Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ
| Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | John Beaufort (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 1404[1][2] Μίντλσεξ |
| Θάνατος | 27 Μαΐου 1444 Γουίμπορν Μίνστερ |
| Τόπος ταφής | Ντόρσετ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα Μπόσαμπ του Μπλέτσο[3][4] |
| Σύντροφος | NN |
| Τέκνα | Μαργαρίτα Μπωφόρ[3] Thomasine Beaufort[5] John of Somerset[5] |
| Γονείς | Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος κόμης του Σόμερσετ[3] και Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσα του Κλάρενς[3] |
| Αδέλφια | Μάργκαρετ Μπωφόρ, κόμισσα του Ντέβον Ιωάννα Μπωφόρ[3] Ερρίκος Μπωφόρ, 2ος κόμης του Σόμερσετ Τόμας Μπωφόρ, κόμης του Περς Εδμόνδος Μπωφόρ, 2ος δούκας του Σόμερσετ[3] |
| Οικογένεια | Οίκος των Μπωφόρ |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Εκατονταετής Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου (έως άγνωστη τιμή) |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Περικνημίδας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος δούκας του Σόμερσετ (John Beaufort, 1st Duke of Somerset, 1403 – 27 Μαΐου 1444) από τον Οίκο των Μπωφόρ ήταν Άγγλος ευγενής και πολέμαρχος στον Εκατονταετή Πόλεμο ήταν δεύτερος γιος του Ιωάννη Μπωφόρ, 1ου κόμη του Σόμερσετ και της Μάργκαρετ Χόλλαντ, δούκισσας του Κλάρενς.[6] Βαπτίστηκε στις 25 Μαρτίου 1404 και διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο άτεκνο αδελφό του Ερρίκου Μπωφόρ, 2ου κόμη του Σόμερσετ σαν 3ος κόμης του Σόμερσετ, ήταν επίσης 1ος κόμης του Κένταλ.
Ο νεαρός κόμης συνόδευσε τον ξάδελφο του Ερρίκο Ε΄ της Αγγλίας στις εκστρατείες στη Γαλλία (1519) και πολέμησε στο πλευρό του.[7] Το 1421 συνόδευσε τον δεύτερο αδελφό του βασιλιά Θωμά του Κλάρενς που ήταν επίσης και πεθερός του στο Ανζού, στην καταστροφική μάχη του Μποζώ ο Θωμάς του Κλάρενς έπεσε και ο Ιωάννης με τον μικρότερο αδελφό του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Ο Ιωάννης Μπωφόρ ενηλικιώθηκε στις 25 Μαρτίου 1425 αλλά τα κτήματα του τα 13 χρόνια που ήταν αιχμάλωτος κρατήθηκαν από τη μητέρα του, ελευθερώθηκε με λύτρα (1438) και έγινε ένας από τους κορυφαίους Άγγλους πολέμαρχους στη Γαλλία.[8]
Δούκας του Σόμερσετ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ιωάννης Μπωφόρ έγινε δούκας του Σόμερσετ και κόμης του Κένταλ (1443), μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας και διορίστηκε αρχιστράτηγος της Γκιγιέν. Παντρεύτηκε τη Μάργκαρετ Μποσάμπ του Μπλέτσο (1349) και προέδρευσε στις Γαλλικές αποικίες στην Αγγλία σε μια περίοδο που οι Άγγλοι βρέθηκαν σε σημαντική πτώση στην περιοχή και έχασαν τα περισσότερα εδάφη τους. Ο Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ κηδεμόνας για λογαριασμό του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας στάθηκε ανίκανος στην οικονομική και διοικητική διαχείριση με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει εκτεταμένη ανομία. Στην αρχή του δεύτερου προτεκτοράτου του Ριχάρδου της Υόρκης ο Γκλόστερ αρνήθηκε τη θέση του Κυβερνήτη - Υπολοχαγού που την πήρε ο Σόμερσετ. Από τη θέση αυτή είχε μισθό 600 λιρών και ήταν πολεμικός Κυβερνήτης - Υπολοχαγός για πρώτη φορά μετά τον διορισμό του Ριχάρδου στις 2 Ιουλίου 1440.
Γαλλικές εκστρατείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σόμερσετ διορίστηκε αρχιναύαρχος στον στρατό του λόρδου του Τάλμποτ.[9] Ο Τάλμποτ πολιόρκησε τον Αύγουστο του 1440 το Χάρφλερ που βρισκόταν για πέντε μήνες σε Γαλλικά χέρια, ο Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας έστειλε στρατό υπό την ηγεσία του Ρίτσμοντ. Οι Άγγλοι έσκαψαν ένα διπλό χαντάκι με 1000 άντρες ενώ η στρατιωτική μοίρα του Σόμερσετ προσπαθούσε να αποκρούσει τους Γάλλους από τη θάλασσα με τοξότες σε μια κοντή σειρά. Οι Γάλλοι οπισθοχώρησαν στο Παρίσι διακόπτοντας την πολιορκία και η πόλη παραδόθηκε στους Άγγλους. Ο δούκας της Υόρκης εξοργίστηκε επειδή ο θείος του Σόμερσετ Ερρίκος Μπωφόρ συμβούλευε τον βασιλιά για ειρήνη, ο Ιωάννης είπε στον βασιλιά ότι η ειρήνη είχε μόνο ανθρωπιστικό στόχο και ο Γάλλος βασιλιάς είχε σκοπό να πολιορκήσει την Ποντουάζ.[10] Ο Ριχάρδος της Υόρκης έκανε εκστρατεία στη Νορμανδία (1441) και ο Σόμερσετ παραιτήθηκε. Ο Κάρολος Α΄ της Ορλεάνης κατέλαβε τον Σεπτέμβριο του 1441 την Ποντουάζ και οι Αγγλικές φρουρές εξασθένησαν ακόμα περισσότερο, στη Γασκώνη η κατάσταση ήταν περισσότερο εφιαλτική.[11] Οι Μπωφόρ έστειλαν τον Σερ Έντουαρντ Χουλλ στις 22 Οκτωβρίου 1422 στην Μπορντό να πληροφορήσει τον δούκα της Υόρκης ότι ο Σόμερσετ έρχεται με μεγάλο στρατό. Ο Ριχάρδος διέταξε να εξοπλιστεί η Ρουέν αφού ο βασιλιάς με τον δελφίνο απειλούσαν την Μπορντό με ολόκληρη την Ακουιτανία και κατέλαβαν την πόλη του Ντάξ. Ο Ριχάρδος της Υόρκης αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει καθώς η πόλη της Γκιγιέν είχε χαθεί.
Ο δούκας της Υόρκης πολεμώντας στο πλευρό του λόρδου του Τάλμποτ διορίστηκε Υπολοχαγός σε ολόκληρη τη Γαλλία. Η σύζυγος του Γκλόστερ κατηγορήθηκε για προδοσία και ο Ιωάννης Μπωφόρ βρήκε την ευκαιρία να διοριστεί Υπολοχαγός της Ακουιτανίας και Στρατηγός - Καπετάνιος της Γκιγιέν, οι διαπραγματεύσεις του σαν Στρατηγός - Καπετάνιος του Καλαί είχαν πετύχει. Οι ενέργειες αυτές έστρεψαν τον Οίκο της Υόρκης εναντίον των Μπωφόρ, ο Ριχάρδος έπρεπε να πληρώσει 25.000 λίρες στον Σόμερσετ ενώ ήταν πνιγμένος στα χρέη. Ο Γκιγιέν αναγκάστηκε να σπαταλήσει πόρους που είχαν προορισμό τη Νορμανδία.[12]
Αποτυχία και επιστροφή στην Αγγλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Αύγουστο του 1443 ο Σόμερσετ ενώ οδηγούσε 7.000 άντρες από το Σερμπούρ-Οκτεβίλ στη Γασκώνη αρρώστησε και έκλεισε ειρήνη με τους Άγγλους. Ο Σόμερσετ άφησε όλους τους αιχμαλώτους ελεύθερους όταν δέχτηκε χρήματα από τον δούκα της Βρετάνης, μέσω του Μέιν επέστρεψε στην Αγγλία.[13] Πέθανε στις 27 Μαΐου 1444 σύμφωνα με πολλές πληροφορίες αυτοκτόνησε.[6][14] Ο θάνατος του Ιωάννη Μπωφόρ και του θείου του καρδιναλίου Μπωφόρ ήταν το τέλος της ηγεμονίας της Οικογένειας Μπωφόρ, την ουσιαστική κυβέρνηση ανέλαβε ο Γουίλιαμ ντε λα Πολ, 1ος κόμης του Σάφοκ.[15] Τα τελευταία γεγονότα έφεραν μεγάλη ένταση ανάμεσα στη Βουλή των Λόρδων και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νόθα παιδιά του Ιωάννη Μπωφόρ ήταν :
- Τακίνη του Σόμερσετ, γεννήθηκε το 1421 και παντρεύτηκε τον Ρέινολντς Γκρέυ πριν τις 20 Ιουνίου 1443, γιος τους ήταν ο Τζων, 8ος λόρδος των Γκρέυ του Ουίλτον.
- Τζων του Σόμερσετ (1443 - 1453)
Με τη σύζυγο του Μάργκαρετ Μποσάμπ του Μπλέτσο απέκτησε :
- Μαργαρίτα Μπωφόρ 1443-1509, παντρεύτηκε τον Εδμόνδο Τυδώρ και είχαν τέκνο:
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Ιωάννη Μπωφόρ, 1ου δούκα του Σόμερσετ |
|---|
|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Oxford Biography Index. 101001862. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 books
.google .ca /books?id=PwoTDQAAQBAJ&pg=PT165. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Kindred Britain»
- ↑ p10198.htm#i101976. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 Tipping 1885.
- ↑ Crowther 2015.
- ↑ Harriss 1988.
- ↑ Burne 2005, p. 422.
- ↑ Burne 2005, p. 426.
- ↑ Jacob 1961, p. 470.
- ↑ Jacob 1961, p. 468.
- ↑ Burne 2005, p. 435–6.
- ↑ Harriss 2004.
- ↑ Burne 2005, p. 438.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brown, M.H. (2004). "Joan (d. 1445)"Paid subscription required. Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
- Browning, Charles H. (1898). The Magna Carta Barons and Their American Descendants. London: Genealogical Publishing Company.
- Burne, A.H. (2005). The Hundred Years War. London: Folio.
- Crowther, David (2015-10-08). "The Wars of the Roses: Descendants of Edward III (simplified)". The History of England.
- Harriss, G.L. (1988). Cardinal Beaufort: A Study of Lancastrian Ascendancy and Decline. Oxford: Clarendon Press.
- Harriss, G.L. (2004). "Beaufort, John, duke of Somerset (1404–1444)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
- Jacob, E.F. (1961-12-31). The Fifteenth Century 1399–1485. Oxford History of England. 6. Oxford University Press.
- Marshall, Rosalind (2003). Scottish Queens, 1034–1714. Tuckwell Press.
- Planché, J.R. (1852). Pursuivant of Arms.
- Tipping, H.A. (1885), "Beaufort, John (1403–1444), first Duke of Somerset", in Stephen, Leslie, Dictionary of National Biography, 4, London: Smith, Elder & Co.
- Weir, A. (2007). Mistress of the Monarchy: The Life of Katherine Swynford, Duchess of Lancaster. London: Random House.
- Weir, A. (2008). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy. London: Vintage Books.