Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής
Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής | |
|---|---|
| Συντομογραφία | ΕΚΔ |
| Ηγέτης | Άλαν Γουντς |
| Ιδρυτής | Τεντ Γκραντ |
| Ίδρυση | 1992 (ως Επιτροπή για μια Μαρξιστική Διεθνή)
2004 (ως Διεθνής Μαρξιστική Τάση) 2024 (ως Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής) |
| Διάσπαση από | Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή |
| Ιδεολογία | Κομμουνισμός Μαρξισμός Λενινισμός Τροτσκισμός Διεθνισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Ακροαριστερά |
| Χρώματα | Κόκκινο |
| Ιστότοπος | |
| www | |
Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής (ΕΚΔ) είναι διεθνής τροτσκιστική οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Τεντ Γκραντ και τους οπαδούς του μετά τη διάσπαση με την Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας τους, www.marxist.com, είναι ο Άλαν Γουντς. Ο ιστότοπος είναι πολύγλωσσος και σε αυτόν δημοσιεύονται άρθρα διεθνούς επικαιρότητας που έχουν γραφτεί από μαρξιστική σκοπιά, καθώς και πολλά ιστορικά και θεωρητικά άρθρα. Η ΕΚΔ δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 40 χώρες παγκοσμίως.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Militant ή Μαχητής (επίσης γνωστό και ως η τάση του Militant/Μαχητή) ήταν μια εισοδιστική ομάδα μέσα στο βρετανικό Εργατικό Κόμμα που έδρευε γύρω από την εφημερίδα Militant, η οποία ιδρύθηκε το 1964. Το 1974, το Militant και οι σύμμαχοί του στη Σουηδία, την Ιρλανδία και άλλες χώρες συγκρότησαν την Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή. Εκείνη την εποχή ήταν η μεγαλύτερη τροτσκιστική οργάνωση στην Ευρώπη. Η οργάνωση κέρδισε περισσότερα μέλη κατά τη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και κυριάρχησε στο Εργατικό Κόμμα στο Λίβερπουλ. Το 1983, τα πέντε μέλη της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας Militant διαγράφηκαν επειδή παραβίασαν το καταστατικό του Εργατικού Κόμματος και οι διαγραφές μελών του Militant συνεχίστηκαν καθ' όλη την υπόλοιπη δεκαετία.[2][3][4]
Ο Τεντ Γκραντ ήταν ο επί μακρόν ηγέτης του Militant έως ότου αυτό διασπάστηκε στις αρχές του 1992 για μια σειρά θεμάτων, κυρίως γύρω από το ζήτημα της συνέχισης της εισοδιστικής δουλειάς στο Εργατικό Κόμμα. Η πλειοψηφία, απορρίπτοντας τον εισοδισμό, σχημάτισε το Militant Labour (Μαχητικό Εργατικό Κόμμα), το οποίο στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας. Ο Γκραντ υποστήριξε ότι η αποχώρηση από το Εργατικό Κόμμα θα ισοδυναμούσε με την απόρριψη πολλών δεκαετιών υπομονετικής δουλειάς και υποστήριξε ότι οι Μαρξιστές θα πρέπει να παραμείνουν μέσα στο κόμμα. Ωστόσο, αυτός και οι υποστηρικτές του διαγράφηκαν από την τάση και μαζί με τον Άλαν Γουντς σχημάτισαν τη Σοσιαλιστική Έκκληση (Socialist Appeal)[5] στη Βρετανία.[6][7][8]
Ο φραξιονιστικός αγώνας μέσα στο Militant που οδήγησε στη διαγραφή του Γκραντ και του Γουντς επεκτάθηκε επίσης μέσα στην ΕΕΔ με τους υποστηρικτές της φράξιας του Γκραντ να αποχωρούν για να σχηματίσουν την Επιτροπή για μια Μαρξιστική Διεθνή σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα στην Ισπανία.
Στο Παγκόσμιο Συνέδριό της το 2004, η οργάνωση μετονομάστηκε σε Διεθνή Μαρξιστική Τάση (ΔΜΤ).[9] Στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη του 2024 επανιδρύθηκε ως Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής.
Ο Ρομπ Σιούελ είναι συντάκτης της εφημερίδας The Communist του βρετανικού τμήματος και ο Άλαν Γουντς είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς In Defence of Marxism (Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού) καθώς και του ιστότοπου της ΕΚΔ, In Defense of Marxism.[10]
Θεωρία και τακτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής ακολουθεί τον ορθόδοξο Τροτσκισμό, δίνοντας έμφαση στην εκπαίδευση των στελεχών από την εργατική τάξη και τη νεολαία.[11]
Τμήματα και ομάδες της ΕΚΔ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Επίσημο τμήμα ή ομάδα | Ονομασία οργάνωσης ή έκδοσης | Ονομασία στα ελληνικά | Επίσημος ιστότοπος | Σύνδεση με μαζικές εργατικές οργανώσεις | |
|---|---|---|---|---|---|
| Αλβανία | Revolucionarët Komunistë Shqiptarë | Επαναστάτες Κομμουνιστές της Αλβανίας | [1] | ||
| Ανατολικό Τιμόρ | Marxista Revolusionariu | Επαναστάτης Μαρξιστής | [2] | ||
| Αργεντινή | Organización Comunista Militante | Κομμουνιστική Οργάνωση Μαχητής | [3] | ||
| Αυστραλία | Revolution | Επανάσταση | [4] | ||
| Αυστρία | Der Funke | Η Σπίθα | [5] | ||
| Βέλγιο | Βαλλωνία: Organisation Communiste Révolutionnaire
Φλάνδρα: Revolutionair Communistische Organisatie |
Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση | [6]
[7] Αρχειοθετήθηκε 2020-06-11 στο Wayback Machine. |
||
| Βενεζουέλα | Lucha de Clases | Πάλη των Τάξεων | [8] | Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική | |
| Βολιβία | Nucleo Comunista Revolucionario | Επαναστατικός Κομμουνιστικός Πυρήνας | [9] Αρχειοθετήθηκε 2021-01-07 στο Wayback Machine. | ||
| Βόρεια Μακεδονία | Лига револуционарних комуниста
Liga Revolucionarnih Komunista |
Σύνδεσμος Επαναστατών Κομμουνιστών | [10] | ||
| Βουλγαρία | Революционни Комунисти на България | Επαναστάτες Κομμουνιστές της Βουλγαρίας | [12] | ||
| Βραζιλία | Organização Comunista Internacionalista | Διεθνιστική Κομμουνιστική Οργάνωση | [13] | ||
| Βρετανία | Revolutionary Communist Party | Επαναστατικό Κόμμουνιστικό Κόμμα | [14] | ||
| Γαλλία | Révolution | Επανάσταση | [15] | ||
| Γερμανία | Der Kommunist | Ο Κομμουνιστής | [16] | ||
| Δανία | Revolutionært Kommunistisk Parti | Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα | [17] | ||
| Ελβετία | Γερμανικά: Revolutionäre Kommunistische Partei
Γαλλικά: Parti Communiste Révolutionnaire Ιταλικά: Partito Comunista Rivoluzionario |
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα | [18] | ||
| Ελλάδα | Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση | Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση | [19] | ||
| Ελ Σαλβαδόρ | Revolución Comunista | Κομμουνιστική Επανάσταση | [20] | ||
| Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής | Revolutionary Communists of America | Επαναστάτες Κομμουνιστές της Αμερικής | [21] | ||
| Ινδία | क्रांतिकारी कम्युनिस्ट भारत
Kraantikaaree Kamyunist Bhaarat |
Επαναστάτες Κομμουνιστές της Ινδίας | [22] | ||
| Ινδονησία | Perhimpunan Sosialis Revolusioner | Επαναστατική Σοσιαλιστική Συλλογικότητα | [23] | ||
| Ιράν | مبارزه طبقاتی
Mobāreze-ye Tabaqāti |
Ταξική Πάλη | [24] Αρχειοθετήθηκε 2021-03-05 στο Wayback Machine. | ||
| Ιρλανδία | Revolutionary Communists of Ireland | Επαναστάτες Κομμουνιστές της Ιρλανδίας | |||
| Ισπανία | Ισπανικά: Organización Comunista Revolucionaria
Καταλανικά: Organització Comunista Revolucionària |
Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση | [25] | ||
| Ιταλία | Sinistra Classe Rivoluzione | Αριστερά Τάξη Επανάσταση | [27] | ||
| Καναδάς | Revolutionary Communist Party (Καναδάς)
Parti Communiste Révolutionnaire (Κεμπέκ) |
Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα | [29] | ||
| Κολομβία | Colombia Marxista | Μαρξιστική Κολομβία | [31] | ||
| Κύπρος | Κομμουνιστική Επανάσταση | Κομμουνιστική Επανάσταση | [32] | ||
| Λετονία | Starptautiskā Marksista Tendence - Latviešu Sekcija | Διεθνής Μαρξιστική Τάση - Λετονικό Τμήμα | [33] | ||
| Λιθουανία | Revoliucinis Komunistų Internacionalas - Nauja Aušra | Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής - Νέα Αυγή | |||
| Μαλαισία | Ombak Revolusi | Επαναστατικό Ρεύμα | [34] | ||
| Μαρόκο | رابطة العمل الشيوعي
Rābita al-'amal al-shuyu'ī |
Σύνδεσμος Κομμουνιστικής Δράσης | [35] | ||
| Μεξικό | Organización Comunista Revolucionaria | Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση | [36] | Κίνημα Εθνικής Αναγέννησης | |
| Μπανγκλαντές | মার্কসবাদী স্টাডি সার্কেল
Mārkasabādī Sṭāḍi Sārkēla |
Μαρξιστικός Κύκλος του Μπανγκλαντές | [37] | ||
| Νέα Ζηλανδία | Socialist Appeal | Σοσιαλιστική Έκκληση | [38] | ||
| Νιγηρία | Marxist Alternative | Μαρξιστική Εναλλακτική | [39] | ||
| Νορβηγία | Sosialistisk Revolusjon | Σοσιαλιστική Επανάσταση | [40] | ||
| Νότια Αφρική | Revolution | Επανάσταση | [41] | ||
| Ολλανδία | Revolutionaire Communisten | Επαναστάτες Κομμουνιστές | [42] | ||
| Ονδούρα | Izquierda Marxista | Μαρξιστική Αριστερά | [43] | ||
| Ουγγαρία | Fáklya | Δάδα | [44] | ||
| Ουκρανία | Комуна
Kommuna |
Κομμούνα | [45] Αρχειοθετήθηκε 2023-07-05 στο Wayback Machine. | ||
| Πακιστάν | لال سلام
Lal Salaam |
Κόκκινος Χαιρετισμός | [46] | ||
| Πολωνία | Czerwony Front | Κόκκινο Μέτωπο | [47] | ||
| Πορτογαλία | Coletivo Comunista Revolucionário | Επαναστατική Κομμουνιστική Συλλογικότητα | [48] | ||
| Ρουμανία | Critica Roșie | Κόκκινη Κριτική | |||
| Ρωσία | Партия Коммунистов Интернационалистов
Partiya Kommunistov Internatsionalistov |
Κόμμα Κομμουνιστών Διεθνιστών | [49] | ||
| Σιγκαπούρη | Marxist League Singapore | Μαρξιστικός Σύνδεσμος Σιγκαπούρης | [50] | ||
| Σλοβακία | Komunistická Avantgarda | Κομμουνιστική Πρωτοπορία | [51] | ||
| Σουηδία | Revolutionära Kommunistiska Partiet | Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα | [52] | ||
| Σρι Λάνκα | සමාජවාදී දියුණුව
Samājavādī Diyuṇuva |
Σοσιαλιστικό Εμπρός | [53] | ||
| Συρία | سوريا الماركسية البديلة
Suria Almarkisiat Albadila |
Μαρξιστική Εναλλακτική Συρίας | [54] | ||
| Ταϊβάν | 火花
Huǒhuā |
Σπίθα | [55] | ||
| Ταϊλάνδη | ปฏิวัติคอมมิวนิสต์ไทย
Pt̩iwạti khxmmiwnis̄t̒ thịy |
Επαναστάτες Κομμουνιστές Ταϊλάνδης | [56] | ||
| Τουρκία | Sosyalist Devrim | Σοσιαλιστική Επανάσταση | [57] | ||
| Φινλανδία | Vallankumos | Επανάσταση | [58] | ||
| Χιλή | Comunistas Revolucionarios de Chile | Επαναστάτες Κομμουνιστές της Χιλής | [59] |
Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτός από τον διεθνή ιστότοπο, κάθε εθνικό τμήμα έχει τον δικό του ιστότοπο στις αντίστοιχες γλώσσες της κάθε χώρας. Υπάρχει επίσης μια ποσότητα ηχητικού υλικού και βίντεο στον ιστότοπο. Η ΕΚΔ έχει έναν εκδοτικό οίκο, τον Wellred Books, ο οποίος εκδίδει διάφορα βιβλία των Τρότσκι, Γουντς και άλλων συγγραφέων και τα πουλάει μέσω του διαδικτυακού βιβλιοπωλείου του προμηθεύοντας τα τμήματα της ΕΚΔ με υλικό για τους πάγκους των βιβλίων τους. Κάθε τμήμα της ΕΚΔ δημοσιεύει τακτικά θεωρητικά περιοδικά, όπως το "In Defence of Marxism" και το "America Socialista".
Το όνομα της ιστοσελίδας, In Defense of Marxism, προέρχεται από τον τίτλο μιας συλλογής επιστολών και άρθρων του Τρότσκι.[12]
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Trotskyist Parties and Organizations of the World». Broadleft.org. 27 Νοεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Who, What, Why: What was Militant?». BBC News. 28 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ Wintour, Patrick (16 July 2014). «Labour Picks Fight With Militant Tendency». The Guardian. https://www.theguardian.com/politics/2014/jul/16/militant-derek-hatton-labour-party-1991. Ανακτήθηκε στις 25 January 2018.
- ↑ «Kinnock Moves Against Militant». BBC News. 27 Νοεμβρίου 1985. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Socialist Appeal». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Wade, Bob (27 July 2006). «Obituary: Ted Grant». The Guardian. https://www.theguardian.com/news/2006/jul/27/guardianobituaries.southafrica.
- ↑ «Ted Grant: Trotskyist who gave the Labour Party a scare through his leadership of Militant Tendency». The Times. 26 July 2006. http://www.thetimes.co.uk/tto/opinion/obituaries/article2086489.ece. Ανακτήθηκε στις 13 July 2012.
- ↑ Beckett, Andy (28 April 2016). «Militant by Michael Crick review – Britain's successful leftwing sect». The Guardian. https://www.theguardian.com/books/2016/apr/28/militant-michael-crick-review-jeremy-corbyn-labour-party. Ανακτήθηκε στις 25 January 2018.
- ↑ «Report on the 2006 World Congress of the International Marxist Tendency». In Defence of Marxism. 14 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ «BBC 2 Interview with Alan Woods». YouTube. 15 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «A Brief History of the International Marxist Tendency». In Defence of Marxism. 12 Αυγούστου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2011.
- ↑ Trotsky, Leon (1939–1940). «In Defense of Marxism». Marxist Internet Archive. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2018.
