Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών
Εμφάνιση
Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών αποτελεί ένα σημαντικό θεσμό σε επίπεδο Ευρώπης για το άθλημα του βόλεϊ. Η πρώτη διοργάνωση διεξήχθη το 1948 στη Ρώμη και νικήτρια αναδείχθηκε η Τσεχοσλοβακία, με νίκη επί της Γαλλίας.[1][2]
Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει η Ελλάδα είναι το χάλκινο Μετάλλιο το 1987 στη Γάνδη.[3]
Μετάλλια και 4η θέση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Διοργανώτρια χώρα / πόλη | Τελικός | Αγώνας για τις θέσεις 3–4 | Χώρες | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Χρυσό | Σκορ | Ασημένιο | Χάλκινο | Σκορ | 4η θέση | |||
1948 | Ιταλία Ρώμη |
Τσεχοσλοβακία | Όμιλος (3–0) |
Γαλλία | Ιταλία | Όμιλος (3–0) |
Πορτογαλία | 6 |
1950 | Βουλγαρία Σόφια |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Τσεχοσλοβακία | Ουγγαρία | Όμιλος (3–2) |
Βουλγαρία | 6 |
1951 | Γαλλία Παρίσι |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Βουλγαρία | Γαλλία | Όμιλος (0–3) |
Ρουμανία | 10 |
1955 | Ρουμανία Βουκουρέστι |
Τσεχοσλοβακία | Όμιλος (3–1) |
Ρουμανία | Βουλγαρία | Όμιλος (3–2) |
Σοβιετική Ένωση | 14 |
1958 | Τσεχοσλοβακία Πράγα |
Τσεχοσλοβακία | Όμιλος (3–1) |
Ρουμανία | Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–2) |
Βουλγαρία | 20 |
1963 | Ρουμανία - Βουκουρέστι, Μπρασόβ, Κλουζ-Ναπόκα, Τίργκου Μούρες |
Ρουμανία | Όμιλος (3–0) |
Ουγγαρία | Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–2) |
Βουλγαρία | 17 |
1967 | Τουρκία Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Άδανα, Σμύρνη |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–2) |
Τσεχοσλοβακία | Πολωνία | Όμιλος (1–3) |
Ανατολ. Γερμανία | 20 |
1971 | Ιταλία - Ανκόνα, Μπέργκαμο, Μπολώνια, Ίμολα, Μιλάνο, Μόντενα, Τορίνο |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (0–3) |
Τσεχοσλοβακία | Ρουμανία | Όμιλος (3–0) |
Ανατολ. Γερμανία | 22 |
1975 | Γιουγκοσλαβία Βελιγράδι, Κράλιεβο, Σκόπια, Σουμπότιτσα |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Πολωνία | Γιουγκοσλαβία | Όμιλος (3–2) |
Ρουμανία | 12 |
1977 | Φινλανδία Ελσίνκι, Όουλου, Τάμπερε, Τούρκου |
Σοβιετική Ένωση | 3–1 | Πολωνία | Ρουμανία | 3–0 | Ουγγαρία | 12 |
1979 | Γαλλία Παρίσι, Νανσί, Νάντη, Σαιν-Κεντέν, Τουλούζη |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Πολωνία | Γιουγκοσλαβία | Όμιλος (3–0) |
Γαλλία | 12 |
1981 | Βουλγαρία Μπουργκάς, Πάζαρτζικ, Βάρνα |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Πολωνία | Βουλγαρία | Όμιλος (3–1) |
Τσεχοσλοβακία | 12 |
1983 | Ανατολική Γερμανία Ανατολικό Βερολίνο, Έρφουρτ, Σουλ |
Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–1) |
Πολωνία | Βουλγαρία | Όμιλος (2–3) |
Ιταλία | 12 |
1985 | Ολλανδία - Άμστερνταμ, Χρόνινγκεν, Ντεν Μπος, Φόρμπουργκ, Ζβόλε | Σοβιετική Ένωση | Όμιλος (3–0) |
Τσεχοσλοβακία | Γαλλία | Όμιλος (3–1) |
Πολωνία | 12 |
1987 | Βέλγιο Γάνδη, Γκενκ, Άουντερχεμ |
Σοβιετική Ένωση | 3–1 | Γαλλία | Ελλάδα | 3–2 | Σουηδία | 12 |
1989 | Σουηδία Στοκχόλμη, Ερεμπρού |
Ιταλία | 3–1 | Σουηδία | Ολλανδία | 3–0 | Σοβιετική Ένωση | 12 |
1991 | Γερμανία Βερολίνο, Αμβούργο, Καρλσρούη |
Σοβιετική Ένωση | 3–0 | Ιταλία | Ολλανδία | 3–0 | Γερμανία | 12 |
1993 | Σουηδία Όουλου, Τούρκου |
Ιταλία | 3–2 | Ολλανδία | Ρωσία | 3–1 | Γερμανία | 12 |
1995 | Ελλάδα Πειραιάς, Πάτρα |
Ιταλία | 3–2 | Ολλανδία | Σερβία και Μαυροβούνιο | 3–0 | Βουλγαρία | 12 |
1997 | Ολλανδία Αϊντχόφεν, Ντεν Μπος |
Ολλανδία | 3–1 | Σερβία και Μαυροβούνιο | Ιταλία | 3–1 | Γαλλία | 12 |
1999 | Αυστρία Βιέννη, Βίνερ Νόιστατ |
Ιταλία | 3–1 | Ρωσία | Σερβία και Μαυροβούνιο | 3–0 | Τσεχία | 8 |
2001 | Τσεχία Οστράβα |
Σερβία και Μαυροβούνιο | 3–0 | Ιταλία | Ρωσία | 3–2 | Τσεχία | 12 |
2003 | Γερμανία Βερολίνο, Καρλσρούη, Λειψία |
Ιταλία | 3–2 | Γαλλία | Ρωσία | 3–1 | Σερβία και Μαυροβούνιο | 12 |
2005 | Ιταλία - Ρώμη Σερβία και Μαυροβούνιο - Βελιγράδι |
Ιταλία | 3–2 | Ρωσία | Σερβία και Μαυροβούνιο | 3–0 | Ισπανία | 12 |
2007 | Ρωσία Μόσχα, Αγία Πετρούπολη |
Ισπανία | 3–2 | Ρωσία | Σερβία | 3–1 | Φινλανδία | 16 |
2009 | Τουρκία Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη |
Πολωνία | 3–1 | Γαλλία | Βουλγαρία | 3–0 | Ρωσία | 16 |
2011 | Αυστρία - Βιέννη, Ίνσμπρουκ Τσεχία - Πράγα, Κάρλοβι Βάρι |
Σερβία | 3–1 | Ιταλία | Πολωνία | 3–10 | Ρωσία | 16 |
2013 | Δανία - Όντενσε, Χέρνινγκ, Άρχους, Κοπενχάγη Πολωνία - Γκντανσκ, Γκντίνια |
Ρωσία | 3–1 | Ιταλία | Σερβία | 3–0 | Βουλγαρία | 16 |
2015 | Βουλγαρία - Σόφια, Βάρνα Ιταλία - Μπούστο Αρσίτσιο, Τορίνο |
Γαλλία | 3–0 | Σλοβενία | Ιταλία | 3–1 | Βουλγαρία | 16 |
2017 | Πολωνία Κρακοβία, Γκντανσκ, Κατοβίτσε, Στετίνο, Βαρσοβία |
Ρωσία | 3–2 | Γερμανία | Σερβία | 3–2 | Βέλγιο | 16 |
2019 | Γαλλία - Μονπελιέ, Νάντη. Παρίσι Σλοβενία - Λουμπλιάνα Βέλγιο - Αμβέρσα, Βρυξέλλες Ολλανδία - Άπελντοορν, Άμστερνταμ, Ρότερνταμ |
Σερβία | 3–1 | Σλοβενία | Πολωνία | 3–0 | Γαλλία | 24 |
2021 | Πολωνία - Κρακοβία, Γκντανσκ, Κατοβίτσε Τσεχία - Οστράβα Εσθονία - Ταλίν Φινλανδία - Τάμπερε [4] |
Ιταλία | 3–2 [5] | Σλοβενία | Πολωνία | 3–0 [5] | Σερβία | 24 |
2023 | Ιταλία - Ανκόνα, Μπάρι, Μπολόνια, Περούτζα, Ρώμη Βουλγαρία - Βάρνα Βόρεια Μακεδονία - Σκόπια Ισραήλ - Τελ Αβίβ |
Πολωνία | 3–0 [6] | Ιταλία | Σλοβενία | 3–2 [6] | Γαλλία | 24 |
Πίνακας μεταλλίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Kυρίαρχη είναι η Σοβιετική Ένωση με 12 τίτλους και ακολουθεί η Ιταλία με επτά.
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | Σοβιετική Ένωση | 12 | 0 | 2 | 14 |
2 | Ιταλία | 7 | 5 | 3 | 15 |
3 | Τσεχοσλοβακία | 3 | 4 | 0 | 7 |
4 | Πολωνία | 2 | 5 | 4 | 11 |
5 | Ρωσία | 2 | 3 | 3 | 8 |
6 | Σερβία | 2 | 0 | 3 | 5 |
7 | Γαλλία | 1 | 4 | 2 | 7 |
8 | Ολλανδία | 1 | 2 | 2 | 5 |
Ρουμανία | 1 | 2 | 2 | 5 | |
10 | Σερβία και Μαυροβούνιο | 1 | 1 | 3 | 5 |
11 | Ισπανία | 1 | 0 | 0 | 1 |
12 | Σλοβενία | 0 | 3 | 1 | 4 |
13 | Βουλγαρία | 0 | 1 | 4 | 5 |
14 | Ουγγαρία | 0 | 1 | 1 | 2 |
15 | Γερμανία | 0 | 1 | 0 | 1 |
Σουηδία | 0 | 1 | 0 | 1 | |
17 | Γιουγκοσλαβία | 0 | 0 | 2 | 2 |
18 | Ελλάδα | 0 | 0 | 1 | 1 |
Σύνολο (18 χώρες) | 33 | 33 | 33 | 99 |
- 1948 – 1977: Δεν απονεμήθηκε
- 1979 – Βλάντιμιρ Κόντρα
- 1983 – Φράνκο Μπερτολι
- 1985 – Βιτσεσλάβ Ζάιτσεφ
- 1987 – Φιλίπ Μλάν
- 1989 – Μπενγκτ Γκούσταφσον
- 1991 – Ντμίτρι Φόμιν
- 1993 – Αντρέα Τζάνι
- 1995 – Λορέντζο Μπερνάρντι
- 1997 – Χίντο Γκέρτσεν
- 1999 – Αντρέα Τζάνι
- 2001 – Ιβάν Μίλκοβιτς
- 2003 – Αντρέα Σαρτορέτι
- 2005 – Αλμπέρτο Τσιζόλα
- 2007 – Συμεών Πολτάβσκι
- 2009 – Πιότρ Γκρούσκα
- 2011 – Ιβάν Μίλκοβιτς
- 2013 – Ντμίτρι Μουσέρσκι
- 2015 – Αντονίν Ρουζιέ
- 2017 – Μαξίμ Μιχαήλοφ
- 2019 – Ούρος Κοβάτσεβιτς
- 2021 – Σιμόνε Τζανέλι
- 2023 – Γουιλφρέδο Λεόν
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών www-old.cev.eu
- ↑ Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών - Ιστορία eurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-03-15 στο Wayback Machine.
- ↑ Το θαύμα της Γάνδης www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-12-02 στο Wayback Machine.
- ↑ Διοργανώτριες πόλεις του πρωταθλήματος 2021 eurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-02-01 στο Wayback Machine.
- ↑ 5,0 5,1 Η Ιταλία σε 5 σετ πήρε τον 7ο τίτλο τηςeurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-08-15 στο Wayback Machine.
- ↑ 6,0 6,1 Η Πολωνία επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπηςeurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-09-18 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- CEV - Επίσημος ιστότοπος www.cev.eu
- Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Πετοσφαίρισης Ανδρών www-old.cev.eu
- «Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πετοσφαίρισης Ανδρών 1948 - 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2007. sports123.com
- Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Πετοσφαίρισης Αμδρών - Γυναικών / Πλήρη αποτελέσματα www.todor66.com
- Θα έχουμε πάντα τη Γάνδη... www.onsports.gr Αρχειοθετήθηκε 2022-04-25 στο Wayback Machine.
- Γάνδη, 4 Οκτωβρίου 1987: Το χρονικό του "χάλκινου" θριάμβου www.volleyball.gr Αρχειοθετήθηκε 2022-12-07 στο Wayback Machine.