Καλοχώρι Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°40′39.79″N 20°36′50.18″E / 39.6777194°N 20.6139389°E
| Καλοχώρι Ιωαννίνων | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Ζίτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Μολοσσών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 377 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 45 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 440 03 |
| Τηλ. κωδικός | 2658 |
Το Καλοχώρι(ον) είναι οικισμός της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[1][2]
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Καλοχώρι βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες των Ορέων Κουρέντων, δυτικά του ποταμού Σμολίτσα σε υψόμετρο 360 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 30 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Ιωαννίνων. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί κοινότητα[3] που υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Μολοσσών του Δήμου Ζίτσας.[4] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 αριθμεί 62 κατοίκους,[5] που ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα του χωριού παραπέμπει σε καλό χωριό ή καλών και αγαθών ανθρώπων, ίσως και χωριό όμορφο. Ωστόσο σύμφωνα με μια εκδοχή, από το αρχείο της παρακείμενης Μονής Παλιουρής και συγκεκριμένα από δύο τεσκερέδες Αρβανιτών τσιφλικάδων του 1832 και 1834, προκύπτει ότι το όνομα του χωριού παραπέμπει σε παλιά οικογένεια Αρβανιτών τσιφλικάδων με το όνομα Καλούση από την ονομασία Κάλι ή Κάλο με την αρβανίτικη υποκοριστική κατάληξη –ουση. Συνεπώς η ονομασία μπορεί να προέρχεται από το τσιφλίκι του Αρβανίτη μπέη Κάλο ή Καλούση[6].
Το έτος ίδρυσης του χωριού είναι άγνωστο. Τον Απρίλιο του 1854 λεηλατήθηκε και πυρπολήθηκε από τους Τούρκους κατά την αποτυχημένη επανάσταση που ξέσπασε με αρχηγό τον Γ. Τσιάμη στην περιοχή του Καλαμά στο πλαίσιο του γενικότερου επαναστατικού κινήματος Ηπείρου-Θεσσαλίας του Γρίβα[7]. Το 1895 ανήκε στον Ναχιγιέ Κουρέντων του Καζά Ιωαννίνων και είχε 155 κατοίκους, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία των Οθωμανών (Σαλναμέ) εκείνου του έτους.[8] Το 1919 έγινε Κοινότητα η οποία εντάχθηκε το 1997 στον Καποδιστριακό Δήμο Μολοσσών και στη συνέχεια το 2010 στον Καλλικρατικό Δήμο Ζίτσας.[4]
Τουρισμός και αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Καλοχώρι υπάρχει το "Μνημείο της Αγρότισσας" (1986) το οποίο απεικονίζει μια αγρότισσα να οργώνει με ένα ζευγάρι υποζύγια μονολογώντας: "Άντε Μαρτίνη, άντε Μαγιούλη, ώσπου να 'ρθει ο αφέντης μου απ' τα ξένα". Το μνημείο βρίσκεται επί της Π.Ε.Ο. Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας (29ο χλμ) στην περιοχή "Χάνι Τσίκα" κοντά στις όχθες του ποταμού Καλαμά. Δίπλα στο χώρο έχει διαμορφωθεί το "Πάρκο της Αγρότισσας" όπου πραγματοποιείται ετήσια εκδήλωση προς τιμήν της με πρωτοβουλία του Δήμου Ζίτσας και συνδιοργάνωση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Καλοχωρίου, της Τοπικής Κοινότητας Καλοχωρίου και της Περιφέρειας Ηπείρου[9].
Η παραποτάμια περιοχή του Καλοχωρίου προσφέρεται για εναλλακτικές τουριστικές δραστηριότητες καθώς διαθέτει εύκολες πεζοπορικές διαδρομές, ενώ υπάρχει δυνατότητα για πλωτές δραστηριότητες rafting και kayak.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 31. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 271.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 15. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 301.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 «Καλοχώρι Ιωαννίνων». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10570 (σελ. 96 του pdf)
- ↑ http://www.520greeks.com/articles/to-xorio-kaloxori/[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αγγελική Πλάγου, Περιφέρεια Ηπείρου. με αρχηγό τον Γ. Τσιάμη&source=bl&ots=iaxgl_SxiD&sig=yGKBcIzjE6bEtF5r2hEOxHPqm00&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj35d2lvMzVAhUBmBoKHewqBCEQ6AEIJTAA#v=onepage&q&f=true "... όπου η ομορφιά περισσεύει" - Τουριστικός οδηγός. Ακακία, σελ. Δελβινακόπουλο. https://books.google.gr/books?id=lMZlDQAAQBAJ&pg=PT706&lpg=PT706&dq=επανάσταση με αρχηγό τον Γ. Τσιάμη&source=bl&ots=iaxgl_SxiD&sig=yGKBcIzjE6bEtF5r2hEOxHPqm00&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj35d2lvMzVAhUBmBoKHewqBCEQ6AEIJTAA#v=onepage&q&f=true.
- ↑ Αγγελική Πλάγου, Περιφέρεια Ηπείρου. συγκροτημάτων πολυφωνικής μουσικής&source=bl&ots=iaxgl_RydB&sig=WlpThOw_6KmP39SPt4BbOv3tOrk&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiGt-rfuMzVAhUFPBQKHeBqAvwQ6AEIJTAA#v=onepage&q=συνάντηση συγκροτημάτων πολυφωνικής μουσικής&f=true "... όπου η ομορφιά περισσεύει" - Τουριστικός οδηγός. Ακακία, σελ. Καλοχώρι. https://books.google.gr/books?id=lMZlDQAAQBAJ&pg=PT959&lpg=PT959&dq=συνάντηση συγκροτημάτων πολυφωνικής μουσικής&source=bl&ots=iaxgl_RydB&sig=WlpThOw_6KmP39SPt4BbOv3tOrk&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwiGt-rfuMzVAhUFPBQKHeBqAvwQ6AEIJTAA#v=onepage&q=συνάντηση συγκροτημάτων πολυφωνικής μουσικής&f=true.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2017.