Σοσιαλιστική Έκκληση (1992)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοσιαλιστική Έκκληση
ΤύποςΔεκαπενθήμερη εφημερίδα
ΕκδότηςLeft Publications Ltd, 152-160 Kemp House, City Road, London. EC1V 2NX [1]
ΑρχισυντάκτηςΡομπ Σιούελ
Ίδρυση1992
ΈδραΛονδίνο
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος

Η Σοσιαλιστική Έκκληση (Socialist Appeal) είναι η εφημερίδα του βρετανικού τμήματος της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης, όπως επίσης το όνομα μιας ομάδας μελών και υποστηρικτών του Εργατικού Κόμματος που οργανώνονται γύρω από την εφημερίδα.[2]

Ιδρύθηκε από υποστηρικτές του Τεντ Γκραντ και του Άλαν Γουντς μετά από τη διαγραφή τους από την τάση του Μαχητή (Militant) στις αρχές της δεκαετίας του 1990.[3][4][5]

Η Σοσιαλιστική Έκκληση εκδίδεται ως δεκαπενθήμερη και περιγράφει την πολιτική της ως προερχόμενη από τον Καρλ Μαρξ, τον Φρίντριχ Ένγκελς, τον Βλαντίμιρ Λένιν και τον Λέων Τρότσκι.[6]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις δεκαετίες του 1970 και 1980, η Τροτσκιστική τάση του Μαχητή (Militant) είχε γίνει μια αξιοσημείωτη δύναμη στο εσωτερικό του βρετανικού Εργατικού Κόμματος.[7] Στο υψηλότερο σημείο της επιρροής του στα μέσα και τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Μαχητής είχε τρεις Εργατικούς βουλευτές, έλεγχε το Δημοτικό Συμβούλιο του Λίβερπουλ και αργότερα ξεκίνησε την εκστρατεία που όπως ισχυρίζονται ματαίωσε την επιβολή του Κεφαλικού φόρου.[8] Ο Γκραντ ήταν ένας από τους ιδρυτές[9] και ο θεωρητικός ηγέτης της ομάδας Μαχητής, αλλά διαγράφηκε μαζί με άλλους υποστηρικτές του μετά τη διαφωνία του 1991 σχετικά με την Ανοικτή Στροφή, η οποία είχε να κάνει με το αν η οργάνωση μπορούσε να κερδίσει περαιτέρω υποστήριξη για τις μαρξιστικές ιδέες της ανάμεσα στην εργατική τάξη ως εισοδιστική ομάδα μέσα στο Εργατικό Κόμμα ή ως ένα ανεξάρτητο πολιτικό κόμμα.[10]

Η απόφαση της έκτακτης συνδιάσκεψης του 1991 για την υποστήριξη της Ανοικτής Στροφής με 93% των αντιπροσώπων υπέρ και 7% κατά απαιτούσε από τους υποστηρικτές του Μαχητή να εγκαταλείψουν την εισοδιστική στρατηγική της δουλειάς μέσα στο Εργατικό Κόμμα και να αποχωρήσουν από αυτό για να σχηματίσουν μια ανεξάρτητη οργάνωση. Το νέο κόμμα αρχικά ήταν γνωστό ως Μαχητικό Εργατικό Κόμμα (Militant Labour), αλλάζοντας το όνομά του το 1997 σε Σοσιαλιστικό Κόμμα Αγγλίας και Ουαλίας ενώ στη Σκωτία το Σκωτσέζικο Μαχητικό Εργατικό Κόμμα (Scottish Militant Labour) προώθησε τη δημιουργία του Σκωτσέζικου Σοσιαλιστικού Κόμματος (Scottish Socialist Party).[11]

Η διάσπαση προκλήθηκε από την υιοθέτηση της Ανοικτής Στροφής εκ μέρους της πλειοψηφίας της τάσης του Μαχητή, τη συνεχιζόμενη υποστήριξη της τακτικής του εισοδισμού μέσα στο Εργατικό Κόμμα εκ μέρους του Γκραντ και του εκφυλισμένου εσωτερικού καθεστώτος της τάσης του Μαχητή που οι Γκραντ και Γουντς το αποκαλούσαν γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό.[12] Ύστερα από τη συζήτηση και την απόφαση της συνδιάσκεψης, η τάση του Μαχητή ισχυριζόταν ότι οι Γκραντ και Γουντς είχαν ξεκινήσει τη λειτουργία μιας διαφορετικής οργάνωσης και διασπάστηκαν από τον Μαχητή ενώ οι Γκραντ και Γουντς υποστήριζαν ότι είχαν διαγραφεί.[13] Το Σοσιαλιστικό Κόμμα έβγαλε το συμπέρασμα ότι εξαιτίας των πολιτικών που υιοθέτησε το Εργατικό Κόμμα υπό τον Νιλ Κίνοκ, είχε μετατραπεί ως αποτέλεσμα σε ένα αστικό πολιτικό κόμμα. Αντίθετα, οι υποστηρικτές της Σοσιαλιστικής Έκκλησης υποστήριξαν ότι το Εργατικό Κόμμα βασιζόταν ακόμα στα συνδικάτα και ότι το Εργατικό Κόμμα διατηρούσε την υποστήριξη της εργατικής τάξης.

Από τη στιγμή που το Εργατικό Κόμμα υπό τον Τόνι Μπλερ αγκάλιασε τον Τρίτο Δρόμο και απομακρύνθηκε από τις παραδοσιακές σοσιαλιστικές του ρίζες, οι περισσότερες Τροτσκιστικές τάσεις στη Βρετανία που χρησιμοποιούσαν την τακτική του εισοδισμού αποχώρησαν από το Εργατικό Κόμμα και είτε κατέβαζαν υποψηφίους στις εκλογές κάτω από τη δική τους σημαία, όπως έκανε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, είτε εντάχθηκαν σε εκλογικές συμμαχίες όπως το Σκωτσέζικο Σοσιαλιστικό Κόμμα ή η Σοσιαλιστική Συμμαχία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, μαζί με άλλες αριστερές οργανώσεις, ίδρυσαν το 2006 την Εκστρατεία για ένα νέο Κόμμα Εργαζομένων, υποστηρίζοντας ότι τα συνδικάτα θα έπρεπε να σπάσουν από το Εργατικό Κόμμα και να φτιάξουν τον δικό τους πολιτικό σχηματισμό.[14] Παρ' όλα αυτά, οι υποστηρικτές της Σοσιαλιστικής Έκκλησης απέρριψαν αυτή την στροφή και είναι η κύρια Τροτσκιστική ομάδα στη Βρετανία που διατηρεί την εισοδιστική τακτική στον 21ο αιώνα (αν και η Συμμαχία για Εργατική Ελευθερία αποχώρησε και έπειτα επανεντάχθηκε). Η Σοσιαλιστική Έκκληση άρχισε να εκδίδεται ως περιοδικό το 1992. Το 2000, υπολογίζεται πως η ομάδα είχε περίπου 250 μέλη.

Το 2013, η τάση στη Βρετανία έκανε μια στροφή προς το φοιτητικό κίνημα με την ίδρυση της Μαρξιστικής Φοιτητικής Ομοσπονδίας.

Μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας στο οποίο οι Σκωτσέζοι ψήφισαν υπέρ της παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Διεθνής Μαρξιστική Τάση κάλεσε για το "κτίσιμο αυτών των δυνάμεων της αριστεράς στη Σκωτία, σε μια επαναστατική και διεθνιστική βάση, ξεκινώντας με το Σκωτσέζικο Σοσιαλιστικό Κόμμα".[15][16][17]

Τον Ιούνιο του 2015, ο αντιπρόεδρος του Πράσινου Κόμματος της Αγγλίας και της Ουαλίας, Σαχράρ Αλί, ήταν καλεσμένος ως ομιλητής στο καλοκαιρινό σχολείο Επανάσταση (Revolution) 2015 της Σοσιαλιστικής Έκκλησης.[18]

Τον Ιούνιο του 2017, ο εκδότης της Σοσιαλιστικής Έκκλησης, Ρομπ Σιούελ, υποστήριξε ότι "η κίνηση προς την επανάσταση αντανακλάται στο πολιτικό πεδίο" στη Βρετανία και ότι "τα γεγονότα στη Βρετανία έχουν μεγάλη ομοιότητα με την κατάσταση που επικρατούσε το 1931, την οποία ο Τρότσκι περιέγραψε ως μια προεπαναστατική κατάσταση".[19]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σοσιαλιστική Έκκληση συμφωνεί πλήρως με την κλασική Μαρξιστική άποψη ότι ο καπιταλισμός εκ φύσεως οδηγείται σε κύκλους "ανάπτυξης και ύφεσης" ως αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής και έτσι οι προσπάθειές του για να το αποτρέψει αυτό με τον μονεταρισμό ή τον Κεϋνσιανισμό δεν είναι εφικτές.[20] Ως εκ τούτου, πιστεύουν πως η μόνη λύση σε αυτό είναι η χρήση σοσιαλιστικών μέτρων, βασιζόμενων σε μια σχεδιασμένη και εθνικοποιημένη οικονομία καθώς επίσης και στην κοινωνικοποίηση των "βασικών μοχλών" της (δηλαδή τις μεγαλύτερες 150-200 εταιρείες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα). Υποστηρίζουν ότι μια σχεδιασμένη οικονομία είναι ικανή να αντικαταστήσει την παραγωγή με βάση το κέρδος με την παραγωγή με βάση τις ανάγκες.[21]

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σοσιαλιστική Έκκληση είναι η δεκαπενθήμερη εφημερίδα της τάσης. Τον Σεπτέμβριο του 2009, η έκδοση της Σοσιαλιστικής Έκκλησης άλλαξε από μορφή περιοδικού σε πλήρως έγχρωμη εφημερίδα μικρού σχήματος. Ένα τυπικό τεύχος της Σοσιαλιστικής Έκκλησης περιέχει θεωρητικά άρθρα, ενημερώσεις από εργατικούς χώρους και πολιτική ανάλυση. Η ομάδα παράγει και εκδίδει επίσης έναν αριθμό κειμένων και βιβλίων από τον εκδοτικό της οίκο Wellred.[22]

Σοσιαλιστική Έκκληση ήταν επίσης το όνομα δύο βρετανικών Τροτσκιστικών εφημερίδων που σχετίζονταν στη δεκαετία του 1940 με τον Τεντ Γκραντ: η μια ήταν η εφημερίδα της Εργατικής Διεθνούς Ένωσης και αμέσως μετά η εφημερίδα του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος.[23]

Ήταν επίσης το όνομα της εφημερίδας του τροτσκιστικού Κόμματος των Εργατών των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια που έκανε εισοδισμό στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής την περίοδο 1936-1938.[24]

Σοσιαλιστική Έκκληση είναι επίσης το όνομα της εφημερίδας του νεοζηλανδικού τμήματος της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης.

Διεθνής Μαρξιστική Τάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρότι είναι μικρή η οργάνωση στη Βρετανία, η διεθνής ομάδα, η οποία είναι γνωστή ως Διεθνής Μαρξιστική Τάση, της οποίας είναι μέλος έχει αυξηθεί σε αριθμούς ιδιαίτερα στην ινδική υπο-ήπειρο, καθώς και στη Λατινική Αμερική όπου συγκεντρώνει υποστήριξη για την Μπολιβαριανή Επανάσταση και πήρε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της εκστρατείας Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα.[25][26][27] Πέρα από την έκδοση της εφημερίδας Σοσιαλιστική Έκκληση, η ομάδα έχει εκδώσει έναν αριθμό βιβλίων του Τρότσκι, του Γκραντ και του Γουντς.[22] Η ομάδα έχει αφιερώσει σημαντικό μέρος του χρόνου της για την ανάπτυξη του πολύγλωσσου ιστότοπου Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (In Defence of Marxism).

Υποστηρικτές της Σοσιαλιστικής Έκκλησης εκτιμούν πολύ τη σημασία της θεωρίας και αφιερώνουν μεγάλο μέρος του χώρου της εφημερίδας και του ιστοτόπου τους σε θεωρητικά άρθρα.[28] Οι εκδότες της Σοσιαλιστικής Έκκλησης υποστηρίζουν ότι η πλήρης κατανόηση του Μαρξισμού, της ιστορίας, της οικονομίας και της πολιτικής είναι αναγκαία για να κατανοήσουμε τον κόσμο σήμερα.[29] Επιπλέον υποστηρίζουν πως η παραμέληση της θεωρίας στα τέλη της δεκαετίας του 1980 οδήγησε την τάση του Μαχητή στο να στραφεί σε μια αριστερίστικη κατεύθυνση.[30]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Socialist Appeal Website». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2020. 
  2. Jones, Report by Socialist Appeal-Pictures by Steve. «Socialist Appeal Conference 2012 - Full Report». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  3. July 20, 2006, July 9, 1913-. «Ted Grant» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/ted-grant-stdn3s8q8sb. Ανακτήθηκε στις 2021-01-02. 
  4. Wade, Bob (26 Ιουλίου 2006). «Obituary: Ted Grant». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  5. «Ted Grant». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  6. «Our History». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  7. Crick, Michael (1986). The march of Militant. London ; Boston : Faber and Faber. ISBN 978-0-571-14643-7. 
  8. Sewell, Rob. «How the Militant was Built – and How it was Destroyed». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  9. Pickard, John. «Introduction to The Unbroken Thread». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  10. «Ted Grant». The Independent (στα Αγγλικά). 22 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  11. «Trotskyist Sources». warwick.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  12. Marxism, In Defence of. «Against bureaucratic centralism». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  13. «Ted Grant | Times Online Obituary». web.archive.org. 30 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  14. «Campaign for a New Workers' Party». www.cnwp.org.uk. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  15. «Scotland needs a revolution! | Socialist Appeal». web.archive.org. 13 Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  16. «Socialist Appeal leaves Scottish Labour! | Workers' Liberty». www.workersliberty.org. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  17. «Doing a Scottish jig - Weekly Worker». weeklyworker.co.uk. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  18. Appeal, Socialist. «Energy and enthusiasm on display at REVOLUTION 2015». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  19. Sewell, Rob. «Britain on the brink». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  20. Tendency, the International Marxist. «The Crisis: Make the bosses pay! - Manifesto of the International Marxist Tendency – Part One». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  21. Appeal, Socialist. «What we are fighting for». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  22. 22,0 22,1 «Wellred Books». wellredbooks.net. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  23. Crick, Michael (1984). Militant. London ; Boston : Faber and Faber. ISBN 978-0-571-13256-0. 
  24. «Guide to the Workers Party of the United States Publications». rmc.library.cornell.edu. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  25. «Towards state socialism». The Economist. 2010-11-18. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/the-americas/2010/11/18/towards-state-socialism. Ανακτήθηκε στις 2021-01-03. 
  26. «Welsh Trotskyist in row over claims he is key adviser to Hugo Chavez». The Telegraph (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  27. Walker, Ross. «[HoV] London commemorates 10 years of the defeat of the coup». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  28. «Theory». Socialist Appeal (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  29. Woods, Alan. «In defence of theory — or Ignorance never yet helped anybody». In Defence of Marxism (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 
  30. «Ted Grant — Scotland — Socialism or Nationalism?». www.tedgrant.org. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]