιμανιού στην Νέα Πέλλα, σύμφωνα με την εφημερίδα London Illustrated News. Η περιοχή Υγρότοπος και νησιά του Κόλπου Αταλάντης προστατευόμενη περιοχή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ως καταφύγιο άγριας ζωής καλύπτοντας 10.630 στρέμματα.[1]

Είχε προταθεί για την ένταξη του δικτύου Natura2000 με κωδικό GR2440001 και βρίσκεται ακόμα προτεινόμενη προς ένταξη.

Η κατασκευή δρόμου στον υγρότοπο, στη διαχωριστική λωρίδα γης, είχε ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση της υγροτοπικής βλάστησης. Η πρόσβαση στη λιμνοθάλασσα είναι πολύ εύκολη λόγω μικρών οδικών αρτηριών.

Στην περιοχή της λιμνοθάλασσας συναντάμε κυρίως καλαμιώνες, φρύγανα και αλμυρίκια. Σημαντική είναι η ύπαρξη της ανθεμίδας (επιστημονική ονομασία: Anthemis cretica) η οποία είναι ενδημικό είδος της Βαλκανικής συμπεριλαμβάνεται στο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών IUCN ως σπάνιο και προστατεύεται από την Ελληνική Νομοθεσία (Π.Δ. 67/81).

Στην περιοχή μπορεί να δει κάποιος την βαλτοχελώνα και την κρασπεδωτή χελώνα, η οποία είναι η ενδημική χελώνα της Ελλάδας. Οι ανωτέρω προστατεύονται από το Π.Δ. 67/81 και την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ Σύμβαση της Βέρνης, καθώς και η λιβαδοχελώνα και η μεσογειακή χελώνα. Αλλά και από το CITES, από τον ευρωπαϊκό κόκκινο κατάλογο και το IURN Red List (ως τρωτό είδος).

Κοκκινολαίμης

Η μεγάλη βιολογική αξία της λιμνοθάλασσας και του περιβάλλοντός της έγκειται στο ότι χρησιμοποιείται ως καταφύγιο για την ανάπαυση, το ξεχειμώνιασμα και το φώλιασμα των πουλιών στις παρόχθιες περιοχές. Κατά την διάρκεια των αλκυονίδων ημερών είναι τόπος συνάντησης των αποδημητικών πτηνών.

  • Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο – Φιλότης Τράπεζα Στοιχείων για την Ελληνική Φύση. 1995
  • Παλιβός Νίκος: «Γεωμορφολογική μελέτη της ευρύτερης περιοχής Ατάλαντης Φθιώτιδος», 2001. ΕΚΠΑ
  • Compiled by Rod Heikell and Lu Michell,December 2002. «Greek Waters Pilot»
  • J.C. Emberlin Εισαγωγή στην Οικολογία, Τυπωθήτω, 1996
  • Κοκκώσης Χάρης Άνθρωπος και περιβάλλον στην Ελλάδα, ΥΠΕΧΩΔΕ, 2002.
  1. ΦΕΚ: 868/02-07-2003