Αικατερίνη Σουίνφορντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάθριν Σουίνφορντ
Ο τάφος της Κάθριν, ο μεγαλύτερος τάφος, δίπλα στον τάφο της κόρης της, Τζόαν Μπώφορτ[1]
Δούκισσα του Λάνκαστερ
Γέννηση1350
Θάνατος10 Μαΐου 1403 (53 ετών)
ΣύζυγοςΧιού Οττς Σουίνφορντ
Ιωάννης της Γάνδης
ΕπίγονοιΜπλανς Σουίνφορντ
Τόμας Σουίνφορντ
Μάργκαρετ Σουίνφορντ
Ιωάννης Μπωφόρ, 1ος κόμης του Σόμερσετ
Ερρίκος Μπωφόρ
Τόμας Μπωφόρ, δούκας του Έξετερ
Ιωάννα Μποφόρ (κόμισσα του Γουέστμορλαντ)
ΟίκοςΟίκος του Λάνκαστερ
ΠατέραςΠαόν ντε Ροέ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Κάθριν Σουίνφορντ, Δούκισσα του Λάνκαστερ (Katherine Swynford, Duchess of Lancaster), γεννηθείσα Κάθριν ντε Ροέ (Katherine de Roet, 1350 - 10 Μαΐου 1403), ήταν η τρίτη σύζυγος του Ιωάννη της Γάνδης, Δούκα του Λάνκαστερ, γιου του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας.

Η Κάθριν ήταν ερωμένη του Δούκα πολλά χρόνια πριν από τον γάμο, τα παιδιά τους νομιμοποιήθηκαν όταν ήταν βασιλιάς ο ξάδελφος τους, Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας. Ο μεγαλύτερος γιος του συζύγου της από τον πρώτο του γάμο, Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας, ανέτρεψε τον Ριχάρδο Β΄ και επικύρωσε διάταγμα με το οποίο οι απόγονοι του πατέρα του με την Κάθριν Σουίνφορντ δεν θα μπορούσαν να ανέβουν στον θρόνο. Οι απόγονοι της ήταν μέλη του Οίκου των Μπώφορτ και ήταν πρωταγωνιστές στον Πόλεμο των Ρόδων. Ο Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας έγινε βασιλιάς χάρη στα δικαιώματα (1485) που είχε από την μητέρα του Μάργκαρετ Μπώφορτ, δισέγγονη του Ιωάννη της Γάνδης και της Κάθριν Σουίνφορντ. Η γραμμή ωστόσο είχε αποκλειστεί από τον θρόνο, γι' αυτό ο Ερρίκος Ζ΄ ανακηρύχτηκε βασιλιάς "στο δικαίωμα της κατάκτησης" μετακινώντας την ημερομηνία στις 21 Αυγούστου 1485 πριν νικήσει τον Ριχάρδο Γ΄ της Αγγλίας στην Μάχη του Μπόσγουορθ.[2]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κάθριν Σουίνφορντ ήταν κόρη του κήρυκα Παόν ντε Ροέ (1310 - 1380) που έγινε ιππότης και "βαφτίστηκε με το όνομα Ζιλ".[3] Είχε πολλές αδελφές όπως η Ίζαμπελ (ή Ελίζαμπεθ) ντε Ροέ και έναν αδελφό τον Ουόλτερ. Η Ίζαμπελ έγινε ευγενής στην Κολεγιακή Εκκλησία της Αγίας Βαλτρούδης στην Μονς (1366). Η Φιλίππα ντε Ροέ, σύζυγος του διάσημου ποιητή Τζέφρυ Τσώσερ, ήταν επίσης αδελφή της Κάθριν.[4] Η Φιλίππα μπήκε στην υπηρεσία της δεύτερης συζύγου του Ιωάννη της Γάνδης, Κωνσταντίας της Καστίλης, πριν παντρευτεί ο Δούκας την Κάθριν.[5] Η Κάθριν πιθανότατα ήταν το μικρότερο από τα παιδιά του του Παόν ντε Ροέ, η συγγραφέας Άλισον Ουίαρ (γεν. το 1951) επιβεβαιώνει ότι ήταν πραγματικά η μικρότερη και όλα τα παιδιά του γεννήθηκαν από τον δεύτερο γάμο του.[6]

Πρώτος γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κάθριν Σουίνφορντ γεννήθηκε στην Αινώ την διετία 1349 - 1350, η πιθανότερη ημερομηνία ήταν η 25 Νοεμβρίου 1350 την ημέρα που γιόρταζε η προστάτιδα της, Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς. Σε ηλικία περίπου 16 ετών (1366) στην εκκλησία του Σαιν Κλήμη του Δανού στο Ουεστμίνστερ τακτοποιήθηκε ο γάμος της με κάποιον "Χιού" Οττς Σουίνφορντ έναν ευγενή από το Λίνκολνσιρ γιο του Τόμας Σουίνφορντ και της Νικόλ Ντρυέλ. Με τον Χιού απέκτησε την Μπλανς (Λευκή) (1367), τον Τόμας και την Μάργκαρετ Σουίνφορντ που έγινε μοναχή στο Αββαείο του Μπάρκινγκ με εντολή του Ριχάρδου Β΄ της Αγγλίας. Η Κάθριν μπήκε στο νοικοκυριό του Ερρίκου Δ΄ σαν κηδεμόνας στις κόρες του από την πρώτο του γάμο με την Λευκή του Λάνκαστερ: Φιλίππη του Λάνκαστερ και Ελισάβετ Πλανταγενέτη του Έξετερ. Η άρρωστη Λευκή τοποθέτησε την μεγαλύτερη κόρη της Κάθριν, Μπλανς, στο νοικοκυριό της μαζί με τις δικές της κόρες, ενώ ο ίδιος ο Ιωάννης της Γάνδης έγινε νονός στο παιδί.

Ερωτικές σχέσεις και γάμος με τον Ιωάννη της Γάνδης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σύμβολα της Κάθριν Σουίνφορντ μετά τον γάμο της με τον Ιωάννη της Γάνδης.

Μετά τον πρόωρο θάνατο της Λευκής (1368) ο Ιωάννης της Γάνδης και η Κάθριν ξεκίνησαν μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις με αποτέλεσμα την γέννηση τεσσάρων παιδιών, τα παιδιά νομιμοποιήθηκαν μετά τον επίσημο γάμο των γονέων τους. Οι παράνομες ερωτικές σχέσεις με τον Δούκα τελείωσαν το 1381 και αμαύρωσαν σε σημαντικά την φήμη της Κάθριν.[7] Ο Ιωάννης της Γάνδης και η Κάθριν Σουίνφορντ παντρεύτηκαν στις 13 Ιανουαρίου 1396 στον Καθεδρικό Ναό του Λίνκολν δυο χρόνια μετά τον θάνατο της δεύτερης συζύγου του Δούκα, Κωνσταντίας της Καστίλης. Οι καταγραφές για τον μεταξύ τους γάμο στον Πύργο σημειώνουν: "Ιωάννης της Γάνδης, Δούκας του Λάνκαστερ, παντρεύτηκε την Κάθριν, κόρη του βασιλιά των όπλων της Γκιγιόν την εποχή του Εδουάρδου Γ΄ και αδελφή του Τζέφρυ Τσώσερ". Μετά τον θάνατο του Ιωάννη της Γάνδης η Κάθριν Σουίνφορντ κράτησε τον τίτλο της δούκισσας του Λάνκαστερ και πέθανε σε τέσσερα χρόνια στις 10 Μαΐου 1403. Ο τάφος της Κάθριν και της κόρης της Τζόαν Μπώφορτ ήταν σε έναν από σκαλιστό από πέτρα θόλο στον Καθεδρικό Ναό του Λίνκολν. Οι δυο τάφοι ήταν διακοσμημένοι με τις μορφές τους που είχαν ασπίδες με σύμβολα και καταστράφηκαν την εποχή του Αγγλικού εμφύλιου πολέμου (1664). Μια παράσταση που καταγράφει την ύπαρξη τους σχεδιάστηκε βιαστικά από τον Ουίλλιαμ Ντάγκντεϊλ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον πρώτο σύζυγο της Χιού Οττς Σουίνφορντ απέκτησε:

  • Μπλανς Σουίνφορντ (1367-;), πήρε τον τίτλο της δούκισσας της Γάνδης και έγινε βαπτιστικιά του Ιωάννη της Γάνδης.
  • Σερ Τόμας Σουίνφορντ (1367 - 1432) γεννήθηκε στο Λίνκολν την εποχή που ο Ιωάννης της Γάνδης βρισκόταν στην Καστίλη και πολεμούσε στο πλευρό του Πέτρου της Καστίλης.[8][9]
  • Μάργκαρετ Σουίνφορντ (περ. 1369-;), μοναχή στο περίφημο Αββαείο του Μπάρκινγκ (1377) με την βοήθεια του μελλοντικού θετού της πατέρα Ιωάννη της Γάνδης, έζησε θρησκευτική ζωή με την ξαδέλφη της Ελίζαμπεθ Τσώσερ, κόρη του Τζέφρυ Τσώσερ και της αδελφής της Κάθριν, Φιλίππα ντε Ροέ.[10]

Ο Τόμας Στέιπλτον δήλωσε (1846) ότι είχε αποκτήσει άλλη μια κόρη, την Ντόροθυ Σουίνφορντ (1366-;) που παντρεύτηκε τον Σερίφη του Λίνκολνσιρ (1380) αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις.[11]

Με τον δεύτερο σύζυγο της Ιωάννη της Γάνδης απέκτησε:

Θρύλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τάφος της Κάθριν Σουίνφορντ (1809).

Οι απόγονοι του Ιωάννη της Γάνδης και της Κάθριν Σουίνφορντ έμειναν γνωστοί ως Οίκος των Μπώφορτ, με την επέμβαση του πάπα και του Ριχάρδου Β΄ νομιμοποιήθηκαν χάρη στον γάμο των γονέων τους (1396). Οι αδελφοί Μπώφορτ αποκλείστηκαν από τον θρόνο με παρέμβαση του μεγαλύτερου ετεροθαλούς αδελφού τους Ερρίκου Δ΄ αν και σύμφωνα με τους νόμους της εποχής δεν μπορούσε ο βασιλιάς να κάνει το βήμα χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου. Ο Ερρίκος Τυδώρ ακύρωσε την απόφαση του Ερρίκου Δ΄ και επανέφερε τα δικαιώματα των Μπώφορτ στον θρόνο αφού και ο ίδιος μέσω της μητέρας του του ήταν δισέγγονος του Τζον Μπώφορτ, του μεγαλύτερου παιδιού της Κάθριν Σουίνφορντ με τον Ιωάννη της Γάνδης, συνεπώς απόγονος του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας μέσω της μητέρας του. Ο Τζον Μπώφορτ, 1ος Κόμης του Σόμερσετ, είχε επίσης μια κόρη την Τζόαν Μπώφορτ που παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Α΄ της Σκωτίας και έγινε ένας από τους γενάρχες του Οίκου των Στιούαρτ.[12] Η κόρη τους, Τζόαν Μπώφορτ, παντρεύτηκε τον Ραλφ Νέβιλ, 1ο Κόμη του Ουέστμορλαντ, και έγινε γιαγιά του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και του Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας που ανέτρεψε ο Ερρίκος Τυδώρ στην μάχη του Μπόσγουορθ. Ο Ερρίκος Τυδώρ για να επιβεβαιώσει τα δικαιώματα του στον θρόνο παντρεύτηκε την Ελισάβετ της Υόρκης, μεγαλύτερη κόρη του Εδουάρδου Δ΄.

H Κάθριν Παρ, έκτη σύζυγος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας, επίσης καταγόταν από την Τζόαν Μπώφορτ, Κόμισσα του Ουέστμορλαντ.[13] Ο μεγαλύτερος γιος του συζύγου της από τον πρώτο γάμο του Ερρίκος του Μπόλινμπροκ ανέτρεψε τον ξάδελφο του Ριχάρδο Β΄ (1399), ο Ριχάρδος Β΄ θανατώθηκε πιθανότατα από τον γιο της Κάθριν, Τόμας Σουίνφορντ, που ήταν Κοντόσταυλος στο Κάστρο του Πόντεκραφτ, ενώ ακούγεται ότι ο Ριχάρδος πέθανε από πείνα εκεί. Η κόρη του Ιωάννη της Γάνδης από τον πρώτο του γάμο, Φιλίππα του Λάνκαστερ, ήταν προ-προγιαγιά της Αικατερίνης της Αραγονίας, πρώτης συζύγου του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και μητέρας της Μαρία Α΄ της Αγγλίας. Η κόρη του Ιωάννη της Γάνδης από τον δεύτερο γάμο του Αικατερίνη του Λάνκαστερ ήταν επίσης προγιαγιά της Αικατερίνης της Αραγωνίας.

Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κάθριν Σουίνφορντ ήταν πρωταγωνίστρια σε πολλά μυθιστορήματα όπως το έργο της Άνια Σετόν (1904 - 1990) "Κάθριν" (1954). Η Άλισον Ουίαρ έγραψε το βιογραφικό έργο: "Η ιστορία του Ιωάννη της Γάνδης και της σκανδαλώδους δούκισσας" (2008). Η Τζαννέτ Λούκραφτ έγραψε το βιογραφικό έργο "Κάθριν Σουίνφορντ, η ιστορία της μεσαιωνικής ερωμένης"' που την παρουσιάζει αρκετά δυναμική γυναίκα με ικανότητες να χειριστεί τα κοινωνικά θέματα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Σχέδιο του 1640 των τάφων της Κάθριν Σουίνφορντ και της κόρης της, Τζόαν Μπώφορτ, στον Καθεδρικό του Λίνκολν πριν την καταστροφή των τάφων το 1644.
  2. ↑ S. Chrimes, Henry VII, p. 50.
  3. ↑ Weir, Alison (2007). Katherine Swynford: The story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess. London: Jonathan Cape.
  4. ↑ Gray, Douglas (2005). "Chaucer, Philippa - Oxford Reference". The Oxford Companion to Chaucer.
  5. ↑ Hudson, Anne (2005). "John of Gaunt - Oxford Reference". In Douglas Gray (ed.). The Oxford Companion to Chaucer. Oxford University Press.
  6. ↑ Weir, Alison (2007). Katherine Swynford: The story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess. London: Jonathan Cape.
  7. ↑ Weir, Alison (2007). Katherine Swynford: The story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess. London: Jonathan Cape.
  8. ↑ Weir, Alison (2007). Katherine Swynford: The story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess. London: Jonathan Cape.
  9. ↑ Plea rolls of the Court of Common Pleas: National Archives; CP 40/629
  10. ↑ Weir, Alison (2007). Katherine Swynford: The story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess. London: Jonathan Cape.
  11. ↑ Alison Weir, Katherine Swynford: The Story of John of Gaunt and his Scandalous Duchess (Random House Limited, Jonathan Cape, 2007), pp. 68–69
  12. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 
  13. ↑ James, Susan. 'Catherine Parr: Henry VIII's Last Love.' 2009. pg 15.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lucraft, Jeannette (2006). Katherine Swynford: The History of a Medieval Mistress. Sutton Publishing Ltd.
  • Alison Weir, Mistress of the Monarchy: The Life of Katherine Swynford, Duchess of Lancaster (U.S. title).
  • Judy Perry, "Katherine Roet's Swynfords: a re-examination of interfamily relationships and descent", Foundations (Foundation for Medieval Genealogy), Vol. 1, No. 1 & 2 2003–2004.
  • David H Kelley, Don C Stone & David C Dearborn, "Among the Royal Servants: Welby, Browne, Quarles and Related Families", Foundations (Foundation for Medieval Genealogy), Vol. 3, No. 4
  • Sargeant, Carol (2009). Love, Honour and Royal Blood Book One: Katharine Swynford. Dog Ear Publishing.


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αικατερίνη_Σουίνφορντ&oldid=10029755"